كاربران اينترنت در تنگناي پهناي باند

واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: كاربران اينترنت در تنگناي پهناي باند

اينترنت- سرعت پايين اينترنت در ايران امكان بهره‌وري را از مردم سلب كرده است.

در سال‌هايي كه هنوز از آن به‌عنوان «عصر ارتباطات» ياد مي‌شود و در شرايطي كه نياز به اينترنت و فضاهاي مجازي براي تمام مشاغل آشكار است، دبير شوراي عالي فناوري اطلاعات ادعا كرده است كه طبق آمار، بيشترين مصرف اينترنت توسط كاربران خانگي در محيط‌هاي چت سپري مي‌شود و بخش عظيمي از كاربران خانگي به سرعت بيش از 56 كيلوبيت نياز ندارند.

اينكه عبدالمجيد رياضي، براي بيان اين مطلب به كدام آمارها استناد كرده است مشخص نيست، همچنين بايد پرسيد كه وظيفه‌ متوليان فناوري اطلاعات ايجاد ملزومات استفاده بهينه از اينترنت است يا فراهم كردن امكانات حداقلي براي كاربران با تكيه بر آمارهاي بي‌پايه.

به نظر مي‌رسد كه مبارزه با ورود تكنولوژي‌هاي ارتباطي تازه‌ وارد همچنان به روال سابق ادامه دارد. آن زمان‌‌ها هم مردم براي نصب آنتن‌هاي صليبي و استفاده از راديو مجبور بودند از شهرباني مجوز بگيرند.

تلويزيون و ويدئو هم براي رسيدن به جايگاه امروزي از مسيري مشابه گذشتند. اما شتاب روزافزون نفوذ كانال‌هاي ارتباطي در دنيا منتظر بخشنامه و دستورالعمل نمي‌ماند. اينترنت در ميان تمام بي‌تفاوتي‌ها راه خودش را باز مي‌كند؛ آمار رو به رشد كاربران فضاي مجازي، حتي با وجود تمام محدوديت‌ها، نشان از آن دارد.

توسعه در انتظار خطوط پرسرعت

امروزه يكي از شاخصه‌‌هاي توسعه جوامع تعداد كاربران اينترنت پرسرعت است و ايران در اين زمينه حتي در خاورميانه نيز رتبه پاييني دارد. رئيس انجمن شركت‌هاي اينترنتي با اشاره به كيفيت نامناسب خدمات اينترنتي در كشور مي‌گويد:«با آنكه تلاش‌هاي زيادي براي ارائه اينترنت پرسرعت به ‌كاربران صورت گرفته است، در خوشبينانه‌‌ترين حالت فقط ۱۰۰هزار كاربر خطوط اينترنت پرسرعت در كشور وجود دارد كه اين تعداد در مقايسه با كل كاربران رقم بسيار ناچيزي است.»

مسعود رياضيات با تاكيد بر سرعت پايين اينترنت در سرويس «دايال آپ» براي مصارف كاربران خانگي ادامه مي‌دهد:«با كارت‌هاي اينترنت فقط مي‌توان به انجام كارهاي محدودي مانند باز كردن چند صفحه«وب» معمولي، چت و چك كردن پست الكترونيكي پرداخت. به عبارت ديگر، با اين سرعت پايين اينترنت، استفاده از بسياري از كاربردهاي اين شبكه مانند آموزش الكترونيكي امكان‌پذير نيست.»

بر اساس سند چشم‌انداز 20 ساله، در سال 1404 كشور بايد در 5 فناوري از جمله فناوري اطلاعات و ارتباطات داراي رتبه اول در منطقه باشد و همين امر اهميت پرداختن به فناوري اطلاعات را مشخص مي‌‌كند.

حميد ضيايي‌پرور، پژوهشگر مركز تحقيقات استراتژيكي مجمع تشخيص مصلحت نظام نيز در اين‌باره مي‌گويد:«در سال 2007 تنها 465 هزار نفر معادل هفت‌دهم درصد از كل كشور به اينترنت پر سرعت دسترسي داشتند و قطعي‌هاي اينترنت و اختلالات كيفي باعث ضربه زدن جدي به اين حوزه شده است.»

