واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: مراسم دوازدهمين سالروز درگذشت زندهياد علي حاتمي با پخش دو مستند از عزيز ساعتي و روح الله امامي و با اهداي نشان فيروزه جشنوارهي سينما حقيقت و لوح يادبودي به دخترش ليلا حاتمي برگزار شد. به گزارش خبرنگار سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، در اين مراسم كه شامگاه دوشنبه 18 آذر ماه در مركز گسترش سينماي مستند و تجربي برگزار شد؛ خسرو سينايي كارگردان سينما گفت: قرار نبود كه در اين مراسم صحبت كنم اما با ديدن فيلمهاي مستندي كه پخش شد خواهش كردم كه چند جملهيي مطرح كنم. با ديدن اين فيلمها به اين نتيجه رسيدم كه اگر علي حاتمي بود سينماي ما بسيار قوي تر ميشد نه به تنها خاطر فيلمهايي كه او ميساخت بلكه به دليل توانايياش در فراهم آوردن ملزومات ساخت فيلم. سينايي ادامه داد: در سالهاي اخير بسياري از كارگردانها به ناچار به كمترينها قناعت ميكنند و من هم به عنوان يك فيلمساز براي ساخت اثرم تمام پروبال آن را قيچي ميكنم در حالي كه سينما فقط به كارگردان ،بازيگر و فيلمبردار نياز ندارد بلكه نيازمند گريممور، طراح صحنه و ... است. علي حاتمي توانايي استفاده از همهي اين موارد را داشت. با ديدن حيوانات و درشكههايي كه او در ساختن آثارش استفاده ميكرد و با ديدن انبوه افرادي كه در ساخت اين پروژه همكاري داشتند در دلم گفتم؛ جايت خالي است علي حاتمي چون ميتوانستي، اما من هرگز نتوانستم. به اعتقاد خسرو سينايي اگر علي حاتمي بود امروزه سينماي ما چهرپردازان،فيلم بردارن و طراحان صحنهي حرفهيي بسيار بيشتري ميداشت، چون حاتمي ميتوانست تهيه كنندگان و مسوولان دولتي و سينمايي را وادار به افزايش امكانات كند. سينايي با اشاره به دشواريهاي فراوان ساخت شهرك سينمايي گفت: ساخت اين شهرك يك شاهكار بود و تا به امروز براي ساخت فيلم هاي تاريخي به آن مراجعه ميكنيم. اين كارگردان با گراميداشت خاطرهي هنرمنداني همچون مهرداد فخيمي ، روح الله امامي، و ... عنوان كرد: اين هنرمندان با جان و دل براي سينماي ما كار كردند، اما مطبوعات ما در جنجال ستاره سازي آنان را فراموش ميكنند. او در بخش ديگري از سخنان خود يكي از بزرگترين دستاوردهاي علي حاتمي را پرداختن به سينماي ايراني دانست و گفت: علي حاتمي مدلهاي فيلمهاي خود را از اين جا و آن جا نميگرفت، او به دنبال سينماي اصيل ايراني بود. سينايي يادآور شد: سالها پيش به يكي از مسوولان سينمايي گفتم ما نسلي هستيم كه قبل و بعد از انقلاب را آگاهانه تجربه كردهايم، اگر به دليل محدوديتها نسل ما نتواند تاريخ پيش از انقلاب را آنگونه كه بوده منعكس كند، بخشي از تاريخ ما نابود ميشود. به گفتهي او نسلهاي جوان كه از تاريخ پيش از انقلاب آگاهي ندارند بر اساس ذهنيت خودشان كار ميكنند و اينجا است كه ارزش علي حاتمي و هم نسلان او نبايد فراموش شود. سينايي سخنان خود را اينگونه پايان داد: نسل علي حاتمي يكي يكي خواهند رفت و اينها قبل از انقلاب را به ياد داشتند و ماجراهاي فراواني ميدانستند كه قابليت فيلم شدن داشت و مي توانست به حفظ تاريخ ما كمك كند. در ادامهي اين مراسم شاپور عظيمي به عنوان منتقد