جهان هستي به خاطر انسان خلق شده است؟

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: از بعضي آيات و روايات استفاده ميشود که هدف از خلق جهان هستي، رسيدن انسان به تکامل است.
1- "هو الّذي خلق لکم ما في الارض جميعاً؛ او خدايي است که براي شما همه آن چه را که در زمين است، آفريد".(1) بنابراين، کره زمين و آن چه در روي زمين يا زير زمين قرار دارد براي رفاه و بهره وري انسان خلق شده است.
2- "اللَّه الّذي خلق السّموات والارض و انزل من السّماء ماء افاخرج به من الثّمرات رزقالکم و سخر لکم الفلک لتجري في البحر بامره و سخر لکم الانهار و سخر لکم الشمس و القمر دائبين و سخر لکم الليل و النّهار؛ خدا است که آسمان‏ها و زمين را آفريد و از آسمان باران نازل کرد و بدان باران براي روزي شما ميوه‏ها رويانيد و کشتيها را رام شما کرد تا به فرمان او دريا روان شوند و رودها را مسخر شما ساخت و آفتاب و ماه را که همواره در حرکتند رام شما کرد و شب و روز را مسخر شما گردانيد".(2)
طبق اين آيه آسمان‏ها و زمين و تسخير کشتي و امواج دريا و جاري شدن نهرها و خورشيد و ماه به گونه‏اي مجبورند حرکت نمايند که به سود بشر تمام شود.
3- "والارض فرشناها فنعم الماهدون؛ زمين را فرش قرار داديم پس خوب آماده کننده‏ايم".(3)
اين نوع آماده سازي براي استفاده انسان‏هاست، چون حيوانات نيز براي انسان‏ها خلق شده‏اند.
4- "سخر لکم ما في السّموات و ما في الارض جميعاً منه؛ آن چه در آسمان‏ها و در زمين است براي شما رام گردانديم".(4) انسان با قدرت علم و اراده ميتواند از آسمان‏ها و آن چه در زمين است و خداوند آن‏ها را به سود بشر مسخر کرده بهره کافي ببرد.
از اين آيات استفاده ميشود که خلقت عالم براي انسان بوده است که از اين مواهب در ظل عبادت و علم و معرفت به کمال مطلوب برسد.
و اين معنا از آيه: "اللَّه الّذي خلق سبع سموات و من الارض مثلهن يتنزل الامر بينهن لتعلموا ان اللَّه علي کل شي قدير و ان اللَّه قد احاط بکل شيء علما؛ خداوند کسي است که هفت آسمان را آفريد و از زمين نيز مانند آن را، فرمان او پيوسته در ميان آن‏ها نازل ميشود، اين براي آن کسي است که بدانيد خداوند بر هر چيز توانا است و علم او به همه چيز احاطه دارد".(5) نتيجه اين علم پرستش پروردگار و ثمره پرستش به کمال مطلوب رسيدن است و ثمره کمال به زيستي در دنيا و سعادت در آخرت است. در روايتي امام حسين(ع) به يارانش فرمود: "يا ايّها النّاس انّ اللَّه جل ذکره ما خلق العباد الا ليعرفو فذا عرفوه عبدوه فاذا عبدوه استغنوا بعبادته عن عبادة ما سواه؛ اي مردم، خداوند متعال بندگان را نيافريد مگر براي اين که او را بشناسند هنگامي که او را شناختند او را عبادت کنند و هنگامي که عبادتش کردند از بندگي غير او بي نياز ميشوند".(6)
انسان کامل حضرت محمد(ص) است و به همين جهت برخي از روايات به گونه ديگر فلسفه خلقت را ذکر کرده و منافاتي با ديگر آيات و روايات ندارد.
"اوحي اللَّه الي يا محمد... فلولا کم ما خلقت الدّنيا و الاخرة و لاالجنة و لا النار؛(7) خداوند وحي کرد به من اي محمد (من ترا از بين خلق اختيار کردم و علي را اختيار کردم واو را وصي و وارث علم تو و امام بعد از تو قرار دادم و از صلب شما ذريه طاهرين را خلق کردم) پس اگر شما نبوديد دنيا و آخرت را و بهشت و جهنم را نميآفريدم". در واقع اشاره به عاليترين نمونه‏هاي انسان کامل است که همگي همچون سلسله زنجري به هم وابسته است. خدا دنيا را براي تکامل انسان و انسان را به يُمْن وجود انسان‏هاي کامل آفريده است.
"يا محمّد و عزتي و جلالي لولاک لما خلقت آدم و لولا علي ما خلقت الجنة؛ اي پيامبر قسم به عزت و جلالم اگر به خاطر تو نبود آدم را خلق نميکردم و اگر علي نبود بهشت را نميآفريدم".(8)
"لولاک ما خلقت الافلاک من احبک احببته و من ابغضک ابغضته؛(9) اگر تو نبودي افلاک و هستي را خلق نميکردم، هرکس تو را دوست بدارد، او را دوست دارم و هر کس دشمن تو باشد، دشمن دارم.
خداوند آسمان و زمين را به خاطر انسان کامل خلق کرد و انسان را نيز به خاطر کسب معرفت و کمال، بندگي و اطاعت خدا و وجود مبارک پيامبر(ص) و ائمه اطهار آفريد.
پي نوشت‏ها:
1. بقره(2) آيه 29.
2. ابراهيم (24) آيه 32 و 33.
3. ذاريات (51) آيه 38.
4. جاثيه (45) آيه 13.
5. طلاق (65) آيه 12.
6. بحارالانوار، ج 5، ص 312.
7. بحار، ج 36، ص 302.
8. بحار، ج 40، ص 20.
9. بحار، ج 15، ص 28.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 104]