واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
يک کودک و 6 مشکل نويسنده:دکتر اکبر کوشانفر کودکان در مسير رشد و نمو جسمي، رواني، حرکتي و عاطفي خود با فشارهاي رواني بسياري از قبيل بيماريها، تولد نوزاد جديد، بيمهري والدين يا انتظارهاي بيش از اندازه آنان روبهرو ميشوند. اغلب کودکان در واکنش به اين فشارهاي رواني، گرفتار اختلالهاي رفتاري موقت يا دايمي نظير امتناع از خوردن غذا، مکيدن انگشت، ناخن جويدن، فشردن دندانها به هم، کندن موها، شبادراري، جيغ کشيدن يا بيان حرفهاي زشت و ديدن خوابهاي ترسناک شبانه ميشوند. اين هفته 6 مشکل شايع از ميان اين مشکلات کودکانه را با هم مرور ميکنيم. جيغ زدن به نظر ميرسد جيغ کشيدن يا نقنق کردن کودکان پديدهاي طبيعي براي اعتراض کردن کودکان زير 2 سال باشد و در سنين بالاتر گريستن و شکايت کردن است که والدين نالههاي فرزند خود را هميشه در گوش يا زير پوست خود حساس ميکنند. برخي جيغ کشيدن کودکان را دليل احساس عجز و درماندگي در مواقع بيان کلمات ميدانند.در اين گونه مواقع کودک دو، سه ساله شما بيشترين جلبتوجه شما را ميخواهد، يعني بيشترين توجهي که در دنيا وجود ندارد. وقتي جيغ ميکشد، چشم در چشم او بيندازيد. منظور او را درک کنيد يا حدس بزنيد که او چه ميخواهد. چنانچه سر تکان ميدهد به درخواست او عمل کنيد يا به عناوين مختلف او را سرگرم کنيد يا با او بازي کنيد.
بدکلامي و بدزباني بعضي والدين در خانواده حرفهاي زشت ميزنند و فرزندان خود را نيز آزاد ميگذارند اينگونه عبارات را به کار برند. از ديگر علتهاي يادگيري کلام زشت ارتباط کودک با دوستان خود است. کودکان عامل بدزباني يکديگرند. با بيان کلمات ناپسند کودکان تخليه ميشوند و ميتوانند نارضايتي خود را نشان دهند. گاهي کودک براي اولين بار حرف زشت ميگويد و موجب خنده و مزاح اطرافيان ميشود که حکم تشويق داشته و به تدريج به آن عادت ميکند. مسلما با شناسايي علت نادرست اينگونه رفتارها ميتوان در رفع آن موفقتر عمل کرد. اگر کودک يا کودکان ديگر عامل بدزباني باشند بايد او را از اين افراد دور کرده و به جاي آن دوستان خوب و مؤدب جايگزين کنيم. از جمله ديگر روشها براي پيشگيري از بدزبان شدن کودک اين است که به اعتراضات کودکان گوش دهيم. علاوه بر نکات فوق بهتر است به کودکان در مواقعي که حرف زشت نميزنند پاداش براي مؤدب بودن بدهيم. مرگ يا جدايي والدين کودک در 9 سالگي معمولا به واقعيت مرگ پي ميبرد و در 7 تا 10 سالگي فهم کودک به درجهاي رسيده است که موضوع جدايي پدر و مادر را به خوبي درک ميکند. هنگامي که فرزند احساس ميکند مورد بياعتنايي والدين قرار گرفته، احساس تنهايي و انزوا ميکند. مکيدن انگشت در سه ماهگي کودک تمام انگشتان و دستان خود را کشف و با بردن آن به طرف دهان صدا توليد ميکند و لذت ميبرد ولي به تدريج مکيدن انگشت کاهش يافته و قطع ميشود. گاهي به دلايل مختلف اين عادت باقي ميماند و بعد از 4 سالگي ميتواند آسيبهاي زيادي براي کودک ايجاد کند. در مورد درمان مکيدن انگشت همکاري روانپزشک، دندانپزشک، گفتار درماني و والدين موثر خواهد بود. مکيدن انگشت نيز يکي از راههايي است که کودک در شرايط اضطراب و مشکلات روحي خانوادگي براي رسيدن به آرامش برميگزيند که بايد زمينههاي خانوادگي بررسي شود و توصيه ميشود هرگز کودک خود را به خاطر انگشت مکيدن سرزنش نکنيد و ايراد نگيريد و سعي کنيد فشارهاي روحي او برطرف شود. ناخن جويدن مطالعات نشان ميدهد 30 درصد کودکان 7 تا 10 ساله ناخنهاي خود را ميجوند و معمولا به دليل شرمندگي اين آمار در سنين بالا کمتر ميشود. اگرچه ناخن جويدن يک عادت تقليدي از رفتار کودکان ديگر است اما معمولا يک واکنش شايع در مقابل استرس است. جهت درمان روشهاي مختلف توصيه شده است. گاهي اوقات با استفاده از محافظهاي دندانهاي بالا و پايين به مدت 4 هفته ناخن جويدن ترک ميشود. هنگام غذا خوردن بايد محافظها بيرون گذاشته شود و اگر اين عادت در نوجوانان ادامه يابد شايد براي نجات انگشتان دستکشهاي مخصوص کارگر بيفتد. مهمترين کار اين است که اگر کودک تحت فشارهاي روحي زياد است سعي شود فشار روحي شناخته و آن را کم کنيم. فراموش نشود دعوا کردن و تذکر کمکي به درمان نميکند. دندان قروچه فشار دادن و ساييدن دندانها به همديگر به صورت غير ارادي دندان قروچه نام دارد و ممکن است نيمي از مردم که گاهي دچار مشکل ميشوند اين عمل را انجام دهند ولي در پنج درصد آنان به طور معمول دندان قروچه در خواب رخ ميدهد. به طور معمول اين افراد متوجه مشکل خود نميشوند و اغلب افرادي که هم اتاق آنها هستند مشکل آنان را در مييابند. علايم دندان قروچه عبارتند از درد دندان، سردرد، سفت کردن فک هنگام عصبانيت، شکاف خوردن ميناي دندان، اثرات دندان روي زبان، شکسته شدن دندانها و آسيبديدگي مفصل و بافت نرم فک. دندان قروچه نيز ممکن است به علت فشارهاي رواني کودک، تمرکز فکري، کوشش بدني، بيماريهاي دندان و جوانه زدن دندان زير لثهها باشد و جهت درمان همکاري پزشکان از نظر بررسي مشکلات خانوادگي و دندانپزشکان جهت هر چه بهتر نگه داشتن دندانها لازم است. منبع: www.salamat.com /خ
#اجتماعی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9594]