واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
از مرگ نترس، پسرم! مترجم :ندا احمدلو هشت راه آماده سازي فرزندان براي مرگ پدر بزرگ يا مادربزرگ شان بزرگ ترها معمولاً واقعياتي مانند مرگ را از کودکان خود پنهان مي کنند، با اين توجيه که آنها در اين سنين نبايد نگران و مضطرب شوند. قديم تر ها که پدر بزرگ ها و مادربزرگ ها بيشتر در کانون خانواده بودند و با فرزندان خود زندگي مي کردند، اگر بيماري يا ناراحتي اي برايشان پيش مي آمد بچه ها راحت تر مي توانستند مرگ و دوري از آنها را باور کنند، اما امروزه که مرگ بسياري از آنها در بيمارستان، خانه شخصي يا سراي سالمندان رخ مي دهد، آماده کردن کودکان براي پذيرش مرگ آنها سخت تر شده و والدين ترجيح مي دهند صورت مساله را در ذهن کودکان پاک کنند، در حالي که روان شناسان معتقدند که پنهان کردن يا صحبت نکردن در مورد مرگ نزديکان باعث سردرگمي و خشم کودکان مي شود.اگرخداي ناکرده خواستيد با فرزندتان درباره مرگ پدر بزرگ يا مادربزرگش صحبت کنيد، مي توانيد از اين هشت روش پيشنهادي روان شناسان کمک بگيريد. 1-درباره حقيقت مرگ با او حرف بزنيد يکي از ساده ترين و بهترين روش هاي آماده سازي کودک براي مرگ پدر و مادر بزرگ پير و بيمارش شرح دادن روند مرگ در موجودات مختلف است. شما مي توانيد يک حيوان خانگي مرده، يک گل پژمرده و خشکيده يا حتي حشره اي بي جان را به او نشان دهيد و بگوييد که هر موجود جانداري که پا به اين دنيا مي گذارد حتماً يک روز هم از اين دنيا مي رود و اگر قرار بود همه موجودات زنده بمانند که دنيا از فرط شلوغي ديگر مکان مناسبي براي زندگي کردن نبود. به اوبگوييد که زندگي اين دنيا با مرگ همراه است و سعي کنيد کلمات و جملات ساده اي را در بيانتان استفاده کنيد و مسايل را نکته به نکته و همراه با مثال برايش شرح دهيد تا هجوم يکباره اطلاعات او را گيج نکند. اگر پدر يا مادر بزرگ فرزندتان بيماري سختي دارد و شما مي دانيد که به زودي با مرگ ترک تان خواهد کرد،بهتر است که نزديک بودن او به مرگش را حتماً به فرزندتان بگوييد.اين کار خيلي خوب و مفيد است زيرا زماني که شما با مرگ پدر يا مادرتان مواجه مي شويد آن قدرغم و اندوه شديد سراسر وجودتان را فرا گرفته که شايد نتوانيد رفتار مناسبي با کودکتان داشته باشيد و آرام مطلع کردن او در اين شرايط برايتان بسيار دشوار باشد. اينکه شما ناراحتي تان نسبت به از دست دادن پدر يا مادر خود را به فرزندتان نشان دهيد خيلي خوب است ولي مطمئن باشيد مطلع کردن کودک از مرگ پدر يا مادر بزرگش زماني که غم و اندوه برشما چيره شده براي فرزند بسيار نگران کننده و اضطراب آور است. 2-به سؤال هايي که درباره مرگ مي پرسد جواب بدهيد سعي کنيد بدون هيچ گونه نگراني يا ناراحتي تمام سوالات فرزندتان در مورد مرگ را پاسخ دهيد.دقت کنيد که دروغ و عدم صداقت در کلام تان راه نداشته باشد.هرچند که پاسخ دادن به بسياري از سوالات کودکان ممکن است سخت باشد اما شما مي توانيد با توجه به عقايد شخصي و مذهبي تان بدون استفاده از لغات پيچيده، جواب آنها را بدهيد. مثلاً پاسخ به اين سوال که «آيا مادر بزرگ بعد از مرگش هم مرا خواهد ديد؟» در نگاه اول کمي دشوار است اما شما با در نظرگرفتن اعتقادات خود و شرايط روحي فرزندتان به سادگي مي توانيد به اين سوال او پاسخ دهيد. از قصه بافي براي فرزندتان به شدت پرهيز کنيد. شايد اگر شما به کودک خود بگوييد که الان مادر بزرگت روي ابرهاي نرم و سفيد آسمان نشسته، تورا