واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: آشنايـان ره عشق
استاد ناميپتگر، نقاش نامدار و آموزگاري ارجمند بود كه بسيار زود رخت از جهان بربست.
آنچه در پي ميآيد، نوشتهاي است از يكي از شاگردان قديمي ايشان كه در اختيار اطلاعات گذاشتهاند.
***
استاد نامي پتگر ـ كه الحق نام «استاد» برازنده اين شخصيت بزرگ دنياي هنر است ـ نقشبندي اديب، فرزانه و عارف مسلك بود. بسيار متواضع و مهربان بود، و پدري دلسوز و پشتيباني استوار براي هنرجويانش.
به عنوان شاگرد هميشگي او كه اين افتخار از چهارده سالگي نصيب من گرديد و بار اول استاد توانا ناميپتگر قلم به دستم داد، و الفباي هنر را در محضر ايشان آموختم، با كمال افتخار عنوان ميكنم كه تا آخرين روزهاي عمر ايشان زير سايه لطف و مهربانياش قلم ميزدم و آرزو دارم از اين به بعد هم مانند ديگر شاگردان او با آنچه در محضر اين استاد آموختهايم و به ياد ايشان، قلم بر بوم نقاشي زده و ياد ايشان را زنده نگه داريم.
استاد نامي پتگر نه تنها استاد و پشتيبان هنرجويانشان در دانشگاه و در آتليه خود بود، كه راهنماي زندگي و مرهم دردهاي درون ما بودند.
استاد پتگر بدون هيچ كم و كاستي به هنرجويانشان ميآموختند و بيدريغ در راه پيشرفت آنها مشكلات را از سر راه برميداشتند. در طول زندگي پرثمر ايشان، هنرمنداني را به جامعه هنر تحويل دادند كه بدون اغراق صندوقچه و گنجينهاي پر از دانستنيها بودند. هر زمان كه استاد پتگر لب به سخن ميگشودند، با صداي گرم و مهربان او دنيايي از شگفتيهاي هنر و عرفان و رسم آزادگي و زندگي پيشچشم شاگردانشان تصوير ميشد. شايد قرنها بگذرد تا مانند اين استاد و كمنظير دوباره به دنياي هنر هديه گردد.
به عنوان تنها شاگردي كه افتخار ساختن پرترهاي از اين استاد ارزشمند را داشتم و الحق زيرسايه لطف ايشان كاري شايسته و مورد تأييد خود ايشان از كار درآمد.
استاد ناميپتگربا اينكه سالها پيش از تهران به شمال كشور مهاجرت كردند، ولي تا آخرين روزهاي عمر پربارشان، به هنرجويان قديمي خويش كه نقاشاني توانا و ماهر هستند، لطف داشتند و مهر تأييد ايشان در كار براي ما ارزشمند بود. ايشان در هر شرايطي بود، شاگردان خود را فراموش نميكردند، يا خود به تهران ميآمدند يا ما به حضور ايشان ميرفتيم و ديداري تازه ميشد تا آرامشي براي ما به وجود آيد و از هنر بيدريغ استاد استفاده كنيم.
بيترديد اين هنرمند وارسته و فرزانه به دنيايي والاتر و شايستهتر پركشيدند كه شايد درخور شأن ايشان باشد. تأسف ميخورم براي فقدان وجودي چنين هنرمند و باارزش در دنياي هنر و وابستگاني چون ما كه هنوز به وجود پرثمر ايشان نيازمنديم.
عمر ايشان بس كوتاه و دانستههاي ايشان بسيار زياد بود و هنوز دنياي هنر ميتوانست از اين هنرمند برجسته و توانا بهرهمند گردد. در روزهايي كه استاد گرامي صفحات افتخارآميز را در تاريخ هنر با آثار شگفتانگيز خويش ميتوانست نقش بزند، از ديار ما به سوي پروردگار خويش پرواز كرد و ما را از وجود ارزشمند خود محروم ساخت.
باشد كه هنرجويان و شاگردان ديرينه ايشان كه دستي بر قلم دارند و در حال حاضر نقاشاني دستپرورده استاد هستند، از آموختههاي خويش ياري گرفته و به ياد اين بزرگوار نقش بر بوم زنند و ياد ايشان را زنده نگه دارند. خود نيز سعي ميكنم بهعنوان يك شاگرد وظيفهشناس تا جان در بدن دارم، نام ايشان را به ياد داشته باشم تا شايد ساليان سال نام استاد ناميپتگر بر زبانها جاري گردد.
در پايان بيتي را از لسانالغيب كه استاد تعلق خاطر بسياري به اين مايه مباهات، ايرانيها داشتند نقل ميكنم، بيتي كه سالها پيش، زماني كه در ماتم از دست دادن تنها پسرم سوگوار بودم، استاد ناميپتگر با نوشتن آن بر روي كاغذ و تكرارش با صداي گرم و مهربان خويش، مرهمي بر دل دردمندم گذاشتند و حال كه در غم دوري از استاد سوگوارم، يادآوري آن شايد تسلي خاطري باشد بر دل و جان غمگين ما شاگردانش:
چرخ بر هم زنم از غير مرادم گردد
من نه آنم كه زبوني كشم از چرخ فلك
نام و يادش گرامي باد
سوزان وزيري
***
استاد نامي پتگر سهشنبه 8 مرداد در سن 63 سالگي درحالـي كه پشت سه پايه نقاشي آخرين اثر جاودانش (portrait Auto) را ميساخت به ديار باقي شتافت.
آشنايان ره عشق در اين بحر عميق
غرقه گشتند و نگشتند به آب آلوده
نامي پتگر، در سال 1324 در تهران متولد شد و از ابتدا مانند استاد و پدرش علي اصغر پتگر، به شيوه واقعگرايانه نقاشي ميكرد.
او در سال 1344 به تأسيس آموزشگاه مستقل هنر طراحي ونقاشي در تهران اقدام كرد و در آموزشگاه خصوصي خود، تعدادي از هنرجويان مستعد را آموزش ميداد. اما پس از پيروزي انقلاب اسلامي واقعگرايي او در چشماندازهايش، از ناتوراليسم تغزلي به سوي گرايش به تجرد رفت و فيگورهايش به نوعي بيان تمثيلي با حال و هوايي تغزلي و شرقي انجاميد و همين ويژگيها، آثار رنگ و روغني او را از آثار فيگوراتيو و غربي متمايز كرد.
آقاي پتگر با سفر به مناطق مختلف ايران، هم از ويژگيهاي جغرافيايي متنوع و هم از هماهنگيهاي گوناگون رنگهاي خالص در صنايع دستي اين مرز وبوم در آثارش تأثيرس گرفت.
نامي پتگر در سفرهايي به رم، واتيكان، فلورانس، و پاريس، از هنر كلاسيك و مدرن اروپا بسيار آموخت، با اين حال شيوه حسي و ادراك شهودي ايراني خويش را از دست نداد.
پتگر در اغلب نمايشگاههاي مهم داخلي شركت داشته است و برخي از نمايشگاههاي مهمي كه در آنها شركت كرده عبارتند از:
1344: نمايشگاه هنرمندان خاورميانه در سفارت تركيه
1346: نمايشگاه هنر مندان معاصر در سالن جديد موزه ايران باستان
1353: نمايشگاه مكتب كمال الملك وپيروانش در نگارخانه مهر شاد
1355: نمايشگاه سه نقاش معروف رئاليست در نگارخانه تخت جمشيد
1364: نمايشگاه هنرمندان معاصر ايران در فرهنگسراي نياوران
1368: نمايشگاه هنرمندان معاصر ايران در موزه هنرهاي معاصر
1371: نمايشگاه جلوههاي هنر ايران در موزه هنرهاي معاصر
1370 تا 1379: شركت در تمامي نمايشگاههاي دوسالانه نقاشي ايران
سه شنبه 22 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 87]