واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: اصول عمومی آسیب های ورزشی (2)
اصول عمومی آسیب های ورزشی (1)در مطلب قبل آسیب های اسکلتی(شکستگی ها) ناشی از ضربه را مورد بررسی قرار دادیم و با شیوه درمان و مراقبت از آن آشنا شدیم حال به دستای دیگر از آسیب های ناشی از ضربه می پردازیمآسیب های ناشی از ضربه2 . آسیب های رباط مفصلیمفصل متشکل از غضروفی است که انتهای استخوان ها را در سطح مفصلی می پوشاند. ساختار همه مفاصل مشابه نیست، اما معمولا یک سطح مفصلی محدب ( توپی شکل ) وسطح دیگر معقر ( حفره ای ) است، این دو سطح در مفاصل مختلف به اشکال گوناگون روی یکدیگر قرار می گیرند. مثلا در مفصل ران، بخش حفره ای قسمت توپی شکل را کاملا احاطه کند حال آنکه حفره های مفاصل زانو و انگشتان بسیار کم عمق است.استخوان های تشکیل دهنده مفصل با کپسولی از بافت پیوندی، به یکدیگر متصل می شود. این کپسول مفصل را در میان میگیرد. کپسول مفصلی شامل غشایی است که مایع سینوویال را در میان می گیرد و نقاطی که فشار وارده بر مفصل را بیشتر تحمل می کند با رباط هایی از جنس بافت پیوندی تقویت و محافظت می شود. این رباط ها، بروز حرکات غیر طبیعی در مفصل را محدود می کنند. عضله ها و وتر ها کل مفصل را احاطه می کنند.عوامل فعال و غیر فعال بر ثبات مفصل تاثیر می گذارد. ثبات فعال حاصل عملکرد عضله است که فرد آن را کنترل می کند، در حالی که ثبات غیر فعال بیشتر حاصل عملکرد رباط هاست. مفصل، بدون برخورداری از ثبات غیر فعال کافی، نمی تواند عملکرد طبیعی داشته باشد.انواع صدمه در رباطآسیب رباطی هنگامی اتفاق می افتد که نیروی مفصل را بیش از دامنه طبیعی به حرکت وادارد. پارگی رباط ممکن است در چند تار یا به طور کامل در تمام تار های آن باشد1. بر حسب تعریف، پارگی جزئی فقط بخشی از تارها را شامل می شودو بر حسب پایداری مفصل تاثیر می گذارد.الف) ممکن است بخشی از رباط پاره شود و بقیه سالم باشد.ب و ج) ممکن است بخشی از رباط در محل متصل به استخوان پاره شود. این حالت ممکن است با کنده شدن استخوان یا بدون کنده شدن استخوان همراه باشد.2. پارگی کامل رباط با مفهوم گسیختگی قسمت اعظم یا تمام تارهای آن است و مفصل را ناپایدار می کند.الف) ممکن است رباط کاملا پاره و دو سر استخوان از هم جدا شود.ب) ممکن است محل اتصال رباط به استخوان کنده شود.ج) ممکن است بخشی از استخوان که رباط به آن متصل است، از بقیه استخوان جدا شود.
خلاصه ای از پارگی رباط و تقسیم بندی آن به شرح زیر است: پارگی کامل درجه 2 : پارگی بیش از 50 % تار ها _ مفصل نا پایدار است درجه 3 : پارگی کامل تار های رباط _ مفصل نا پایدار است پارگی جزئی درجه 1 : پارگی چند است تار _ ثبات مفصل باقی درجه 2 : پارگی تارها تا 50% _ ثبات مفصل باقی استپارگی رباط اغلب با خونریزی همراه است که به بافت های اطراف انتشار یافته و اغلب به شکل کوبیدگی ظاهر می شود. صدمه رباط یا کپسول ممکن است باعث تجمع خون در فضای مفصلی شود. همچنین می تواند به تخریب غضروف مفصل منجر شود.موضعآسیب های مفصل و رباط در ورزش شایع است و معمولا بیشتر مچ پا، زانو، آرنج، مچ دست و شانه آسیب می بیند.علائم و تشخیصعلائم زیر حاکی از وقوع آسیب رباط است :1) خونریزی سبب کبودی، تورم و حساسیت در اطراف مفصل می شود.2) خونریزی سبب تجمع خون در داخل مفصل می گردد.3) احساس درد در عضو به هنگام تحمل فشار یا انجام حرکت.4) عدم پایداری مفصل بسته به میزن آسیب ( مقایسه پارگی کامل و جزئی )درماندر آسیب های حاد رباط، ورزشکار یا پزشکیار باید اعمال زیر را انجام دهد :1. موضع را سرد نگه دارد ( مثلا با گذاشتن کیسه یخ بر روی مفصل )2. با استفاده از باند کشی مفصل را حمایت کند.3. به موضع آسیب دیده فشار نیاورد و به آن استراحت دهد4. عضو را بالا نگه دارد توانبخشیتمرین های فعال عضلانی و تمرین های حرکتی در مرحله توانبخشی از اهمیت فراوانی بر خودار است و باید با هماهنگی میان ورزشکار، پزشکیار، پزشک و فیزیو تراپیست انجام شود. بهبودی و ردمان رباط آسیب دیده، ممکن است مدت مدیدی به طول انجامد ( معمولا بیش از شش هفته). در طول جریان درمان حمایت رباط با بانداژ و بریس ارزش زیادی برخوردار است.انجام تمرین های زود هنگام به طور کل مطلوب است، ولی ممکن است در روند درمان پزشک دشواری هایی ایجاد کند. این تمرین ها نباید بر درمان عارضه تاثیر سوء بگذارد.رزا خاموشی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 675]