سايه روشن گيشه 88

واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: سینمای‌ايران- الهام اناري: اگر بخواهيم آثار به نمايش درآمده در جشنواره فيلم فجر را ملاك ارزيابي قرار دهيم بايد گفت كه بحران مخاطب سينماي ايران در سال آينده جدي‌تر خواهد شد. در ميان فيلم‌هاي جشنواره بيست‌و‌هفتم به ندرت فيلمي به چشم آمد كه توانايي فتح گيشه را داشته باشد. برخي از فيلم‌ها هم به گفته سازندگانشان با نمايش‌هاي متعدد در جشنواره، عملا موقع نمايش عمومي، اكران دوم‌شان را تجربه مي‌كنند. در چنين شرايطي، چشم‌انداز گيشه در سال 88 تيره و تار به‌نظر مي‌رسد. البته بايد اين نكته را هم در نظر داشت كه سازندگان برخي فيلم‌ها رغبتي به حضور در جشنواره فجر نشان نداده بودند. در اين سال‌ها از مجموعه كمدي‌هاي پرفروش، تنها «اخراجي‌ها» در جشنواره به نمايش در آمد و بقيه اين محصولات، در اكران عمومي موفق شدند به فروش بالايي دست پيدا كنند. در حالي كه اهالي سينما، به‌ گزينه‌هاي زيادي از ميان فيلم‌هاي حاضر در جشنواره، به‌عنوان آثار پر‌اميد در گيشه اشاره نمي‌كنند، به‌نظر مي‌رسد كه سال آينده هم بايد به كمدي‌هاي نه چندان با ارزش سينماي بدنه چشم اميد بست. روند رو به رشد فروش مصطفي شايسته معتقد است در جشنواره اين دوره فيلم‌هايي نظير «بي‌پولي»، «عيار 14» و «درباره الي» از سطح كيفي بالايي برخوردار بودند و شايد با همين تعداد انگشت‌شمار هم بتوانيم چشم‌انداز خوبي از سينماي ايران در سال آينده ترسيم كنيم. اين تهيه‌كننده، سينماي ايران را از نظر ميزان فروش فيلم‌ها موفق ارزيابي كرده و مي‌گويد: همه فيلم‌ها گيشه دارند. فيلم‌هايي كه امسال در جشنواره فيلم فجر به نمايش در آمد نشان دهنده اين هستند كه ميزان فروش فيلم‌هاي سينمايي در سال آينده نسبت به امسال، قطعا روند صعودي خواهند داشت. به‌خصوص كه برنامه‌ريزي‌هاي مؤثري در جهت تجهيز سينماها در شهرستان‌ها نيز صورت گرفته است و با تكميل اين طرح‌ها مي‌توانيم به اين سينما در سال آينده اميدوار باشيم؛ البته در هر سال تعدادي از فيلم‌ها قطعا نسبت به بقيه از فروش بهتري برخوردار مي‌شوند و پايه اصلي فروش را تشكيل مي‌دهند. به‌عنوان مثال در سال‌جاري «دايره زنگي»، « هميشه پاي يك زن در ميان است» و «چار‌چنگولي» در فصل‌هاي مختلف سال توانستند حداكثر فروش را از آن خود كنند. شايسته اما پيش‌بيني فروش سال آينده سينما را محدود به ارزيابي فيلم‌هاي جشنواره بيست و هفتم ندانسته و مي‌گويد: به هر حال هميشه تعدادي فيلم هستند كه يا در جشنواره شركت نمي‌كنند و يا در بخش‌هاي مختلف آن پذيرفته نمي‌شوند و هر سال هم تعدادي از اين فيلم‌هاي خارج از جشنواره جزو فيلم‌هاي پرفروش هستند. اما به‌نظر من در سال آينده فيلم‌هاي «بي‌پولي»، «عيار 14» و «درباره الي» فيلم‌هاي موفق گيشه خواهند بود. به‌نظر مي‌رسد «اخراجي‌‌ها2» هم با فاكتورهايي كه براي جلب مخاطب مورد نظر قرار داده به موفقيت مي‌رسد. ضمن اينكه فروش خوب قسمت اول اين فيلم، مي‌‌تواند تضميني براي موفقيت دوباره آن باشد. اين تهيه‌كننده در پاسخ به اين سؤال كه فكر نمي‌كنيد نمايش گسترده فيلم‌ها در جشنواره فيلم فجر در شهرهاي مختلف، باعث مي‌شود بسياري در همان ايام جشنواره به تماشاي فيلم مورد علاقه خود بروند و باعث شوند نمايش عمومي عملا تبديل به اكران دوم فيلم‌ها و در نهايت عدم‌موفقيت آنها شود؟ مي‌گويد: نه اين طور نيست. جشنواره مي‌تواند محل مناسبي براي تبليغ فيلم‌هاي خوب، با كيفيت و پر‌مخاطب باشد. فيلمي كه براي مردم ساخته شده و به بخش هنري و تجاري هر دو توجه داشته، مي‌تواند در جشنواره مخاطب جذب كند. اگر در شهرستان‌ها هم مردم به تماشاي فيلم بروند، اين اتفاق به شكل محدودي رخ مي‌دهد. جاي خالي فيلم‌هاي گيشه‌اي داريوش بابائيان نيز جشنواره امسال را به لحاظ ساختاري مثبت و رو به جلو ارزيابي كرده و مي‌‌گويد: نكته اصلي در جشنواره بيست و هفتم جوانگرايي بود. كارگردان‌هاي جوان، امسال حضور مؤثري داشتند و تفكر جوان آنها به خوبي در فيلم‌هايشان مشهود بود. تعدادي از فيلم‌ها با رويكرد به گيشه ساخته شده بودند ولي عمده فيلم‌هاي گيشه‌اي، امسال در جشنواره حضور نداشتند. اين مسئله البته مي‌تواند به‌عنوان نقص جشنواره‌اي مثل جشنواره فيلم فجر به شمار بيايد به اين دليل كه يك جشنواره، از هر نوع و گونه‌اي بايد فيلم داشته باشد. به‌عنوان مثال ما امسال فيلم كمدي نداشتيم؛ بهتر است همه فيلم‌ها امكان حضور در جشنواره را داشته باشند چون ممكن است حتي بدترين فيلم هم يك نكته مثبت در خود داشته باشد. به‌عنوان مثل فيلمبرداري خوبي داشته باشد. بهتر است همه فيلم‌ها بدون محدوديت در اين ماراتن شركت كنند. اين تهيه‌كننده ايراد كار را از اساسنامه جشنواره مي‌داند و معتقد است طبق اين اساسنامه هيئت انتخاب و داوري نمي‌توانند تغييري در اين سيستم بدهند. بابائيان در مورد پيش‌بيني فروش سال آينده سينماها، فيلم‌هايي مثل «اخراجي‌‌ها2»، «سوپر‌استار»، « درباره الي» و«بي‌پولي» را موفق ارزيابي مي‌كند. ايراد مقررات جديد عليرضا رئيسيان اما چشم‌انداز قابل‌قبولي براي سينماي ايران در سال 88 متصور نيست و آن را همچنان به مديريت جشنواره و بنياد سينمايي فارابي مرتبط مي‌داند. او مي‌گويد: مديريت جشنواره‌ فيلم فجر و بنياد سينمايي فارابي، طي 2 سال اخير سعي در كم‌رنگ‌ كردن سينماي داخلي داشتند. آنها سال گذشته با دو پاره كردن جشنواره و اختصاص نيمي از آن به بخش بين‌الملل، آمار مخاطبين جشنواره در 5 روز اول را به شدت كاهش دادند و امسال هم شايسته نبود باز هم رابطه مردم با سينما و جشنواره را كم رونق كنند. اين كارگردان همچنين تعيين محدوديت زماني و غيرمنطقي براي ارائه فيلم‌ها به جشنواره را نكته ديگري در جهت تضعيف فيلم‌هاي جشنواره دانسته و مي‌گويد: طي سال‌هاي برپايي جشنواره معمولا بيش از نيمي از توليدات در شهريور و مهر ماه كليد زده مي‌شود و با هيجان ويژه‌اي اين فيلم‌ها براي حضور در جشنواره آماده مي‌شد و مردم هم منتظر ديدن فيلم‌هاي تازه هستند كه اين فرصت با مقررات جديد از سينماي ايران گرفته شد. اگر قرار باشد در مهر ماه فرم پر شود و در آذر فيلم‌ها تحويل داده شود، يعني عملا فيلم‌هايي كه بعد از آن توليد مي‌شوند به هيچ‌وجه به جشنواره نخواهند رسيد و ما پيشاپيش يك بخش توليدات را از حضور در جشنواره حذف كرديم. اين كارگردان همچنين با اشاره به اينكه، مقررات جشنواره با سياست‌هاي اداره‌كل نظارت و ارزشيابي معاونت سينمايي همخواني ندارد مي‌گويد: متأسفانه به‌نظرات كارشناسي اهالي سينما