واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: دوست دارم در کنار مردم باشم تهران- خبرگزاری ایسکانیوز: علیرضا حفیظی فرزند پروانه سلیمانی گفت: مادرم علاقه عجیبی به کار و همکارانش داشت و می گفت یک حس مشترک بین خودم و مردم کشورم احساس می کنم و دوست دارم که در کنار مردم باشم. به گزارش خبرنگار رادیو تلویزیون باشگاه خبرنگاران دانشجویی ایران "ایسکانیوز"، گرامیداشت مرحوم پروانه سلیمانی روز یکشنبه با حضور همکاران و آشنایان وی در رادیو تهران برگزار شد. مظفر کاوه در ابتدای گرامیداشت پروانه سلیمانی گفت: ما همکار بسیار موثر و شایسته ای را در رسانه ملی از دست دادیم. او از لحظه ای که از این دنیا سفر کرد زندگی زیبا و شیرینی برای او آغاز شد در حقیقت مرگ تلخ نیست بلکه گوارا است. وی در ادامه افزود: هیچ کس از مرحوم سلیمانی ناراحتی به دل نداشت و همه تنها به نیکی از او یاد می کردند. همچنین آن مرحوم ایمان و اعتقاد قوی داشت و توجه خاصی به بی بضاعت ها و افراد فقیر داشتند. وی در پایان سخنانش گفت: از خداوند برای این همکار خوب و ارزنده طلب مغفرت می کنم. در ادامه این گرامی داشت علیرضا حفیظی فرزند پروانه سلیمانی گفت: مادر من آدم بسیار وارسته مهمی بود که از میان ما رفت هر چند که نمی توانم باور کنم که او در میان ما نیست ولی یک باور قلبی به من می گوید که مادرم به جایی بهتر سفر کرده است. وی خاطر نشان کرد: مادرم علاقه عجیبی به کار و همکارانش داشت همچنین می گفت همیشه یک حس مشترک بین خودم و مردم کشورم احساس می کنم و دوست دارم که با مردم باشم. حفیظی افزود: بارها مادرم به من می گفت که برای اشخاصی که به این بیماری دچار شدند همیشه دعا می کنم تا بتوانند با این بیماری مبارزه کنند. همچنین همیشه از اینکه همکارانش در استرس بودند ناراحت بود. مادرم بسیار سالم زندگی کرد و همیشه می گفت خدایا در برابر اراده تو تسلیم هستیم. در ادامه محمود سارنگ از همکاران آن مرحوم تصریح کرد: در برنامه پیام و رادیو تهران با یکدیگر همکاری داشتیم و همیشه احساس می کردم که چقدر مرحوم سلیمانی مسوولیت پذیر هستند. وی درد آشنا با مسائل بود همچنین مرحوم به همسرش بسیار احترام می گذاشت و همسرش را یک نعمت می دانست که خداوند به او داده است و همیشه از خدا سپاسگذار بود. وی با اشاره به این مطالب خاطر نشان کرد: به پیشکسوت بسیار احترام می گذاشت و به امیر المومنین علی (ع) ارادت خاصی داشتند. همسر سلیمانی می گفت: زمانی که سلیمانی ساعت شش برنامه داشت از ساعت پنج صبح بیدار می شد و نزدیکی های آمدن راننده در سرما و گرما خود را به بیرون از در می رساند و می گفت: راننده نباید زنگ بزند و خودش را راننده من فرض کند آنت مرحوم بسیار خوشرو و متواضع بود. خضرائی در ادامه نشست گفت: او انسانی شریف، مهربان، با محبت و همیشه خندان بود و با تمام افراد بسیار خوب برخورد می کرد. در مقابل ناملایمات همیشه صبور بود و با اینکه بیش از هشت سال گرفتار بیماری بود خم به ابرو نمی آورد. همیشه می گفت: من مقاومت می کنم و توکلم به خداوند است همچنین هر سفری که می رفت چه نزدیک یا دور حتما برای تمامی همکاران سوغاتی می آورد و دست بخشنده ای داشت و همیشه پر از مهربانی بود. وی افزود: در بعضی از برنامه های مناسبتی با یکدیگر همکاری داشتیم و همیشه با تمام احساس و حال و هوایی خاص این گونه برنامه ها را اجرا می کرد. هر فردی که خبر فوت ایشان را شنید از ته دل متاثر شد ولی ما در مقابل این همه محبت و مهربانی او چه کردیم؟ گزارش ایسکانیوز می افزاید: در طول برنامه صدای پروانه سلیمانی گوش نواز شد و سوگ عجیبی مجلس را فرا گرفت و صدای هق هق افرادی که باور رفتن پروانه سلیمانی به دیار باقی برایشان سخت بود لابه لای صدای آن مرحوم فضای سالن را پر کرد./120 خبرنگار:236
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 490]