تفاوتهاي بين زن و مرد در نحوه برخورد با کودکانشان!!

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: علاوه بر تغييراتي که از لحاظ ساختار فيزيولوژيکي و رواني بين زن و مرد وجود دارد، شيوه نگرش و نحوه تربيت نيز از همان روزهاي اوليه زندگي براي نوزاد دختر و پسر متفاوت است. جنسيت فرد برحسب مذکر يا مؤنث بودن از اهميت زيادي برخوردار است. اولين پرسش پس از متولد شدن نوزاد درباره دختر يا پسر بودن اوست. جنسيت فرزند براي بسياري از والدين مهم است. بررسي بسيار گستردهاي که توسط پيترسون و ديگران صورت گرفته نشان داده 90 درصد مردان و 92 درصد زنان آرزو داشتند نخستين فرزندشان پسر باشد.
اگر دختر چهار سالهاي دوست دارد با عروسک بازي کند و به او لباس بپوشاند، اين بدان معنا نيست که او در آينده نميتواند يک مهندس يا يک حقوقدان بشود. در بازي کودکان آنچه اهميت دارد اينست که اسباب بازيهاي متنوعي در دسترس آنها قرار گيرد.

رفتار والدين در مورد فرزندان دختر و پسر متفاوت است. حتي نحوه بغل کردن نوزاد نيز فرق ميکند. پدران اکثراً نوزاد دختر را با احتياط بيشتري بغل مينمايند و هنگام بازي با نوزاد پسر، وي را بيشتر بالا و پائين مياندازند. افزون بر آن در انتخاب رنگ و نوع لباس و تزئين اتاق خواب نوزاد تفاوتهايي قائل ميشوند، معمولاً براي دختران بيشتر از رنگ صورتي و قرمز و ليمويي و براي پسران بيشتر از رنگ آبي و يا رنگهاي تيرهتر استفاده ميکنند.

در انتخاب اسباب بازي نيز براي آنها تفاوت قائلند. براي دختر بچه عموماً عروسک و وسائل خانه بازي گرفته ميشود و براي پسران خريد اسباب بازيهايي همچون ماشين و تفنگ رايج است. کمتر کسي براي هديه تولد پسر بچهاي عروسک تهيه ميکند.

«کاتز»، در مورد نحوه برخورد والدين با کودک و اسباب بازي، پژوهشي انجام داد. او در يک آزمايشگاه روانشناسي برخورد بزرگسالان را با يک کودک 3 ماهه که لباس زردي به تن داشت مشاهده مينمود. در اين تحقيق به بعضي از آنها گفته شده بود نام کودک «مري» است. و به بعضي گفته شده بود که نام کودک «جاني» است. در اتاق نيز سه اسباب بازي وجود داشت. يک عروسک، يک توپ فوتبال و يک ماشين. بزرگسالاني که فکر ميکردند کودک دختر است معمولاً عروسک را در اختيار او قرار ميدادند و اشخاصي که فکر ميکردند نوزاد پسر است بيشتر ماشين را در اختيارش قرار ميدادند. چند سال بعد زماني که آزمايش مجدداً تکرار شد همان نتايج به دست آمد. کاتز نتيجه گرفت بزرگسالان اغلب بدون اين که درباره موارد استفاده و کاربرد اسباب بازيها بينديشند تصور مينمايند دختر يا پسر لازم است هر کدام با اسباب بازي مخصوص جنس خود بازي کنند.

زماني که زنها ميخواهند در بيرون از خانه کار کنند بسياري از مردها مانع ميشوند و اگر هم با شاغل بودن زن موافقت کنند، شرايطي دارند و با هر کاري و در هر حالي موافقت نميکنند. حتي در جوامعي که ظاهراً زنها از نظر اقتصادي و اجتماعي برابري کامل با مردها دارند باز هم تصميمات عمده سياسي، علمي، اجتماعي و هنري توسط مردها گرفته ميشود. بديهي است که همه اين عوامل موجب هرچه بارزتر شدن تفاوتهاي بين دو جنس ميشوند.

«کاتز» همچنين معتقد است اسباب بازيهاي دخترانه مانند عروسک به دختران اجازه نميدهند که مهارتهاي مکانيکي را به خوبي پسران که معمولاً با کاميونها و بلوکها بازي ميکنند تمرين کنند و دخترها به خوبي پسرها در مدارس به خاطر تجسم فضايي و مهارتهاي رياضي پاداش نميگيرند.

«ايورباخ»، روان شناس کودک از موزه اسباب بازي بينالمللي سان فرانسيسکو، معتقد است اگر دختر چهار سالهاي دوست دارد با عروسک بازي کند و به او لباس بپوشاند اين بدان معنا نيست که او در آينده نميتواند يک مهندس يا يک حقوقدان بشود. در بازي کودکان آنچه اهميت دارد اينست که اسباب بازيهاي متنوعي در دسترس آنها قرار گيرد.

همانطور که در مباحث قبل ذکر شد، تفاوتهاي جنسي زن و مرد در سايه تفاوتهاي رفتاري اطرافيان تکميل ميگردد. مثلاً ديديم که مرد قويتر، اما در مقابل آسيبپذيرتر از زن است؛ استقلال و اتکاء به نفس بيشتري دارد، حادثه جوتر، پرخاشگرتر، جاهطلبتر و کنجکاوتر از زن است. استعداد مکانيکي و تجسم فضايي او بهتر است و اهل سياست است. زن نيز استعدادهايي دارد که ارتباط او را با ديگران تسهيل ميکند، از نظر بدني و رواني زودتر از مرد بالغ ميشود و مهارتهاي کلامي و مخصوصاً سيالي کلامي در او بيشتر و بهتر است. به مراقبت و توجه از ديگران تمايل نشان ميدهد، زود جوشتر و سازگارتر از مرد است، و دنيا را با ديد اخلاقي و زيباشناسي ميبيند.

