سياست - هيچ اشكالي به اعتراضات دانشجويان وارد نيست

واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: سياست - هيچ اشكالي به اعتراضات دانشجويان وارد نيست

سياست - هيچ اشكالي به اعتراضات دانشجويان وارد نيست

حوادث اخير دانشگاه زنجان كه در پي انتشار فيلمي از تلاش معاون دانشجويي اين دانشگاه جهت تعرض به يك دانشجوي دختر آغاز شد، با وعده مسوولان وزارت علوم جهت پيگيري ماجرا و بركناري فرد خاطي رو به آرامش نهاده است. با اين حال، انتشار برخي اخبار و به ويژه اظهارات وزير علوم مبني بر جرم بودن انتشار فيلم، شائبه‌ها و نگراني‌هايي را در مورد احتمال انحراف ماجرا از پيگيري متخلفان اصلي به سمت فعالان دانشجويي به وجود آورده است. در اين ميان، «سعدالله نصيري» نماينده مردم زنجان در مجلس هشتم و از اعضاي فراكسيون اقليت در گفت‌وگويي با يكي از نشريات دانشجويي دانشگاه صنعتي اصفهان از ريشه‌ها و جزئيات ماجرا و نيز پيگيري ماجرا در مجلس سخن گفته است. متن كامل اين گفت‌وگو را در پي مي‌خوانيد:

با توجه به اينكه سير ماوقع تا حدود زيادي روشن است و به‌طور وسيع در رسانه‌هاي مختلف از جمله برخي نشريات و سايت‌هاي اينترنتي منعكس شده، شايد بهتر باشد بحث را از آنجا آغاز كنيم كه شرايط فعلي دانشگاه به چه صورت است و آيا تحصن ادامه پيدا خواهد كرد يا نه؟
واقعيت آن است كه تحصن خيلي قبل‌تر از اين هم مي‌توانست به پايان برسد و من امروز كه در دانشگاه حضور پيدا كردم نظرم بر اين بود كه اگر با دانشجويان صحبت شود، مي‌شود مطالباتشان را در يك فضاي عقلاني پيگيري كرد بدون اينكه اين وضع ادامه پيدا كند و حتي اگر امكان اين وجود داشت كه بنده زودتر از اين به دانشگاه بيايم، مي‌شد كه قضيه را زودتر از اينها فيصله داد كه البته برخي از همكاران دانشگاهي تلاش‌هايي كرده بودند و تا حدي هم پيش رفته بود. اگر ما مي‌توانستيم در روز اول تحصن مقداري بيشتر سعه‌صدر به خرج دهيم كار به اينجا نمي‌رسيد. من حقيقتا از لحظه‌اي كه اين خبر را شنيديم و در حالي كه عازم تهران بودم و جلسه‌اي علني نيز داشتيم دلم اينجا و در دانشگاه بود زيرا حقيقتا دانشگاه محيط و محلي است كه بايستي حرمت و احترامش حفظ بشود و چون 15 سال هم در آن دانشگاه كار كرده‌ام و به هر حال بخشي از عمرم در اين دانشگاه گذشته يك احساس مسووليت بابت اين شرايط داشتم كه داشت نگران‌كننده مي‌شد. البته در گذشته نيز در دانشگاه تحصن‌هايي اتفاق افتاده بود ولي اگر دانشجو بتواند به فردي اعتماد بكند مسائل خيلي سريع‌تر به سوي حل شدن پيش مي‌رود و از آنجايي كه بنده تا به حال حس دلسوزي نسبت به دانشجو و پيگيري مسائل دانشجويان را داشته‌ام اعتماد متقابلي به وجود آمده بود كه به حل مسئله كمك بسياري كرد. از طرفي نيز بنده اين قول را به دانشجويان دادم كه مطالباتشان را پيگيري كنم و آن خواسته‌هايي را كه دانشجويان شب قبل با برخي مسوولان دانشگاه مطرح كرده بودند ولي رضايتشان جلب نشده بود را پيگيري نمايم و دانشجويان نيز پذيرفتند و تحصن پايان يافت و من اميدوارم كه اين مسئله ديگر ختم شود چون ديگر از محدوده دانشگاه و استان خارج شده و در كل كشور يك جو نامناسبي ايجاد شده است و با اينكه عمده مطالبات دانشجويان مطالبات بحق و منطقي بود ولي يكسري افراد بدخواه كشور و نظام از اين شرايط مي‌خواستند سوءاستفاده كنند. البته باز تاكيد مي‌كنم كه دانشجويان هيچ‌گاه چنين قصدي نداشتند و خواست‌هاي صنفي خود را مطرح كرده بودند و با توجه به اتفاق ناخوشايندي نيز كه افتاده بود حساسيت خود را از ديدگاه نهي‌ از منكر بروز داده بودند و حق نيز داشتند ولي با صحبت‌هايي كه انجام شد هر چند قدري طول كشيد ولي توافق حاصل شد كه به تحصن پايان دهند و با توجه به اينكه فصل بسيار حساسي است و دانشجويان بايستي نتايج زحمات يك ترم خود را برداشت كنند به صلاح نبود كه اين شرايط بيش از اين ادامه پيدا كند و قرار بر آن شد كه دانشجويان از روز شنبه سر جلسه‌هاي امتحان حاضر شوند.
