جامعه ايراني و معماري اجتماعي

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: / مقاله اجتماعي/جامعه ايراني و معماري اجتماعي
خبرگزاري دانشجويان ايران - گيلانبه گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)- منطقه خزر در اين مقاله آده است: اگر قدري عميق تر به پيرامون خود بنگريم، مي بينيم بسياري از امور با كمي توجه و نكته بيني قابل حل بوده تا جاييكه اثر آن به روشني در زندگي بسياري از افراد مشاهده مي شود. شايد شما نيز با اين نظر موافق باشيد و موارد بسياري را سراغ داريد كه مشمول اين گفته و نظر هستند هميشه براي ما اين سوال مطرح است كه چرا با وجود اينكه مسئله اي داراي راه حلي به اين روشني است اما مسئولين اجرايي و يا قانونگذار ما در حل آن ناموفق مي باشند. چرا با وجود برخورداري از سرمايه و نيروي انساني كافي و متخصص، هنوز در رفع پيش پا افتاده ترين مشكلات درمانده شده و نمي توانيم براي آن چاره انديشي مناسبي بكنيم. ما در طول زندگي خود همواره با مشكلاتي روبرو هستيم كه با تمام كوچكي خود ضربات روحي بسياري بر ما وارد مي كنند و براي يك روز كاري و يا مدتي قابل توجه شادابي و توان فكر كردن و برخورد مناسب با ديگران را از ما مي گيرند به عبارتي خارهايي هستند كه با همه كوچكي آزاري بزرگ بر جسم و روح ما وارد مي كنند. از اينها كه بگذريم برخي از موانع چنان در زندگي ما اثر منفي مي گذارند كه به مسير زندگي و سرنوشت ما تغييري كاملا محسوس مي دهند تا جاييكه وقتي به پشت سر خود مي نگريم مي بينيم فاصله از آنجاييكه آمده ايم تا جاييكه هستيم با آنجايي كه مي خواستيم باشيم چقدر زياد و چقدر غم انگيز است. اگر چه در بسياري از اوقات خود ما بخش عمده اي از اين تغيير را سبب و عامل اصلي هستيم اما نمي توان اثر گذاري محيط و يا افراد ديگري را ناديده گرفت.بايد گفت در تمامي اوقات و موارد همه اقشار به نحوي از يك مسئله به فراخور ارتباط خود با آن دچار لطمه و آسيب مي شوند. اما هميشه اقشار آسيب پذير جامعه نصيب بيشتري از اين ناملايمات مي برند كه از جمله اين اقشار افراد داراي معلوليت از جمله نابينايان هستند كه به دليل عدم درك صحيح جامعه از نيازمنديها و توانمنديهاي آنان در بسياري از ابعاد زندگي خود دچار مصائب فراوان هستند. اگر براي ورزش مي كوشند اگر دنبال تحصيل هستند اگر مي خواهند كاري مناسب و آبرومندانه داشته باشند ازدواجي موفق و يا حضور اجتماعي فعالي همه اينها براي اين افراد داستاني غم انگيز به دنبال دارد و بسيار كمند افرادي از اين گروه معلولين كه توانسته باشند به راحتي با اين مسائل كنار آمده و آن را حل نمايند و آنها كساني هستند كه داراي استعدادهاي ويژه و يا حمايتهاي خانوادگي خوب و استثنائي مي باشند. اينجا جاي تامل است چرا كه اين نگون بختي فرهنگي در جامعه اي است كه ساختار آن نظام اسلامي است. ديني كه سرشار از معرفت، آگاهي و بيان تمامي نكات براي حل مشكلات تمامي اقشار است. سوال اين است كه چرا در چنين فضايي گروهي با چنين مشكلاتي روبرو مي شوند؟ به عقيده بسياري از اهل نظر ناتواني ما در معماري اجتماعي مسبب بسياري از مشكلات لاينحل ماست. ما زماني كه شهري را مي سازيم برجي را بنا مي كنيم و يا پلي را مي سازيم سعي مي كنيم با انجام محاسبات رياضي دقيق و سنجش صحيح عوامل مورد نياز براي اين نوع بنا ها را پيدا و با يك ارتباط منطقي مصالح و محيط فيزيكي و نوع استفاده اي كه از اين ابنيه مي شود را با هم هماهنگ كرده تا در نهايت محصولي ارائه كنيم كه از هر لحاظ داراي استحكام امنيت و زيبايي باشد. اما آن چيزي كه از چشم ما تاكنون به دور مانده و تنها افراد معدودي به آن توجه داشته اند معماري اجتماعي يعني متناسب ساختن فرهنگ نوعي نياز جامعه و آگاهي عمومي مردم و آموزش صحيح آن چه كه همه گروههاي جامعه را براي دسترسي آسان به نيازمنديهايشان به درجه اي از اطمينان برساند . معماري اجتماعي يعني بستر سازي مناسب براي برخورداري گروههاي مختلف از مواهبي كه حق طبيعي آنها به عنوان يك شهروند مي باشد معماري اجتماعي يعني آماده سازي جامعه براي پذيرش برخي از محدوديها ، قوانين و مسائلي كه باعث فراخي خاطر، رفاه بيشتر و امنيت اجتماعي آنان مي شود امروز اگر ما نتوانسته ايم پاسخگوي برخي از نيازمنديهاي اقشار گوناگون به ويژه قشر معلول باشيم علت واقعي آن عدم توجه اين مسئله است: يعني معماري اجتماعي ، ما به كودكان خود در مدارس مان نياموخته ايم كه يك كودك نابينا مثل آنان مي تواند مطالعه كند مي تواند نظر بدهد مي تواند بازي كند و الي آخر . به كودكان خود نياموخته ايم كه محدوديتهاي جسمي افراد داراي معلوليت نمي تواند آنها را از همبازي بودن با كودكاني ديگر محروم كند به كودكان خود نياموخته ايم كه آنها نيز مانند ساير كودكان حقي دارند و به آنها آموزش نداده ايم كه براي استفاده ساير كودكان داراي معلوليت بايد امكانات بيشتري را در اختيار شان قرار دهيم تا آن وقت بتوانند مثل ساير كودكان از مواهب يك زندگي برخوردار شوند امروز مشكل بزرگترها و بزرگسالان ما عدم آگاهي دوران كودكي است چرا كه امروز بزرگسالان ما ديگر فرصت و حوصله كافي براي آموزش بيشتر در خصوص مسائل مختلف را ندارند اگر از گذشته به كودكان خود اين مسائل را آموزش مي داديم امروز بزرگترهاي ما براي حل مسائل افراد داراي معلوليت سعي بيشتري مي كردند و نمي گفتند كه ما براي حل مشكلات افراد سالم مانده ايم چه برسد به افراد داراي معلوليت نگاهي كه نشاندهنده كوچكي تفكر وانديشه افرادي است كه حق طبيعي ديگران را ناديده مي گيرند ما اميدوار هستيم ساختار فرهنگي و اجتماعي ما دقت بيشتري داشته تا از اين طريق ضمن ارايه يك نقشه و طرح جامعه توانمندي جامعه ما را در فراهم سازي زمينه هاي رشد فكري، فرهنگي ، اخلاقي و اقتصادي آحاد مختلف افزايش دهند و رونماي روشني را براي يك زندگي شادمانه ترسيم نمايند . طرحي كه در آن همه افراد در هر جايگاهي كه قرار دارند بتواند با اميد به آينده اي روشن تمام مساعي خود را براي دستيابي به يك زندگي سرشار از موفقيت ادامه دهند.احمد ممتازيانجمن خدمات فرهنگي رفاهي معلولين بينايي گيلانانتهاي پيام
چهارشنبه 24 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 114]