محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831443745
«يوسا» نويسندهاي ضدانقلاب و ضدآزادي
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: تاریخ انتشار یکشنبه 19 دی 1389 تعداد مشاهده : 91 «يوسا» نويسندهاي ضدانقلاب و ضدآزادي خبرگزاري فارس: مدير مركز آفرينشهاي ادبي حوزه هنري در يادداشتي نوشت: يوسا در آثار خود به شدت سياسي است. گويا سرخوردگي‌هايش را در عرصه فعاليت‌هاي سياسي و اجتماعي براي كسب قدرت در آثارش پي مي‌گيرد. به گزارش خبرگزاري فارس، اميرحسين فردي، نويسنده رمان «اسماعيل» و مدير مركز آفرينشهاي ادبي حوزه هنري در يادداشتي كه به طور اختصاصي در اختيار خبرگزاري فارس قرار داده است، مينويسد: «چندي پيش ماريو بارگاس يوسا، نويسنده پرويي تبار تابع كشور اسپانيا، مبلغ يك ميليون و460 هزار دلار از آكادمي نوبل گرفت. اين پول به عنوان برنده جايزه ادبيات داستاني در سال 2010 به او داده شد. البته اين همه ماجرا نبود، بلكه جناب يوسا در كنار جايزه آكادمي نوبل، جايزه «دفاع از آزادي بيان و ارزش‌هاي انساني» را هم دريافت كرد. يوسا از چهره‌هاي پر جاروجنجال ادبيات داستاني است. به همين دليل هم برنده شدن وي در سال گذشته هياهوي بسياري را همراه داشت. او در آمريكاي لاتين نويسنده سرشناسي است، اما اين كه چرا جايزه نوبل را با تأخير زياد به او دادند، اين هم معمايي است كه احتمالاً در سال‌هاي آينده از آن رمزگشايي بشود. يوسا در دو عرصه، سرسپردگي بي‌چون‌چراي خود را به سرمايه‌داري آمريكا و بسط نفوذ اميرياليستي آن كشور را، در جهان ثابت كرده است. يكي در صحنه‌هاي فعاليت سياسي، ديگري در آثار خود. در عرصه‌هاي سياسي، آن‌گونه كه خود اعتراف مي‌كند، زماني شيفته سوسياليسم و حتي عضو حزب كمونيست پرو هم بوده است. اما به دلايلي كه عنوان مي‌كند، از ماركسيسم فاصله مي‌گيرد و اين‌بار به اردوگاه سرمايه‌داري آمريكا مي‌پيوندد و در حال حاضر از مبلغان متعصب ليبراليسم و سرمايه‌داري شده است و اگر شب‌ها آثار كارل پوپر و آيزيابرلين را نخواند خوابش نمي‌برد. دقيقاً مثل بسياري از كمونيست‌هاي پشيمان! بلندپروازي‌هاي سياسي يوسا به جايي مي‌رسد كه او در سال 1990 در انتخابات رياست جمهوري پرو شركت مي‌كند، اما از فوجي موري ژاپني‌تبار شكست مي‌خورد و تبديل به نامزد ناكام ميشود. و اما يوسا در آثار خود هم سياسي است، به شدت سياسي! گويا سرخوردگي‌ها و شكست‌هايش را در عرصه فعاليت‌هاي سياسي و اجتماعي براي كسب قدرت، در آثارش پي مي‌گيرد و مي‌خواهد ناكامي‌هاي واقعي‌اش را در جهان داستان‌هايش جبران كند. او در برخي از رمان‌هايش از جمله در جنگ آخر زمان با جنبش‌ها و انقلاب‌هاي مردم آمريكاي لاتين به گونه يك نويسنده عقده‌اي و ميرزا بنويس ژنرال‌هاي چكمه‌پوش ظاهر ميشود و رژيم‌هاي ضدمردمي و كودتايي منطقه دفاع مي‌كند. واقعيت اين است كه ميزان اشتياق و سرسپردگي يوسا به آمريكا، بسيار افراطي و غيرعادي به نظر مي‌رسد. او به جاي اين كه در آثارش در كنار آزاديخواهان و استقلال‌طلبان بايستد، مستقيم و يا غيرمستقيم، كانون‌هاي سرمايه‌داري آمريكا را به عنوان آرمان‌شهر و غايت حقوق بشر و دموكراسي نشان مي‌دهد و انگشت اشاره‌اش همواره به سوي كاخ سفيد است، جانبداري افراطي از اردوگاه سرمايه‌داري و خصومت آشكار با دولت‌هاي مستقل و ملي، توسط يوسا، اين پرسش را پيش مي‌آورد، يعني ممكن است او هم مثل جان‌اشتاين بك كه روزگاري يك نويسنده چپ‌گراي پرآوازه‌اي بود و با نوشتن رمان مشهور «خوشه‌هاي خشم»، يكي از آثار ماندگار در زمينه مبارزه تهيدستان، عليه ملاكين و استثمارگران را خلق كرد، اما به مرور كارش به طرفداري از تجاوز غيرانساني آمريكا به ويتنام كشيد و بدنامي ابدي از خود برجا گذاشت و يا جرج اورول كه پس از مرگ نامش در فهرست مأموران سيا منتشر شد و به عنوان نويسندهاي مزدور، منفور عام و خاص گرديد. امروزه چه بخواهيم و چه نخواهيم، ايالت متحده آمريكا، نشانه شر و موجب شرمساري بشريت است. اين كشور حامي ديكتاتورها و دشمن آزاديخواهان و عدالت‌طلبان است، نگاهي به فهرست دوستان آمريكا در صحنه سياست جهاني نشان مي‌دهد كه آن كشور نه به آزادي اعتقاد دارد و نه به حقوق بشر و دموكراسي، اين واژه‌هاي مشعشع، فقط براي فريب مردم و بهانه‌ايست براي سركوب و كشتار كساني كه مي‌خواهند بر مبناي آموزه‌هاي تاريخي و باورهاي فرهنگي خود زندگي كنند و اجازه ندهند تا آمريكا و اروپا در سرنوشت آنها دخالت كنند. اين استقلال‌طلبي و حق تعيين سرنوشت براي مردمي كه مي‌خواهند آزاد باشند. از نظر آمريكا و طرفدارانش گناهي نابخشودني تلقي ميشود كه مستوجب سركوب است و اگر مردم همان سرزمين اراده كردند تا در مقابل تجاوز آمريكا بايستند و از سرزمين و حيثيت فرهنگي خود دفاع كنند، عنوان تروريست به آنها داده ميشود و امثال جناب يوسا با شتاب پشت سر آمريكا مي‌ايستند و با ادبيات شيطاني و تعابير پرطمطراق مي‌كوشند تا كاخ سفيد را تطهير كنند و چهره‌اي مهربان، ملايم و با انگيزه‌هاي انسان‌دوستانه بسياربسيار غليظ به او بدهند. يوسا در خطابه بلند بالاي نوبل خود مي‌گويد: «با سقوط امپراطوري‌هاي تماميت‌خواه فكر مي‌كرديم كه همزيستي، صلح، كثرت‌باوري و حقوق بشر تقويت ميشود و دنيا آدم‌سوزي‌ها و نسل‌كشي‌ها و تهاجم‌ها و جنگ‌هاي خانمان برانداز را پشت سر مي‌گذارد، اما چنين نشد. شكل‌هاي جديدي از توحش سر بر مي‌آورند كه تعصب‌ها هم به آتش‌شان مي‌دمند با تكثير سلاح‌هاي كشتار جمعي، نمي‌توانيم اين نكته را ناديده بگيريم كه اين يا آن گروه كوچك منجيان ديوانه سر شايد روزي فاجعه‌اي هسته‌اي به بار آورند. بايد مانعشان بشويم، مقابله كنيم، شكست‌شان بدهيم[!!] تعدادشان زياد نيست، اما همهمه جنايت‌هايشان در سراسر جهان طنين مي‌افكند و كابوس‌هايي پديد مي‌آورند كه تن ما را مي‌لرزانند[!]...» به نظر مي‌رسد كه مراد اين آدم تا بن دندان آمريكايي نبايد بر اهل خرد پوشيده باشد. او مي‌كوشد تا آمريكا را مالك و ارباب بي‌چون‌وچراي جهان نشان بدهد و مخالفان آن را وحشي و متعصب معرفي كند. آقاي يوسا به خطر سلاح‌هاي كشتار جمعي اشاره مي‌كند كه ممكن است روزي، روزگاري توسط كساني كه از حق خود دفاع مي‌كنند. استفاده شود، اما حاضر نمي‌شود بگويد كه تنها كشوري كه سلاح هسته‌اي مرگبار را عليه انسان‌هاي غيرنظامي و بي‌گناه به كار برد، همين آمريكا بود. هيچ اشاره‌اي به اين جنايت شرم‌آور نمي‌كند. او داشتن سلاح‌هاي هسته‌اي را حق آمريكا مي‌داند. اما اگر مردماني با فلاخن و تيروكمان و سلاح‌هاي ابتدايي مجبور به دفاع از خود شدند، بايد نابود شوند.