زيربناي زيستي فوق از همان لحظه تولد تحت تأثير بسياري از عوامل اجتماعي و فرهنگي قرار ميگيرد. مثلاً از همان اوان کودکي دخترها را به تقليد از الگوهاي مادران، و پسرها را به تقليد از الگوهاي پدران وادار و تشويق ميکنند. اگر دختر بچهاي رفتار مادرش را تقليد کند تشويق ميشود و اثر اين تشويق تقويت ميشود و به تکرار آن رفتار ميپردازد، اما اگر رفتار مردانه را تقليد کند نه تنها تشويق نميشود بلکه از انجام آن منع ميگردد.

تفاوتهاي دو جنس تا حدودي نيز توسط اجتماع تعيين ميشود. از همان کودکي به بيشتر دخترها تلقين ميشود که بايد در روابط اجتماعي خود آرامتر و منفعلتر باشند. دخترها و زنها اجازه دارند به راحتي گريه کنند و در رفتار خود لطافت و محبت نشان دهند؛ اما مردها بايد دلير، مصمم و قادر به کشيدن درد و رنج در خلوت.

دنياي امروز در دست مردهاست، حتي زماني که زنها ميخواهند در بيرون از خانه کار کنند بسياري از مردها مانع ميشوند و اگر هم با شاغل بودن زن موافقت کنند، شرايطي دارند و با هر کاري و در هر حالي موافقت نميکنند. حتي در جوامعي که ظاهراً زنها از نظر اقتصادي و اجتماعي برابري کامل با مردها دارند باز هم تصميمات عمده سياسي، علمي، اجتماعي و هنري توسط مردها گرفته ميشود. بديهي است که همه اين عوامل موجب هرچه بارزتر شدن تفاوتهاي بين دو جنس ميشوند.

يکي ديگر از عوامل مؤثر در تفاوتهاي بين زن و مرد ، تلويزيون ميباشد. پژوهشها نشان ميدهد که کودکان کمتر از 5 سال به طور متوسط ، 25 ساعت در هفته را به تماشاي تلويزيون ميگذرانند. به اين ترتيب تا زماني که دوره دبيرستان را به پايان برسانند، حدود 15 هزار ساعت از وقت خود را به تماشاي برنامههاي تلويزيون صرف کردهاند. براساس تحليلهاي سربين برنامههاي تلويزيون به سه طريق، الگوهاي قالبي زن و مرد را به کودکان و نوجوانان آموزش ميدهد.

1- مردها بيش از زنان، در برنامه نشان داده ميشوند. اين رقم را تحليل گران حدود سه مرد در برابر يک زن گزارش کردهاند.

2- مردان و زنان در فعاليتهاي مختلفي اشتغال دارند، بدين معنا که مردان بيشتر به کارهاي علمي، صنعتي و فعاليتهاي جسورانه و زنان به کار در خانه (نظافت، اطو کشيدن، آشپزي) مشغولند. هر چند اداره کردن محيط خانه خود کار با ارزشي است ولي همه توان زن نميتواند به آن محدود باشد. افزون بر اين، زنان بيش از مردان ناراحتيها و احساسهاي منفي را بروز ميدهند، مردان مسائل را بهتر حل ميکنند و زنان در حل مسائل به ياري ديگران نياز دارند.

3- در برنامهها به رفتار مردانه بيش از رفتار زنانه، ارزش و پاداش تعلق ميگيرد. فراواني پاداش مردان، نسبت به زنان دو بر يک و فراواني تنبيه مردان نسبت به زنان نيز سه بر يک است. در نتيجه اعتنا به مردان در برنامهها، بيشتر بوده و زنان بيشتر مورد بيتوجهياند. اگر کودکان نقشهاي قالبي جنسيتي را از تلويزيون ميآموزند، پس آنان که ساعات بيشتري به تماشاي تلويزيون ميپردازند بيش از بقيه، نقشهاي قالبي را که تلويزيون ارائه کرده است، ميپذيرند و اعمال ميکنند. (البته لازم به ذکر است در کشور ما ممکن است تلويزيون دقيقاً نقشهاي فوق را در رابطه با نقش زن و مرد القاء نکند و تأثير آن به گونهاي ديگر باشد.)

پژوهشهاي اخير نشان ميدهد که در بسياري از کتابها و منابع درسي، در مقاطع مختلف تحصيلي، دختران و زنان حضور کم رنگي دارند و با آن که زنان نزديک به 50 درصد جمعيت را تشکيل ميدهند کمتر از 30 درصد مطالب و تصاوير به آنان مربوط ميشود، که اين خود نيز ميتواند عامل مؤثر در تصوير تفاوت جنسيت زن و مرد باشد. در اينجا باز هم تکرار ميکنيم که اثر اجتماع در ايجاد تفاوتهاي فردي به هيچ وجه قابل انکار نيست. کليه تفاوتهاي فردي و کليه تفاوتهاي زنان و مردان در اثر کنش متقابل محيط و توارث به وجود ميآيد. آخرين کلام اين است که وجود تفاوت بين زن و مرد به معناي برتري يکي بر ديگري نيست. «اِن اَکرَمَکُم عِندَالله اَتقکُم – همانا بزرگوارترين شما نزد خداوند، پرهيزکارترين شماست». (حجرات / 13)

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 432]