واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: ایران: دكتر شيرين نوروى (روانشناس) *مهمترين مشكل ما با بچه هايمان مسأله تلويزيون و تماشاى بى رويه برنامه هاى آن از سوى آنهاست. مى دانيم كه به زور وادار كردن آن ها به نديدن تلويزيون همانقدر اشتباه است كه رها كردن آن ها در برابر اين دستگاه. آيا راه حل هايى براى اين مشكل وجود دارد؟ البته راه حل هاى عملى و امكان پذير. - ترديد نكنيد كه هميشه براى مشكلات تربيتى و روانى كودكان راه حلى هايى مطمئن يا نسبتاً مطمئن مى توان يافت. مسأله تماشاى تلويزيون هم مشكل فراگيرى است كه امروزه خانواده ها را در سراسر دنيا تهديد مى كند اما با حوصله و پيگيرى مى توان اين مشكل را نيز تبديل به «فرصت» براى آموزش كودكان كرد. تكنيك ها و پيشنهادات زير در صورتى كه به دقت اجرا شوند بسيارى از مشكلات شما را حل خواهد كرد: ۱- با همكارى و نظرخواهى از خود بچه ها، برنامه ها و كانال هاى مشخصى را تعيين و در زمان هاى مشخص و معينى اجازه دهيد بچه ها از آن برنامه ها استفاده كنند. ۲- سعى كنيد تا جايى كه ممكن است در هنگام تماشاى تلويزيون در كنار فرزندان خود باشيد و با آنها برنامه مورد نظر را ببينيد و درباره آن براى بچه ها توضيح دهيد. ۳- هرگز اجازه ندهيد تماشاى برنامه هاى تلويزيونى براى بچه ها (و همچنين براى بزرگترها) تبديل به يك عادت بى رويه شود كه نتايج آن خطرناك است. ۴- براى بچه هاى زير ۸ سال، والدين هستند كه بايد تصميم گيرى كنند چه برنامه اى ديده شود و چه مدت و براى كودكان ۹-۸ سال به بالا، والدين و بچه ها با هم در يك جمع خانوادگى اين تصميمات بايد گرفته شود. ۵- از تلويزيون نبايد به عنوان پرستارى براى بچه استفاده شود تا به اصطلاح سرش گرم شود و والدين را به حال خود بگذارد بلكه بهتر است دو نوع فرصت براى او يا آنها فراهم شود تا خود به ميل خودش انتخاب كند. به طور مثال او بتواند ۲ ساعت برنامه روز و يا ۲ ساعت برنامه عصر (يا شب) را ببيند و يا اينكه اين ۲ ساعت را بين صبح و عصر تقسيم كند. ۶- بسته به سن و سال بچه ها هرگز آن ها را از تماشاى برنامه هاى مورد علاقه شان محروم نكنيد چون اگر در سن مدرسه باشند درباره آن ها از ساير بچه ها خواهند شنيد. اما براى ديدن برنامه حتماً در كنار او وقت صرف كنيد و برداشت هاى او را از صحنه هاى خاص بپرسيد ضمن آن كه به جاى نصيحت پردازى و سخنرانى بيشتر سعى كنيد نظر او را بخواهيد. ۷- هرگز پس از پايان يك برنامه به فرزند خود اعتراض و با او جر و بحث نكنيد. در عوض مى توانيد از آن ها بپرسيد كه چرا اين برنامه را مى پسندند، سپس با آن ها گفت وگو كرده و نظر خود را توضيح دهيد. ۸- حتى سعى كنيد درباره آگهى هاى تلويزيونى و نحوه فروش و پخش آن ها با فرزندانتان صحبت كنيد. ۹- گاهى ممكن است پس از گفت وگوى شما كودكانتان نيز ديگر نخواهد برنامه خاصى را مشاهده نمايد كه البته به چگونگى استدلال ها و لحن شما مربوط است حاصل اين امر مى تواند جايگزينى تماشاى برنامه ها يا گردش و بازى هاى خانوادگى باشد. بسيارى خانواده ها با حذف تلويزيون و جايگزينى آن با مناسبات و روابط شادى بخش والدين و فرزندان نتايج خوبى گرفته اند البته اگر خود از معتادان و طرفداران برنامه هاى تلويزيونى نباشند، در غير اين صورت، كنترل بچه ها نيز بسيار دشوار خواهد شد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 379]