(جنگ آخر زمان). «... هر زمانه‌اي هراس‌هاي خودش را دارد، زمانه ما دوره متعصب‌هاست. تروريست‌هاي انتحاري، موجودات عتيقه‌اي كه معتقدند با كشتن آدم‌ها به بهشت مي‌روند...» يوسا حرف تازه‌اي نمي‌زند. اين ادبيات را قبلاً ژنرال‌هاي جنگ‌طلب آمريكا و پرونده‌سازان عليه انسان‌هايي كه با اتكا به اعتقادات خويش از موجوديت خود دفاع مي‌كنند، به كار برده‌اند و از فرط استعمال، نخ‌نما شده است.اي كاش مي‌توانستي تهمت و دروغ بديعي بگويي، اما نتوانسته‌اي. خوب است بداني كه انسان مسلمان حق‌طلب و مبارزه به آن معنايي كه تو مي‌گويي نه متعصب است، نه تروريست و نه انتحاري. البته با رشادت و تمام قد در برابر تجاوز به سرزمين و هويت خود مي‌ايستد و شهادت را با كمال اشتياق مي‌پذيرد، چرا كه اين وعده پروردگار است. انسان مسلمان آزاده و شجاع است. زير بار ظلم نمي‌رود، البته بر كسي هم ظلم نمي‌كند.اي كاش پس از سقوط صدام، وقتي مأموران سيا تو را به عراق بردند، سري هم به كربلا مي‌زدي، از فلسفه عاشورا يك كم سر در مي‌آوردي، آن وقت اين وصله‌هاي ناچسب را به مسلمانان نمي‌زدي؛ مي‌دانستي كه تروريست‌ها، متعصب‌هاي بي‌خرد و انتحاري‌هاي بيمار، همه دست‌ساز آمريكاست، تا به اين وسيله چهره‌اي خشن، خوفناك و ضدزيبايي و زندگي از مسلمان‌ها ارائه بدهد. راستي تو سيدحسن نصرالله ما را مي‌شناسي؟ چهره نوراني او را ديده‌اي؟ كلام دلنشين‌اش را شنيده‌اي؟ تو درباره مردي كه شرافتمندانه ايستاده است و از سرزمين خود دفاع مي‌كند، چه مي‌تواني بگويي. اصلاً حرفي براي گفتن پيدا مي‌كني؟ مي‌تواني درك بكني كه مقاومت يعني چه؟ شرافت و عزت و سربلندي يعني چه؟ تو جناب نويسنده طرفدار حقوق بشر، در طول خطابه كذايي‌ات يك كلمه از اسرائيل نگفته‌اي، حتي يك كلمه! خفقان گرفته‌اي. خودت را به تجاهل زده‌اي و گمان برده‌اي حرف‌هايت دربست پذيرفتني است و خريدار دارد. يعني تو اسراييل را نمي‌شناسي؟ از ميليون‌ها انسان آواره از سرزمين خود، بي‌خبري؟ جنايت صبرا و شتيلا به گوشت نخورده؟ شارون و پرز و بقيه قصابان صهيونيست را نمي‌شناسي؟ يا نخواستي در خطابه شيك و شيطاني خود درباره مسائل و مصائب مردم فلسطين حرف بزني؟ فكر كردي همه مردم دنيا، مانند آن تعدادي كه در سالن آكادمي بودند، برايت كف مي‌زنند. نخير آقا، اين خبرها نيست. تو و امثال تو بايد در برابر وجدان‌هاي بيدار بشري پاسخگو باشيد. كودكان مظلوم فلسطيني رهايتان نمي‌كنند. شما در جنايت همه جنايت‌كاران معاصر شريك هستنيد. دست و قلم‌تان به خون بي‌گناهان آغشته است. تنها به قاضي مي‌رويد و راضي هم برمي‌گرديد و گمان مي‌كنيد چون صدايتان بلند است و رسانه‌هاي دروغ پرداز را در اختيار داريد، مي‌توانيد، براي هميشه مردم دنيا را فريب دهيد؟ شما بگوييد و ديگران هم باور كنند؟ كور خوانده‌ايد جناب يوسا! (راستي مي‌داني كور يعني چه؟ كر چه طور؟ بعيد است بدانيد، وقتي قرار است انسان حقايق را نبيند و نشنود... ولش كن!) بي‌فايده است اگر پرسيده شود، آمريكا در عراق و افغانستان چه مي‌كند؟ مقدرات كشورهاي ديگر چه ارتباطي با او دارد كه از آن سر دنيا بلند ميشود مي‌آيد اينجا و كشتار راه مي‌اندازد؟ اميدوارم باز هم حرف‌هاي تكراري نزني و بگويي تروريسم، حقوق بشر، دموكراسي و از اين دست مزخرفات. بهتر است صداقت داشته و اعتراف كني كه براي نفت، سلطه و سركوب آمده. حال از اين حرف‌ها بگذريم و برسيم سر اصل مطلب كه اين مطلب به خاطر آن نوشته شده است. در جايي از خطابه شيطاني‌ات نام امام عزيز ما را در رديف ديكتاتورهايي امثال پينوشه به كار برده بودي و از دولت‌ها تقاض كرده بودي تا ايران را تحريم كنند. اگر از همه پرت و پلاها و خزعبلاتي كه گفته بودي، مي‌شد گذشت، از اين فقره نمي‌شود. تو با قلم كثيف و دهان آلوده‌ات به امام و مقتداي ميليون‌ها مسلمان توهين كرده‌اي و اين جرمي نيست كه مسلمانان نسبت به آن بي‌تفاوت باشند و دست از سر تو بردارند. فرزندان خميني عزيز نام تو را هرگز فراموش نخواهند كرد و يقيناً اسمت را در رديف دشمنان آزادي و استقلال خود خواهند نوشت. تو بي‌شرمانه نام امام ما را در كنار اسم رسواي پينوشه ديكتاتور شيلي گذاشته‌اي و درباره هر دو يك حكم رانده‌اي؛ در حالي كه پينوشه دست نشانده اربابان آمريكايي تو در شيلي بود كه آن همه جنايت كرد، در حالي كه امام‌خميني با رهبري خود، بزرگترين انقلاب رهايي‌بخش را در منطقه خاورميانه و جهان بنياد نهاد و رژيم كودتايي آمريكا و مستبد شاه را سرنگون كرد. تو با كدام شعور و درك سياسي قضاوت مي‌كني؟ رابطه ايرانيان با امام خود رابطه‌اي عميق، انساني و عاشقانه بود كه بر عواطف و احساسات اعتقادي و تاريخي اين ملت استوار است؛ در حالي كه پينوشه جنايتكار، منفور ملت شيلي و مقبول كاخ سفيد بود و تو آقاي نويسنده متوجه اين وجه افتراق نبودي و نيستي؟ آمريكا شاه ايران را با يك كودتاي آشكار بر قدرت نشاند تا بتواند به وسيله عروسك خيمه شب بازي اش ثروت ملت ايران را غارت كند، اما، امام خميني آمد و بساط دولت كودتا را برچيد تا ثروت ايرانيان به وسيله آمريكا چپاول نشود. آن وقت تو توقع داري مردم مزخرفات تو را باور كنند! اما آنچه كه مي‌توان اكنون درباره تو در ايران انجام داد اين است كه از مسئولان كشور درخواست شود تا كتاب‌هايت را ـ كه كم هم نيستند ـ از تمام كتاب فروشي‌ها و كتابخانه‌هاي ايران جمع‌آوري كنند و به كتاب‌هاي ديگرت اجازه چاپ ندهند. اين كمترين گوشمالي براي كسي است كه بي‌ادبانه و بي‌شرمانه نسبت به عزيزترين رهبر و مقتداي ملتي توهين مي‌كند دليلي ندارد، كتاب‌هاي نويسندهاي كه به رهبر و مراد ما توهين كرده و آثارش ضدآزادي و انساني است، در كشور ايران چاپ و پخش شود. اميدوارم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي به اين نكته توجه كند. و اما درباره جايگاه ادبي تو جناب يوسا! بايد بگويم نويسندهاي به شدت معمولي و متوسط هستي و به زحمت ميشود نام تو را در رديف نويسندگان درجه دوم آمريكاي لاتين جاي داد. فقر تخيل و فقدان نگاه عميق به فرهنگ و باورهاي مردمان آن قاره از ويژگي‌هاي كارهاي تست كه در آثار ديگر نويسندگان آمريكاي لاتين نظير ماركز، بورخس، آستورباس و ... به نحو شگفت‌انگيزي مشاهده ميشود. رمان‌هايت شبيه گزارش است و بسيار متكي به اسناد و مستندات. به شدت بوي سفارش‌نويسي از آنها استشمام ميشود. گويا با محافل جاسوسي و سركوبگر آمريكا قرارداد بسته‌اي، تا در هر كجاي جهان جنبش آزاديخواهانه‌اي شكل مي‌گيرد، تو عليه آن بنويسي. از يك نويسنده ضدمردمي و مزدور، انتظاري هم غير از اين نمي‌رود!»
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 259]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها