واشنگتن پست: آمريكا راهي جز مذاكره با ايران ندارد

واضح آرشیو وب فارسی:آفرينش: واشنگتن پست: آمريكا راهي جز مذاكره با ايران ندارد
گروه سياسي: روزنامه پرتيراژ واشنگتن پست ديروزنوشت كه ايران در منطقه اي كه آمريكا بيشترين نيروي انساني و هزينه را صرف كرده، به ابرقدرت تبديل شده است و به رغم همه تلاش ها در مسير تحريم ايران رييس جمهور بعدي بايد با تهران وارد مذاكره شود. رابين رايت در مطلبي در اين روزنامه آمريكايي با عنوان "جنگ استوارت لوي" نوشت: ايران احتمالا نگران كننده ترين چالش استراتژيك رييس جمهور جديد آمريكا خواهد بود. در ادامه اين مطلب با اشاره به مشكلات آمريكا در عراق، افغانستان، پاكستان و مناقشه اسراييل و فلسطين آمده است: اما مساله ايران متفاوت است. ايران در منطقه اي به ابرقدرت تبديل شده است كه آمريكا بيشترين نيروي انساني، پول، خون و پرستيژ را در آن سرمايه گذاري كرده است. واشنگتن نمي تواند بدون گره گشايي در رويارويي بلندمدت با ايران در خاورميانه يا آفريقاي جنوبي پيشرفتي حاصل كند. اين گزارش مي افزايد: اما واشنگتن چه ابزارهايي را در اختيار دارد؟ از 1979 تاكنون پنج رييس جمهور آمريكا در نفوذ، تعامل يا زرنگي كردن در برابر ايران شكست خورده اند. دولت كارتر انقلاب را پذيرفت و سپس شاه را پذيرفت كه اين باعث شد ايراني ها گمان كنند واشنگتن قصد دارد دوباره مانند 1952 سلطنت را احيا كند. وقتي سفارت آمريكا در تهران تسخير شد، واشنگتن سرمايه هاي ايران را مسدود و روابط با تهران را قطع كرد. دولت ريگان ايران را پس از انفجارهايي در لبنان كه به كشتن دو مسوول ديپلماتيك آمريكايي منجر شد، در فهرست تروريست ها قرار داد و سپس نمايندگاني را به تهران فرستاد تا سلاح را با آزادي گروگان ها در لبنان معاوضه كنند. در ادامه اين مطلب آمده است: دولت بوش پدر قول "حسن نيت در ازاي حسن نيت" را داد و بعد تهران را درست وقتي كه به آزادي آخرين گروگان ها در بيروت كمك كرد، منزوي كرد. وقتي ايران به يك شركت آمريكايي يك پيشنهاد جذاب پتروشيمي را داد، دولت كلينتون، واردات نفت از ايران را منع كرد اما بعد تحريم را از خاويار، فرش و پسته ايران برداشت تا نشانگر گشايش احتمالي باشد. واشنگتن پست هم چنين نوشت: دولت بوش پسر پس از 11 سپتامبر با ايران درخصوص افغانستان همكاري نزديكي داشت اما سپس آن را بخشي از "محور شرارت" خواند. اين دولت چهار قطعنامه تحريم سازمان ملل را عليه ايران رهبري كرد و سپس گفت وگو و تجارت با ايران در صورتي كه تهران غني سازي اورانيوم را متوقف كند، پيشنهاد كرد. در ادامه اين مطلب آمده است: به طور خلاصه، همه دولت هاي آمريكايي پس از 1979 مدام مجبور به تغيير سياست هايشان در قبال ايران بوده اند، اما آيا رييس جمهور جديد مي تواند كار بهتري نسبت به ديگران انجام دهد؟ رييس جمهور بعدي ابزارهاي موثر محدودي را به ميراث مي برد. ديپلماسي در حال حاضر راه به جايي ندارد. تلاش ها در سازمان ملل و آژانس بين المللي انرژي اتمي در جلوگيري از نزديك شدن يا رسيدن ايران به قابليت توليد سوخت هسته اي كار اندكي انجام داده اند. در عين حال امروز اشتياق بسيار اندكي در واشنگتن براي گزينه هاي نظامي در قبال ايران وجود دارد. تلاش هاي ديگر هم تاثير محدودي داشته است. كنگره سال گذشته اختصاص 400 ميليون دلار براي عمليات هاي جاسوسي عليه ايران را تصويب كرد، اما مقامات عالي رتبه اذعان كردند كه اقدامات پنهان فقط تحريك كننده سرويس هاي امنيتي است. اين گزارش مي افزايد: آن چه باقي مي ماند نوعي از تحريم هاست. واشنگتن در دهه هاي گذشته واردات از ايران را تحريم و صدور ويزا براي مقامات را منع كرده است و حتي سپاه پاسداران را به طور كامل تحريم كرده است. اين اولين بار بود كه آمريكا يك بخشي از نيروي نظامي يك كشور را تحت تحريم قرار داد. اما اين تلاش ها به هدف نرسيدند. چين گرسنه انرژي در حال حاضر نفت ايران را در مقادير بسيار بالايي مي خرد. تهران راه هاي ديگري را براي تجارت و سفر پيدا كرده است و تحريم ها براي موثر بودن بسيار آهسته عمل مي كنند. در ادامه اين مطلب به تلاش هاي استوارت لوي، معاون وزير خزانه داري آمريكا در امور تروريسم و اطلاعات جاسوسي مالي عليه ايران اشاره شده و آمده است كه وي در سفري به بحرين در سال 2006 با خواندن مقاله اي در يك روزنامه درخصوص قطع روابط يك بانك بزرگ سوييس، به فكر بسيج كردن بخش خصوصي عليه ايران افتاد و تلاش هايش را در اين زمينه به ويژه در دوبي آغاز كرد. نويسنده اين مطلب با اشاره به حضور و فعاليت اقتصادي و بازرگاني ايراني ها در امارات و به ويژه در دوبي نوشته است: وقتي در تابستان با منوچهر متكي، وزير امور خارجه ايران در نيويورك سيتي ملاقات كردم به من گفت ساده ترين كار در جهان امروز تجارت است. به گفته وي، متكي افزود: مزاياي اقتصادي شركا را جذب مي كند. در حال حاضر تعدادي شركت آمريكايي در ايران فعاليت مي كنند، اما به دليل شرايط آنها به نامشان اشاره اي نمي كنم. در ادامه اين گزارش آمده است: بنا به گفته تحليل گران محلي دوبي و ايران به لحاظ اقتصادي به يكديگر وابسته اند و رابطه دوبي با ايران شبيه به هنگ كنگ و چين است و تحريم ها فقط اين روابط را تقويت مي كند. بنابراين گزارش، لوي كه معتقد به موفقيت ايده اش بود به همراه كاندوليزا رايس، وزير امور خارجه آمريكا در فوريه 2006 به كشورهاي خاورميانه سفر مي كند و در نهايت در پايان سفر رايس در كابين خصوصي اش با وي ملاقات مي كند تا درخصوص پيشنهاد هفت مرحله اي اش با او صحبت كند. لوي بانك هاي ايراني را نشانه مي گيرد. نويسنده اين گزارش افزود: رايس به من گفت كه "اين دايره لوي" اهرمي را در اختيار ما قرار مي دهد (ايده او) تحريم به شكل سنتي آن نيست. لوي پس از آن به 80 سفر خارجي مي رود تا به طور شخصي با چندين بانك مذاكره كند و برخي كشورها به سفرهاي متعددي نياز داشته اند. بنابراين گزارش، وزارت خزانه داري آمريكا سپس تحريم بانك هاي ايراني را آغاز مي كند و از ديگر كشورها مي خواهد اين مسير را طي كنند و در سال 2006 بانك صادرات، 2007 بانك سپه، و سپس بانك ملي ايران را با ايراد اتهاماتي تحريم مي كند. ايران هرگونه فعاليت غيرقانوني