قباني زن را از اسارت حرمسراي عربي رهاند

واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: قباني زن را از اسارت حرمسراي عربي رهاند

احمد پوري : نزار قباني 21 مارس 1923 در دمشق متولد شد. او از جواني شعر گفت و از همان اول كمر به سنت شكني بست و اين را با انتشار اولين مجموعه شعرش با عنوان «زن سبزه به من گفت» در 21سالگي نشان داد. خودش مي گويد با نوشتن اين كتاب در يك لحظه تاريخ ادب عليه من برخاست. اما شعر نزار قباني را مي توان از دو جنبه بررسي كرد؛ نخست سنت گراياني كه به قباني حمله مي كنند؛

يكي چون سنت را شكسته بود و در اوزان سنگين عروض شعر عرب دست برد و از سويي ديگر از نظر اخلاقي چرا كه براي اولين بار در شعرش آمد و از زن صحبت كرد؛ زني كه وجود دارد. در زمان جنگ دوم جهاني او را متهم كردند كه شعر متعهد نمي گويد و دلش براي جامعه اش نمي سوزد. اما آنچه در واقع مي توان از آن درباره نگريستن به شعر قباني سخن گفت، اين نكته است كه گروه هاي مخالف قباني درباره او بي انصافي مي كردند. او براي اولين بار زن را از اسارت هميشگي جامعه عرب مي رهاند و به او شخصيت مستقل يك انسان را مي دهد كه براي صاحبان حرمسراي عرب خوشايند نبود. اما از سوي ديگر و درباره نقدي كه درباره متعهد نبودنش بر او مي رود، نيز بايد گفت به اعتبار ديوان شعر به جاي مانده از او نمي توان اين مدعا را پذيرفت. شعر معروف «بيروت» نمونه درخشان شعر سياسي است يا شعري كه پس از جنگ 1967 اعراب و اسرائيل سرود. نزار در 30 آوريل 1998 در لندن از دنيا رفت. او جايزه هاي زيادي گرفت و كتاب هايش در تمام دنيا با تيراژ بالا منتشر مي شوند. ترجمه آثار قباني در ايران سابقه اي 40ساله دارد. محمدرضا شفيعي كدكني، غلامحسين يوسفي، عبدالحسين فرزاد و موسي بيدج آثاري را از او ترجمه كرده اند. همچنين در فضاي وبلاگي، آثاري از او ترجمه شده است. البته من نيز در زمينه ترجمه آثار او كتاب «در بندر آبي چشمانت» را ترجمه كردم كه در سال 77 توسط نشر چشمه منتشر شد.
چهارشنبه 2 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]

[مشاهده در: www.iribnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 2452]