انتقاد در نود، آگهی تبلیغاتی در ورزش از نگاه دو

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
انتقاد در نود، آگهی تبلیغاتی در ورزش از نگاه دو

احتمالا شما هم وقتی به میانه‌های هفته می‌رسید، به خودتان یادآوری می‌کنید که امشب آخر شب باید مقابل صفحه تلویزیونی بنشینید و بیش از دو ساعت از زمان خود را صرف تماشای اتفاقاتی کنید که در فوتبال ایران رخ داده است. اما آیا شما همین احساس را در آخر هفته و شبی که به آغاز هفته بعد منتهی می‌شود هم در خود می‌بینید؟این مقدمه کوتاهی است از احوالات ما و شما که مخاطبان برنامه‌های تلویزیونی هستید در مقابل دو برنامه ورزشی. یکی نود که دوشنبه شب‌ها به خانه هر ایرانی می‌آید و با تمام مرد و زن‌ها و خانواده‌های ایرانی عقد دائم کرده است و البته ورزش از نگاه دو که فقط می‌کوشد مقلدی کوچک باشد از تولیدی عادل فردوسی پور با صدای مجری کوچک آن یعنی امید گلمکانی که خود را کاملا مقلد مزدک میرزایی نشان می‌دهد.آیا می‌توانید ورزش از نگاه دو را با نود قیاس کنید؟ آیا این دو تولیدی که یکی به تهیه کنندگی یک پیرمرد فیلم‌ساز از نسل اول فوتبال کشور و دیگری بر اساس‌زاده فکری یک نسل سومی جوان ساخته می‌شود را می‌توانید با هم قیاس کنید؟البته این دو در ترازوهای نابرابر عدالت مدیران و گروهی از مربیان ورزشی هم قرار می‌گیرند. جایی که بعضی از انتقادات وارده به مجموعه مدیریتی باشگاه‌ها و ورزش کشور در برنامه نود از مرزهای پذیرشی و قابل قبول مدیران و مربیان فوتبال ایران فراتر می‌رود تا صدای اعتراض آن‌ها به آسمان بلند شود: "آقای فردوسی پور، شما دارید فرافکنی می کنید!" چرایی این مسئله مشخص است. فردوسی پور در قبال آن چه به عنوان ضعف‌ها، نقص‌ها و بیماری‌های ورزشی می‌بیند واکنش نشان می‌دهد، اما جهانگیر کوثری لب به ستایش همه کس و همه چیز باز می‌کند. نمونه‌های مشخصی را می‌توان دید. تصور کنید میهمانان این هفته ورزش از نگاه دو مقابل عادل فردوسی پور می‌نشستند. آیا ترابیان که خود را اول شخص مطلق موفقیت‌های فوتسال معرفی کرد و تمامی کامیابی‌ها را بدون خرج کردن اندکی واقعیت و معرفت به نام خود نوشت با این سئوالات تکراری روبرو نمی‌شد که چرا همین مقام مسئول قرارداد سرمربی تیم ملی فوتسال را سه ماه در اتاق خود نگه داشت؟جهانگیر کوثری روال مشخصی دارد. او در قبال تمامی میهمانانش هیچ واکنشی نشان نمی‌دهد. آنها را محترم و عزیز می‌شمارد و «به به» کنان مهر تائیدی بر حرف‌های شان می‌کوبد. عادل فردوسی پور اما از دلایل انحلال مکرر تیم‌های فوتسالی، بی اخلاقی‌ها، اعتراضات مکرر به داوری پرده بر می‌دارد!یا اکبر غمخوار اگر پیش روی فردوسی پور می‌نشست او چه می‌کرد؟ مطمئنا فردوسی پور اجازه نمی‌داد ناکام‌ترین مدیر سال‌های اخیر پرسپولیس اینگونه در قامت تئوریسین و همه کاره مدیریت فوتبال شناخته شود. خروجی‌های دوبرنامه مشخص است. نود به چالش می‌کشد و اما نگاه دو همه چیز را ایده آل نشان می‌دهد. ورزش از نگاه دو حاصل تفکر مردی است که سعی می‌کند در عین کپی زدن از برنامه نود، همه کس و همه چیز را برای خود نگه دارد، اما نود را می‌توان برنامه‌ای متمایز از تمامی سریال‌های عاشقانه ورزشی سه دهه اخیر دانست.فردوسی پور برنامه‌ای می‌سازد که با خواسته‌های تبلیغاتی هیچ یک از مدیران و مربیان ما سازگار نیست، اما جهانگیر کوثری برنامه‌ای را روی آنتن می‌برد که همه ناکامان را خرسند می‌کند. از کدام یک حرف و نکته و خبری نو را دریافت می‌کنید؟ کدام یک از این دو برنامه، بار فنی بیشتری برای‌تان دارند؟ سئوال بیهوده‌ای است.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 212]