نظام آموزشي استراليا

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: ملاحظات تاريخي

استراليا ازقرون پيش ، منطقه مسكوني گروههاي خاص نژادي بوده است.اين سرزمين نخستين بار توسط اسپانيائيها مشاهده گرديد.
اما هلنديان نخستين كساني بودندكه پاي بدانجا نهادند(سال1606).نخستين انگليسي كه ازجزيره استراليا ديدن كرد دمپير بود.او آهنگ كرانه هاي خاوري قاره تازه راكرد.اما توفانهاي سهمگين او را از راهش باز گرداند. ناگزير به منطقه اي قدم نهاد كه قبلا بوسيله هلنديان كشف شده بود. وي درباره اين سرزمين كتابي نوشت كه اروپائيان را بدان كنجكاوتر كرد.كشف و نقشه برداري واقعي قاره استراليا هنگامي صورت گرفت كه نيروي دريايي بريتانيا در سال 1768 هيئتي به سرپرستي ناخدا جيمز كوك به آن ديار فرستاد. وي در شرق استراليا به مكاني رسيد كه اينك دماغه هيكس نام دارد و از آنجا به سوي شمال راند و قدم به خاك استراليا گذاشت.در اواسط نيمه دوم قرن هجدهم يك انگليسي از طرف دولت بريتانيا مأموريت يافت كه ناوگاني مركب از هشت كشتي را كه حامل محكومان زنداني بود به قاره جديد ببرد.وي به بندرگاهي كه كوك اشاره كرده بود واردشد وكمي بعد آنجا را به مهاجرنشين كوچكي تبديل كرد كه كم كم گسترده شد وپايه و اساس شهرسيدني قعلي گرديد.سيدني تا چندي مركزي دور افتاده و بي بهره ازتمدن بود اما به علت وضع اقليمي مساعد گله داري درآنجا، رو به پيشرفت گذاشت. بعد از آن درقرن نوزدهم تعدادي ازكاشفان براي جستجو و پيمودن تمام اين سرزمين به فعاليت پرداختند. در اوايل اين قرن، فليندرز انگليسي به نقشه برداري سواحل اين قاره پرداخت و تا يك قرن پس از مرگ او دريانوردان از نقشه هاي جغرافيائي وي استفاده شايان مي بردند.كار كشفيات ادامه يافت و اندك اندك استعمار انگلستان بر سراسر اين قاره گسترش يافت. دو سال و نيم بعد افسري به نام جيمز استرلينگ،نزديك رود سودان،محل شهر پرت و بندر فرمانتل را تعيين كرد.پنجاه سال از نقشه برداري مي گذشت و هنوز كسي از شمال به جنوب يا از خاور به باختر اين قاره سفر نكرده بود.دراين هنگام براي نخستين بار شخصي بنام آير با عده اي از شرق به غرب استراليا سفر كرد اما هنوز كسي از شمال به جنوب نرفته بود. بدنبال تلاشهاي متعددي كه توسط افراد مختلفي بدين منظور انجام شد، سرانجام جواني اسكاتلندي به نام جان مكدوال استوارت بعد از پنج بار اقدام بدون نتيجهء بالاخره در سال 1861 پس از هشت ماه سفر موفق بدين كار شد.در 1851 شخصي بنام هاموند هارگويز انگليسي،در نزديكي باترست طلا يافت و يكباره تب طلا استراليا را فرا گرفت. خبر اين كشف در دنيا پخش شد و بزودي هزاران جوينده كه بيشتر اهل كاليفرنيا بودند، بدين نقطه هجوم آورده و به جستجوي طلا در ويلز جديد جنوبي پرداختند. كم كم با كشفيات ديگر، كاشفان به معادن بزرگتري پي بردند واستخراج آنها سبب گشت كه استراليا از معادن طلاي خود يك ميليارد دلار سود برده و در بانكهاي لندن اعتباراتي براي آن گشايش يابد.