محبوبترینها
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826102874
انگشت اتهام به سوي يك نويسنده
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: انگشت اتهام به سوي يك نويسنده جام جم آنلاين: «زنگبار يا دليل آخر» تازهترين ترجمه سروش حبيبي از ادبيات جهان است كه خوانندگان فارسيزبان را با نويسندهاي آشنا كرد كه تاكنون برايشان ناشناس باقي مانده بود. آلفردآندرش كه به دليل مخالفت با نظام هيتلري و اقامت در اردوگاه‌هاي كار اجباري پس از جنگ به مرجعي اخلاقي براي جامعه‌اش تبديل شده بود، اما امروز برخي در اين كه او براستي واجد شرايط براي احراز اين عنوان است شك كرده‌اند. در نوشته‌اي كه مي‌خوانيد و از نشريه آلماني ولت ترجمه شده، درباره اين كتاب و نويسنده رنج‌ديده‌اش آلفرد آندرش اطلاعات جالبي ارائه شده است. به نظر مي‌رسد زمان در ادبيات آلمان متوقف شده است، درست مثل آن‌كه پيش از پايان دور كامل چرخش يك نوار در ضبط‌صوت، دوباره همان متن‌ها شنيده شده و به اجبار همان دلايل رد و بدل مي‌شود. تنها نام‌ها و جزئيات است كه عوض مي‌شوند: نمايشنامه‌اي كه به طور منظم در حال اجراست هر بار تنها كمي دستخوش تغيير مي‌شود. شخصيت اصلي و جديد اين نمايشنامه كه موضوع آن ادبيات و گذشته سياسي است آلفرد آندرش نام دارد. از ديگر شخصيت‌هاي مهم اين نمايشنامه مي‌توان به نويسنده و اديب آلماني گ. و. زبالد، اديب و مورخ و نيز دختر و داماد آندرش اشاره كرد. آرشيو ادبيات آلمان در شهر مارباخ (شهري در شمال اشتوتگارت) در 2 ماه گذشته دست‌نوشته‌ها و اسناد جديدي را درباره آلفرد آندرش و زندگي گذشته وي كشف كرده است. ضمن آن‌كه به دنبال اين يافته يك كتاب جديد نيز كه به شيوه بسيار جالبي صفحه‌آرايي شده درباره زندگي آلفرد آندرش معرفي شد. اين كتاب كه «همه‌جا زنگبار است» نام دارد توسط آنت، دختر آندرش و همسرش مارسل كرولينك منتشر شده است و از آنجا كه موضوع تنها كشف يك دست‌نوشته يا انتشار يك كتاب نيست، لذا اين خبر در هفته‌هاي گذشته تنها مورد توجه آلماني‌ها نبوده است چرا كه با كشف اين دست‌نوشته، پرده از واقعياتي برداشته شد كه واكنش آندرش را در طول دوران حاكميت رايش سوم (زمان ناسيونال سوسياليسم 1945 1933) با ابهام روبه‌رو كرد. از آنجا كه آندرش جزو روشنفكران چپ ليبرال در جمهوري فدرال پيشين در آلمان به شمار مي‌رفت بنابراين چنين اخباري درست مانند انتشار خبر عضويت گونتر گراس در نيروي مسلح اس.اس جنجال‌هاي رسانه‌اي بسياري را در پي داشت البته انتقادات وارد شده به وي (آندرش) چندان هم جديد نيست. اشتفان راين‌هارد (منتقد ادبي متولد 1940) در زندگينامه‌اي كه 10 سال پس از مرگ آندرش منتشر شد، پرده از واقعيات مهمي برداشته است: آندرش كه از همان دوران جواني جاه‌طلبي ادبي چشمگيري از خويش نشان مي‌داد ، چندين هفته به‌خاطر عضويت در انجمن جوانان كمونيستي در اردوگاه كار داخائو زنداني شد. سال 1935 او با آنجليكا آلبرت كه مادرش يهودي بود و طبق قانون نازي نيمه‌يهودي محسوب مي‌شد، ازدواج كرد. سال 1940 زندگي مشترك او دستخوش وضعيتي بحراني شد به‌طوري كه آندرش سال 1943 با همسرش متاركه كرد. پس از آن وي خواستار پذيرش خود در بايگاني رايش آلمان گرديد و حال آن‌كه بدون اين اقدام او نمي‌توانست كتابي منتشر كند. از سوي ديگر هم او با يك زن نيمه‌يهودي هرگز در اين مكان پذيرفته نمي‌شد و همين موضوع براي گ.و.زبالد كافي بود تا با انتقاد شديد از آندرش، او را فردي بي‌وجدان تلقي كند: كسي كه براي رسيدن به پيشرفت كاري، ملاحظه هيچ‌كس حتي همسرش را نيز نكرده و به عنوان يك نويسنده، با نازي‌ها از در دوستي وارد شده است. حكم اخراج نويسنده اما در چند هفته گذشته، سندي پيدا شده كه نشان مي‌دهد چرا آندرش كه سال 1940 به عنوان سرباز اشغالگر در فرانسه به كارگماشته شده بود، سال 1941 به‌طور موقت از نيروي مسلح ارتش اخراج شد. در بيوگرافي راين‌هارد آمده است كه آندرش طبق يك حكم مبني بر معافيت زندانيان اردوگاه كار اجباري از نيروي مسلح ارتش اخراج شده