اين بانك ها را رد و به صندوق بين المللي پول شكايت كرد. برخي بانك ها حتي نامه هايي در اعتراض به وزارت خزانه داري ارسال كردند و سخنگوي بانك مركزي ايران از "تروريسم مالي" صحبت كردند. در ادامه اين گزارش به اقدامات شوراي امنيت و اتحاديه اروپا و استراليا عليه برخي بانك هاي ايراني و تحريم بانك توسعه صادرات ايران از سوي آمريكا اشاره شده و با ذكر اين كه "بانك هاي بزرگ انگليس، فرانسه، آلمان، ژاپن و ايتاليا تجارت با ايران حتي با مشتريان قديمي شان را محدود كردند" آمده است: يك ديپلمات اروپايي به من گفت: آنها از اين اتفاق خوشحال نيستند و از فشار آمريكا شكايت دارند اما آن را مي پذيرند و اميدوارند كه به زودي به پايان برسد. اين گزارش مي افزايد كه اين برنامه اي است كه احتمالا دولت بعدي آمريكا به علت حمايت هر دو حزب از آن به آن ادامه خواهد داد. به گزارش ايسنا، اين گزارش با اشاره به تلاش هاي ضدايراني لوي مي افزايد: اتفاقي نيست كه لوي هشت بار به دوبي رفت يا جورج بوش و ديك چني، معاونش هر دو در 18 ماه گذشته در آن جا توقف هايي داشته اند يا اين كه بوش تابستان گذشته در كمپ ديويد ميزبان شيخ محمد بن رشيد آل مكتوم، امير دوبي بود. موفقيت نهايي طرح لوي - و طرح هاي متعاقب آن - به شدت به دوبي بستگي دارد. نويسنده اين مطلب در جاي ديگري از گزارش ادامه داد: پاشنه آشيل استراتژي آمريكا نفت است. نفت ضربه گير بزرگي در برابر شوك هاي مالي براي ايران است. در اين گزارش به نقل از گري هوفبائر، عضو موسسه اقتصادهاي بين المللي پترسون آمده است كه تحريم بانك ها موثر است، اما تهران را به تغيير رفتار يا همكاري درخصوص برنامه هسته اي اش متقاعد نكرده است. وي مي گويد: مشكل مي توان با اقدامات اقتصادي در برابر يك قلدر، قلدري كرد. در ادامه اين گزارش آمده است كه "حتي ممكن است استراتژي لوي نتيجه عكس بدهد" و باعث جمع شدن بسياري از ايراني ها در اطراف دولت شود. اين گزارش مي افزايد كه "ساعت برنامه هسته اي ايران به سرعت مي گذرد" اما "ساعت تحريم ها بسيار آهسته مي گذرد" و "لوي به موانع بزرگ بر سر راهش آگاه است". در پايان اين گزارش آمده است: به دليل اين كه جنگ استوارت لوي ممكن است فقط به پيروزي هاي محدودي منجر شود، صداهاي رو به رشدي - از ژنرال سابق فرماندهي مركزي نيروي نظامي آمريكا گرفته تا اعضاي سابق دولت بوش - از رييس جمهور بعدي مي خواهند به گفت وگوي مستقيم با ايران وارد شود. برخي از "چانه زني بزرگ" معروف حمايت كنند; يعني مذاكره درخصوص همه مسايل ديپلماتيك، اقتصادي و امنيتي و در نهايت برقراري دوباره روابط ميان آمريكا و ايران. نزديك شدن به ايران در آينده اي نزديك هنوز بعيد به نظر مي رسد اما براي پيشبرد منافع آمريكا در منطقه، رييس جمهور بعدي بايد خلاقانه تر از پنج رييس جمهور گذشته كه سياست هايشان در طول سه دهه به نتيجه اي نرسيده است، فكر كند.
سه شنبه 14 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: آفرينش]

[مشاهده در: www.afarineshdaily.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 68]