به گفته وي، يكي از بخشنامه‌هاي جنجال‌برانگيز در اين حوزه، محدوديت اينترنت كشور به سرعت 128 كيلوبيت است و جالب اينجاست كه مدتي يكي از مقامات عالي وزارت ارتباطات در مصاحبه‌هاي خود تمايل سرعت اينترنت را به 56 كيلوبيت اعلام كرده و هنوز شفاف‌سازي مناسبي در اين زمينه انجام نداده است.

با آنكه ايران اكنون بيش از 18 ميليون نفر كاربر اينترنت دارد، اما ضريب نفوذ آن 34 درصد است كه در بهترين وضعيت رتبه ايران از پله پنجم بالاتر نمي‌آيد و اين با توجه به اهداف سند بيست‌ساله نمي‌تواند قابل قبول باشد.

ضيايي‌پرور درباره ادعاهاي موجود درباره تامين پهناي باند و كافي بودن سرعت اينترنت در ايران مي‌گويد:«اينترنت مانند يك جاده است كه تبادل اطلاعات از آن صورت مي‌گيرد و صرف ادعاي ايجاد كردن اين جاده نمي‌تواند به معناي فراهم كردن پهناي باند مناسب براي كاربران باشد.»

حالا كه انحصار تامين پهناي باند در اختيار دولت است، بد نيست كه گوشه‌چشمي هم به كشورهاي بغل گوشمان(مثل امارات و تركيه) داشته باشد تا حداقل دستي براي بيشتر شدن سرعت اينترنت بالا بزند.

دولت الكترونيك و اينترنت كم‌سرعت

«دولت الكترونيك» اين روزها نقل خيلي از محافل است. واژه‌اي كه به عنوان نمادِ پيشرفت مطرح مي‌شود. هر چند كه تلاش‌هايي در زمينه دستيابي به اين هدف انجام شده، اما نبود زيرساخت‌هاي مناسب بر دشواري راه افزوده است. «شهرام شريف»، مدير سايت ITiran معتقد است كه دولت متوجه شده كه بايد بسياري از سرويس‌دهي‌ها را توسط اينترنت انجام دهد تا بار مراجعات حضوري و بوركراسي را كاهش دهد؛ اما هنگامي كه به خاطر نبود اينترنت‌هاي پرسرعت بايد به طور مثال براي ثبت‌نام در پروژه دريافت كارت‌سوخت يا دريافت جواب كنكور يا حتي پرداخت قبوض زمان زيادي صرف كرد، مردم تمايلي به استفاده از اين خدمات نشان نمي‌دهند و همان روش‌هاي سنتي را ترجيح خواهند داد.

مسعود رياضيات نيز با اشاره به بحث ايجاد دولت الكترونيكي در كشور اظهار مي‌كند:«دولت گام‌هايي براي ايجاد دولت الكترونيك، تجارت الكترونيك و دانشگاه‌هاي مجازي برداشته ‌است، اما با محدوديت سرعت براي كاربران خانگي كه بخش عمده‌اي از مخاطبان اين طرح‌ها هستند، نمي‌توان به فرهنگ‌ سازي براي استفاده از اين برنامه‌ها پرداخت. همچنين برنامه‌هاي زيادي در كشور در زمينه دولت الكترونيكي و آموزش الكترونيكي در حال انجام است اما متاسفانه پايين بودن سرعت اينترنت يكي از بزرگترين مشكلات در بكارگيري آنها است.»

كاربران خانگي؛ بزرگ‌ترين مصرف‌كنندگان اينترنت

هرچند كه همواره كاربران خانگي اينترنت مورد بي‌توجهي قرار گرفته‌اند، تا جايي كه دبير شوراي عالي فناوري‌اطلاعات آنها را به خاطر اهميت پايين كارشان بي‌نياز از اينترنت‌هاي پرسرعت دانسته، اما اين گروه در واقع مهمترين و بزرگ‌ترين دسته مخاطب دولت الكترونيك هستند.