آقاي دكتر لطفا بفرماييد كه عمده‌ترين خواسته دانشجويان متحصن چه بود؟
دانشجويان متحصن خواسته‌هاي خود را در 11 بند تدوين كردند كه اكثر اين خواسته‌ها مربوط به مسائل صنفي مي‌شود. يك بند از اين درخواست مربوط به تشكيل شورايي از افراد مورد وثوق دانشجويان و اساتيد به همراه بنده است كه به ديدار وزير علوم برويم و برخي از مسائل جاري دانشگاه را از نزديك ترسيم كنيم. بند ديگري مربوط به اتفاق ناخوشايند پيش‌آمده و استعفاي مسوول مورد نظر بود و همچنين پيگيري‌هاي قضايي پرونده مربوطه كه در دستگاه ذي‌ربط انجام خواهد شد. همچنين برخي دانشجويان متحصن نگراني‌هايي را مطرح مي‌كردند از بابت آنكه پس از پايان تحصن به دليل اتفاقات اين چند روز مورد پيگيرد يا پرونده‌سازي قرار گيرند كه با جلساتي كه با مسوولان دانشگاه برگزار شد قرار بر اين شد كه تمام مسائل مربوط به اين چند روزه با سعه‌صدر ختم به خير شود. خواسته‌ها در 11 بند تدوين گرديده و مكتوب شده و در دسترس مي‌باشد و بنده نيز متعهد گرديدم كه اين خواسته‌ها را پيگيري نمايم.
شورايي كه قرار است با دكتر زاهدي ديدار كنند، چه مسائلي را با ايشان مطرح خواهد كرد؟
اين شورا كه متشكل از برخي از نماينده‌هاي دانشجويان و اساتيد مي‌باشد، وضعيت جاري دانشگاه و مسائل اجرايي موجود و مشكلاتي كه برخي دانشجويان و اساتيد با آن دست به گريبانند را به صورت رودررو با وزير علوم در ميان مي‌گذارد و مابقي در حيطه اختيارات وزير علوم است كه تصميم مقتضي اتخاذ نشود.
