قبل از ازدواج، توقعاتتان را ارزيابي کنيد

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: بِن سيليمان روانشناس خانواده و استاد دانشگاه ويومينگ مي گويد، "هر ازدواج از آميخته شدن دو خانواده تشکيل مي شود." هر طرف يک دسته از انتظارات و توقعات را با خود وارد زندگي زناشويي مي کند که معمولاً نشاندهنده تاريخچه خانوادگي فرد و چيزهايي است که در خانواده و دوستان خود ديده است. ازدواج ادغام سنت ها و انتظارات دو خانواده است.

دکتر بن سيليمان در ادامه مي گويد،"آنچه براي هر طرف مهم است اين است که از انتظارات طرف مقابل خود قبل از وارد شدن به زندگي زناشويي باخبر شود. براي موفقيت هر ازدواج و رابطه زناشويي، آشنايي با انتظارات و توقعات طرف مقابل لازم و ضروري است چون جور شدن رفتارها و توقعات در هماهنگي و رضايت طرفين بسيار مهم است."

زوج هايي که توقعات متعارض دارند معمولاً مشکلات بيشتري در رابطه خود تجربه مي کنند. براي مثال، آيا زن بايد کار و تحصيلات خود را کنار بگذارد و براي تربيت فرزندان خانه نشين شود؟ دو نفر چطور مسئوليت نگهداري از فرزندان، کارهاي خانه، و مديريت مالي خانواده را با هم تقسيم مي کنند؟ سکس و رابطه جنسي چقدر اهميت دارد؟ و آيا بايد زمان مسافرت را براي ديدن افراد فاميل صرف کنند يا يک مسافرت هيجان انگيز و مجراجويانه داشته باشند؟ پاسخ دادن به برخي از اين سوالات تا حد زيادي به نحوه برخورد والدين هر يک از طرفين با اين مسائل بستگي دارد.

آگاهي داشتن از انتظارات و توقعات طرف مقابل مي تواند رابطه ها را محکمتر کند. همچنين به زوج ها کمک مي کند درمورد سابقه خانوادگي هم بيشتر بدانند و موفقيت ها و شکست هاي نسل هاي قبل را تکرار نکنند. زوج هاي موفق هميشه سعي مي کنند از نقاط قوت ريشه هاي خانوادگي همديگر نهايت استفاده را برده و محدوديت هاي آنرا کنار بگذارند.

دکتر سيليمان مي گويد، "اما انتظارات به مرور زمان تغيير مي کنند، مثلاً وقتي خانواده توسعه مي يابد، ميل به داشتن خانه اي بزرگتر جايگزين ميل به خريد ماشين يا يک مسافرت گران مي شود.

همچنين با متعهد شدن زوج ها به هم انتظارات هم تغيير مي يابد. زوج هايي که تصميم مي گيرند با هم بدون رسمي کردن ازدواجشان باهم زندگي کنند معمولاً روابطي دارند که در انتظاراتشان کم مي آورد. بدون تعهد، يکي يا هر دو طرف گاهي اوقات زندگي خود با هم را يک قرارداد موقتي فرض مي کنند نه يک تعهد هميشگي. بدون تعهد زوج ها نمي دانند که در مراحل بعد بايد چه انتظاراتي داشته باشند."

در هر رابطه اي حدس و گمان خطرساز است. فکر کردن به اينکه "او تغيير خواهد کرد" يا "بعد ازاينکه ازدواج کنيم اين چيزها ديگر اهميتي ندارد" ممکن است منجر به نااميديتان شود. ناديده گرفتن علائم هشداردهنده يا رفتارهايي که مي تواند برايتان آزار دهنده باشد يا با سبک زندگي شما تناقض داشته باشد، مي تواند برايتان مشکل ساز شود. براي مثال، يکي از طرفين ممکن است دوست داشته باشد که روزهاي تعطيل زود از خواب بيدار شود و ديگري ترجيح مي دهد که بيشتر بخوابد و ديرتر بيدار شود. به اين روش بعد از مدتي طرفي که زود بيدار مي شود ديگري را متهم به تنبلي مي کند و آن يکي اين را به وسواسي بودن متهم مي کند.

زوج ها بايد بتوانند عشق را از واقعيت جدا کنند. اگر اينطور فکر کنند که "پدر و مادر من خوشبخت بودند پس من هم خوشبخت مي شوم" خيلي اشتباه است. رابطه هاي موفق تصادفي اتفاق نمي افتند؛ نيازمند تلاش روزانه و لذت بردن از رابطه است. زوج ها اگر از نقاط مثبت خود بهره برده و با کار کردن روي نقاط منفي خود آنها را برطرف کنند بسيار راحت تر در رابطه پيشرفت مي کنند.

هيچوقت نبايد از کس ديگري انتظار داشته باشيد که خوشبختتان کند. بايد ياد بگيريد که قبل از اينکه زندگيتان را با کس ديگري تقسيم کنيد، بتوانيد با خودتان خوشحال و خوشنود باشيد. اين هم غيرمنطقي است که انتظار داشته باشيد رابطه تان هميشه خوب و خوش باشد. اين غير ممکن است.

براي موفقيت رابطه ميل به سازگاري اهميت زيادي دارد چون محيط مستعد تغيير است. يک تعهد طولاني مدت مبني بر انتظارات منطقي و واقعبينانه بين تغييرات فردي، زوجي و اجتماعي تعادل ايجاد ميکند. خوشبين بودن هم خيلي کمک مي کند.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 65]