سينما طي سخناني ديالوگهاي آثار حاتمي را بسيار پربار دانست و گفت: در نگاه اول اين ديالوگها به نوعي ما را فريب ميدهد، چون سينماي او را در نوشتن ديالوگ هاي زيبا و غني خلاصه ميكنيم و اين چنين است كه يكي از نقاط ارزشمند سينماي حاتمي براي ما مغفول مانده است كه همان نوع رضايت و قصه گويي است. او با اشاره به اينكه شخصيتهاي آثار علي حاتمي بسيار ملموس هستند ياد آور شد: سريال «هزاردستان» در زمان خود با ديگر سريالها فاصله داشت و امروزه در تلويزيون كمتر شاهد چنين روايتهاي عميق ،پيچيده و سهل و ممتنعي هستيم. عظيمي ادامه داد: علي حاتمي در روايتها، شخصيتپردازي و به ويژه ديالوگنويسياش مانند نتهاي تزييني استفاده ميكرد كه رنگ و بوي خاصي به آن اثر ميداد. او روايتهاي حاتمي را شرقي توصيف كرد و گفت: اين روايتها براي مخاطب ايراني بسيار باورپذير است و خوشحالم هيچ يك از فيلمهاي او در آن سوي آبها درك نميشود چرا كه مصداق بسيار درستي براي سينماي ملي ما است و نشانگر شناخت عميق اين فيلم ساز از مخاطب ايراني است. عظيمي تاكيد كرد: هرگز نميتوان از فيلمسازي مانند علي حاتمي گذشت و به همين دليل دوازده سال پس از مرگ او هنوز سينماي او كه بسيار حساب شده و ماهرانه است براي ما زنده و جاري است. او در سينماي خود يك هدف را دنبال ميكرد كه همان مخاطب است. اين منتقد سينما سخنان خود را اين گونه به پايان برد: علي حاتمي با مهارت تمام رد پاي خود را در آثارش محو ميكند تا مخاطب بدون واسطه با اثر او ارتباط دروني برقرار كند. در بخش ديگري از اين مراسم طهماسب صلحجو ديگر منتقد حاضر در برنامه نسل موج نو سينماي ايران را بي همتا توصيف كرد و گفت: علي رغم حضور چهرههاي مستعد در ميان نسل جوان هنوز فيلم سازان موج نو بي همتا هستند،فيلم سازاني كه بدون موعظه بر ما تاثير گذاشتند. به گفتهي او سينماي حاتمي شاخصهي مهمي دارد كه ما را به ياد گذشته و رگ و ريشههايمان مياندازد. در تمام فيلمهاي او شيوهي روايت و انتخاب موضوع ما را با گذشتها درگير ميكند و اهميت اين نگاه امروز بيشتر به نظر ميرسد. زيرا در دورهيي به سر ميبريم كه فراموشي به يك بيماري مزمن تبديل شده است. صلح جو متذكر شد: امثال علي حاتمي ديگر به وجود نميآيند، فيلم سازاني كه نه تنها در سينما كه بر فرهنگ اجتماعي ما تاثيرگذار بودند و به ما ياد دادند بهترين الگوها نزديكترين افراد به ما هستند. به اعتقاد اين منتقد، علي حاتمي در سينمايش به گويش تهراني هويت داد، ديالوگ هاي شعر گونهي او برگرفته از گويش و زباني است كه از ذهنيت او عبور كرده و قدري پالودهتر شده است و اگر قرار باشد دربارهي گويش تهراني پژوهشي انجام شود، آثار حاتمي تنها نمونهي موجود در سينما است. صلحجو در پايان سخنانش گفت: در آثار علي حاتمي زندگي حال در گذشته رخ ميدهد و به اين باور ميرسيم كه ما هم در گذشته زندگي ميكنيم و تنها نشانههاي زندگيمان تغيير كرده است. بنابراين سينماي حاتمي براي نسل جوان هم ميتواند خاطره ساز باشد و شايد از طريق اين سينما بتوان بيماري فراموشي را كه گريبان اين نسل را گرفته است درمان كرد. انتهاي پيام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 224]