پرتغال؛ نبود ستارگان بزرگ اسكولاري: در جهان فوتبال تنها سياه يا سفيد وجود دارد

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: پرتغال؛ نبود ستارگان بزرگ اسكولاري: در جهان فوتبال تنها سياه يا سفيد وجود دارد
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: ورزشي - فوتبال

ناكامي تيم ملي فوتبال پرتغال، ميزبان رقابت هاي 2004 در ديدار پاياني برابر يونان، دگرگوني هاي زيادي را در تركيب اين تيم به دنبال داشت. فيگو، ستاره درخشان پرتغال كه رهبر تيمش در دوره گذشته بود، با كناره‌گيري خود خلائي بزرگ به جاي گذاشت.

به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، برخلاف سال 2004، مردم پرتغال شور و اشتياق چنداني به سيزدهمين دوره رقابت هاي جام ملت‌هاي اروپا از خود نشان نمي دهند.

طبيعي است كه برعهده داشتن ميزباني بازي‌ها در دوره پيشين، شادي و شعف پرتغالي‌ها را دو چندان كرده بود، اما تنها مسئله ميزبان نبودن نيست كه اين كم‌علاقگي و كم‌توجهي را در بين مردم پرتغال پديد آورده است. اين امر بيش از هر چيز از اين موضوع سرچشمه مي‌ گيرد كه پرتغالي‌ها برخلاف دوره ي پيش اميد چنداني ندارند كه ملي‌پوشان كشورشان عنوان قهرماني را از آن خود كنند.

در طول تاريخ جام ملت‌هاي اروپا، تيم ملي پرتغال چهار بار توانسته است به دور نهايي راه يابد. بزرگ‌ترين موفقيت پرتغال، البته اگر بتوان در اين مورد از موفقيت سخن گفت، كسب عنوان نايب قهرماني در سال 2004 بود.

در اين دوره پرتغال ستارگان پرتوان و قدرتمندي را در اختيار داشت، اما در نهايت مغلوب حريفي شد كه همگي را غافلگير كرده بود: يونان. ملي‌پوشان پرتغال كه بازي افتتاحيه را در خاك خود يك بر صفر به يونان واگذار كرده بودند، در ديدار پاياني نيز با همين نتيجه تسليم يوناني‌ها شدند.

از ديگر دوره‌هايي كه پرتغالي‌ها در آن خوش درخشيدند، پيكارهاي سال 1984 در فرانسه بود. تيم ملي پرتغال كه مرحله گروهي را با موفقيت پشت سر گذاشته بود، در مرحله نيمه‌نهايي به ديدار فرانسه، ميزبان بازي‌ها رفت و سرانجام در وقت اضافي 3 بر 2 مغلوب پلاتيني و يارانش شد.

در رقابت هاي سال 2000 قهرماني اروپا در بلژيك و هلند، تاريخ تكرار شد و تيم پرتغال بار ديگر در مرحله نيمه‌نهايي از فرانسه شكست خورد. اين‌بار، زيدان و همراهانش بودند كه 2 بر يك از سد پرتغال گذشتند و در پايان نيز قهرمان اروپا شدند.

در دهه 90 ميلادي، نسل طلايي فوتبال پرتغال شكل گرفت، نسلي كه ستارگاني چون "لوئيس فيگو" ، "رويي كوشتا" ، "پائولو سوسا" و "فرناندو كوتو" جزو آن بودند. در جام جهاني 2006، فيگو آخرين ستاره بزرگ اين نسل بود كه تيم ملي را وداع گفت.

در تيم ملي پرتغال كه ديدارهاي مقدماتي اين دوره جام ملت‌هاي اروپا را با فراز و نشيب‌هاي زياد پشت سر گذاشت، نبود وزنه‌اي خلاق و پرجذبه محسوس است. اين خلا حتي فوتبال‌دوستان پرتغال را بر آن داشت كه با يك ابتكار عمل اينترنتي و جمع كردن امضا، موافقت فيگوي 35 ساله را به بازگشت به تيم ملي جلب كنند، اما در نهايت با پاسخ منفي اين ستاره كهنه‌كار روبه‌رو شدند.

