تقديم به پيشگاه حضرت باب الحوائج «عباس بن علي»(ع)؛ در سپاه حق سپه سالار اوست

واضح آرشیو وب فارسی:قدس: تقديم به پيشگاه حضرت باب الحوائج «عباس بن علي»(ع)؛ در سپاه حق سپه سالار اوست
* شجاع الدين ابراهيمي
ما همه نقشيم- آيينه: نگار
اين جهان يك «خانه» باشد پر «نگار»
كفر زلف عشق را دين مي شويم
در نگارستان نگارين مي شويم
شور عالم را به دل انگيختيم
بر قد خوبان نگه آويختيم
باد دارد بوي نسرين مي برد
حسن مه رويان دل و دين مي برد
يك نفر در آسمان لبخند زد
خاك را با كهكشان پيوند زد
خواب ديدم ياس دارم در بغل
زانوي «عباس» دارم در بغل
دف زدم تا ذوالفقار آهنگ شد
خوابهايم كربلايي رنگ شد
از وجودم ياس دارد مي چكد
از لبم «عباس» دارد مي چكد
آسمان، آيينه چشمي تر است
ذكر «يا باب الحوائج» بهتر است
سال مذهب- فصل عرفان گشته است
روز رحمت، ماه شعبان گشته است
ماه بر بوم «مدينه» نقش شد
عطر سروي آسماني پخش شد
از خدا بر خاكيان بذلي شده است
آسمان نذر «اباالفضلي» شده است
شيعه شايد شوكت و فضلي نداشت
گر رشيدي چون «اباالفضلي» نداشت
وصف مي گويم و مي گيرم برات
قصه مشك و «اباالفضل» و فرات
او علم بر دوش قائم كرده است
او «قمر» را مثل «هاشم» كرده است
يادآور «حيدر كرار» را
صولت اين شير «پرچمدار» را
نقطه توحيد را پرگار اوست
در سپاه حق «سپهسالار» اوست
او شهيد غزوه احساس شد
«حمزه» اي بهر حسين «عباس» شد
بين «ثارا...» و «حيدر» رازي است
اين كه «عباس» اسوه «جانبازي» است
نذر «ثارا...» يا بذل «علي» است
ذوالفقار دين «اباالفضل» علي است
عطر خون او شميم ياس داشت
دجله اي خون در گلو «عباس» داشت
السلام اي شحنه شرع «ولي»!
ذوالفقاري بوده ارثت از «علي»
اي شبيه روشن خون «حسين»
از ازل مستانه- مجنون «حسين»
اي «علي» مانند، پيغمبر شبيه
اي به يك شاخه گل پرپر شبيه
اي فرات از خشكي خون تو- تر
آب از جوي لبانت تشنه تر
اين گل عباسي «ام البنين»
ياس مقتول اميرالمؤمنين
يا اخي! برخي «ثارا...»: تو
آل هاشم را هميشه ماه: تو
چهارشنبه 16 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: قدس]

[مشاهده در: www.qudsdaily.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 156]