هجوم بي سابقه جويندگان طلا، بي قانوني بسيار ببار آورد و راهزنان شروع به دستبرد كردند . بدين سبب مدتي شهرها از سكنه خالي ماند و همه به سوي معادن طلا كوچيدند. اما بزودي شهرهاي ملبورن و سيدني مركز سوادگران طلا شد و به اين ترتيب هر دو شهر به بندرهاي بزرگي تبديل شدند. تا هنگام كشف طلا جمعيت استراليا به سيصد هزار نفر نيز نمي رسييد، اما در ظرف چند سال، بيش از يك ميليون نفر به اين سرزمين مهاجرت نمودند. از اينرو خاكهاي زرخيزته كشيد ولي چند سال بعد در دامنه رشته كوهاي برير رگه هايي از نقره كشف شد كه استخراج آنها تاكنون سبب چند ميليارد دلار درآمد براي كشور بوده است. فلزات با ارزش ديگري نيز بعداٌ كشف و استخراج گرديدند.روش تبعيد مجرمان محكوم به استراليا تا حدود شصت سال دوام داشت و در سال 1840 بود كه اين كار پرهزينه توسط انگلستان متوقف شد. تا آنزمان هفتاد و پنج هزار محكوم به استراليا و بيست و پنج هزار به تاسماني تبعيد شده بودند كه بيشتر آنان زندانيان سياسي بودند. بزرگترين اين دسته ها مخالف، گروه چارتيست بود كه عقايد آن ها در خاك استراليا ريشه دوانيد و با گسترش خود،شعار استقلال استراليا را بوجود آورد. اين امر موجب شد كه انگلستان در سال 1850 ناگزير به چند ايالت خودمختاري دهد. اما هنوز استقلال كامل بدست نيامده بود. بعداٌ بدنبال اختلافاتي كه ما بين معدن داران و دولت انگليس بروز كرد، معدنچيان تشكيل كميته اي صنفي داده كه اقداماتش بعداٌ رنگ سياسي بخود گرفت. فرماندار جديد چون احساس كرد كه شورش تازه اي ممكن است راه بيفتد، ناگزير گروهي از سربازان خود را به مقابله فرستاد و در يكي از روزهاي سال 1854، سربازان و افراد پليس به معدنكاران حمله بردند. در طي اين زدو خورد چند نفر از طرفين كشته شدند. اين اقدام نشانه اي از اعتراض مردم آزاد مهاجر عليه استعمار بريتانيا بود. اداره مستعمرات ناگزير روش صدور پروانه را لغو كرد، سردسته هاي شورشيان را رها ساخت و سياست آرامتري نسبت به استقلال استراليا برگزيد.در نيمه دوم قرن نوزدهم، پيشرفت به سوي استقلال سريعتر و در عين حال احتياط آميزتر صورت ميگرفت. در اواقع استراليا پيش از انگلستان و امريكا، رأي مخفي و حق رأي به زنان را معمول داشت. درسال 1860 قوانين آموزش و پرورش تدوين شد و در سراسر اين سرزمين مدارس دولتي تأسيس شدند.استراليا در قرن نوزدهم به شش مستعمره جداگانه تقسيم ميشد و گرچه هر مستعمره در انتخابات خود آزادي داشت با اينحال همه امور زيرنظر وزارت مستعمرات انگلستان انجام مي گرفت و براي اداره تمام كشور، مركزي در استراليا وجود نداشت.پپش از سال 1850، وزرات مستعمرات بريتانيا كوشيد تا مجمعي از نمايندگان مستعمرات فراهم آورد، اما اين كوشش بجايي نرسيد. در سال 1880 نهضت تشكيل شوراي فدرال پديد آمد ولي تا هنگامي كه قدرتهاي مستعراتي بزرگ ديگر يعني فرانسه و آلمان، نفوذ خود را برجزاير اطراف استراليا گسترش مي داند، استراليا نيز براي جلوگيري از تجاوز ديگران نيروي دفاعي نداشت و كار تشكيل شورا هم پذيرش همگاني نيافت.پيدايش دومينيون كانادا، استراليائيان را به قراري نظام مشابهي در استراليا تشويق كرد و دراوايل 1890، سياستمداران استراليايي به منظور طرح قانون اساسي ايالات مشترك المنافع اين سرزمين بارها گردهم آمدند ودر اين راه قانون اساسي ايالات متحده امريكا را نمونه قرار دادند.