كريستيانو رونالدو، اميد بزرگ پرتغال

ستاره بزرگ تيم ملي پرتغال در حال حاضر "كريستيانو رونالدو" ، مهاجم تكنيكي و خطرناك منچستر يونايتد است كه بسياري او را بهترين فوتباليست دنيا مي‌دانند و شانس اين‌كه او در سال جاري اين عنوان را به طور رسمي به خود اختصاص دهد، نيز كم نيست. رونالدو در فصل جاري ليگ برتر انگليس نه تنها با 31 گل، سهم بسزايي در عنوان قهرماني منچستر يونايتد داشت، بلكه به‌عنوان بهترين بازيكن ليگ برتر نيز انتخاب شد.

اگر چه كريستينا رونالدو 23 سال بيشتر ندارد و قديمي‌ترين بازيكن تيم فعلي پرتغال محسوب نمي شود، اما "اسكولاري" ، سرمربي برزيلي، بازوبند كاپيتاني را به اين ستاره بزرگ سپرده است تا خلا فيگوي اسطوره‌اي را تا اندازه‌اي پر كند. كريستينا رونالدو هم اكنون دوران اوج خود را تجربه مي‌كند، اما با وجود اين بايد ديد كه تا چه اندازه مي‌ تواند از پس وظيفه هدايت ملي پوشان پرتغال برآيد.

"نونو گومژ" از باشگاه بنفيكا ليسبون و "هوگو آلميدا" كه در باشگاه آلماني وردر برمن توپ مي‌ زند، نيز از مهره‌هاي مهم پرتغال در خط حمله هستند. يكي از ستون‌هاي اصلي تيم ملي پرتغال در ميانه ميدان، "دكو" ، هافبك برزيلي تبار اين تيم و باشگاه بارسلونا است. اگر چه دكو از هافبك‌هاي خلاق و پرتوان اروپا محسوب مي‌شود، اما فوتبال‌دوستان پرتغال او را جانشيني شايسته براي فيگو تلقي نمي‌كنند.

در خط دفاع، پرتغالي‌ها از بازيكناني پرتجربه چون "فرناندو ميرا" ، از تيم اشتوتگارت، "ريكاردو كارواليو" ، از چلسي لندن، و "ژرژ آندراده" ، از يوونتوس تورين، بهره مي‌برند. سنگربان پرتجربه پرتغال نيز "ريكاردو" است كه تا كنون 72 بازي براي تيم ملي كشورش انجام داده و از جمله تخصص‌هاي او، مهار ضربات پنالتي است.

خوشبيني اسكولاري به موفقيت شاگردانش

با وجود اميد اندك مردم پرتغال به كاميابي ملي‌پوشان اين كشور در جام ملت‌هاي اروپا؛ لوئيس فيليپه اسكولاري، سرمربي برزيلي پرتغال، به موفقيت تيمش خوشبين است و سعي در حفظ آرامش تيمش دارد. به عقيده او، پرتغال همان‌گونه كه در سال 2004 نشان داد، مي‌تواند به ديدار پاياني اين دوره از بازي‌ها راه يابد.

اين مربي 59 ساله در عين حال بر دشواري راه پرتغال واقف است و مي‌گويد: «پرتغال بايد بسيار محتاط باشد. ما با حريفاني خطرناك هم‌گروه هستيم و به همين خاطر هم بايد در بازي‌ها، متحد و منسجم ظاهر شويم.» نخستين بازي پرتغال در گروه A در برابر تركيه خواهد بود. جمهوري چك و سوئيس، يكي از دو ميزبان بازي‌ها نيز حريفان بعدي پرتغال هستند.

