جامعه - اعضاي خانواده، متهمان رديف اول كودك‌آزاري

واضح آرشیو وب فارسی:دنياي اقتصاد: جامعه - اعضاي خانواده، متهمان رديف اول كودك‌آزاري
جامعه - اعضاي خانواده، متهمان رديف اول كودك‌آزاري

ايسنا:روان‌شناس و عضو گروه پژوهش رفاه اجتماعي دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي، با اذعان به اينكه كودك‌آزاري از جمله موضوعاتي است كه مي‌تواند آثار سوئي را در بزرگسالي براي كودك به همراه داشته باشد، گفت: مطالعات صورت‌گرفته روي زنان ويژه در تهران نشان مي‌دهد، 30 درصد آنها در دوران كودكي مورد آزار جنسي قرار گرفته‌اند. سعيد مدني در همايش كودك‌آزاري كه براي معاونان آموزش و پرورش منطقه 11 تهران برگزار شد، با استناد به تحقيق و پژوهش پرونده كودكان ارجاع داده شده به پزشكي قانوني تهران در سال‌هاي 71 تا 73 افزود: طي اين سه سال، 324 مورد سوءاستفاده جنسي به پزشكي قانوني تهران ارجاع داده شده كه از اين تعداد، 237 مورد را دختران و 87 مورد را پسران تشكيل داده و 64 نفر از مجموع دختران و 23 نفر از پسران مورد تجاوز جنسي قرار گرفته بودند. وي با اشاره به مطالعه‌ پرونده كودكان مورد تعرض قرار گرفته در پزشكي قانوني شهر تهران تاكيد كرد: شايع‌ترين مناطق ارجاع كودكان، پزشكي قانوني جنوب شهر تهران بوده است. اين روان‌شناس شايع‌ترين سن ارجاع دختران آزارديده جنسي را 11 تا 15 و پسران را شش تا 10 سال اعلام كرد. اين روان‌شناس و عضو گروه پژوهش رفاه اجتماعي دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي، با بيان اينكه مطالعه و تحليل تمامي موارد كودك‌آزاري گزارش شده در روزنامه‌هاي كثيرالانتشار در سال‌هاي 1375 تا 1377حاكي است، اغلب موارد كودك‌آزاري كه خبر آنها به روزنامه‌ها كشيده شده‌است (موارد حاد)، در محيط خانه رخ داده و بيشترين گروه سني را كودكان پنج تا 9 سال و سپس گروه 10 تا 14 سال تشكيل مي‌دهند كه دختران بيشترين آزارديدگان و بيشتر آزاردهندگان پدران بوده‌اند. وي اختلافات خانوادگي و گاه طلاق را از علل و عوامل آزار كودكان دانست و با اظهار نگراني از روند فزاينده طلاق خاطرنشان كرد: بدين ترتيب بايد انتظار افزايش موارد كودك‌آزاري را نيز داشت. عضو گروه پژوهش رفاه اجتماعي دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي درباره سن كودكان آزارديده يادآور شد: بيشتر سوءرفتارهاي جسمي در سنين پنج تا 11 سالگي انجام مي‌شود كه آزار در سنين پايين‌تر و بالاتر از اين سن كمتر رخ مي‌دهد. همچنين سن آزار جنسي دختران 10 تا 15 سالگي است. مدني سنين پرخطر آزار جنسي پسران را شش تا 10سالگي اعلام و تصريح كرد: بنابراين احتمال دارد پسران در سنين پايين‌تر مورد آزار جنسي قرار ‌بگيرند. اين روان‌شناس و عضو گروه پژوهش رفاه اجتماعي دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي اظهار كرد: بر اساس ارزيابي‌هاي صورت‌گرفته، هشت‌سالگي ميانگين سن خطر كودكان ذكر شده است كه به دليل آنكه در اين سن به مدرسه مي‌روند، مي‌توان از نقش آموزش و پرورش، معلمان و معاونين مدارس در تشخيص كودك‌آزاري و مداخله به نفع كودكان بهره برد. وي نوع آزارهاي صورت‌گرفته روي دختران و پسران را متفاوت دانست و خاطرنشان كرد: پسران بيشتر از دختران مورد آزارهاي جسمي قرار مي‌گيرند و آزار عاطفي در ميان دختران شايع‌تر است. مدني با تاكيد بر اينكه تنها10 تا 15 درصد آزاردهندگان دچار مشكلات روحي ـ رواني هستند، عنوان كرد: كودك‌آزاران مي‌توانند از ميان تمامي گروه‌هاي اقتصادي، اجتماعي و نژادي باشند و هرچند اين آزارگران در تمامي طبقات اعم از پردرآمد و كم‌درآمد ديده مي‌شود، اما كودك‌آزاري در ميان گروه‌هاي كم‌درآمد به دليل محدوديت امكانات براي دفاع و حمايت از كودكان بيشتر صورت مي‌گيرد. اعتماد به نفس پايين، كنترل ضعيف هيجانات و عصبانيت زودهنگام از جمله ويژگي‌ها و خصلت‌هاي آزاردهندگان است كه وي با استناد به مطالعات صورت گرفته روي سه مركز درماني در شهر تهران اضافه كرد: اغلب كودكان ارجاع داده شده به اين مراكز از سوي مادر آزار ديده‌ بودند. همچنين گروه اول متهم در آزارهاي جنسي كودكان از اعضاي خانواده به‌ويژه پدر و ناپدري و سپس نزديكان هستند. اين روان‌شناس و عضو گروه پژوهش رفاه اجتماعي دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي ادامه داد: به دليل آنكه پسران با محدوديت كمتري نسبت به دختران به اجتماع وارد مي‌شوند، بيشتر در معرض آزارهاي جنسي از سوي غريبه‌ها قرار مي‌گيرند. بنابراين امكان سوءاستفاده جنسي پسران در خارج از خانواده بيشتر از دختران است. مدني با دسته‌بندي انواع كودك‌آزاري به جسمي، جنسي و غفلت به تفاوت ميزان كودك‌آزاري‌ها در اروپا و آمريكا پرداخت و ميزان كودك‌آزاري در كودكان زير چهار سال انگلستان را يك در هزار، اروپا سه در هزار و در آمريكا 20 در هزار اعلام كرد و با اظهار تاسف از فقدان نظام ارجاع و آماري كودك‌آزاري در ايران تاكيد كرد: در كشور ناچاريم بر پايه تخمين حاصل از مطالعات پراكنده وضعيت كودك‌آزاري را توضيح دهيم. وي همچنين با بررسي وضعيت كودك‌آزاري در ايران اذعان كرد: انواع كودك‌آزاري در ايران از شيوع نسبتا بالايي برخوردار است كه شايع‌ترين الگوي آزار جسمي كودكان همچون سيلي زدن و الگوي آزارهاي عاطفي و محبت نكردن كافي است. از سوي ديگر گزارش‌هاي شيوع آزارهاي جنسي به دليل محدوديت‌هاي فرهنگي و مذهبي كمتر از حد واقعي است.

مدني تاكيد كرد: به طور كلي احتمال آنكه كودكان در فاصله پنج، شش تا 13،12 سالگي مورد آزار جنسي قرار گيرند بيشتر است و والدين بايد در اين سنين ار آنها حمايت جدي‌تري كنند و اين حساسيت در مورد دختران بايد بسيار بيشتر از پسران باشد.
يکشنبه 2 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: دنياي اقتصاد]

[مشاهده در: www.donya-e-eqtesad.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 182]