نگاه مي کند و از دور برايت بوسه مي فرستد او کمي خيالش راحت شود و در لحظه مرگ او را ناخوشايند نبيند اما اين قصه بافي شما وقتي کودک بيشتر با دنياي بيرون واقعيات ارتباط برقرار کند، او را گيج و سردرگم مي کند بنابراين اگر به سادگي بگوييد که جواب برخي از سوالاتش را نمي دانيد ولي از افرادي که مي دانند مي پرسيد و به او مي گوييد خيلي بهتر از سرهم کردن يک داستان خيالي است.3-اجازه دهيد کودک قبل از مرگ پدر بزرگ يا مادربزرگش وقت زيادي با آنها بگذرانداگر پدر و مادرتان در نزديک منزل شما زندگي مي کنند، به فرزندتان اجازه دهيد که به صورت منظم به ديدار آنها برود. در نگاه اول گفتن اين موضوع به کودک که عمر پدرو مادر بزرگت رو به اتمام است براي او نگران کننده است اما اگر شما فرصت رفت و آمد و ملاقات هاي مکرر را براي اوفراهم کنيد، کودکتان بهتر مي تواند از نظر رواني با پدر و مادربزرگش اخت شود و حس ترس پس از مرگ به ياد و خاطره اي شيرين برايش مي گردد. 4-بيشترکنارش باشيد با والدين و فرزندانتان يک پروژه خانوادگي را راه اندازي کنيد و نتيجه و ثمره آن را به عنوان يک ميراث خانوادگي ارزشمند نگهداري کنيد. بچه هاي خيلي کوچک مي توانند با پدر و مادربزرگشان عکس يادگاري بگيرند و آن را در آلبوم خانوادگي قرار دهند.بزرگ ترها مي توانند از گوش دادن، ضبط کردن صدا و فيلم گرفتن از پدر بزرگ و مادر بزرگ در هنگام تعريف کردن داستان هاي قديمي زندگي شان لذت ببرند و شما هم مي توانيد از لحظه به لحظه در کنار هم بودن فرزند و والدينتان عکس بگيريد و عکس ها را روي ديوار اتاق فرزندتان بچسبانيد.تمام اين کارها باعث مي شود که فرزند شما پس از مرگ پدر يا مادر بزرگش احساس خوشايندي و لذت بخشي نسبت به آنها داشته باشد. 5-برايش کتاب هايي بخريد که با زبان ساده از مرگ حرف زده باشدکتاب هاي مختلف و بسيارعالي در مورد مرگ به زبان ساده براي کودکان در بازار يا کتابخانه ها موجود است. شما مي توانيد با تهيه، خواندن و تشويق کودکتان به جمع آوري اطلاعات از آنها، او را براي روبه روشدن با مسايل دشواري مانند مرگ عزيزانش که ممکن است به زودي به وقوع بپيوندد، آماده کنيد.6-کودکتان را به نقاشي کردن و نوشتن تشويق کنيد کودکان معمولاً در بيان احساساتشان دچار مشکل هستند اما اغلب آنها مي توانند با نقاشي کردن يا نوشتن احساسات خود را نسبت به مسايل پيرامونشان ابراز کنند و از اين طريق نوعي تخليه رواني انجام دهند. پس بهتر است آنها را هرچه بيشتر به اين نوع کارها تشويق و ترغيب کنيد.7-معلمش و اطرافيانش را از موضوع مطلع کنيد با معلم، مربي، پرستار يا هر فرد ديگري که فرزندتان به طور مداوم با او ارتباط دارد،در مورد اينکه او به تازگي پدر يا مادربزرگش را از دست داده صحبت کنيد.دانستن اين مطلب به اطرافيان فرزندتان کمک مي کند تا آنها بتوانند رفتارهاي متناسب با شرايط روحي کودک شما از خود بروز دهند و در صورت نيازحمايت عاطفي و رواني خود را از او دريغ ندارند. 8-بايک مشاور يا روان شناس کودک مشورت کنيد اگر رفتار غيرطبيعي، اضطراب، افسردگي و عکس العمل هاي دور از انتظاري از فرزندتان نسبت به مرگ پدر يا مادر بزرگش ديديد، مناسب ترين راه مشورت کردن با يک مشاور يا روان شناس کودک است. مطمئن باشيد که يک متخصص خوب مي تواند در کاهش اضطراب و غم فرزند شما نقش به سزايي را ايفا کند. منبع:ريدرز دايجست منبع:روزنامه سلامت شماره 228/خ
#اجتماعی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 389]