لنگرود

واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: View Full Version : لنگرود mahdigaz25th July 2009, 09:32 PMاين شهر با موقعيت جلگه اي ، در مختصات جغرافيايي 60كيلومتري شهر رشت و ارتفاع 5 متري از سطح درياي خزر واقع شده است . شهر لنگرود در 12 كيلومتري شمال شرقي لاهيجان و ده كيلومتري شمال غرب رودسر ، در دشتي باز و وسيع واقع شده است . اين شهر نيز از شهرهاي نسبتا قديمي گيلان است و از زماني كه تجارت در گيلان رونق يافت ، توسعه پيدا كرد . در گذشته لنگرود مهمترين منطقه كشت كنف در گيلان بود و چمخاله نيز ، يكي از نقاط توريستي گيلان بشمار مي آيد. لنگرود داراي قدمت تاريخي زيادي است و نام آن 900سال قبل (512 هجري قبري ) در كتب تاريخي آمده است. بافت قومي مردم ، گيلك و به زبان گيلكي با لهجه بيه پس تكلم مي كنند. در زمينه كشاورزي خصوصا كشف كنف از شهر هاي مهم محسوب گرديده ، همچنين در زمينه صنعت داراي صنايع از جمله تفنگ سازي (شكاري ) بوده كه به علت مرغوبيت و كيفيت ، خريداران زيادي داشته است . شهرستان لنگرود داراي سه بخش مركزي ، اطاقور و كومله مي باشد. شهر لنگرود در گذشته مانند ديگر شهرهاي گيلان از خانه هاي پراكنده اي بين مزارع و توتستان و بيشه ها تشكيل مي شده كه به تدريج فاصله خانه ها كمتر شد و كوي ها بوجود آمدند. كشاورزي در لنگرود همچون ديگر مناطق استان گيلان ، از رونق برخوردار است و از محصولات عمده آن مي توان انواع برنج ، چاي و صيفي جات را نام برد . صيد ماهي و بامبو بافي نيز از ديگر فعاليت هاي رايج در اين شهر ستان مي باشد. شهرستان لنگرود در استان گيلان و مابين دو شهرستان لاهيجان و رودسر قرار دارد این شهرستان در فاصله 60 کیلومتری رشت (مرکز استان) واقع شده است و از طرف شمال و غرب به شهرستان لاهیجان،از طرف شرق به دریای مازندران و از طرفی به شهرستان رودسر، و از طرف جنوب به شهر املش (از شهرهای رودسر) منتهی میگردد. در سال 1275 ه.ق /1230 ه .ش جمعیت این شهر دو هزار نفر بوده است. اما در سرشماری عمومی نفوس سال 1375 ه.ش جمعیت این شهرستان به 135922 نفر رسیده که از این تعداد 65973 نفر در شهر لنگرود زندگی می کنند. هم اکنون شهرستان لنگرود بالغ بر ‪ ۱۴۰هزار نفر جمعیت دارد. دین مردمان این شهر اسلام می باشد. اين شهرستان در دوره سلجوقيان و خوارزمشاهيان جزئي از لاهيجان مركز ولايت بيه پيش بوده و بوسيله سلاطين محلي يعني سادات كيا اداره مي‌شده است. در دوره قاجاريه به اين نواحي چندان توجهي نمي‌شد حتي در اواخر همين دوره به علت نابساماني اوضاع داخلي لنگرود و نواحي اطراف آن صحنه پيكار و كشمش‌هاي گردنكشاني بود كه هريك سوداي خاني در مخيله خود مي‌پروراندند. ترقيات اين شهر با روي كار آمدن رضا شاه آغاز مي‌گردد البته به علت شروع جنگ جهاني دوم مجال انجام شهر سازي با اسلوب جديد در لنگرود حاصل نگرديد ولي در سالهاي اخير بيش از پيش اين شهر با حومه آن به ترقيات و پيشرفتهاي سريعي نايل آمده‌اند. بافت قومی مردم لنگرود گیلک و به زبان گیلکی با لهجه بیه پیش تکلم می‌کنند. از نوشته‌های تاریخی چنین استنباط می‌شود که زمین‌های اطراف لنگرود مساعد بوده و به مرور زمان و توسعه بازرگانی در گیلان، لنگرود هم رونق یافته و در زمینه‌های کشاورزی خصوصاً کشت کنف از شهرهای مهم محسوب گردیده، همچنین در زمینه صنعت دارای صنایع فلزی از جمله تفنگ سازی (شکاری) بوده که به علت مرغوبیت و کیفيت، خریدران زیادی داشته است. رابینو جهانگرد معروف درخصوص لنگرود چنین می‌نویسد: «کناره‌های رودخانه لنگرود زیباترین منظره‌ای است که من در ایران دیده ام». لنگرود دارای هشت محله به نام‌های فشکالی محله ، سوتال محله، در مسجد، کاسه گر محله، قصاب محله،گشته مردخال،انزلی محله و راه پشته است که هر یک دارای اعتبار خاصی است. بندر چمخاله که در شش کیلومتری لنگرود قراردارد از جاذبه‌های گردشگری است و همانند دیگر بنادر دارای فعالیت‌های تجاری بوده که در حال حاضر بسیار محدود است. طبیعت مناسب سبب گردیده مردم لنگرود به کارهای کشاورزی علاقه‌مند باشند.محصولات اين شهرستان عبارتند از چاي و برنج و كنف و ابريشم و سيفي جات خربزه‌آن به علت شيريني و خوبي جنس در سراسر شمال ايران مشهور است. روستاييان در دهات و قصبات اطراف با وسايل نقليه مختلف من جمله قايق محصولات خود را به لنگرود مي‌آورند. اين قايقهاي كوچك كه اغلب آنها ارتفاعشان تا سطح آب از 40 سانتيمتر تجاوز نمي‌كند به زبان محلي نو (Now) خوانده مي‌شود. روستاييان پس از فروش فرآورده‌هاي خود با خريد قند و شكر و قماش و ساير مايحتاج ضروري به روستاها باز مي‌گردند معمولاً روزهاي دوشنبه و چهارشنبه هنگام تشكيل بازار عمومي است كه در دهات گيلان به آن گوراب Gourab مي‌گويند. آنچه در اين شهر و ساير شهرهاي گيلان جلب توجه مي‌كند پوشش اغلب خانه‌ها بوسيله سفال است كه آنها را از ساير شهرهاي ايران متمايز مي‌سازد ولي اندك اندك پوشش فلزي(شيرواني) جاي سفال را خواهد گرفت….. در لنگرود و اطراف آن بناهاي تاريخي متعددي وجود داشته است كه اكنون اثري از آنها برجاي نيست آب و هواي مرطوب اين ناحيه استفاده از مصالح ساختماني كم دوام ايجاد حريق‌هاي مكرر و عدم توجه مردم سبب نابودي آنها گشته است.از آنچه بر جاي مانده است پاره‌اي را برگزيده‌ام و مشخصات آنها را به اختصار بيان مي‌نمايم : پل خشتی لنگرود این پل روی رودخانه ای که لنگرود نام دارد و آب آن از یکی از نهرهای سفیدرود است،و از میان داخل شهر می گذرد، بناء شده است.طول این پل بالغ بر 37 متر است و عرض آن 5/4 متر و ارتفاع بلندترین نقطه پل از سطح رودخانه 70/9 سانتی متر است. که دو قسمت شهر فشکالی محله را به راه پشته متصل می سازد.این پل را شخصی به نام (حاجی آقا پرد) ساخته و بنابر روایتی پل مزبور در محل پل قدیمی بدستور حاجی آقا بزرگ منجم باشی، در زمان سلطنت فتحعلی شاه، ساخته شده است.و در کتاب (دارالمرز ولایت ،گیلان،رابینو) در مورد این پل چنین آمده است: پل خشتی لنگرود،پلی که با آجر و ساروج ساخته شده و دارای دو دهانه فراخ برای عبور کشتی است،37 متر طول و12 متر ارتفاع دارد و مربوط به دوران صفویه است، در بعضی جاها نیز به عهد تیموری و ایلخانیان نسبت می دهند. جاذبه هاي گردشگري و تاريخي تالاب بين المللي كيا كلايه ، پارك فجر ، ساحل چمخاله ، منطقه ليلا كوه ، پارك جنگلي بلورد كان ، پارك جنگلي خرما ، منطقه ييلاقي هلود ، پارك جنگلي مريدان ، غار ليارود ، پل خشتي لنگرود ، خانه هاي منجم باشي و دريا بيگي ، قلعه درزبن، پل آجري بلورد كان ، بافت تاريخي لنگرود ، مجموعه دريا بيگي. زيارتگاه ها و اماكن مذهبي بقعه سيد محمد تقي ( كوشالشاد) مسجد جامع لنگرود ، بقعه ملاط ، بقعه آقا سيد حسين لنگرود. کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت ریسک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 381]