كن61 دور از انتظار؛ هياهويي براي هيچ

واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: كن61 دور از انتظار؛ هياهويي براي هيچ

جشنواره- ترجمه - اميررضا نوري‌زاده:
شايد اوضاع آب و هوا به بهترين وجهي كيفيت جشنواره امسال فيلم كن را توصيف مي‌كرد.

برخلاف جشن باشكوه سال گذشته و اكران فيلم‌هايي به يادماندني در شصتمين دوره اين جشنواره،امسال آب و هواي متفاوتي بر اين شهر ساحلي حاكم بود.

باران و رگبارهاي مداوم در خلال هفته همزمان با اكران فيلم‌هايي بود كه عمدتا نتوانستند انتظارات را برآورده كنند و آغاز اين روند نااميد‌كننده با فيلم «كوري» از والترسالس بود كه انتظارات فراواني را قبل از اكران در ذهن علاقه‌مندان به وجود آورده بود.

پيش از اكران و يا حتي پيش از آغاز جشنواره تنها فيلمي كه به عنوان شانس اصلي نخل طلاي كن از آن نام برده مي‌شد «والس با بشير» از آري‌فولمن بود كه مستندي انيميشن درباره حمله وحشيانه نيروهاي اسرائيلي به اردوگاه‌هاي آوارگان فلسطيني در صبرا وشتيلا بود. اكثر صاحبنظران به اين نكته اشاره داشتند كه باتوجه به حضور افرادي سياسي چون شون پن و ناتالي پورتمن بايد مطمئن بود كه اين فيلم در نهايت يكي از جوايز اصلي را به خود اختصاص خواهد داد. امسال بخش مسابقه جشنواره كن ضعيف‌تر از هر زمان ديگري بود.

هرچند كه فرمول هميشگي در انتخاب فيلم‌ها رعايت شده بود بازهم شاهد اكران فيلم‌هاي اروپايي كم خرج هنري،‌فيلم‌هاي مستقل آمريكايي، فيلم‌هاي آسيايي بي‌نام و نشان و چند فيلم استوديويي بوديم. فيلمي كه شايد بيشترين شاخصه‌هاي فيلم «كني» را دارا بود، فيلم «سربيس» از بريلانت مندوزا كارگردان فيليپيني درباره زندگي پريشان يك خانواده در سينمايي مخروبه بود. اصرار مندوزا بر استفاده، از خشونت، باعث شده بود حتي در مواردي برخي منتقدان سالن سينما را ترك كنند ولي در مجموع اين فيلم آنقدرها كه منتقدان مي‌گفتند خشن نبود و باتوجه به استفاده از دوربين سردست مي‌توان فيلم را نسخه‌اي خشن از فيلم‌هاي نئورئاليستي دهه 1940 و اوايل 1950 ايتاليا دانست اما بي‌شك برجسته‌ترين خصوصيت فيلم پايان غيرقابل پيش بيني آن است.

با فيلم‌هاي برخي چهره‌هاي قديمي مثل والترسالس و يا برادران داردن هم با احترام برخورد شد اما اين فيلم‌ها اصلا هيجان‌انگيز نبودند و در مقابل، يكي از درخشان‌ترين فيلم‌هاي جشنواره «سه‌ميمون» از نوري‌بيگله جيلان كارگردان ترك بود كه همچون فيلم فيليپيني، يك تراژدي خانوادگي را به تصوير مي‌كشيد و شايد بتوان آن را ملغمه‌اي از چخوف و كتاب انسان احمق اميل زولا دانست. فيلم درباره سياستمداري است كه پس از تصادفي مرگبار راننده‌اش را به جاي خودش به زندان مي‌فرستد اما در نهايت 2 خانواده به دليل اين اقدام به ورطه تباهي مي‌افتند. جيلان در فيلمش به دفعات از كلوزآپ‌هاي طولاني استفاده كرده كه ظاهرا در فيلم‌هاي تركي مرسوم است ولي در اين فيلم كاركرد چنداني ندارد و عاملي كه باعث شده فيلم با وجود ديالوگ اندك و اين كلوزآپ‌ها مورد توجه قرار گيرد بازي درخشان سه هنر پيشه اصلي فيلم است؛ هرچند كه برخلاف بازي‌ها، خود فيلم مورد توجه داوران كن قرار گرفت.

