جنگ جهانى سوم در راه است

واضح آرشیو وب فارسی:ابرار: جنگ جهانى سوم در راه است
«زمان آن رسيده است تا به طور جدى به جنگ سوم جهانى بينديشيم. همينك مهم ترين عناصر اين جنگ وجود دارند. دقيقا همان گونه كه بسيارى از كارشناسان قفقاز پيش بينى كرده اند اين منطقه به يك بشكه باروت و منبع اصلى رقابت قدرت هاى بزرگ تبديل شده است.» به گزارش ايسنا آسيا تايمز در مقاله اى تحليلى به قلم دكتر نيكولاى سوكوف، عضو ارشد تحقيق در مركز جيم مارتين براى مطالعات عدم گسترش سلاح هاى هسته اى در مؤسسه مطالعات بين المللى مونترى و كارشناس سياست هاى امنيتى پس از دوران شوروى، تحولات اخير منطقه حساس قفقاز جنوبى و به ويژه جنگى را مورد بررسى قرار داد كه نخست ميان گرجستان و اوستياى جنوبى، استان خودمختار ولى جدايى خواه اين كشور در گرفت كه پاى روسيه را نيز به ميان كشيد و علنا به جنگ ميان گرجستان - روسيه تبديل شد.سوكوف در اين مقاله سعى دارد تا بگويد كه جنگ سوم جهانى چگونه خواهد بود و آيا اصلا مى توان گفت اين جنگ از هم اكنون آغاز شده است و يا خير. در اين تحليل مى خوانيم: «واضح است كه اختلافات ميان قدرت هاى بزرگ فراتر از اين منطقه است و در واقع درگيرى ها و جنگ در قفقاز در بازى هاى بزرگ و احتسابات شان معنى نسبتا كمى دارند، زيرا آمريكا، سازمان پيمان آتلانتيك شمالى (ناتو) و روسيه در اين جا منافع سمبليك مهمى دارند كه به بازيگران محلى اين هراس را نويد مى دهد كه رها كردن اين منافع مى تواند به شهرت و جايگاه جهانى آن ها ضربه وارد كند. شگفت آن كه از زمانى كه احتمال يك جنگ تمام عيار هسته اى كاملا به صفر رسيده است، فرصت يك رويارويى عظيم جهانى و مسلح افزايش داشته است. بياييد تصور كنيم كه جنگ سوم جهانى چگونه ممكن است آغاز شود: جنگ نخست جهانى با ترور فرانتس فرديناند، دوك اعظم اتريش، توسط صرب ها در سارايوو در گرفت. اگرچه بر اساس شايعات، بعضى از ديپلمات ها و افسران اطلاعاتى روسيه از اين كار اطلاع داشتند، اما روسيه كه هم پيمان و حامى صربستان در آن زمان بود، اين كار را تقبيح كرد. اما روسيه مجبور شد وقتى كه اتريش با تمام توان نظامى به اين اقدام پاسخ داد، در جانبدارى از صربستان دخالت كند و جنگ جهانى نخست اين گونه شروع شد. اما در مورد قفقاز جنوبى نظر واشنگتن و بروكسل اين است كه پس از آن چه كه تهاجم روسى خوانده شد، گرجستان به زودى طرح اقدام عضويت را در ناتو دريافت خواهد كرد. اما چشم انداز زياد روشنى هم در اين باره وجود ندارد زيرا بعضى از اعضاى ناتو كه دونالد رامسفلد، وزير پيشين دفاع آمريكا، به درستى آن ها را « اروپاى قديمى» خوانده است، اشتياقى به اين كار ندارند. اما بحث بر سر دفاع از گرجستان در آمريكا خيلى طرف دارد و اين به مقدار زياد مديون فعاليت هاى انتخاباتى دو كانديداى رياست جمهورى آمريكاست كه توانسته اند از اين بحث به نفع خود استفاده كنند.» اين تحليل افزوده است: «در واقع لزومى ندارد گرجستان عضو ناتو شود؛ فرآيندى طولانى كه موانع زيادى دارد. آسان تر اين است كه فقط دو يا سه گردان از نيروهاى آمريكايى در خاك گرجستان مستقر شوند تا اين كشور را به نسخه جديدى از آلمان غربى طى جنگ سرد تبديل كنند. پنجاه سال پيش