واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: /خانههاي سلامت پناهي براي دختران و زنان فراري/ معاون بهزيستي مركزي: نبود كنترل در خانه و درمقابل سختگيري بيش ازحد احتمال فرار دختران را افزايش ميدهد
خبرگزاري دانشجويان ايران - اراك
سرويس: شهرستانها
فرار نوجوانان به ويژه دختران يكي از پيامدهاي منفي فشارهاي اجتماعي و خانوادگي است كه در سالهاي اخير بسيار شايع شده است و در سالهاي اخير، پديده دختران فراري به موضوعي تبديل شده كه هم مسوولان و هم كارشناسان در پي يافتن راهحلي به منظور جلوگيري از رشد آن در جامعه هستند، چراكه بيشتر دختراني كه از خانه فرار ميكنند در همان ساعات اوليه مورد سوءاستفاده جنسي قرار ميگيرند و به اين ترتيب تنها روزنه اميد بازگشتشان به كانون خانواده به نااميدي مبدل ميشود.
محمدعلي اللهدادي، معاون امور اجتماعي بهزيستي استان مركزي در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) - منطقه مركزي - با بيان اين كه مسائل فردي، اجتماعي و اقتصادي از عوامل فرار دختران از خانه است، گفت: در اين ميان عوامل فردي زمينهساز فرار دختران از منزل است و اين درحاليست كه ويژگيهاي رواني، شخصيتي، تواناييها وكمبودها، انزواطلبي، افسردگي و تمايل به خودكشي و به طور كلي عدم دستيابي فرد به سلامت عمومي و بهداشت رواني مقدمات بروز پديده فرار را در شخص افزايش ميدهند.
وي با بيان اين كه عوامل اقتصادي همچون نداشتن شغل و مسكن مناسب، عدم امكان بهرهبرداري از غذا و بهداشت و ... را از جمله مسائلي نام برد كه نظام خانواده را متشنج كرده و قدرت تحمل اعضاي خانواده را نسبت به يكديگر كاهش ميدهد و در نتيجه زمينه فرار دختران را فراهم ميكند.
اللهدادي در مورد علل و عوامل اجتماعي خاطرنشان كرد: اين گروه اغلب در محيط يا منطقهاي زندگي ميكنند كه براي داشتن حياتي شرافتمندانه مناسب نبوده و اين درحاليست كه همه انسانها، در جايي كه بسر ميبرند چه خانه و چه محل كار، اگر احساس رضايت نكنند و فضاي حاكم بر محيط موجب رنج و عذابشان شود به فكر فرار ميافتند.
وي در خصوص مراكز بازپروري دختران فراري گفت: مركز بازپروري دختران و زنان در معرض آسيب و آسيبديده اجتماعي كه پذيرش در آن همانند مركز خانه سلامت است، به صورت خودمعرف و يا ارجاع از مراجع قضايي است.
معاون امور اجتماعي بهزيستي استان مركزي در خصوص ارتباط دختران و زنان فراري از منزل و شركت در جرايم وقوعي، افزود: آمار دقيقي در اين رابطه در دسترس نيست، ولي زنان و دختران همانگونه كه ميتوانند در برخي از موارد علل شيوع جرايم شوند، بيش از همه خودشان معلول نابسامانيهاي اجتماعي هستند.
وي خاطرنشان كرد: خانوادههايي كه به نوعي درگير اعتياد هستند، بدرفتاري اعضاي خانواده با يكديگر، تعداد زياد فرزندان در خانواده، مشاجرات خانوادگي، زنداني بودن والدين و وجود سابقه طلاق درون خانواده بيش از سايرخانوادهها در معرض اين خطر بزرگ هستند.
ذبيح پيراني، كارشناس ارشد علوم تربيتي در خصوص موضوع دختران و زنان فراري، سن پرخطر دختران را از 12 تا 20 سالگي دانست و گفت: ناامني زياد و عدم كنترل والدين در خانه و در مقابل سختگيري بيش از حد در خانه ميتواند موجب بروز مسائل فرار دختران از خانه شود.
پيراني افزود: بهترين راه براي صميميت و نزديكي بين والدين و دختران درك شرايط آنان است، به طوري كه در برخورد با مسائل و مشكلات دختران بايد با آرامش بهترين راه را انتخاب كنند.
انتهاي پيام
شنبه 11 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 307]