واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: خبرگزاري فارس: جهانگير الماسي گفت: به نظر من زبان سينما بايد تندتر از اين باشد و ما از اين ويژگي غافل هستيم، چرا كه از طريق يك سينماي متعهد، ميتوانيم يك جامعه پويا بسازيم و آينده يك جامعه رو به رشد را تضمين كنيم. «جهانگير الماسي» در گفتوگو با خبرنگار سينمايي فارس، اظهار داشت: اگر بخواهيم در سال 86، به دنبال ويژگي مثبت سينماي ايران باشيم ميتوانيم آن را در توليدات سالانه جستجو كنيم. وي گفت: سينما در يك وجه، يك رسانه با حساسيتهاي مختلف است و ارزشهاي مختلف موردنياز جامعه را براي حفظ و تربيت جامعه پيراموني خودش جستجو ميكند و از يك وجه ديگر هنر است يعني امكان رشد سليقه، فرهنگ و نگاههاي تازه را فراهم ميكند و ديدگاههاي تازه را نسبت به مسائل بهوجود ميآورد. الماسي اظهار داشت: در اين زمينه، اگر بخواهيم به دنبال ويژگيهاي مثبت سينماي ايران در سال 86 باشيم، بايد ببينيم اين سينما چقدر نسبت به برآوردن اين اهداف، مثبت عمل كرده است و هراندازه غافل بوده باشد، عملكردش نادرست بوده است. وي اظهار داشت: در بين اتفاقاتي كه سال 86 در سينماي ايران رخ داد، ميتوان راجع به پديده قاچاق و توزيع غيرمجاز فيلمهاي ايراني و خارجي صحبت كرد. وي گفت: من قبلا هم به اين نكته اشاره كرده بودم كه قاچاق فيلمها از طريق برخي عناصر، يك مسئله است و مصرف آنها توسط مردم يك مسئله ديگر. به نظر ميرسد ما هنوز نتوانستهايم براي خودمان يك زندگي اجتماعي نوين را تعريف كنيم به گونهاي كه حافظ حقوق ديگران هم باشيم... دراين زمينه ميشود رانندگي مردم را درتهران مثالبزنيم. ما در رانندگي هيچ گذشتي نداريم. هركسي به فكر خودش است كه مثلا از ترافيك خلاص شود. بقيه مسئلهها هم به همين شكل است. مثل افزايش قيمت اجارهخانه و قيمت ارزاق عمومي بين توليدكنندهها و مصرفكنندهها، همه اينها مبين اين است كه ما احتياج به يك كارفرهنگي جدي و سرمايهگذاري و آموزش جدي در حوزه اجتماعي داريم براي اينكه به حقوق و منافع اجتماعي ديگران توجه كنيم. با بررسي آخرين جلوههاي اين نابساماني فرهنگي ميتوان به اين نتيجه رسيد كه با يك مديريت هوشيار، بابرنامه و مديريتي كه به زندگي اجتماعي مردم علاقمند باشد، ميشود تاثيرگذار عمل كرد. وي گفت: مسئله قاچاق فيلمها، اصلا متعلق به سينما نيست. اگر ما علاقمنديم كه مثلا قاچاق فيلمهاي ايراني در بازار وجود نداشته باشد، ابتدا خودمان بايد از اين فيلمهاي خارجي كه توسط همين قاچاقچيان دربازار رد و بدل ميشوند (و بعد از مدتي اين فيلمها را يا درتلويزيون يا در سينماها نمايش ميدهند) جلوگيري كنيم. اين در حالي است كه ميبينيم دستگاههاي عجيب و غريبي از گمرك براي تكثير اين سيديها وارد ميشود و... حرف من در كل اين است كه اگر ميخواهيم، ايراني فيلم قاچاق نشود بايد ابتدا به حقوق و منافع توليدكنندگان فيلمهاي خارجي احترام بگذاريم. الماسي همچنين گفت: به نظر من زبان سينما بايد تندتراز اين باشد و بتواند به عنوان يك محيط امن براي طرح مسائل اجتماعي و فرهنگي براي مردم شناخته شود و ما از اين ويژگي غافل هستيم چرا كه از طريق سينماي مسئول و متعهد ميتوانيم يك جامعه پويا بسازيم و آينده يك جامعه رو به رشد را تضمين كنيم. وي ادامه داد: همچنين نزديك شدن سينما به تلويزيون وشيوه فيلمسازي تلويزيوني از مشكلات جدي سينماي ماست. الماسي در ادامه به تلخترين اتفاق سال 86 اشاره كرد و گفت: در اين سال فقدان حضور همكاران جوان و ميانسالي كه از كنارمان رفتند، از تلخترين مصائبي بود كه اتفاق افتاد. انتهاي پيام/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 281]