واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: کارگردانی به متن حرکت و زندگی می دهد//نمایش، متن را زنده می کند تهران- خبرگزاری ایسکانیوز: فرناز بهزادی گفت: یک متن مرده است و کارگردان وظیفه دارد که به متن حرکت و زندگی بدهد و آن را تبدیل به یک تابلوی زنده کند. فرناز بهزادی در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگی هنری باشگاه خبرنگاران دانشجویی ایران "ایسکانیوز"، گفت: برای این نمایش حدود دو ماه تمرین داشتیم و تمرین ها خوشبختانه در سالن فردوسی همان سالنی که اجرا داریم انجام شد و این مساله کمک بزرگی به گروه کرد، همچنین حدود دو ماه و نیم، پیش تولید کار اعم از ساخت موسیقی، ساخت عروسک ها، دکورسازی و غیره به طول انجامید. وی درخصوص هزینه مادی که صرف پدید آوردن این نمایش شد گفت: به این دلیل که قرار بود در سال 86 پیش تولید را آغاز کنیم بر مبنای همان سال هزینه ها برآورد شده بود که در سال 87 این هزینه سه برابر شد و حدود سه و نیم میلیون برای پیش تولید این نمایش هزینه کردیم و البته با کمک هزینه جشنواره این هزینه صورت گرفت. این کارگردان خاطرنشان کرد: در کل تمام عروسک های بزرگ و کوچک 70 عدد بود که هفت عروسک گردان این عروسک ها را هدایت می کردند. وی درخصوص استقبال تماشاگران از این نمایش گفت: متاسفانه در هفته اول به دلیل اینکه «ماهی بزرگ تنها» در برنامه های تئاتر قرار نگرفته بود و از قلم افتاده بود اطلاع رسانی به خوبی انجام نگرفت ولی در هفته دوم، استقبال روند رو به رشدی داشت. وی در پاسخ به این سوال که آیا مخاطب توانسته با نمایش ارتباط لازم را برقرار کند گفت: ارتباط مخاطب بسیار عالی است در حالی که این نمایش برای مخاطب بزرگسال در نظر گرفته شده ولی کودکانی در سالن دیده می شوند که توانسته اند با نمایش ارتباط برقرار کنند هر چند که قسمت فلسفه داستان را متوجه نشدم ولی از فضای نمایش و عروسک ها و آکواریوم بزرگی که بر روی صحنه بود لذت بردم. وی درخصوص اهمیت نمایشنامه در تئاتر گفت: اصل تئاتر نمایشنامه است و متاسفانه ما همیشه مشکل متن داریم و حتی شاید خود من از متنی که نوشته ام راضی نباشم همچنین تمام ایده ها از نمایشنامه ها نشات می گیرد. وی با اشاره به اینکه متن را شهین دخت بهزادی (خواهر وی) نوشته است گفت: متن «ماهی بزرگ تنها» قصه کوتاهی بود که با توجه به یکسری از اصول ها و ایجاد شخصیت های جدید در قصه آن را تبدیل به نمایشنامه کردم. این کارگردان در ادامه افزود: تقریبا تمام نمایشنامه هایی که اصلاح کردم متن آن را خودم نوشتم حتی اگر قصه ای بوده همچون «عمو جان قوام» به وسیله خودم نوشته شده است. وی تاکید کرد: همچنان متن مرده است و خواننده با تخیل خود متن را احساس می کند در حالی که وظیفه یک کارگردان این است که به متن حرکت و زندگی بدهد و فکر خود را تبدیل به یک تابلوی زنده کند به نظر من نمایش متن را زنده می کند. بهزادی در پاسخ به این سوال که هنگام نوشتن متن یک نمایش تا چه اندازه فضای اجتماعی و سیاسی جامعه را در نظر می گیرد،گفت: زمانی که شروع به نوشتن متن می کنم مطمئنا سوژه ای در ذهنم تداعی شده و قصد دارم آن را بیان کنم شاید آن لحظه توجه به فضای اجتماعی جامعه نداشته باشم ولیکن در مراحل بعدی و هنگام نگارش متن مسلما به این مساله توجه می کنم. وی در ادامه تصریح کرد: هنرمند حتما حرفی برای گفتن دارد که یک متن را بنویسد و پیام خود را به صورت قصه روایت می کند به نظر من یک هنرمند و یا یک نویسنده دور از اجتماع نیست چون در همان جامعه زندگی می کند و مساله او جدا از مردم نیست. این کارگردان تئاتر گفت: این نمایش برای بار اول در جشنواره اجرا شد و داستانی عرفانی و فلسفی دارد که به زبان بسیار ساده گفته شده این داستان از اعماق دریا میان ماهی ها و جانوران دریایی اتفاق می افتد و قصه ماهی که عاشق مهتاب می شود و به دنبال این عشق یک سفر درونی و بیرونی را انجام می دهد. وی افزود: ماهی با موجودات مختلفی آشنا می شود که از هر کدام نکته آموزنده ای یاد می گیرد که در زندگی برای همه ما مفید است. بهزادی در پایان گفت: این نمایش تا 14 آبان ادامه دارد و هر شب به مدت 45 دقیقه از ساعت 19 در سالن فردوسی آغاز می شود./120 خبرنگار:236
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 560]