واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: فعالان پتهدوز كرمان: اين هنر سنتي سزاوار فراموشي نيست
داخلي. هنري. گزارش.
نخهاي رنگي را چنان هنرمندانه و با ذوق بر دل پارچههايي از جنس كرك و پشم مينشاند كه زيباييهاي آن وصف ناشدني است.
زنان و دختران كرماني "پته دوزي" را از مادران و مادربزرگان خود آموخته و با آموزش آن به فرزندان خود سعي دارند در حفظ اين صنعت زيبا دين خود را به اين هنر ادا كنند.
هنر پتهدوزي يك نمونه از سوزن دوزيهاي اصيل ايراني است كه در آن تمام و يا قسمتي از سطح پارچه توسط نخهاي رنگي پوشانده ميشود.
اگرچه نوع جنس و آسيبپذير بودن منسوجات اين هنر،بيان سابقه دقيق تاريخي آن را بامشكل روبرو ميكند اما تاريخ نويسان زمان شكوفايي اين هنر را عصر دوران صفويه عنوان كردهاند.
قديميترين اثر اين هنر كه تنها مربوط به استان كرمان است، هم اكنون در آستانه "شاه نعمتالله ولي" نگهداري ميشود.
اين پته با ۳۵۵سانتيمتر طول و ۲۱۰سانتيمتر عرض ، مربوط به سنه ۱۲۸۰ هجري قمري است.
هنرمندان پته دوز كرماني طرحهاي "شاخ گوزني"، "بته ترمه"،"بته قلمكار"، "هشته بته"،"بته لچك ترنجتDسثDسقه دوقلو"،"بته جقهمادر و فرزند"، " قهر و آشتي"، "بازوبندي" و "درختي" را از جمله طرحهاي پته عنوان كردهاند.
يكي از هنرمندان پته دوزي درباره چگونگي خلق اين اثر هنري ميگويد: در ابتدا، طرح مورد نظر را بايد بر روي پارچه پياده كرد كه به اين كار "گرته زدن" ميگويند.
"پروين عباس شيرازي" افزود: اين عمل توسط گرتهزنان ابتدا روي كاغذ كالك ترسيم شده و سپس روي پارچه پته كه "عريض" نام دارد قرار ميگيرد.
وي ادامه داد: سپس خطوط طرح را با سوزن سوراخ كرده و روي آن پودر گچ يا خاك زغال ريخته و سپس با قلم يا مركب نقاط مشخص شده را پر رنگ ميكنند.
به گفته وي، اين عمل در زمانهاي قديم به صورت دستي انجام ميگرفت اما در حال حاضر به صورت نيمه ماشيني انجام ميشود.
عباسشيرازي بيان كرد: پس از انجام اين كار با استفاده از وسايلي چون نخ، سوزن، انگشت دانه و قيچي شروع به دوخت ميكنند.
اين هنرمند بيان كرد:رنگ اصلي زمينه اين هنر قرمز بوده اما در حال حاضر از رنگهاي نارنجي، عنابي، سفيد، سبز روشن و صورتي نيز براي زمينه اين كار استفاده ميشود.
وي يادآور شد: اگر چه رنگ زمينه اين صنعت بايد تيره باشد امااز آنجا كه پته كرمان مورد توجهگردشگران و علاقهمندان به هنر در تمام دنيا قرارگرفته، از اين رو بايد به سليقه مخاطبان بيش از گذشته توجه شود.
اين هنرمند كه ۳۰سال در هنر پته دوزي فعاليت كرده، اظهار داشت: در حال حاضر در كرمان كمتر به اين هنر بها داده ميشود و از اين رو مسوولان بايستي با ايجاد زمينههاي لازم، گامهاي اساسي در جلوگيري از فراموش شدن اين هنر بيبديل بردارند.
پروين عباس شيرازي افزود: اگرچه اين هنر دوستداران زيادي دارد اما براي صادرات آن متاسفانه تاكنون برنامه مدوني اتخاذ نشده است.
"ناهيد هيمافري" يكي ديگر از هنرمندان اين عرصه به ايرنا گفت: برگزاري نمايشگاههاي عرضه اين هنر در زمانهاي مختلف توانسته زمينه معرفي بيشتر آن را براي هنردوستان فراهم كند.
وي با اشاره به استقبال بينظير جهانيان از اين محصول، خواستار ايجاد زمينه مناسب براي صادرات آن شد.ك/۴
يکشنبه 13 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 127]