واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: ارتباط جوراب افراد با شخصیت آنها!!!
شناختنآدمها در همان نگاه اول یا چند دقیقه اول، مثل راه رفتن گربهروی شیروانی داغ میماند، سخت است، خیلی هم سخت است، اما اتفاقمیافتد! راه و چاهی که اصول روانشناسی پیش پای ما میگذارد، دقیقاهم راه دارد هم چاه!
چون سادهانگاری و تصمیمگیری عاجلانه، از طریق دادههای روانشناسیهم گاهی باعث اشتباهات عجیب و غریب میشود که تنها از طریق تمرینو تلاش شخص و داشتن یک دید عمیق و جستوجوگر، قابل پیشگیری است.
دیدی که ما به آن میگوییم، دید یک روانشناس که شما را رویکاناپه مطب روانپزشکیاش برانداز می کند!
الف) بگویید طرفتان چی پوشیده تا بگوییم چگونه است.
این جمله از شکسپیر نیست، فقط جمله آشنایی است که یک محقق بسادگی میگوید و اثبات میکند که حقیقت هم دارد. اینکه لباس پوشیدن، کفشها و حتی موبایل و خودکار آدمها شخصیت اجتماعی و فرهنگ خانوادگیشان را بازگو میکند، هرچند بازی سادهیی نیست اما میتواند واقعی و روزمره باشد، مثلا شما هیچ وقت به جورابهای طرف مقابلتان دقت کردهاید؟
لازم نیست آن طرف مقابل، حتما رییس شرکت شما، مدیر مدرسه فرزندتان یا شخصی باشد که با او قرار کاری دارید، میتوانید دفعه اول دادههای ذهنیتان را روی جوراب مرد یا زنی که در اتوبوس یا مترو روبرویتان نشسته است، آزمایش کنید!
ب) بگویید جورابش چه رنگی و چه جنسی است تا بگوییم چطور زندگی میکند.
رنگها نقطههای روشنی هستند که یک محقق روانشناسی را در تاریکی به مقصد میرسانند، مثل همین رنگ قرمز که اگر احیانا رنگ جوراب فرد مقابل شما بود، میتواند نشانه تمایل بیمارگونه به جلب محبت و توجه دیگران باشد. علاوه بر این استفاده از رنگ قرمز نشانه بیماریهای نهفته گوارشی و عصبی است و بیشترین تاثیر را روی اطرافیان دارد.
در ضمن اگر طرف مقابل شما مرد بود و جوراب قرمز پوشیده بود، روانشناسی را بیخیال شوید و صندلیتان را عوض کنید.
در مورد استفاده از رنگهای دیگر هم میشود براحتی تکنگاری کرد، مثل رنگ خاکستری که رنگ آدمهایی است که میخواهند کمتر دیده شوند یا رنگ سیاه که گرچه معمول است رنگ دلمردگی و عدم تسکین است.
ج) جورابهایش تمیزند؟ خوب نگاه کنید!
قبول دارید که جورابهای تمیز، سالم و خوشرنگ مشخصه آدمهایی است که زندگی سالم و محیطی آرام برای لباس پوشیدن دارند، گرچه آدمهای وسواسی را باید از این قاعده جدا کرد، آنها علیرغم داشتن جورابهای تمیز و خوشرنگ و درخشان، آدمهایی عصبی و کم طاقت هستند که با این پا و آن پا شدن و ناخن جویدن یا نگاههای مستاصل و بیقرارشان قابل تشخیصاند.
د) جورابهایش مارک دارند؟
آدمهایی که جورابهای مارکدار میپوشند، بشدت کم اعتماد به نفس و ظاهربین هستند، میل به جلب توجه و خودنمایی در آنها به قدری بالاست که پوشیدن یک جوراب ساده و تمیز را فدای یک جوراب بوگندوی صدبار پوشیده مارک دار میکنند، قبول کنید که جوراب چهارهزارتومنی را هر روز نمیشود نو کرد!
ه) از جورابهایش، کارش را حدس میزنیم!
تا اینجا شما محیط خانوادگی طرف مقابل، شخصیت تقریبی و سطح اعتماد به نفساش را از طریق جورابهایش حدس زدید، اما اگر میخواهید بدانید چه کاره است، یا تقریبا در چه محیط کاری وقت میگذارد، دوباره به جورابهایش دقت کنید.
آدمهایی که کار بدنی میکنند کمتر حوصله دارند هر روز جورابهایشان را بشویند یا تعویض کنند، آنها جورابهایی سوراخ و چرک دارند و تمایلی هم به پوشاندن انگشت پایشان نشان نمیدهند، در بعضی موارد بخصوص این گروه جورابهایشان را به کل دور میاندازند که به اندازه دسته اول قابل تشخیصاند. کسانی هم که کار شرکت و دفتری میکنند بیشتر اوقات جورابهای کمرنگ و با کمترین جلب توجه در محیط کار میپوشند که هرچند تمیز و مرتب است از یکنواختی زندگیشان حکایت می کند
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فان پاتوق]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 346]