مدير سايت ITiran با تاكيد بر اين كه كاربران خانگي سال‌هاي پيش، امروز گردانندگان اصلي فناوري در ايران هستند، تصريح مي‌كند:«بايد در نظر داشت در وهله اول بزرگ‌ترين توليدكنندگان محتوا در اينترنت كاربران خانگي هستند. همچنين درصد بسيار بالايي از كل كاربران شبكه جهاني اينترنت را همين كاربران به خود اختصاص مي‌دهند. نكته ديگر اين است كه كم اهميت دانستن ايميل و چت نشان از ناآگاهي گوينده دارد، چرا كه يكي از مهمترين كاربري‌هاي اينترنت برقراري ارتباطات ميان‌فردي است.»

شريف ادامه مي‌دهد:«كاربران تازه‌كار نيز با استفاده از همين كارآيي اينترنت است كه با فضاي مجازي آشنا مي‌شوند و پس از طي مدتي مي‌آموزند كه از ديگر مزاياي اينترنت مانند آموزش الكترونيكي بهره گيرند.»

به نظر مي‌آيد كاربران اينترنت حتي از نوع خانگي آن، درك بهتري از اينترنت و استفاده از آن دارند تا متولياني كه با نگاهي حاكي از ترس و ترديد به شيوع پديده‌اي مي‌نگرند كه در مورد آن دانش محدودي دارند. شايد لازم باشد به جاي تقابل با همه‌گير شدن استفاده از اين فناوري، براي بهبود و ارتقاي كيفي و كمي آن در جامعه از كارشناسان و متخصصان بهره گرفته شود تا كشور يكي از مهمترين شاخصه‌هاي توسعه را به خاطر لجبازي ساده از دست ندهد.

در سال‌هايي كه هنوز از آن به‌عنوان «عصر ارتباطات» ياد مي‌شود و در شرايطي كه نياز به اينترنت و فضاهاي مجازي براي تمام مشاغل آشكار است، دبير شوراي عالي فناوري اطلاعات ادعا كرده است كه طبق آمار، بيشترين مصرف اينترنت توسط كاربران خانگي در محيط‌هاي چت سپري مي‌شود و بخش عظيمي از كاربران خانگي به سرعت بيش از 56 كيلوبيت نياز ندارند.

اينكه عبدالمجيد رياضي، براي بيان اين مطلب به كدام آمارها استناد كرده است مشخص نيست، همچنين بايد پرسيد كه وظيفه‌ متوليان فناوري اطلاعات ايجاد ملزومات استفاده بهينه از اينترنت است يا فراهم كردن امكانات حداقلي براي كاربران با تكيه بر آمارهاي بي‌پايه.

به نظر مي‌رسد كه مبارزه با ورود تكنولوژي‌هاي ارتباطي تازه‌ وارد همچنان به روال سابق ادامه دارد. آن زمان‌‌ها هم مردم براي نصب آنتن‌هاي صليبي و استفاده از راديو مجبور بودند از شهرباني مجوز بگيرند.

تلويزيون و ويدئو هم براي رسيدن به جايگاه امروزي از مسيري مشابه گذشتند. اما شتاب روزافزون نفوذ كانال‌هاي ارتباطي در دنيا منتظر بخشنامه و دستورالعمل نمي‌ماند. اينترنت در ميان تمام بي‌تفاوتي‌ها راه خودش را باز مي‌كند؛ آمار رو به رشد كاربران فضاي مجازي، حتي با وجود تمام محدوديت‌ها، نشان از آن دارد.