اما همانقدر كه فيلم‌هاي بخش مسابقه بي‌سر و صدا اكران شدند و رفتند، مستندهاي امسال موردتوجه رسانه‌ها و منتقدان بودند و در پاره‌اي موارد ستايش شدند. يكي از اين فيلم‌ها «تايسون» از جيمز توباك بود كه به شرح زندگي ما يك تايسون، قهرمان اسبق سنگين وزن بوكس مي‌پردازد و تماشاچي به راحتي با جنبه‌هاي متناقض شخصيت اين قهرمان بداخلاق آشنا مي‌شود. از ديگر مستندهايي كه با استقبال منتقدان مواجه شدند بايد به «عشق‌هاي كور» از يوراي لهوتسكي كارگردان اهل اسلووني درباره زندگي چند زوج نابينا اشاره كرد كه برخي آن را با بهترين كارهاي كيشلوفسكي و آندره وايدا مقايسه كردند. از ديگر فيلم‌هاي خوب، مستندي درباره رومن پولانسكي از مارنيازنوويچ و مستند اميركاستاريكا درباره ديه‌گو مارادونا بودند.

در طول برگزاري جشنواره همه از دو فيلم صحبت مي‌كردند؛ فيلم جديد ايندياناجونز از استيون اسپيلبرگ و فيلم و يكي كريستينا بارسلونا از وودي آلن و هر دوفيلم تا حدي انتظارات را برآورده كردند. برخي از ستاره‌ها هم فيلمي براي اكران نداشتند بلكه به منظور بازاريابي فيلم جديدشان به كن آمده بودند.

اسپايك‌لي با حضوري جنجالي در كنفرانس خبري تبليغاتي معجزه در سن‌آنا درباره مبارزه سربازان سياه‌پوست و نمايش 9 دقيقه از آن، اعتراضات فراواني به كلينت ايستوود و برادران كوئن داشت و آنها را تلويحا به نژادپرستي متهم كرد.

تا مي‌لي جونز هم با همه در مورد اقتباس جديدش از يكي از رمان‌هاي همينگوي صحبت مي‌كرد، اما شايد امسال از معدود سال‌هايي باشد كه هيچ فيلمي از انگلستان در بخش مسابقه حضور نداشت و فيلم گرسنگي درباره اعتصاب غذاي بابي‌ساندز- مبارز ارتش آزادي بخش ايرلند شمالي- از استيومك كوئين با وجود تحسين فراوان در بخش نوعي نگاه به اكران درآمد. با بهتر شدن هوا و قطع شدن باران در روزهاي پاياني شرايط فيلم‌هاي بخش مسابقه هم بهتر شد و يكي ديگر از فيلم‌هاي خوب جشنواره به نام «گومورا» از ماتئو گارون درباره جنايات سازمان يافته در شهر ناپل به اكران درآمد. رابرت ساويانو نويسنده كتابي كه فيلم براساس آن ساخته شده به دليل افشاگري‌هايش تحت حفاظت پليس به زندگي‌اش ادامه مي‌دهد. البته فيلم مسير مختلفي نسبت به كتاب پيشه كرده و يك اقتباس صرف محسوب نمي‌شود.

يكي از عجيب‌ترين فيلم‌هاي جشنواره (البته به معناي منفي) فيلم «دو عاشق» از جيمزگري بود و گرچه ژواكين فونيكس وگوئينت پالترو با تجربه در فيلم حضور داشتند ولي در نهايت مشخص نشد كه تماشاگران بايد كمدي شبيه «صبحانه در تيفاني» را بپذيرند يا فيلمي روان‌شناسانه. تنها نقطه قوت فيلم بازي قابل قبول اين دو هنرپيشه است كه باعث مي‌شود پريشان بودن فيلمنامه تا حدي به فراموشي سپرده شود.

خاطرات روزهاي خوب گذشته در كن هم با فيلم «معاوضه» از كلينت ايستوود زنده شد و فيلم با داستاني جذاب و بازي درخشان آنجليناجولي در نقش مادري بي‌سرپناه كه در جست‌وجوي فرزندش است، تحسين همگان را برانگيخت، هرچند كه در نهايت مشخص نشد چرا ايستوود عنوان فيلم را چند روز قبل از اكران فيلم عوض كرد. اما جشنواره امسال يك آزمون بزرگ براي تمامي منتقدان فوتبال دوست داشت چرا كه آنها بايستي بين تماشاي فيلم چهارساعته استيون سودربرگ درباره زندگي چه گوارا- انقلابي آمريكاي لاتين- و تماشاي مسابقه فوتبال فينال جام باشگاه‌هاي اروپا يكي را انتخاب مي‌كردند و طبيعي بود كه بسياري گزينه دوم را برگزينند!

اينديپندنت -24 مي

تاريخ درج: 11 خرداد 1387 ساعت 08:59 تاريخ تاييد: 11 خرداد 1387 ساعت 11:04 تاريخ به روز رساني: 11 خرداد 1387 ساعت 11:01
شنبه 11 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: همشهری]

[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 168]