شش مستعمره به شش ايالت تبديل شد و يك مجلس سنا بوجود آمد كه از هر ايالت، بدون درنظر گرفتن وسعت و جمعيت آن ، شش سناتور در آن عضويت يافتند. اعضاي مجلس نمايندگان نيز با رأي عمومي برگزيده ميشدند.در اين مجلس عده نمايندگان هر ايالت بستگي به جمعيت آن ايالت داشت.استراليا به جاي انتخاب رئيس جمهور ناگزير بود مقام سلطنت بريتانيا را به عنوان رياست ايالات بپذيرد.قوانيني كه از مجلسين مي گذشت، تا به امضاي فرماندار كل، يعني نماينده شاه انگلستان كه در آن هنگام ملكه ويكتوريا بود نمي رسيد، قانون به شمار نمي آمد. افراد كابينه از اعضاي پارلمان انتخاب ميشدند و رئيس دولت، رئيس وزيران بود. هرگاه اكثريت نمايندگان و سناتورها با دولت استراليا مخالفت ميكردند، كابينه بيدرنگ كنار مي رفت و انتخاب اعضاي پارلمان تجديد ميشد. درغيراينصورت هر سه سال يكبار، براي انتخاب اعضاي پارلمان رأي گيري ميشد.در سال 1900، مكه ويكتوريا قانوني امضاء كرد كه بموجب آن استراليا استقلال سياسي يافت. در روز اول ژانويه 1901،گروهي بيشمار درسيدني نزديك نقطه اي كه 112سال پيش از آن ناخدا فليپ قدم به ساحل نهاد گرد آمدند و استقلال استراليا رسماٌ اعلام شد. دو هفته بعد ملكه ويكتوريا درگذشت. در دوران وي استراليا پيشرفتهاي شاياني كرد. در دوره طولاني سلطنت وي ، استراليا از جنگ و تهديد دور ماند. جمعيت آن از 000, 250 به 4ميليون و وسعت زمينهاي زراعي از 000,80 به چهل ميليون هكتار بالغ شد. تعداد گوسفندان نيز از10ميليون به 110ميليون و ميزان بازرگاني سالانه از پنچ ميليون به صد ميليون دلار رسيد. عده كارگران صنعتي از 000, 400 نفر فزوني يافت و بيش از 000, 20 كيلومتر راه و راه آهن ساخته شد. درسالهاي 1900- 1880 ،هنگمي كه اتحاديه هاي كارگري استراليا سازمان مي يافت، نهض اخراج كارگران بيگانه گسترش بيشتري پيدا كرد.ازجمله قوانيني كه به سال 1902 به تصويب حكومت فدرال رسيد، قانوني بود كه به ورود افراد آسيايي و رنگين پوست پايان ميداد و بنام قانون استرالياي سفيدمعروف گشت.چندسال پيش ازجنگ جهاني اول،حكومت فدرال استراليا،نيروهاي زميني و دريايي كوچكي تشكيل داد. بهنگام جنگ،نيروي اعزامي اين سرزمين،متصرفات آلمان را در اقيانوس آرام از چنگ دشمن رها ساخت و نيروي دريايي آن قواي مهاجم حريف را از نيمكره جنوبي بيرون راند.آنگاه ارتش استراليا و زلاندنو بهم پيوستند و سپاهي پديد آوردند كه آنزاك خوانده شد. اين سپاه به مصر اعزام شد و در شكست تركاني كه قصد تصرف دلتاي نيل را داشتند، نيروهاي متحد را ياري داد. آنگاه به شبه جزيره گاليپولي در غرب تنگه داردانل حمله بردند (25 آوريل 1915). اين حمله كه بمنظور حمايت انگليس از جنگ بر عليه عثماني انجام گرفت ب شكست انجاميد و سبب كشته شدن 35هزار بريتانيايي كه يك سوم آن از نيروهاي آنزاكي بودند، گرديد. نيروي آنزاك بعدا گسترش يافته و به دو گروه تقسيم شد. نيروي سوار كه به ارتش بريتانيا پيوست و در جبهه فلسطين و سوريه جنگيد و تركان را بيرون راند و نيروي پياده كه به رزمگاه فرانسه رفت.در جنگ جهاني اول ، آلمانها قسمت شمالشرقي گينه جديد را تصرف كردند ولي قواي استراليا آنان را بيرون راند و بدنبال آن نائورو كه به دست آلمانها افتاده بود،از دست آنان خارج شد و بعد از جنگ ،گينه جيدد تحت قيموميت جامعه ملل درآمد و نائورو نيز تحت قيموميت استراليا،زلاندنو و بريتانيا درامد.