واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
تاريخچه آشپزي نويسنده: آليسا سايمن ، ورايتي Cooking History نويسنده و كارگردان : پتر كركس . مدير فيلم برداري : مارتين كولار . تدوين : مارك سوليك . موسيقي : مارك پياچك . مستند ، محصول 2009 اسلواكي / اتريش / جمهوري چك ، 88 دقيقه . مجموعه اي از گفت و گوها با آشپزهاي نظامي ارتش هاي مختلف اروپايي . *مستند شوخ و شنگ تاريخچه آشپزي ، با الهام از اين ضرب المثل كه (اول شكم سربازت را سير كن و بعد بفرستش به ميدان جنگ) ، هوشمندانه از آشپزي ميدان جنگ به عنوان منشوري استفاده كرده تا از وراي آن به تاريخ اروپاي قرن بيستم نگاهي بيندازد . پتر كركس از طريق گفت و گوهاي داراي ميزانسن با ده دوازده آشپز نظامي و (چشنده غذا) مارشال تيتو ، شناخت جامعه شناسانه كوبنده و جذابي از اروپاي قرن بيستم در اختيار ما مي گذارد . اين فيلم خوشمزه كه ده تا هم صورت غذا پيشنهاد مي كند و تا حالا جوايزي هم تصاحب كرده و خوراك بي نظيري است براي سالن هاي سينماي هنري و شبكه هاي تلويزيوني ، ساختاري اپيزوديك دارد و از جمله به درگيري ها و وقايعي مثل جنگ جهاني دوم ، اشغال مجارستان و جمهوري چك و چچن توسط روس ها ، كشمكش هاي ميان فرانسه و الجزاير و كشتارهاي شبه جزيره بالكان مي پردازد . كركس به راويان غالباً مسن و متين اين درگيري ها اجازه داده تا راحت و آرام حرف هايشان را بزنند و گاهي از پشت دوربين ، پرسشي را با آن ها در ميان گذاشته است . و نكته جالب اين كه از طريق خاطرات شخصي آن ها تهيه و تدارك غذا به استعاره اي از استراتژي هاي نظامي تبديل شده است . جذابيت خاطرات شخصي آشپزها به كنار ، ماهيت خارق العاده اين مستند در روش نمايشي اش در كارگرداني تك گويي ها نهفته است . فيلم هيچ گاه صرفاً به فرمول (افرادي كه در نماهاي درشت يا متوسط رو به دوربين حرف مي زنند ) ، پاي بند نبوده بلكه در پس زمينه هاي كار شده و هوشمندانه ، پياده شده و در برخي موارد ، سوژه ها با ميزانسن كارگردان همراهي كرده و خود به طرز دل چسبي پروبال بيش تري به ماجراها داده اند . به عنوان مثال ، در همان حال كه پيتر سيلورنگل ، تنها بازمانده حادثه غرق زيردريايي (هي) در 1963 ، شنيتسلي در سواحل شني سيلت در آلمان درست مي كند و در مورد تجربه تلخ و مرگبارش حرف مي زند ، امواج دريا هم آرام آرام به او و ميز غذايش نزديك مي شوند و بند و بساطش را با خود مي برند . در حالي كه بسياري از حس و حال شوخ فيلم لذت مي برند ولي گياه خواران و مدافعان حقوق حيوانات ، در صحنه اي كه درست كردن غذا در ميدان جنگ توسط سربازان روس توصيف مي شود و به همين دليل ، گاوي را با گلوله مي كشند ، اخم شان توي هم خواهد رفت . به همان ترتيب ، در صحنه توضيحات آشپزي مجار كه در 1956 شاهد قيام مردم و اشغال كشورش توسط روس ها بوده ، او در حالي توضيحاتش را مي دهد كه در فضاي باز شاهد فرايند پر از خون و خونريزي درست كردن سالامي هستيم ؛ يا ژك بسون آشپز فرانسوي را مي بينيم كه در حياط خانه اش در ليون ، در مورد درست كردن يك نوع غذاي معروف فرانسوي كه با گوشت خروس درست مي شود ، توضيح مي دهد و در همان حال ، دنبال خروس بيچاره اي كه فريادش به آسمان رفته مي دود و او را مي گيرد و راحت سرش را مي برد . كارگردان ضمناً نشان مي دهد كه چه طور كينه ورزي ملت ها به يكديگر در تحقير غذاهاي همديگر انعكاس يافته است . نمونه بارز اين قضيه در خاطرات چشنده غذاي مارشال تيتو بازتاب يافته كه توضيحاتش درباره غذاهاي مورد علاقه صرب ها ، كروات ها و بوسنيايي ها ، وقايع رخ داده در يوگسلاوي سابق و كشت و كشتارهايي كه در پي آورد را در خود خلاصه مي كند . منبع:نشريه ماهنامه سينمايي فيلم شماره398 /خ
#فرهنگ و هنر#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 208]