مسئله استعفاي رئيس دانشگاه نيز مطرح مي‌باشد؟
دانشجويان از همان اول بنا را بر استعفاي رئيس دانشگاه گذاشتند و مهم‌ترين خواسته آنها نيز همين مسئله بود و بنده از ساعتي كه وارد دانشگاه شدم دانشجويان يكصدا تاكنون همين شعار را مطرح مي‌كردند. البته بايستي توجه داشت كه نبايد انتظار داشت كه تمام خواسته‌ها در همان لحظه تحقق پيدا كنند بلكه بعضي تصميمات نياز به زمان و طي برخي مراحل دارد. بنده به دانشجويان نيز عرض كردم كه شايد اگر رئيس دانشگاه نيز در اين برهه استعفا مي‌داد وزارتخانه قبول نمي‌كرد يا شايد نبايستي رياست دانشگاه در اين شرايط استعفا دهد. در سال تعدادي تحصن در دانشگاه‌هاي كشور انجام مي‌شود و اگر انتظار داشته باشيم كه در هر تحصن و در همان زمان استعفاي روساي دانشگاه‌ها را بخواهيم ديگر هيچ فردي احساس پشتوانه نخواهد كرد كه رياست و مسووليت دانشگاه را قبول كند. اگر هم قرار باشد تغييري در مديريت دانشگاه ايجاد شود بايستي روال و سير قانوني آن طي شود و بررسي‌هاي لازم در وزارتخانه صورت گيرد و اگر وزير علوم به اين نتيجه برسند كه رئيسي توان اداره دانشگاه را ندارد بايستي نسبت به تغيير رئيس اقدام كنند و در صورتي كه با علم به اينكه رئيسي توان اداره مسائل را ندارد بر حفظ وي پافشاري نمايند اين مسئله مورد سوال قرار خواهد گرفت ولي هيچ‌كس آخرت خود را فداي دنياي ديگران نمي‌كند.
با توجه به اينكه در سيستم آموزشي فعلي دانشگاه‌ها، رياست دانشگاه‌ها به صورت كاملا انتصابي از طرف وزير علوم برگزيده مي‌شوند و در انتخاب معاونين خود اختيار تام دارند، آيا بايستي مسووليت اعمال مسوولان و معاونان را به نحوي متوجه رياست دانشگاه دانست؟
البته بايد توجه داشت كه آنگونه نيست كه رياست دانشگاه هر فردي را كه بخواهد به معاونت منصوب نمايند به‌خصوص در مورد روساي غيربومي كه در بدو ورود به دانشگاه آشنايي زيادي با نيروهاي موجود ندارند اين انتخاب از طريق مراجع ديگري نيز انجام مي‌شود و صلاحيت افراد براي كسب مسووليت از طريق مراجع ديگري نيز مورد بررسي قرار مي‌گيرد و در صورتي كه داراي صلاحيت‌هاي فردي، اخلاقي و علمي تشخيص داده شوند، رئيس دانشگاه اقدام به صدور حكم مي‌كند.
در اين صورت شما عقيده داريد كه مسووليت اعمال و رفتار معاونين دانشگاه لزوما بر عهده رياست دانشگاه نمي‌باشد؟
ببينيد وقتي رياست دانشگاه زير حكم معاوني را امضا مي‌كند به صورت طبيعي مسووليت اعمال و مشكلاتي كه در اثر اعمال و رفتار معاونين به وجود مي‌آيد، به رياست دانشگاه بازمي‌گردد ولي آنگونه نيست كه رياست دانشگاه هر فردي را كه علاقه دارد با تصميم شخصي به پست معاونت منصوب نمايد و مراجع ديگري براي بررسي صلاحيت معاونين وجود دارد.
آقاي دكتر با توجه به اينكه در اين مدت جنابعالي در ميان جمع دانشجويان حاضر بوديد و از نزديك با دانشجويان برخورد داشتيد، رفتار و خواسته‌هاي متحصنين را چگونه داوري مي‌كنيد؟ آيا رفتار و خواسته‌ها بحق و معقول بوده يا گرايش‌هاي افراطي نيز به چشم مي‌خورد؟
بايد به ياد داشت كه عمل منكري اتفاق افتاده است و دانشجويان نيز نسبت به آن حساسيت نشان داده‌اند و از جنبه نهي از منكر وارد شده‌اند. از اين منظر هيچ‌گونه اشكالي به عمل دانشجويان وارد نيست. در اين شرايط در صورتي كه مديريت تدبير لازم را به خرج ندهد چنين تبعاتي نيز به همراه خواهد داشت. بنده برداشتم آن است كه خواست‌‌هاي دانشجويان دانشگاه زنجان حتي‌‌الامكان منطقي بوده و هيچ‌گاه قصد آنكه مسئله را امنيتي كنند نداشته‌‌اند. البته ممكن است برخي بخواهند از اين شرايط در جهت منافع خود سوءاستفاده كنند ولي دانشجويان كاملا رفتاري منطقي داشتند.