نيروهاى آمريكايى در آلمان غربى گروگان بودند و كشتار آمريكايى ها در نتيجه حمله شوروى، آمريكا را به طور غير قابل اجتنابى به يك جنگ واقعى با شوروى ها مى كشاند. اين يكى از بهترين طرح ها بود. ما نمى دانيم كه آيا اين طرح جواب مى داد يا خير زيرا نمى دانيم كه آيا اتحاد شوروى واقعا قصد حمله داشت، ولى به نظر مى رسد اين گونه باشد. هم اكنون عامل واقعا غير قابل پيش بينى در بازى دفاع از گرجستان اين است كه آيا رهبرى گرجستان (در آينده نزديك يعنى ميخاييل ساكاشويلى) آماده خواهد بود به عنوان بخشى از اين تيم بازى كند؟ يك واقعيت غير قابل انكار در مورد آن چه كه روس ها آن را جنگ پنج روزه مى خوانند اين است كه آمريكا به گرجستان بسيار شفاف هشدار داده بود كه از درگيرى مستقيم با روسيه دورى كند. اما ساكاشويلى و تيمش به جنگ رفتند و وقتى متوجه شدند كه در حال شكست خوردن هستند، از واشنگتن خواستند تا مداخله نظامى كند و اين واقعا اين شك و ترديد را به وجود مى آورد كه آيا همين افراد وقتى كه تضمين هاى امنيتى اتوماتيك را به دست آورند، ديگر به منافع آمريكا توجه خواهند كرد؟» در اين تحليل آمده است: «هم اكنون تكرار دقيقا همين سناريو را يك سال آينده تصور كنيد: دولت آمريكا با نيروهاى خود مستقر در گرجستان قادر نخواهد بود كه كنار بايستد و يا كوتاه آيد، بدون توجه به اين كه چه چيزى واقعا ايجاد خصومت را تحريك خواهد كرد. نسخه آمريكايى حمايت از گرجستان و ضديت با روسيه حاكم خواهد بود و اين يعنى آمريكا در جنگ حضور خواهد داشت. از سوى مقابل، روس ها نيز عقب نخواهند نشست و بهانه آن ها نيز دقيقا ضديت با تفليس و واشنگتن خواهد بود. بنابراين طرف ديگر جنگ روسيه خواهد بود. به طور واضح نيروهاى روسى مى توانند ارتش گرجستان را له كنند، اما در برابر آمريكا هيچ شانسى ندارند. پاسخ اين ادعا را دكترين فعال جنگى اين گونه مى دهد كه روس ها از تسليحات هسته اى در برابر پايگاه هاى نظامى كه آمريكا از آن ها حمله خواهد كرد و همچنين در برابر مراكز كنترل و فرماندهى استفاده محدودى خواهد كرد. بحث از پايگاه در اين جا يك ناو هواپيمابر در مديترانه و يا شايد هم چندين پايگاه آمريكا در اروپا است. به جنگ سوم جهانى خوش آمديد: جنگى عمدتا متعارف كه چاشنى آن يك چندتايى قارچ هسته اى (بمب هسته اى) اين جا و يا آن جا خواهد بود. جنبه بسيار مجذوب كننده اين سناريوى تيره اين است كه هندوستان و چين، دو قدرت برجسته در حال ظهور اقتصادى و سياسى كاملا خارج از اين بازى هستند؛ آن ها در جنگ روسيه- آمريكا بر سر قفقاز جنوبى هيچ منافع واقعى يا خيالى نيز ندارند.» «و اين همان دليلى است كه ما بايد اميدوار باشيم در دوران انتقال قدرت اقتصادى و نهايتا سياسى از كشورهايى كه به طور سنتى آن را در اختيار داشتند به سوى آسيا با امنيت زندگى كنيم و ممكن است بتوانيم شاهد درگيرى ميان قدرت هاى اصلى و استفاده از تسليحات هسته اى نباشيم. با اين حال با توجه به روند اوضاع اقتصادى كنونى، ما تنها براى چند سال خوشبخت خواهيم بود.»
پنجشنبه 14 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ابرار]

[مشاهده در: www.abrarnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 167]