است اما با كشف سند جديد، اكنون معلوم شده كه منظور آندرش، حكمي است كه طبق آن همه خويشاوندان يهوديان يا يهوديان دورگه مي‌بايست از ارتش اخراج شوند. يوهان توخل، مورخ و سياستمدار آلماني متولد 1957 با تاكيد بر كتابي كه هماكنون در مارباخ معرفي شده است، در اين باره مي‌گويد: اخراج آندرش از ارتش و دليل آن، ارتباطي به خود وي ندارد بنابراين نمي‌توان او را سرزنش كرد. علاوه بر آن با جدايي او از همسرش در سال 1943 دليل معافيت آندرش از خدمت ارتش نيز حذف مي‌شود، بنابراين بسيار بي‌معني خواهد بود اگر بگوييم كه آندرش از طلاق همسرش سوءاستفاده كرده است، بويژه كه آندرش در پاييز سال 1943 دوباره به خدمت نظام فراخوانده شد. علاوه بر آن، زندگي مشترك آندرش حتي اگر ادامه هم مي‌يافت، نمي‌توانست مانع از انتقال احتمالي همسر او به اردوگاه شود. توخل هرگز خود را مدافع قاطع و كوركورانه آندرش نمي‌داند، بويژه كه وي در گزارش‌هاي مربوط به اردوگاه كار اجباري با چند نكته مبهم نيز مواجه شده است مبني بر اين‌كه «آندرش برخي واقعيت‌ها را تغيير داده و برخي ديگر را هم حذف كرده است تا خود را مثبت جلوه دهد. اما موضوع اين است كه آلفرد آندرش در اين زمينه با بسياري از ديگر نويسندگان آلماني پس از سال 1945 هيچ فرقي ندارد.» رمان‌نويس يا وجدان جامعه؟ شايد پرسش كنوني اين باشد كه چرا بيان جزئيات زندگي نويسندهاي كه سال 1980 از دنيا رفته، امروزه جر و بحث‌هاي جنجال‌برانگيزي را سبب شده است: آندرش به عنوان يكي از اعضاي گروه 47 (انجمن نويسندگان آلمان در سال 1947) و نيز به عنوان يك رمان‌نويس از جمله شخصيت‌هاي تاثيرگذار ادبيات پس از جنگ آلمان به شمار مي‌رود. آندرش از سوي بسياري از نويسندگان صاحب‌نام آلمان نظير گونتر گراس در مواجهه ضروري و عذاب‌آور كشور با جنايت‌هاي گذشته آلمان به عنوان يك «مرجع اخلاقي» محسوب مي‌شد. خود آندرش نيز به رغم وقوف كامل به موضوع براي رد كردن چنين عنوان‌هايي تلاش نمي‌كرد، با وجود اين، با فاش شدن اين واقعيت كه قسمتي از گزارش‌هاي او درباره زندگي گذشته خويش اصلاح شده در حقيقت از ارزش كار ادبي وي چيزي نمي‌كاهد بلكه اين موضوع تنها مي‌تواند اعتبار سياسي او را بي‌اهميت جلوه دهد البته ساده‌لوحانه است كه بخواهيم امروزه يا در زمان زندگي آندرش ميان اين دو يعني كار ادبي و اعتبار سياسي مرز دقيق و قاطعي قائل شويم. از آنجا كه فعاليت ادبي دهه‌هاي پس از جنگ آلمان به شدت تحت تاثير يك تعصب سياسي است، لذا تعيين خط مرزي در حقيقت اعتبار اخلاقي اين نويسندگان و مهم‌تر از همه، اعتبار هنري آنها را به خطر مي‌اندازد. اما در اين ميان، چه بسا وقت آن است كه نويسندگاني چون آندرش را نه تنها بزرگان فعاليت‌هاي ادبي آن زمان كه در اصل قربانيان ادبيات آن روز آلمان دانست. پس از شكست كامل اخلاقي در آلمان تمايل شديدي به انتقام و تسويه‌حساب با گذشته و نيز مثبت جلوه دادن خويش در ميان نويسندگان اين كشور شكل گرفت. براي اين كار يا مثل آندرش فقط به تغييراتي كوچك در زندگينامه نياز داريم يا مانند كتاب «نور شامگاه» اثر استفان هرملينس (نويسنده آلماني 19971915) نيازمند يك پيش‌نويس دلخواه از يك بيوگرافي قهرمانانه هستيم: زندگينامه‌اي كه هنوز خوانندگانش درباره فاصله محتواي آن با واقعيات موجود رفع ابهام نشده‌اند بنابراين به نظر مي‌رسد بسيار عاقلانه باشد كه در عين فاصله‌گيري تاريخي بكوشيم رد پاي دلايل تمايل بسياري از نويسندگان آلماني به «مثبت جلوه دادن» خويش را در طول دهه‌هاي پس از جنگ اين كشور دقيق‌تر دنبال كنيم. برعكس شايد فايده چنداني نداشته باشد كه مانند گ.و. زبالد با تاكيد بيش از حد و اغراق‌آميز بر اخلاق‌گرايي، در جستجوي دلايلي باشيم كه نويسندگان آن روز جامعه آلمان را به باد انتقاد بگيريم، اين موضوع در نهايت دوباره به اجراي نمايشنامه‌اي منجر خواهد شد كه از سرانجام آن هيچ‌كس نمي‌تواند سر در بياورد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 512]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها