تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834029052
حكايت جدايي اين چند نفر
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: حكايت جدايي اين چند نفر جام جم آنلاين: اگرچه گروه چهار نفره محمدرضا شجريان، حسين عليزاده، كيهان كلهر و همايون شجريان نتوانستند همكاري دائمي داشته باشند؛ اما همان پنج شش سال همكاري نتايج درخشاني براي هر كدام از اين هنرمندان به همراه داشت. اولين اجراي اين گروه چهار نفره در زمستان 1379در دانشگاه كاليفرنيا برگزار شد. گروه چهار نفره شجريان، عليزاده و كلهر از ديد علاقه‌مندان به هر كدام از اين 3 هنرمند بسيار عجيب به نظر مي‌آمد. شجريان از هنرمنداني به شمار مي‌آمد كه به حفظ اصالت‌هاي موسيقي مقيد بود. از سوي ديگر، عليزاده با كارنامه موسيقي‌اش نشان مي‌داد كه آهنگساز و نوازنده‌اي جستجوگر و پوياست كه به تجربيات تازه‌اي در آهنگسازي دست يافته و از آزمودن و خطا كردن ترسي ندارد. يك سوي ديگر ماجرا كلهر بود كه كمانچه را با لهجه‌اي خراساني و خاص خود مي‌نواخت و تا آن زمان بيشتر در خارج از ايران فعاليت كرده بود و براي ايراني‌ها چندان شناخته‌شده نبود، در كارنامه‌اش همكاري با شجاعت حسين خان و تجربه‌هايي از موسيقي تلفيقي داشت. اما طولي نكشيد كه با آلبوم‌هاي منتشر شده و كنسرت‌ها اين چند نفر ثابت كردند كه در كنار يكديگر مي‌توانند به تركيب موفقي دست يابند. با اين حال اين همكاري در آذر 1384 با اجراي كنسرت ساز خاموش در تهران به پايان رسيد و هر كدام از اعضاي گروه چهار نفره به سويي رفتند. ديروز اواخر دهه 60 موسيقي دلشدگان حاصل همكاري محمدرضا شجريان و گروه هم‌آوايان كه از سوي عليزاده راه‌اندازي شده بود، طرفداران اين دو هنرمند را به وجد آورد. وقتي خبر همكاري آنها براي اجراي كنسرتي در كاليفرنيا، در ايران پيچيد، خاطره شيرين شنيدن همين اثر بود كه باز هم علاقه‌مندان را كنجكاوتر مي‌كرد تا در انتظار نتيجه باشند. در اين سال‌ها كيهان كلهر خارج از كشور فعاليت‌هاي خود را در زمينه موسيقي ايراني دنبال مي‌كرد و آوازه اين فعاليت‌ها نيز به ايران رسيده بود. نمونه‌هايي از همكاري مشترك او با هنرمند نام‌آشناي هندي، شجاعت حسين خان نيز به عنوان غزل منتشر شده بود اما كسي تصور نمي‌كرد كه روزي اين 3 هنرمند در كنار يكديگر موسيقي اجرا كنند. انتشار آلبوم شب، سكوت، كوير حاصل همكاري كلهر و شجريان ثابت كرد كه تفكر شجريان برخلاف آنچه اكثرا گمان مي‌كردند، با نوآوري تضادي ندارد. كمي بعدتر آلبوم زمستان است دليل ديگري بر اين مدعا شد و همكاري 3 استاد در اجراي موسيقي در مقام داد و بيداد كه عليزاده آن را از 2 گوشه ايراني استخراج كرده بود، حال و هواي موسيقي ايراني آن زمان را تغيير داد. اجراي كنسرت زمستان است كه روي شعري از مهدي اخوان ثالث ساخته شده بود، در همان سال‌ها اروپا و امريكا را پيمود. تلفيق گوشه‌هاي موسيقي و استفاده از شعر نو در كنار شعر كلاسيك كه الفتي ديرينه با موسيقي ايراني پيدا كرده بود و بسياري گمان مي‌كردند در موسيقي ايراني جايي براي شعر نو نيست، فصل تازه‌اي را براي اين هنرمندان گشود. (البته پيش از آن نيز آثاري در اين زمينه ارائه شده بود و حتي شجريان شعر قاصدك اخوان ثالث را اجرا كرده بود.) يك سال بعد بي‌تو به سر نمي‌شود كه اين بار كيهان كلهر آهنگسازي آن را به عهده داشت، با اشعاري از مولانا ارائه شد. اين قطعه در كنسرت همنوا با بم در سال82 براي همدردي با زلزله‌زدگان بم و به اميد ساختن مجتمعي فرهنگي، هنري و آموزشي در اين شهر اجرا شد. سال 1381 آلبوم فرياد با شعري از اخوان ثالث با همين نام حكايت از ادامه راه اين گروه مي‌كرد. در اين آلبوم همايون نيز پدر را همراهي مي‌كند و قطعه سمن‌بويان با شعري از حافظ و آهنگسازي كلهر به صورت دوصدايي اجرا مي‌شود. قطعه فرياد از جمله كارهاي شجريان است كه نمونه كامل و موفقي از تلفيق موسيقي ايراني و شعر نو به شمار مي‌آيد. آخرين همكاري اين گروه چهارنفره، كنسرت ساز خاموش بود كه در آذر 84 اجرا شد. اگرچه علاقه‌مندان در ايران از همكاري‌هاي آغازين گروه بهره چنداني نبرده بودند؛ اما آخرين اجرا در تالار بزرگ كشور هزاران نفر را سيراب كرد. تصنيف ساز خاموش از ساخته‌هاي حسين عليزاده بود كه از قطعات به ياد ماندني اين كنسرت بود. مخاطبان كنسرت خبر نداشتند، اما قرار بود اين همكاري آخرين همكاري اين گروه چهار نفره باشد. امروز حالا هر كدام از اعضا به كاري مشغول است. محمدرضا شجريان، حسين عليزاده، كيهان كلهر و همايون شجريان، امروز از هم جدا شده‌اند و هريك دوباره به سراغ تجربه‌هاي شخصي خود رفته‌اند. جدايي اعضاي گروه همان‌قدر با تعجب همراه بود كه همكاري آنها در آغاز همه را متعجب كرد. اما اين بار بسياري افسوس مي‌خوردند كه آنها را در كنار هم نمي‌بينند. طرفداران هر كدام از آنها در ذهن خود به دنبال هنرمندان ديگري درخور و شايسته مي‌گشتند تا به جاي اعضاي ديگر بنشانند. آن روزها بيشتر بحث بر سر اين بود كه چه كسي جاي آهنگساز و نوازنده را براي آواز شجريان مي‌گيرد و چه كسي براي ساز عليزاده يا كلهر مي‌تواند خواننده مناسبي باشد. مدتي پس از جدايي، زمزمه‌هاي همكاري خواننده نام‌آشناي ايران با مجيد درخشاني، آهنگساز و نوازنده تاري كه بتازگي از غربت بازگشته و در ايران سكني گزيده بود، آغاز شد. در اين ميان، شجريان كارگاه‌هاي آوازي را كه از مدت‌ها پيش به فكر برگزاري آن بود، به همت فرهنگستان هنر و خانه موسيقي برگزار كرد. اين كارگاه كه با بيش از 1600 متقاضي روبه‌رو بود بعد از آزمون‌هاي اوليه با 450 نفر برگزار شد و در حال حاضر دوره سوم كارگاه خود را با 13 هنرجوي اصلي و 10 هنرجوي مستمع برگزار مي‌كند. 2 سال بعد از آخرين اجرا در تهران با گروه استادان، شجريان سال 86 كنسرت‌هايي با گروه آوا به اجرا درآورد. گروه در بهار 86 كنسرت غوغاي عشق‌بازان را به صورت تور دور دنيا به اجرا درآورد و سپس مرداد همان سال در تهران و بعد هم در اصفهان به اجراي برنامه پرداختند. از ياران گذشته همايون، هنوز پدر را همراهي مي‌كرد. جاي عليزاده و كلهر؛ مجيد درخشاني، محمد فيروزي و سعيد فرجپوري روي صحنه رفتند. اين همكاري نظر همه را به خود جلب كرده بود و البته حرف و حديث‌هاي زيادي بر سر درست و غلط بودن تركيب‌بندي سازها و غيره به دنبال داشت. اگرچه شجريان و درخشاني تابستان امسال هم با گروه آوا اجرايي در سليمانيه عراق داشتند ولي به نظر مي‌آيد همكاري با اين گروه براي آنچه شجريان در سر داشت كافي نبود، چرا كه در ابتداي تابستان امسال شجريان و درخشاني با نوازندگان و تركيب تازه‌اي از سازها روي صحنه رفتند و تجربه تازه‌اي را آزمودند. اين بار تركيب‌بندي سازها كامل‌تر از قبل بود، اما نوازندگان گروه بسيار جوان‌تر از آن بودند كه بازهم بتوان شاهد اجراي بي‌نقص و همتراز با تجربه‌هاي آن گروه چهار نفره بود. عضو ديگر اين گروه، حسين عليزاده سال83 همزمان با دوره‌اي كه با شجريان و كلهر همكاري مي‌كرد، با اجراي كنسرتي به همراهي ژيوان گاسپاريان نشان داد كه هنوز به دنبال تجربه‌هاي تازه و نو است. بعدها اين كنسرت در قالب آلبومي به نام به تماشاي آب‌هاي سپيد منتشر شد و تا مرحله نهايي جايزه گرمي براي بخش موسيقي جهاني پيش رفت. پس از پايان يافتن همكاري با تشكيل گروه هم‌آوايان از نوازندگان باز هم به دنبال تجربه‌هاي تازه و همسرايي و گروه‌خواني در موسيقي ايراني رفت. اگرچه اين تجربه هنوز به درخشاني تجربه‌هاي گذشته نرسيده و نتوانسته نوآوري‌هاي قبلي او را طي كند، اما عليزاده همچنان در زمينه همسرايي و اجراي موسيقي ايراني به صورت چندصدايي فعاليت مي‌كند. حاصل اين تجربه سال 86 به صورت كنسرتي در 2 بخش دونوازي تنبك و تار و گروه‌نوازي در تهران به اجرا درآمد. عليزاده باز هم درجستجوي تجربه‌هاي تازه و با انگيزه تشكيل گروهي از جوان‌تر‌هاي موسيقي به كار خود ادامه مي‌دهد. پس از جدايي از شجريان و كلهر عليزاده گروهي ديگر به نام ضربانگ نيز شكل داد كه حاصل آن اجرا در چند كشور اروپايي بود. ضربانگ گروهي تقريبا كوبه‌اي‌است كه افرادي چون حكيم لودين نوازنده سرشناس افغاني، جاويد افسري راد، بهنام ساماني، پژمان حدادي نوازنده و رضا ساماني در آن حضور دارند. اين گروه هنوز در تهران اجرايي نداشته‌اند. اما به نظر نمي‌آيد كه حاصل آن هنوز نتوانسته عليزاده و علاقه‌مندانش را راضي كند، چرا كه او هنوز به دنبال تشكيل گروه ديگري با كمك كلهر است. كيهان كلهر نيز همزمان با همكاري با عليزاده و شجريان تجربه‌هايي نيز در زمينه موسيقي تلفيقي با يويوما و گروه جاده ابريشم را آغاز كرده بود. كلهر براي اين گروه كه از نوازندگان كشورهايي تشكيل شده كه جاده ابريشم از آنها عبور كرده، قطعه 25 دقيقه‌اي شب‌هاي فيروزه‌اي نيشابور را ساخت. اين قطعه هنوز به صورت رسمي در ايران منتشر نشده است؛ اما بسياري به همت عاملان پخش سي‌دي‌هاي غيرمجاز آن را شنيده‌اند. كلهر همچنان به فعاليت با شجاعت خان و يويوما ادامه مي‌دهد. در اجرايي كه او دو هفته پيش در سالن هاليوود بال لس‌آنجلس داشت، علاوه بر گروهي از نوازندگان ايراني، بخشي از كنسرت نيز به اجراي قطعه شب‌هاي فيروزه‌اي نيشابور توسط گروه راه ابريشم اختصاص داشت. پس از پايان همكاري گروه چهار نفره، او علاوه بر طرح از جمله غزل با شجاعت حسين خان و جاده ابريشم با يويوما طرح ديگري با يك نوازنده تركيه‌اي به نان اردل ارزنجان آغاز كرد. اين پروژه اجراهاي متعددي را در شهرهاي مختلف جهان به نمايش گذاشت؛ اما حاصل آن در ايران تنها انتشار آلبومي با عنوان تا بيكران دوردست است. اگرچه كلهر در ادامه فعاليت با هنرمندان خارجي به راهش ادامه مي‌دهد، اما هنوز نمي‌دانيم در زمينه ارائه موسيقي ايراني چه تصميمي خواهد گرفت. سال گذشته به همراه حميدرضا نوربخش بداهه‌نوازي‌اي در پاريس به اجرا درآورد و امسال به همراه يك گروه پنج نفره از نوازندگان ايراني و نوربخش به عنوان خواننده راهي آمريكا شده تا كنسرت‌هايي اجرا كند. همايون هم در اين چند سال علاوه بر اين‌كه همكاري با پدر را در پروژه‌هايش دنبال مي‌كند، توانسته همكاري‌هاي متفاوتي با هنرمندان مختلف داشته باشد. او از 3 سال پيش با محمدرضا درويشي در طرح عبدالقادر و در گروهي كه براي اجراي آثار او تشكيل شده همكاري مي‌كند. اجراي آوازهايي كه شيوه اجرايي آن به 700 سال پيش باز مي‌گردد و چندان منطبق با موسيقي رديف دستگاهي امروز نيست، تجربه تازه‌اي است كه همايون آزموده است. به انتظار آينده اگرچه هنوز هيچ كدام از طرح‌ها و برنامه‌هايي كه هر كدام از هنرمندان اين گروه آغاز كرده‌اند به اندازه همكاري چند ساله‌شان چشمگير و گوشنواز نبوده است؛ اما مي‌دانيم هر كدام برنامه‌هايي را در سر مي‌پرورانند و چشم به روزهاي آينده دارند. آنچه در اعضاي اين گروه به اثبات رسيده، حركت به سوي تجربه‌هاي تازه و دل را به دريا زدن است كه هر كدام در حال حاضر مشغول همين كارند. اما آنچه همه در انتظار وقوع آن هستند، آغاز همكاري‌هاي مشترك حسين عليزاده و كيهان كلهر است كه در ماه‌هاي اخير اين دو هنرمند صحبت‌هايي از آن كرده‌اند. قرار است اين بار بدون حضور شجريان پدر و پسر عليزاده و كلهر طرح تازه‌اي آغاز كنند و در آن از نسل تازه و جوان‌تري از نوازندگان و خواننده استفاده كنند. اين پروژه براي هر دو هنرمند از اهميت بالايي برخوردار است. شايد به دنبال تجربه‌هاي تازه و حلقه‌هاي گمشده‌اي مي‌گردند كه در گروه چهار نفره قبلي با وجود تمام موفقيت‌هايش نتوانستند به آن دست يابند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 723]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها