فتنه در آخرالزمان

واضح آرشیو وب فارسی:شبکه خبر: فتنه در آخرالزمان
علامه محمدتقي جعفري
در منابع معتبر اسلامي حوادث و فتنه ها و علائم متعددي به آخرالزمان نسبت داده شده است . از آن جمله در سخنان اميرالمومنين عليه السلام چنين آمده است :
« پرچم ضلالت بر قطب خود نصب مي شود. »
يعني چنان نيست كه تباهي ها يك جريانات زودگذر باشند بلكه حاميان و هواداران انحراف و خودكامگي ها براي تاخت وتازهاي خود ميداني باز مي كنند و پرچم ها بلند مي كنند و حتي به اصطلاح ايدئولوژي ها مي سازند و عقايدي را وضع مي كنند و آن گاه به نام مكتب و علم و فلسفه و ايدئولوژي مغزها را شست وشو و ارواح آدميان را از اعتدال و جويندگي رشد و كمال منحرف مي كنند. گاهي اين ضلالت به حدي شدت پيدا مي كند كه صريحا مي گويند : انديشه يعني چه تعقل كدام است حق چه معنا مي دهد عدالت به چه درد مي خورد رشد و كمال چه صيغه اي است همه اين انكار و ترديدها و طنز و سخريه ها را به طوري ماهرانه تبليغ و بيان مي كنند كه ساده لوحان آن ها را باور كرده و حتي به دفاع از آن ها نيز مي پردازند! فتنه اي كه اين گونه انحرافات را شايع مي كند همه انسان ها را به يك منوال تحت تاثير قرار نمي دهد. عده اي را درباره مسائل فوق حساس تر مي كند. گروهي را كلافه مي كند. بعضي ديگر را به كلي تحت تاثير قرار مي دهد و تباه مي كند. رهبر پيشرو اين فتنه خارج از ملت اسلام و قائم برضلالت است . طلايه داران آن فتنه يا فتنه هاي گمراه كننده خود گمشدگان و گمراهان بيابان بي سروته جهل حماقت و مقاومت برخودمحوري و خودكامگي هستند كه در ميان طوفان هاي مهلك من من من ... مغز و رواني سالم براي آنان نمانده است ; و چون اشكال مختلفي از قدرت را در اختيار دارند لذا اكثريت را كه جانداران سطحي و منفعت طلب و لذت گرا هستند به سوي خود جلب مي كنند.
امام حسين عليه السلام مي فرمايد :
« مردم بندگان (خودباخته ) دنيا هستند و دين را براي چشيدن با زبانشان مي خواهند. به دور دين مادامي كه معاششان به آن دور مي زند مي گردند و هنگامي كه با آزمايش ها تصفيه نشوند متدين هاي واقعي اندك هستند. »
به همين جهت است كه اميرالمومنين عليه السلام مي فرمايد :
« در آن موقع نمي ماند از شما مگر ته مانده اي مانند ته مانده ديگ . »
سپس مي فرمايد :
« و انسان مومن را از ميان شما برمي گزيند مانند برگزيدن مرغ دانه درشت را از ميان دانه هاي ريز. »
ظاهر جمله اين است كه فتنه هاي آخرالزمان نخست انسان هاي برجسته را از ميان جامعه برمي چيند. يعني يا خود آنان با گوشه گيري و كناررفتن از متن جامعه به تدريج از بين مي روند و يا قدرتمندان آن فتنه ها با مبارزه بي امان با آن شخصيت هاي بزرگ و با ايمان آنان را از جامعه حذف مي كنند تا ميدان تاخت و تاز را براي خود آماده كنند. (منبع : در قلمرو معرفت مبحث فتنه )
چهارشنبه 6 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: شبکه خبر]

[مشاهده در: www.irinn.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 121]