توسعه در انتظار خطوط پرسرعت

امروزه يكي از شاخصه‌‌هاي توسعه جوامع تعداد كاربران اينترنت پرسرعت است و ايران در اين زمينه حتي در خاورميانه نيز رتبه پاييني دارد. رئيس انجمن شركت‌هاي اينترنتي با اشاره به كيفيت نامناسب خدمات اينترنتي در كشور مي‌گويد:«با آنكه تلاش‌هاي زيادي براي ارائه اينترنت پرسرعت به ‌كاربران صورت گرفته است، در خوشبينانه‌‌ترين حالت فقط ۱۰۰هزار كاربر خطوط اينترنت پرسرعت در كشور وجود دارد كه اين تعداد در مقايسه با كل كاربران رقم بسيار ناچيزي است.» مسعود رياضيات با تاكيد بر سرعت پايين اينترنت در سرويس «دايال آپ» براي مصارف كاربران خانگي ادامه مي‌دهد:«با كارت‌هاي اينترنت فقط مي‌توان به انجام كارهاي محدودي مانند باز كردن چند صفحه«وب» معمولي، چت و چك كردن پست الكترونيكي پرداخت. به عبارت ديگر، با اين سرعت پايين اينترنت، استفاده از بسياري از كاربردهاي اين شبكه مانند آموزش الكترونيكي امكان‌پذير نيست.»

بر اساس سند چشم‌انداز 20 ساله، در سال 1404 كشور بايد در 5 فناوري از جمله فناوري اطلاعات و ارتباطات داراي رتبه اول در منطقه باشد و همين امر اهميت پرداختن به فناوري اطلاعات را مشخص مي‌‌كند.

حميد ضيايي‌پرور، پژوهشگر مركز تحقيقات استراتژيكي مجمع تشخيص مصلحت نظام نيز در اين‌باره مي‌گويد:«در سال 2007 تنها 465 هزار نفر معادل هفت‌دهم درصد از كل كشور به اينترنت پر سرعت دسترسي داشتند و قطعي‌هاي اينترنت و اختلالات كيفي باعث ضربه زدن جدي به اين حوزه شده است.»

به گفته وي، يكي از بخشنامه‌هاي جنجال‌برانگيز در اين حوزه، محدوديت اينترنت كشور به سرعت 128 كيلوبيت است و جالب اينجاست كه مدتي يكي از مقامات عالي وزارت ارتباطات در مصاحبه‌هاي خود تمايل سرعت اينترنت را به 56 كيلوبيت اعلام كرده و هنوز شفاف‌سازي مناسبي در اين زمينه انجام نداده است.

با آنكه ايران اكنون بيش از 18 ميليون نفر كاربر اينترنت دارد، اما ضريب نفوذ آن 34 درصد است كه در بهترين وضعيت رتبه ايران از پله پنجم بالاتر نمي‌آيد و اين با توجه به اهداف سند بيست‌ساله نمي‌تواند قابل قبول باشد.

ضيايي‌پرور درباره ادعاهاي موجود درباره تامين پهناي باند و كافي بودن سرعت اينترنت در ايران مي‌گويد:«اينترنت مانند يك جاده است كه تبادل اطلاعات از آن صورت مي‌گيرد و صرف ادعاي ايجاد كردن اين جاده نمي‌تواند به معناي فراهم كردن پهناي باند مناسب براي كاربران باشد.»

حالا كه انحصار تامين پهناي باند در اختيار دولت است، بد نيست كه گوشه‌چشمي هم به كشورهاي بغل گوشمان(مثل امارات و تركيه) داشته باشد تا حداقل دستي براي بيشتر شدن سرعت اينترنت بالا بزند.

