نقش دعا در سلامت روحي و جسمي انسان

واضح آرشیو وب فارسی:خراسان: نقش دعا در سلامت روحي و جسمي انسان
از راه رسيده اي، بيشتر از آن چيزي كه فكر مي كردي گرسنه اي، حالا گرسنگي بماند تشنه هم هستي. آن آخرهاي گلويت، آن قدر خشكيده اند كه براي به زبان آوردن كوچكترين واژه ها هم حنجره ات مي سوزد. صبر مي كني افطار كه مي شود چند ليوان آب يا چاي با چند لقمه نان نثار بدن مي كني، حالا ديگر وقتي مي خواهي حرف بزني گلويت نمي سوزد. به قول بعضي ها بدن را حسابي شارژ كرده اي. دوباره گرسنه ات شده است. اين بار هر قدر هم كه بتواني اگر بخوري و بياشامي بازهم سير نمي شوي، اين بار ديگر اين جسم تو نيست كه غذا مي خواهد، نوبت روحت شده است، روحت گرسنه است!همه ما با دعا و نيايش و آثار آن كم وبيش آشنا هستيم، اما چنان كه بايد از اين عمل حياتي بهره نمي بريم. واقعيت ها نشان دهنده عدم استفاده مناسب و بهينه از دعا و نيايش در فرآيند زندگي است، گروهي از مردم چنان مي پندارند كه تنها پيشوايان ديني از اهميت دعا و نيايش سخن مي گويند و پيروانشان را به پايبندي به آن فرا مي خوانند، ولي اين ديدگاه با واقعيت بسيار فاصله دارد. مردم براي سلامتي، امنيت، عشق و گاهي هم براي ديگران دعا مي كنند. اما نوئل كانت درباره فايده نيايش اين گونه مي گويد كه : «وقتي دعا باشكوه و جلال اجرا شود، در وجود انسان تاثير بسيار دارد، انسان هرگاه به دعا و نيايش بپردازد، وضع و حالي كه در تمام زندگي اش بر او حاكم است، تغيير مي كند.»

دعا، راهي براي كاهش دردها
حجت الاسلام عبدخدايي در ارتباط با نقش دعا در سلامت روح و روان آدمي مي گويد: دعا از اصالت خاصي برخوردار است، تا آن جا كه مي گويند: «الدعاء مخ العباده... دعا مغز عبادت است.»

در دعاي ابوحمزه هم داريم كه: خدايا به ياد تو دل من و قلب من، زندگي مي كند. حضرت امير هم مي فرمايند: «خدايا انيس ترين انيسان براي دوستان خودت هستي.» آنان كه هميشه با خدا رازونياز دارند و زندگي شان با راز و نياز آميخته است، عالي ترين آرامش را به واسطه دعا به دست مي آورند، چه در موقع سلامتي و چه در موقع بيماري، چه در فراخي و چه در رنج. دكتر عبدخدايي در ادامه مي افزايد كه دعا جنبه هاي ديگري هم دارد كه از آن جمله مي توان به آرامش رواني فرد اشاره كرد. وقتي كه انسان در برابر مشكلات و ناامني ها قرار مي گيرد برخوردهاي گوناگوني از خود بروز مي دهد، گاهي عقده هايش را روي هم جمع مي كند و از درون به خود فشار مي آورد.با اين روش عقده دروني اش خالي مي شود اما از اين راه ذهن ديگران را نسبت به خود منفي كرده است و آبرويش در ميان مردم از بين رفته است. دعا دردهاي آدمي را كاهش مي دهد. رسول خدا(ص) هرگاه از فشار كار خسته مي شدند به خدا پناه مي بردند و هرگاه كه وقت نماز مي رسيد به بلال مي فرمودند: بلال راحتمان كن! و بلال بلند مي شد و اذان مي گفت و پيامبر با خواندن نماز خستگي هايشان را التيام مي بخشيدند.

دعا، راهي براي گشايش كارها
ابن سينا هر وقت به مشكلي برمي خورد، به مسجد جامع شهر مي رفت و نماز مي خواند. بعد از آن در مسئله پيش آمده تدبير مي كرد و به نتيجه مي رسيد. و اين به آن معني است كه نه تنها از بعد متافيزيكي بلكه از ابعادفيزيكي هم هرگاه جسم در آرامش باشد، بهتر مي تواند فكر كند. علاوه بر اين عالي ترين آموزه هاي روان شناسي و اجتماعي هم در دعا يافت مي شوند. در جوشن كبير مي توان عرفان نظري را يافت و درمناجات ابوحمزه به عرفان عملي رسيد. نكته مهم و اساسي اين است كه دلدادگي وجود داشته باشد، فرد بداند كه دارد با خدا درددل مي كند، خدايي كه برترين قدرت هاست.

