زندگي بدون اضطراب

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: حتماً بارها شنيدهايد كه در مثل ميگويند «فلاني از ترس مرگ، خودكشي كرد!» اين مثال، بيانگر قرار گرفتن فرد در وضعيتي است كه توان تحمل شرايط پيش آمده را ندارد. «اضطراب» يكي از عواملي است كه سبب ميشود فرد نتواند درك صحيحي از شرايط خود و اطراف خود داشته باشد و دائماً در وضعيت غيرعادي ـ از نظر جسمي و روحي ـ بسر ببرد. «اضطراب» به عنوان يكي از اختلالهاي رواني، حتي به عنوان «قاتل بشر» هم شناسايي شده است.
به گفته روانشناسان، اختلالات اضطرابي از شايعترين اختلالات روانپزشكي است كه مشكلات و عوارض زيادي را سبب ميشود و در نتيجه، حجم بالايي از خدمات و مراقبتهاي بهداشتي را به خود اختصاص ميدهد.
از هر 4 نفر، يكي داراي حداقل يك اختلال اضطرابي است. زنان با شيوع مادامالعمر 5/30 درصد در مقايسه با مردان با شيوع مادامالعمر 2/19 درصد، بيشتر ممكن است دچار اختلال اضطرابي شوند. اختلال اضطرابي در صورتي كه مزمن شود، ميتواند ميزان مرگ و مير مرتبط با عوارض قلبي ـ عروقي را افزايش دهد.
بنابراين، تشخيص و درمان اين دسته از بيماريها، اهميت بسياري دارد.
امروزه هزينه بالاي زندگي فشارهاي اقتصادي و مسائلي از اين دست، باعث مي شود تلاش براي كسب درآمد افزايش يابد. اين موضوع به كمتر شدن روابط عاطفي ميان اعضاي خانواده و كاهش ارتباطات كلامي منجر شده است. به همين دليل، آمار اختلالات اضطرابي در همه جوامع روز به روز در حال افزايش است. اين در حالي است كه عقايد نادرست و خرافي در ميان مردم سبب شده است كه افراد مبتلا، از مراجعه به روانپزشكان سرباز زنند، خود را سالم بپندارند و حتي در صورت مراجعه، از خوردن داروها هم امتناع كنند.
اضطراب و انواع آن

دكتر پرويز مظاهري، روانپزشك و دبير انجمن روانپزشكان ايران، در مورد اضطراب ميگويد: «اضطراب، احساسي منتشر، ناخوشايند و مبهم است كه با يك يا چند احساس جسمي همراه ميشود. در واقع، يك علامت هشدار است كه خبر از خطري قريبالوقوع ميدهد و شخص را براي مقابله آماده ميسازد. پس ميتوان نتيجه گرفت كه يك محرك بسيار قوي است. البته ميزاني از اين اضطراب، براي رشد و تكامل انسان لازم است كه به آن «اضطراب طبيعي» ميگوييم و زماني است كه شدت عكسالعمل، متناسب با مقدار خطر است و شخص وادار ميشود كه با موفقيت، اين خطر را از سر بگذراند.»
او در مورد اضطراب بيمارگونه ميگويد: «در اضطراب بيمارگونه كه به عنوان يك اختلال تلقي ميشود، شدت عكسالعمل فرد متناسب با مقدار خطر نسبت به توأم با تعارض است و ضمناً مداوم و تكراري است، ولي در اضطراب طبيعي، شخص براي مدتي محدود، علائم اضطراب را حس ميكند و تعارضي هم در آن ديده نميشود.»
اين روانپزشك در پاسخ به اين پرسش كه آيا آمار خاصي از تعداد مبتلايان به استرس و اضطراب وجود دارد، يادآوري ميكند: «اضطراب شايعترين اختلال رواني به خصوص در قرن حاضر است و بررسيهاي انجام شده نشان ميدهد كه در جهان 5 تا 8 درصد مردم دچار اختلالات اضطرابياند. كشور ما هم از آمار جهاني تبعيت ميكند.»
اختلالات اضطرابي چند بيماري را شامل ميشود كه عبارتند از: بيماري وسواس، انواع فوبيا و اختلال استرس بعد از سانحه كه به دنبال يك سانحه در شخص بوجود ميآيد و سالها بيمار را عذاب ميدهد. اين نوع اضطراب در پي سوانحي همچون سيل، زلزله و جنگ ايجاد ميشود.
دكتر مظاهري ميگويد: «اضطراب يك علامت مهم براي خيلي از بيماريها است. به عنوان مثال، در افسردگيها، بيماريهاي شخصيتي، اختلال در تفكر مانند اسكيزوفرني و نيز عقبماندگي ذهني، اضطراب ديده ميشود.
اضطراب علاوه بر بيماريهاي روانپزشكي، عامل بوجود آورنده بيماريهاي جسمي هم هست. به طور مثال، بيماراني كه به مشكلات گوارشي، ستون فقرات، سرطان و بيماريهاي خوني مبتلا هستند، اضطراب دارند.»
اين روانپزشك در پاسخ به اين پرسش كه آيا اضطراب نوعي ترس است، ميگويد: «ترس حالتي است در پاسخ به خطري معلوم، بيروني و معين با يك منشاء غيرتعارضي. در صورتي كه اضطراب در پاسخ به تهديدي پيدا ميشود كه نامعلوم، دروني و مبهم است و از تعارض نشأت گرفته است. به طور مثال، وقتي شما قصد عبور از خياباني را داريد كه اتومبيلها در آن با سرعت تردد ميكنند، دچار ترس ميشويد ولي دانشآموز موقع رفتن به جلسه امتحان، دچار اضطراب ميشود. در اولي يك عامل بيروني و معلوم ولي در دومي يك عامل دروني و نامشخص وجود دارد.»
او ميافزايد: «ماشيني شدن زندگي، علاوه بر مزايايي كه دارد، مشكلات زيادي را نيز براي مردم ايجاد كرده است. ما اگر وضعيت فعلي جامعه ايراني را با چند دهه گذشته مقايسه كنيم، متوجه ميشويم كه مردم در گذشته از آرامش خاصي برخوردار بودند، عجلهاي در كار نبود، كارها براساس برنامه انجام ميشد؛ ولي امروزه مردم در چند نوبت كار ميكنند، هزينههاي زندگي بالا رفته است و مردم بايد خودشان را با هزينهها تطبيق دهند. همه اين مسائل باعث شده است كه آنها مدام در حال تكاپو باشند. اضطراب تنها بيماري است كه هم داراي علائم رواني و هم جسمي است زيرا كه مستقيماً روي سيستم اعصاب مركزي اثر ميگذارد و با تغييراتي كه در اعصاب سمپاتيك و پاراسمپاتيك بوجود ميآورد، روي تمامي اعضاي بدن مانند قلب، ريه، دستگاه ادراري و اسكلتي تأثير دارد. وقتي انسان دچار اضطراب ميشود، قلبش شروع به تپش ميكند، احساس درد ميكند، دچار تنگي نفس ميشود، احساس خفگي دارد، به قول معروف، دلش مالش ميرود و تصور ميكند كه پروانهاي درون معدهاش در حال حركت است.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 183]