توجهي نمي‌شود و اين مسئله باعث بي‌رونق‌تر كردن سينما مي‌شود. ضربه نمايش‌هاي گسترده جشنواره به اكران سيروس تسليمي اما تعيين چشم‌انداز سينماي ايران در سال آينده را وابسته به فيلم‌هاي محدودي كه در جشنواره فجر به نمايش درآمدند ندانسته و مي‌گويد: بخش عمده‌اي از چشم‌انداز سال آينده سينما با فيلم‌هايي تعيين مي‌شود كه معمولا در جشنواره شركت نمي‌كنند. با نگاهي به آمار متوجه مي‌شويد كه نزديك به 50 درصد فيلم‌هاي جشنواره اصلا شانس اكران پيدا نمي‌كنند. فيلم‌هايي كه پروانه مي‌گيرند اگر مخاطب داشته باشند بلافاصله اكران مي‌شوند ولي فيلمي كه موفق به كسب تعداد زيادي جايزه از جشنواره فيلم فجر هم شده، گاهي حتي با گذشت 2 سال هم اكران نمي‌شود. گاهي فيلم‌ها در زمان جشنواره به خاطر حضور گسترده مسئولان، منتقدان و مردم، دچار نقد بي‌رحمانه مي‌شوند و ممكن است اين نقدها به فروش فيلم‌ها صدمه بزند. پرفروش‌ها معمولا نيازي به حضور در جشنواره احساس نمي‌كنند و شايد هم مي‌ترسند با توجه به نقدها، دچار مشكل سانسور و جرح و تعديل شوند. اغلب فيلم‌هايي در جشنواره شركت مي‌كنند كه تهيه‌كننده دولتي دارند و خصوصي‌ها رغبت چنداني به حضور در اين رقابت ندارند. تسليمي البته اكران گسترده فيلم‌ها در زمان برگزاري جشنواره را يكي از دلايل ريزش مخاطب در هنگام اكران عمومي مي‌داند. او مي‌گويد: در هيچ كجاي دنيا هيچ جشنواره‌اي اين تعداد نمايش فيلم ندارد اما در اينجا هر سينما تا جايي كه مي‌تواند به‌دنبال جذب تماشاگر و افزايش سانس‌هاي نمايش فيلم است. از سوي ديگر صاحبان فيلم‌ها نيز از نمايش‌هاي جشنواره‌اي ذي‌نفع نيستند و اين مسئله باعث ضرر بيشتر آنها مي‌شود. ما از شمالي‌ترين تا جنوبي‌ترين نقطه شهر در زمان برگزاري جشنواره، سينماهايي داريم كه فيلم‌ها را نمايش مي‌دهند. در اين هنگام اين فيلم‌هاي فرهنگي هستند كه متحمل بيشترين ضرر مي‌شوند؛ به اين خاطر كه تماشاگر آنها محدود است و گاهي همين تعداد تماشاگر هم در همان ايام فيلم‌ها را مي‌بينند. در هيچ كجاي دنيا يك فيلم 40 اكران رايگان در جشنواره ندارد. اين تهيه‌كننده نيز فيلم «اخراجي‌ها2» را يكي از فيلم‌هاي پرفروش سال آينده ارزيابي مي‌كند اما اميدوار است فيلم‌هاي خوبي مثل «درباره‌الي»، «ترديد» و «بي‌پولي» هم بتوانند به فروش خوبي دست پيدا كنند. او از طرف ديگر معتقد است حضور در جشنواره براي بعضي فيلم‌ها كاركرد منفي دارد. او به‌عنوان مثال از فيلم «وقتي همه خوابيم» بهرام بيضايي اسم برده و مي‌گويد: بعضي فيلم‌ها در هنگام نمايش عمومي به خاطر طرفداران سنتي و خاصي كه دارند هميشه يك شور و هيجاني را ايجاد مي‌كنند. يعني طرفداران سنتي فيلم‌هاي يك كارگردان در روزهاي اول نمايش عمومي با هجوم به سمت سينماها شوري ايجاد مي‌كنند كه باعث جذب مخاطب بيشتر براي فيلم مي‌شود اما نمايش‌هاي جشنواره‌اي باعث مي‌شود اين طرفداران دائمي، در همان ايام موفق به تماشاي فيلم مورد نظر شوند و با اين اتفاق عملا شور و حرارتي كه قرار بود با اكران عمومي به وجود بيايد در همان ايام جشنواره از بين مي‌رود.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: پرشین وی]

[مشاهده در: www.persianv.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 128]