دولت الكترونيك و اينترنت كم‌سرعت

«دولت الكترونيك» اين روزها نقل خيلي از محافل است. واژه‌اي كه به عنوان نمادِ پيشرفت مطرح مي‌شود. هر چند كه تلاش‌هايي در زمينه دستيابي به اين هدف انجام شده، اما نبود زيرساخت‌هاي مناسب بر دشواري راه افزوده است. «شهرام شريف»، مدير سايت ITiran معتقد است كه دولت متوجه شده كه بايد بسياري از سرويس‌دهي‌ها را توسط اينترنت انجام دهد تا بار مراجعات حضوري و بوركراسي را كاهش دهد؛ اما هنگامي كه به خاطر نبود اينترنت‌هاي پرسرعت بايد به طور مثال براي ثبت‌نام در پروژه دريافت كارت‌سوخت يا دريافت جواب كنكور يا حتي پرداخت قبوض زمان زيادي صرف كرد، مردم تمايلي به استفاده از اين خدمات نشان نمي‌دهند و همان روش‌هاي سنتي را ترجيح خواهند داد.

مسعود رياضيات نيز با اشاره به بحث ايجاد دولت الكترونيكي در كشور اظهار مي‌كند:«دولت گام‌هايي براي ايجاد دولت الكترونيك، تجارت الكترونيك و دانشگاه‌هاي مجازي برداشته ‌است، اما با محدوديت سرعت براي كاربران خانگي كه بخش عمده‌اي از مخاطبان اين طرح‌ها هستند، نمي‌توان به فرهنگ‌ سازي براي استفاده از اين برنامه‌ها پرداخت. همچنين برنامه‌هاي زيادي در كشور در زمينه دولت الكترونيكي و آموزش الكترونيكي در حال انجام است اما متاسفانه پايين بودن سرعت اينترنت يكي از بزرگترين مشكلات در بكارگيري آنها است.»

كاربران خانگي؛ بزرگ‌ترين مصرف‌كنندگان اينترنت

هرچند كه همواره كاربران خانگي اينترنت مورد بي‌توجهي قرار گرفته‌اند، تا جايي كه دبير شوراي عالي فناوري‌اطلاعات آنها را به خاطر اهميت پايين كارشان بي‌نياز از اينترنت‌هاي پرسرعت دانسته، اما اين گروه در واقع مهمترين و بزرگ‌ترين دسته مخاطب دولت الكترونيك هستند.

مدير سايت ITiran با تاكيد بر اين كه كاربران خانگي سال‌هاي پيش، امروز گردانندگان اصلي فناوري در ايران هستند، تصريح مي‌كند:«بايد در نظر داشت در وهله اول بزرگ‌ترين توليدكنندگان محتوا در اينترنت كاربران خانگي هستند. همچنين درصد بسيار بالايي از كل كاربران شبكه جهاني اينترنت را همين كاربران به خود اختصاص مي‌دهند. نكته ديگر اين است كه كم اهميت دانستن ايميل و چت نشان از ناآگاهي گوينده دارد، چرا كه يكي از مهمترين كاربري‌هاي اينترنت برقراري ارتباطات ميان‌فردي است.»

شريف ادامه مي‌دهد:«كاربران تازه‌كار نيز با استفاده از همين كارآيي اينترنت است كه با فضاي مجازي آشنا مي‌شوند و پس از طي مدتي مي‌آموزند كه از ديگر مزاياي اينترنت مانند آموزش الكترونيكي بهره گيرند.»

به نظر مي‌آيد كاربران اينترنت حتي از نوع خانگي آن، درك بهتري از اينترنت و استفاده از آن دارند تا متولياني كه با نگاهي حاكي از ترس و ترديد به شيوع پديده‌اي مي‌نگرند كه در مورد آن دانش محدودي دارند. شايد لازم باشد به جاي تقابل با همه‌گير شدن استفاده از اين فناوري، براي بهبود و ارتقاي كيفي و كمي آن در جامعه از كارشناسان و متخصصان بهره گرفته شود تا كشور يكي از مهمترين شاخصه‌هاي توسعه را به خاطر لجبازي ساده از دست ندهد.

تاريخ درج: 29 خرداد 1387 ساعت 14:05 تاريخ تاييد: 29 خرداد 1387 ساعت 18:12 تاريخ به روز رساني: 29 خرداد 1387 ساعت 18:19
چهارشنبه 29 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: همشهری]

[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 113]