پس شما اعتقاد داريد كه متحصنين رفتار و خواست‌هايي كاملا عقلاني و به دور از تندروي داشته‌اند؟
هميشه در جريان اعتراض و تحصن چنين اتفاقاتي به وقوع مي‌پيوندد و بايستي در اين شرايط اقتضاء سن دانشجويان را نيز داشت و مسوولان با تدبير مسير لازم براي حل مشكلات را فراهم نمايند. اگر مسئله اندكي زودتر از اين تدبير مي‌شد شايد نتايج خيلي بهتر از اين مي‌بود. شايد نكته منفي بازتاب رسانه‌اي اين مسئله در سايت‌هاي اينترنتي بود كه شايد فضاي نامطلوبي را به وجود آورده است.
آيا فكر نمي‌كنيد كه اين مسئله بازتاب واقعيات بوده و دوستان دانشجو چيزي به واقعيت اضافه يا كم نكرده‌اند و اگر تلخي‌اي نيز وجود دارد تلخي واقعيت است نه تلخي ساختگي؟
بنده به مسئله زشت اتفاق‌افتاده كاري ندارم. منظورم آن است كه بايستي برخي مسائل را در شرايط آرام دنبال نمود و نمي‌توان همه مسائل را در شرايط شعله‌ور بررسي نمود، بلكه بايستي ابتدا شعله را مهار كرد و سپس در يك فضاي آرام و منطقي پيگير حق و حقوق مطروحه شد.
آيا فكر نمي‌كنيد چون معمولا امكان طرح مسائل در يك فضاي آرام و منطقي فراهم نمي‌شود، اين خواست‌ها انباشته مي‌شود و در فرصت‌هايي به اين شكل بروز و ظهور مي‌يابند؟
گفته شما كاملا درست است و بنده نيز عرض كردم كه بايستي فضاي گفت‌وگو، اعتماد و طرح عقايد مختلف ايجاد شود تا بتوان نظرات تمام گروه‌ها و تفكرات را شنيد و خواست‌ها و مطالبات را لمس كرده تا با مشكلات اينچنيني كمتر مواجه شويم.
آقاي دكتر، با توجه به اينكه جنابعالي به عنوان يك نماينده اصلاح‌طلب در مجلس حضور داريد فكر مي‌كنيد در صورتي كه كانال ارتباطي نمايندگاني همچون شما نيز وجود نداشته باشد، دانشجويان چگونه مي‌توانند خواست‌ها و مطالبات خود را به گوش مسوولان برسانند و چگونه مي‌توان از اين انباشت مطالبات جلوگيري كرد؟
البته بنده عرض كردم كه در اتفاقات مشابهي كه قبل از اين در دانشگاه به وقوع پيوسته بود نيز بنده وارد صحنه شده بودم و لزوما نبايد نماينده مجلس بود تا به حل اينگونه مشكلات كمك نمود. در صورتي كه دانشجويان احساس كنند فردي كه در مقابل آنان قرار دارد دلسوزانه براي او كار مي‌كند و بتوانند به او اعتماد كنند مي‌توان به سهولت بيشتري كار را جلو برد. البته اين اعتماد مصنوعي نيست و با توجه به صبغه‌اي كه وجود داشته و در طول ساليان دراز، حداقل پس از سال 72 كه بنده از دانشگاه شيراز به دانشگاه زنجان منتقل شدم، اين اعتماد متقابل شكل گرفته است. بنده اعتقاد دارم تنها در صورتي مي‌‌توان كارها را به خوبي پيش برد كه طرفين بتوانند به يكديگر اعتماد كنند.
