واضح آرشیو وب فارسی:ايتنا: يادي از محمدحسين شهريار؛روم به شهر خود و شهريار خود باشم - سراج پورعزيزي
27 شهريور 1387 مصادف با بيستمين سال درگذشت محمدحسين بهجتتبريزي معروف به استاد شهـريار بود. اگر با تفسير غيركارشناسانه يا غيرمسوولانه اشعار اين استاد شهير را از پـرده درون آن خارج كنيم حقيقتا در حق وي جفا كردهايم. چرا كه شرح حال و خاطرات زندگي شهـريار در خلال آثارش مشهود است. گو اينكه شأن نزول و مفهوم اشعار و عـلت پـيـدايش زمان و مكان در بروز هـر قطعه هنري دخالت مستقيم دارد، به همين سبب كه امكان دارد يك بيت يا قطعهاي از اشعـار شاعر در نظر مخاطب ارزشي به مراتب بيشتر يا كمتر از مفهوم واقعي به نظر برسد، ليكن با وجود اين، دلالت شعـر را نـبايد محـدود قلمداد كرد.شهـريار در مصاحبههاي اختصاصي با گزارشگر راديو به صراحت عنوان كرده بود كه بعـد از عـشق عـرفاني، با هـمان دل سوخـته و دم آتـشين به تمام مظاهـر طبـيعت عـشق ميورزد و دوستدار دوستـان باذوق و هـنرمـنـد خود است.
او اضافه كرده بود كه هـمين دوستان هـستـند كه مخاطب شعـر و انگـيزه احساسات او واقع ميشوند. از دوستان شهـريار ميتـوان از مرحوم شهـيار، مرحوم استاد صبا، استاد نـيما، فـيروزكوهي، تـفـضـلي، سايه و... ياد كرد. ميهنپرستي و عشق به وطن در وجود شهـريار انكارناپذير است، چرا كه در غـزل شـيون شهـريور، آذربايـجان، عيد خون و قصايد مهـمان شهـريور و شاهكار ديگري به نام مثـنوي تخـت جـمشـيد، كه به زبان شعـر نگاشته شده است، غناي وطنپـرستي و ايمان عـميـق او به آب و خاك ايران به چشم ميخورد. گفته ميشود مثـنوي تخـتجـمشيد كـه يكي از بزرگترين آثار شهـريار به شمار ميرود و در حدود 400 بـيت شعـر در اين منظومه قرار دارد، فقط در دو يا سه جـلسه ساخـته و پـرداخـته شده است.معـرفـت شهـريار به آفريدگار عالم هم در مجموعه غـزلهـاي راز و نـياز ، تـوحـيد، ابـديـت، جـلوه جانانه، مناجات، در كـوي حـيرت، درس محـبت، بال هـمت و عـشق، و عـلي مـندرج است. شرح عـشق عـرفاني و آتـشين شهـريار با اشعار كه براي هر خوانندهاي نـشاطآور است از روحيات شاعـر در سطوح مختلف حكايت دارد، همچنين شرايط دشوار آن زمان را در قـصيده پـرتـو پـايـنده ميتوان ملاحظه كرد. او در بين هنرمندان معاصر منطقه شهـرتي بيسابقه دارد . آثار او در كشورهاي منطقه قفقاز بهكرات چاپ شده و اشعار او در تمام كشورهاي داراي زبان فارسي و تركي مورد ستايش قرار گرفته است. امروزه از بديعترين منظومه مردمي جهان (منظومه حـيـدربابا) در جايجاي مناطق سهگانه آذربايجان و ساير مناطق تركزبان در اقصينقاط ايران به نيكي ياد ميشود، همچنين اين اثر در تركـيه و قـفـقاز به عنوان فرهنگ ماندگار مطرح شده، به طوري كه به جرات ميتوان گفت، ممكن نيست تركزباني منظومه حـيـدربابا را بشنود و از خواندن يا شنيدن آن به مرور فرهنگ و خاطرات گذشته خود نيفتد و به سختي منـقـلب نـشود. به جرات ميتوان گفت، حيدربابا سندي زنده و پردهاي رنگين از طبيعت جاندار محيط روستا را نشان ميدهد كه مضمون اغلب بندهاي آن شايسته ترسيم نقاشي است. ياد او گرامي باد.
انتهاي خبر // روزنا - وب سايت اطلاع رساني اعتماد ملي//www.roozna.com
------------
------------
سه شنبه 2 مهر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايتنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 200]