به گفته اسكولاري: «ديدار با سوئيس، به اين سادگي‌ها هم نخواهد بود. هر كسي كه فكر مي‌كند، بازي با سوئيس را به قدم زدن در زمين بگذرانيم، اشتباه مي‌كند. ما در اين گروه با سختي‌هاي زيادي روبه‌رو خواهيم شد و اگر بتوانيم به دور بعد صعود كنيم، به نتيجه‌اي مطلوب و هدف خود رسيده‌ايم.»

ناگفته نماند كه اعتبار قرارداد اسكولاري با فدراسيون فوتبال پرتغال پس از جام ملت هاي اروپا پايان مي‌ يابد و تمديد آن به كم و كيف حضور و موفقيت ملي‌پوشان پرتغال در اين دوره از بازي‌ها بستگي خواهد داشت.

لوئيس فيليپه اسكولاري پس از مربيگري چندين باشگاه در برزيل، مدتي به‌عنوان مربي تيم‌هاي ملي فوتبال ژاپن، كويت و عربستان سعودي فعاليت داشت تا اين‌كه در سال 2001 سكان كشتي تيم ملي فوتبال كشورش، برزيل را در دست گرفت و يك سال بعد هم در جام جهاني 2002 كره و ژاپن، در پي پيروزي 2 بر صفر در ديدار فينال برابرآلمان، پنجمين عنوان قهرماني را براي كشورش به ارمغان آورد.

باوجود اين موفقيت، اسكولاري از مقام خود كناره گرفت و راهي پرتغال شد تا هدايت تيم ملي اين كشور را برعهده گيرد. كسب عنوان نايب‌قهرماني اروپا در سال 2004 و مقام چهارم جام جهاني 2006 آلمان حاصل همكاري او با فدراسيون فوتبال پرتغال بوده است.

اسكولاري از جمله مربياني است كه به انضباط، تاكتيك و وحدت تيمي اهميت زيادي مي‌ دهد و چندان هم اهل سازشكاري نيست. او خود مي‌گويد: «من به ستايش يا انتقاد اهميتي نمي‌دهم. تنها چيزي كه براي من مهم است، نتيجه و موفقيت است. در جهان فوتبال فقط سياه يا سفيد وجود دارد. امروز، بودن تو را جشن مي‌ گيرند و فردا اخراجت مي‌كنند.»

اسكولاري اگر چه بر اهميت نقش كريستيانو رونالدو واقف است، اما در عين حال گفت: «ما تيمي نيستيم كه به اين يا آن بازيكن وابسته باشيم. ما در واقع به گروهي وابستگي داريم كه كل تيم را در موقعيت‌هاي خاص پشتيباني مي‌كنند. بديهي است كه كريستيانو رونالدو با ديگر بازيكنان تفاوت دارد، چون فوق‌العاده بازي مي‌كند، اما او در عين حال به من اين فرصت را مي‌دهد كه بازيكنان ديگر را دقيق‌تر زير ذره‌بين بگيرم و پي ببرم كه وجود آنها تا چه اندازه براي تيم‌مان مهم است.»

به نوشته ي پايگاه اينترنتي "دويچه وله" اين مربي پرتجربه، هيچ‌گاه از كنار گذاشتن ستارگان بزرگ ابا نداشته است. او در سال 2002، با وجود فشارهاي زياد از دعوت كردن "روماريو" ، مهاجم كهنه‌كار و محبوب تيم ملي فوتبال برزيل، خودداري كرد و در سال 2006 نيز در ديدار يك‌چهارم نهايي پرتغال در برابر انگليس، فيگو، كاپيتان تيمش را به خاطر بازي نه چندان موفقش، از زمين بيرون كشيد.

اين اقدام او نه تنها با فرياد اعتراض تماشاگران كه با نگاه خشمگين فيگو نيز روبه‌رو شد، اما موفقيت ملي‌پوشان پرتغال در آن ديدار كه بعد از بيرون رفتن فيگو تحقق يافت، مهر تاييدي بود بر تصميم درست اسكولاري.

انتهاي پيام
چهارشنبه 8 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 267]