حال با توجه به اينكه تحصن نيز پايان يافته است، نقش شما در اين مسئله حياتي بوده است و با توجه به تجربيات گذشته معمولا فردي كه اعتماد را جلب مي‌كند و مسووليت تحقق مطالبات را نيز برعهده مي‌گيرد، نقشي كليدي دارد. فكر مي‌كنيد از عهده اين كار برمي‌آييد؟
البته در اينجا بايستي بنده به اين نكته اشاره كنم كه روساي دانشكده‌ها و نماينده ولي فقيه در دانشگاه و نمايندگان دانشجويان در حل و فصل موضوع نقش اساسي برعهده داشتند و بنده نيز به عنوان يك خدمتگزار كوچك در كنار دوستان بودم و عامل اصلي اين حركت هم نگراني‌هاي ما بود از اينكه ادامه اين وضع به ضرر دانشجويان و وضعيت درسي و تحصيلي آنها خواهد بود؛ از طرفي كه ما در چند روز آينده كنكور سراسري را در پيش‌رو داريم و دانشگاه بايستي براي برگزاري كنكور آماده شود و همچنين در آينده نزديك سفر رياست محترم جمهوري به استان زنجان را داريم كه پايان وضع موجود مي‌توانست بهترين گزينه در حال حاضر باشد.
ولي مسووليت در پيگيري مطالبات بيشتر متوجه شماست زيرا دانشجويان به شخص شما اعتماد كرده‌اند.
بله، شما كاملا صحيح مي‌فرماييد و بنده با توجه به قولي كه به دانشجويان داده‌ام پيگير مطالباتشان خواهم بود. البته بنده قبل از پايان يافتن تحصن با صحبت‌هايي كه با برخي مسوولان وزارتخانه داشتم، قول‌هايي گرفتم تا بتوان با توجه به خواسته‌هاي بحق دانشجويان به نتيجه مطلوب رسيد.
بنابراين شما به مجموعه وزارت علوم خوشبين هستيد كه براي پيگيري مطالبات دانشجويان با شما همراهي خواهند كرد. اين سوال را از اين جهت مطرح مي‌كنم كه در حال حاضر چون شرايط بحراني است، علاقه وجود دارد كه مسئله به سرعت رفع شود و ممكن است وعده‌هاي زيادي داده شود و چشم‌‌انداز روشني ترسيم شود ولي بعد از مدتي همه چيز فراموش شود.
خير. قسمتي از مطالبات كه مربوط به رياست دانشگاه مي‌شد را بنده در جلسه‌اي كه بلافاصله با رياست دانشگاه داشتم مطرح كردم و ايشان قول دادند كه مسائل فوق را مدنظر قرار دهند و قسمتي از مطالبات را نيز كه بايستي از طريق وزارتخانه پيگيري كرد بنده در جلسه‌اي با جناب دكتر زاهدي مطرح كرده و تا انتها پيگيري خواهم كرد.
با توجه به اهميت قضيه بنده اين سوال را مطرح مي‌كنم كه اعضاي شوراي مركزي انجمن اسلامي و شوراي هدايت‌كننده تحصن و به‌خصوص دخترخانمي كه قصد تعرض نسبت به او وجود داشته مي‌توانند مطمئن باشند كه برخوردي با آنها صورت نمي‌گيرد؟
ابتدا بنده اين نكته را متذكر شوم دانشجوياني كه در تحصن فعال بودند تنها از اعضاي انجمن اسلامي نبودند بلكه اعضاي شوراي صنفي دانشگاه و كانون‌هاي مختلف دانشگاه در كنار انجمن اسلامي هدايت تحصن را برعهده داشتند. در مورد سوال مطرح‌شده نيز بنده اميدوارم، با توجه به صحبت‌هايي كه با مسوولان دانشگاه شد و قولي كه دادند شاهد اين مسائل نباشيم.
و شما نيز خود را مسوول مي‌دانيد كه در صورت اتفاق افتادن اين مسئله، آن را پيگيري نماييد؟
بنده نه‌تنها به عنوان نماينده مجلس بلكه به عنوان يك معلم نيز وظيفه خود مي‌دانم كه براي ايجاد يك فضاي آرام و معقول براي تحصيل دانشجويان و مطرح شدن نظرات مختلف و مباحثه آزاد ديدگاه‌هاي گوناگون تلاش كنم و در چارچوب قولي كه به دانشجويان داده‌ام تا آخر كار مسائل را پيگيري مي‌كنم و طبعا اگر به هر دليل تقاضاهاي منطقي دانشجويان و قول‌هايي كه به آنها داده‌ايم.
جمعه 31 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تابناک]

[مشاهده در: www.tabnak.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 225]