در جنگ دوم جهاني نيز نيروهاي استراليايي به ياري متفقين شتافتند. تمام ناوگان استراليا بجز دو رزمنا و آن در درياي مديترانه به ناوگان بريتانيا ملحق شدند و سه لشكر زمين به خاورميانه اعزام شد. لشكر ششم استراليا در صحراي شمال افريقا با قواي فاشيست نبرد كرد و در پيروزي بر قواي موسوليني نقش مهمي را ايفا كرد. لشكر نهم به يونان رفت ولي آنان همراه با نيروهايي بريتانيايي در اين منطقه شكست خورده و از يونان رانده شدند ولي در جزيره كرت جنگ را دنبال كردند كه سرانجام به مصر عقب نشستند.گروهي ديگر از سربازان استراليايي براي جلوگيري از هجوم دشمن به سوريه، در خاك اينكشور آماده نبرد شدند. سپاه آلمان در مصر به نيروي بريتانيا حمله كرد و تا طبرق نزديك درياي مديترانه كه لشكر نهم استراليا شش ماه تمام به سختي از آن دفاع كرده بود،پيش آمد. نيروي مقيم طبرق جلوي مارشال رومل را گرفت و نگذاشت به قاهره برسد از طرف ديگر حمله ژاپن به پايگاه پرل هاربر و تسخير پايگاه تسخير ناپذير سنگاپور، ارتش استراليا را در فشار گذاشت و افراد لشكر هشتم آن كه از مدافعان سنگاپور بودند اسير شدند . واكنش استراليا در برابر اين شكست آن بود كه لشكريانش را از خاورميانه فرا بخواند ولي راهي براي آنها وجود نداشت، زيرا كه كشتي اي وجود نداشت و در هيمن حال نيروهاي ژاپني جزيره هاي اطراف استراليا را منجمله گينه نو و نائورو را اشغال كرده و به استراليا نزديك ميشدند و حتي بيشتر شهرها از جمله داروين و سيدني را بمباران كردندنبرد دريايي كورال كه در آن ناوگان ژاپني با حمله ------ افكنهاي امريكايي منهدم شد، براي اين كشور موفقيت بزرگي بود و سربازان استراليايي توانستند به ياري نيروي هوايي امريكا، دشمن را از گينه جديد پس برانند و همچنين نائورو را از چنگ ژاپن درآوردند و بدينسان خطر حمله به استراليا از ميان رفتبعد ازجنگ جهاني دوم بعضي از سرزمينهاي اطراف استراليا كه در تصرف اين كشور بود بوسيله سازمان ملل قيموميتشان به استراليا داده شد. در طي سالهاي 72 - 1949 حزب ليبرال – ميهن و احزاب متحدش به امور كشور مسلط بودند. در سال 1972 حزب كارگر براي نخستين بار پس از 23 سال در انتخابات به پيروزي دست يافت ولي اين حزب در سال 1975 اكثريت خود را از دست داده و در انتخابات جديد قدرت را مجدداٌ به حزب ليبرال – ميهن واگذار كرد.در دهه 1970، كشف و استخراج و صدور منابع غني معدني استراليا افزايش بسيار يافت . در سال 1977 هنگاميكه حزب ليبرال – ميهن مجدداٌ در پارلمان قدرت را به دست آورد، مالكوم فريزر به نخست وزيري رسيد.در ديدار ماسايوشي اوهيرا نخست وزير ژاپن در سال 1979 از استراليا برنامه توسعه روابط تجاري ،ميان كشورهاي منطقه بررسي شد. در سال 1980 اعلام شد كه بزرگترين معادن الماس جهان در ناحيه استرالياي غربي كشف گرديده است.استراليا در1982نيروي بزرگ پاسدار صلحي به صحراي سينا فرستاد كه عمده ترين نيروي چند مليتي در اين ناحيه بود.استراليا در ميان كشوهاي صنعتي درجه اول، داراي وضع خوبي است و بيش از 85% توليد ناخالص ملي قاره اقيانوسيه در آن توليد ميگردد.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 331]