دعا، پرواز برفراز
دكتر احمد بهشتي، استاد فلسفه دانشكده الهيات دانشگاه تهران در اين رابطه مي گويد: در قرآن كريم داريم كه با ياد خدا دل ها آرامش مي گيرد و كساني كه ايمان آوردند از آرامش دل برخوردارند، بشر در زندگي دنيايي مثل كشتي طوفان زده است كه گرفتار اضطراب و تزلزل است و آن چيزي كه مي تواند او را از اين مهلكه نجات دهد و به ساحل آرامش رساند ايمان است كه نتيجه ايمان هم ذكر و ياد خداست. در اين ميان بنا به فرمايش اميرالمومنين(ع) جوانان كه بالاترين درصد از جامعه را به خود اختصاص داده اند، قلبي آينه وار دارند كه در آن از زنگار خبري نيست. يعني هر قدمي را كه فرد مسن براي رسيدن به خدا بايد بردارد، جوان در يك قدم و يكباره مي تواند بردارد. دكتر بهشتي در ادامه مي گويد: دعا و ارتباط با خالق هستي تاثير شگرفي در زندگي مي گذارد. به عنوان مثال آلكسيس كارون فرانسوي در كتابي در باب دعا و نيايش مي نويسد: ٢ دسته بيمار را كه از هر نظر در شرايط يكساني قرار داشتند از هم متمايز كرديم و از كليسا خواستيم كه براي يك گروه از آن ها دعا كنند. پس از مدتي در بهبودي اين دسته از بيماران جهش فوق العاده اي را مشاهده كردند. حتي بدون آن كه به خودشان گفته باشند، اما گروه ديگر تا حد زيادي به واسطه بيماري شان (كه همان بيماري بود) از پاي درآمدند. پس دعا و نيايش پرواز روح انسان است به سوي خدا، كه هر چه اين پرواز بر فراز بيشتري باشد آرامشش بيشتر است. براي برقراري اين ارتباط در دين هم ٢ نوع عبادت براي انسان مشخص شده كه يكي عمل است (مثل نماز) و ديگري ترك است(مثل ترك بسياري از كارها در روزه) اما گذشته از اين ها دستور داريم كه انسان هميشه به ياد خدا باشد چه در قلبش و چه در زبانش.وي در پاسخ به اين سوالمان كه كي به دنبال خدا بگرديم پاسخ مي دهد كه: در قرآن داريم كه هر كجا باشيد، خدا با شماست. فقط اين شماييد كه بايد با او باشيد. يعني بخواهيد كه با او باشيد و در تك تك ثانيه هاي زندگي تان او را لمس و حس كنيد.

دعا يعني خواستن
دكتر عبدخدايي در پايان در ارتباط با آن كه چطور به واسطه دعا به سلامت برسيم و بهترين دعاها را داشته باشيم مي گويد: اصل دعا يعني خواستن، آدم بايد بخواهد. بعضي ها فقط اكتفا مي كنند به اذكار زباني، اين ذكر زباني بد نيست ولي مثل نسخه اي است از پزشك كه شما فقط آن را نگاه مي كنيد. خواندن دعا خوب است ولي نقش اساسي را آن دعايي دارد كه از اعماق دل باشد، توام با درك معاني و مفاهيم.اين گونه دعا كردن و نماز خواندن و عبادت نمودن رفع خستگي مي كند و آرامش مي دهد و گرنه دعايي كه از روي بي توجهي باشد، به همان اندازه بي توجهي كه داشته است نتيجه حاصل مي كند.دعا فرصتي است كه به بنده عطا مي شود، دو قدم خدا مي آيد و يك قدم بنده به پيش مي رود، فرصتي است براي اعتراف به آن چه بوده ايم و اين كه از اين به بعد نمي خواهيم آن گونه بودن را ادامه دهيم. دعا راهي است گشوده شده به روي انسان كه مي تواند او را از تمام سختي ها و گرفتاري ها به منبع اميد متصل كند فقط بايد دانست كه چگونه به اين منبع اتصال يافت.
شنبه 6 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خراسان]

[مشاهده در: www.khorasannews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 319]