بليط ها كجا رفته است؟ غربت ورزشكاران ايران در المپيك

واضح آرشیو وب فارسی:کيهان: بليط ها كجا رفته است؟ غربت ورزشكاران ايران در المپيك
در حالي كه 205 كشور نماينده هاي خود را براي بزرگترين نمايش ورزشي كره خاكي به شهر پكن فرستاده اند، ايران تاكنون نه تنها در رقابت ها نمايش ضعيفي داشته بلكه در بخش هايي از جمله تماشاگران و فعاليت هاي فرهنگي هم چيزي براي گفتن نداشته است.
به گزارش خبرنگار اعزامي ايسنا از پكن، پس از گذشت چهار روز از شروع بازي هاي المپيك، بسياري از اميدهاي ايران براي كسب مدال طلا از جمله حاجي آخوندزاده، ميراسماعيلي و سوريان از بين رفته و كابوس مدال طلا كاروان ورزشي ايران را در برگرفته است.
بسياري از كساني كه همراه كاروان ورزشي ايران به پكن آمده اند، هم اكنون چشم به روزهاي آينده و لطف خدا دارند تا شايد شگفتي سازي در بين 17 ورزشكار باقي مانده پديد آيد و نااميدي را از ذهن ها پاك كند. در اين ميان نكته اي كه از همه آزار دهنده تر است كمبود فعاليت هاي فرهنگي و سازماندهي تماشاگران براي تشويق ورزشكاران ايراني است.
هر بيننده اي با حضور در مراكز ورزشي شهر پكن كه بازي هاي المپيك در آن برگزار مي شود، به اين نكته پي مي برد كه بيشتر كشورهاي دنيا يا به صورت سازمان يافته و يا به صورت خودجوش با لباس هاي متحدالشكل كه رنگ و پرچم كشورشان را در ذهن ها متواتر مي كند، به تشويق ورزشكاران شان مي پردازند.
اين نكته تاثير بسيار زيادي بر روحيه ورزشكاران دارد، به عنوان نمونه دوشنبه شب در رقابت هاي جودو بيش از يكصدنفر از مردم كشور آذربايجان به همراه «الهام علي اف» رئيس جمهور كشورشان به سالن محل رقابت ها آمده بودند و به صورت وصف ناپذيري «النور ممدلي» را تشويق مي كردند تا به مدال طلا رسيد.اين در حالي بود كه علي معلومات كه چيزي از حريف خود كم نداشت، بدون اينكه حتي يك تماشاگر ايراني او را از سكوي تماشاگران تشويق كند، به صحنه رقابت رفت و در ميان شور و هيجاني كه آذربايجاني ها به وجود آورده بودند در عين شايستگي نتيجه را واگذار كرد.
شايد بسياري از مسئولان ايراني توجيه شان اين باشد كه كسي توقع كسب مدال از معلومات را نداشت كه براي تشويق او به سالن بيايد. اما، نكته اينجاست كه حميد سوريان يكي از شانس هاي اصلي ايران براي كسب مدال طلا بود. چرا حتي 10 ايراني در سالن محل رقابت ها نبودند كه او را تشويق كنند.
بنابر اطلاعات كسب شده كميته برگزاري مسابقه ها نه تنها بليت هاي خود را از طريق بخش مخصوص اين كار به فروش مي رساند بلكه بليت هايي را هم در اختيار كميته هاي ملي المپيك كشورها مي گذارد كه در مورد بيست ونهمين دوره بازي ها هم چنين اتفاقي افتاده بود. اما در واقع اين بليت ها كجا رفته است؟ نقش كميته ملي المپيك در سازماندهي تماشاگران چيست؟ نقش سفارت ايران در پكن در زمينه هماهنگي ايراني هاي حاضر در چين و يا شهر پكن براي حضور در سالن مسابقات و تشويق ورزشكاران كشورمان چيست؟ آيا واقعا هيچ ايراني در پكن زندگي نمي كند كه علاقه داشته باشد نماينده اش را در صحنه رقابت تشويق كند؟ آيا علاقه مندان ايراني به ورزش در شهر پكن بليت هاي مسابقه هاي ورزشكاران ايراني را بدست آورده اند؟ اين سوال هايي است كه ذهن ها را به خود مشغول كرده است و به سختي مي توان جوابي براي آنها پيدا كرد.
اميدواريم كه مسئولان كميته ملي المپيك و يا سفارت ايران در چين بجاي فرافكني و باز كردن بار اين مسئوليت از دوش خود غربت ورزشكاران ايراني را در سالن هاي پكن احساس كنند و در روزهاي باقيمانده چاره اي براي حل اين مشكل بينديشند. البته سفير ايران گفته بود كه ما تدارك زيادي براي بازي هاي المپيك ديده ايم اما، بايد ديد فعاليت آنها در زمينه هاي فرهنگي و تماشاگران چقدر بوده است!
البته ناگفته نماند كه تعدادي از علاقه مندان متمول ورزش هر كدام بيش از چهار ميليون تومان هزينه كرده اند و ازتهران به پكن آمده اند. آن هم با بليت هايي كه كميته ملي المپيك در اختيار داشت اما، اين تعداد معدود را هم تنها در صبح روزهايي مي توان ديد كه بسكتباليست هاي ايران مسابقه دارند.
چهارشنبه 23 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: کيهان]

[مشاهده در: www.kayhannews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 155]