خروج نيروهاي خارجي از عراق و افغانستان تنها راه ثبات منطقه

واضح آرشیو وب فارسی:هموطن سلام: خروج نيروهاي خارجي از عراق و افغانستان تنها راه ثبات منطقه
اشاره :
خبرنگار خبرگزاري « كيودو » ژاپن به مناسبت سي امين سالگرد پيروزي انقلاب اسلامي ايران با دكتر حسن روحاني رئيس مركز تحقيقات استراتژيك مجمع تشخيص مصلحت نظام و دبير اسبق شوراي عالي امنيت ملي كشورمان پيرامون موضوعاتي مثل جايگاه رهبري در ايران ايجاد رابطه ميان ايران و امريكا سياست خارجي برنامه هسته اي ايران و موضع ايران در خصوص حضور نيروهاي خارجي در منطقه مصاحبه اي انجام داده و نظر ايشان را درباره موضوعات مطروحه جويا شده است كه مشروح اين مصاحبه در ادامه تقديم خوانندگان مي شود.
دكتر حسن روحاني در پاسخ به اولين سوال خبرنگار خبرگزاري كيودو ژاپن در خصوص ارزش و جايگاه فعلي ولايت فقيه در ايران پس از گذشت 30 سال از پيروزي انقلاب اسلامي و اينكه آيا اين مقام همچنان پر قدرت هست يا خير گفت : رهبري نظام دو بعد دارد; يك بعد ديني و مذهبي و يك بعد سياسي و قانوني . مردم ايران چون اكثريت قاطع قريب به اتفاقشان مسلمان هستند از لحاظ اعتقادي جايگاه ويژه اي را براي رهبري قائل هستند و علاوه بر آن دستورات رهبري كه از منابع ديني و مذهبي نشات مي گيرد را لازم الاجرا مي دانند و آنها را به عنوان وظايف ديني اطاعت مي كنند.
از ديد سياسي و قانوني هم رهبري نظام بالاترين مقام نظام است و هر سه قوه در نظام (مقننه مجريه و قضائيه ) تحت نظارت رهبري فعاليت مي كنند و هماهنگي بين سه قوه نيز به عهده رهبري است . به اضافه اينكه تنفيذ راي مردم نسبت به رئيس جمهور برعهده رهبري است و انتخاب رئيس قوه قضائيه هم از طرف ايشان انجام مي گيرد. بنابراين فرقي نمي كند كه رئيس جمهور يا رئيس مجلس روحاني يا غيرروحاني باشند و اصلا اين موضوع تاثيري ندارد. يعني اگر اينها روحاني باشند يا غيرروحاني در قدرت رهبري نفوذ رهبري و تاثيرگذاري رهبري در امور كشور فرقي نخواهد داشت . مي دانيد كه نيروهاي مسلح تحت فرمان رهبري هستند و ايشان فرمانده كل نيروهاي مسلح است و همچنين سياست هاي كلي نظام هم از طرف ايشان تعيين و اعلام مي شود.
به اعتقاد من در طول 30 سال گذشته جايگاه رهبري و مقام رهبري در همان جايگاه قبلي خودش هست و تغييري نكرده است و مردم همان اعتقاد و احترام را نسبت به رهبري قائل هستند و تاثير تدبير و سياست هاي رهبري مثل گذشته است .
رئيس مركز تحقيقات استراتژيك مجمع تشخيص مصلحت نظام پيرامون ايجاد رابطه ميان ايران و آمريكا با توجه به روي كار آمدن دولت جديد در امريكا و اظهار علاقه باراك اوباما براي مذاكره با همه كشورها به خصوص ايران گفت : مي دانيد كه در مجموع رفتار دولت آمريكا بعد از پيروزي انقلاب اسلامي و در طول اين 30 سال با دولت و ملت ايران رفتار خصمانه اي بوده است . در جنگ هشت ساله عراق عليه ايران متاسفانه آمريكايي ها از متجاوز كه عراق بود حمايت كردند. همچنين در طول اين مدت با تحريم هاي مختلف آمريكا تلاش كرد بر دولت ايران فشار وارد كند. حتي آمريكا در روابط بين ايران و كشورهاي ديگر از جمله كشورهاي صنعتي همواره پشت پرده دخالت كرده كه اين روابط روابط گسترده و گرمي نباشد. بنابراين نسبت به هيات حاكمه و دولت آمريكا در كل يك بدبيني سابقه داري در ايران وجود دارد. در دوران رياست جمهوري بوش اين بدبيني به اوج خود رسيد. مخصوصا آن زماني كه بوش اعلام كرد كه سه كشور ايران عراق و كره شمالي به عنوان محورهاي شرارت هستند.
شعارهاي اوباما نشان مي دهد كه دولت آمريكا در فكر تغيير سياست است . در صورتي كه در مقام عمل و اجرا ما شاهد يك تغيير قابل ملاحظه اي باشيم اين موضوع مي تواند زمينه را براي تحول در روابط دو كشور فراهم كند.
در داخل ايران نظرات مختلفي در اين زمينه وجود دارد كه هدف اصلي آقاي اوباما چيست . برخي معتقدند به دليل اينكه سياست هاي آمريكا در منطقه ناموفق بوده و همچنين به دليل اينكه مردم منطقه نسبت به آمريكا كاملا نفرت دارند و آمريكا در سياست هايش شكست خورده بنابراين واقعا آمريكا دنبال تغيير سياست در منطقه و از جمله نسبت به ايران است . نظر ديگري هم وجود دارد و آن نظر اين است كه عده اي معتقدند كه آمريكا نمي خواهد سياست فشارش را بر ايران تغيير بدهد اما شيوه اش را مي خواهد تغيير دهد و براي اينكه آمريكا بتواند متحدين بيشتري را براي فشار به ايران جذب كند به اين فكر افتاده كه ابتدا بحث مذاكره با ايران را مطرح كند و حتي احتمالا مذاكراتي را هم با ايران شروع كند و بعد با اعلام اينكه مذاكره با ايران ناموفق بوده بتواند با جذب متحدين بيشتر فشار را بر ايران افزايش دهد. مخصوصا اينكه در دوران هشت سال حكومت دموكراتها در دوران كلينتون ما شاهد بوديم كه لحن آمريكا نسبت به ايران نرم تر بود اما تحريم ها عمدتا در آن دوران نسبت به ايران افزايش پيدا كرد.
مسئولين جمهوري اسلامي ايران منتظر يك تغيير واقعي در رفتار آمريكا هستند و نه تنها در لحن و بيان . آنچه مسئولين جمهوري اسلامي ايران گفته اند عمدتا خواسته اند بگويند در مسائلي كه ايران روي آنها حساسيت دارد مي خواهد شاهد تغيير در رفتار آمريكا نسبت به آنها باشد. ضمن آنكه خود آمريكايي ها هم آنطور كه ما احساس مي كنيم هنوز نياز به زمان دارند تا نسبت به تدوين سياست هايشان نسبت به ايران به يك نظر مدوني برسند. از سياست ادامه تخاصم بين دو كشور يا سياست تنش زايي بين دو كشور استقبال نمي كنيم .
حجت الاسلام روحاني در پاسخ به اين سوال كه چرا رويكرد ديپلماسي ايران طي 30 سال گذشته گاهي متمايل به غرب بوده و گاهي متمايل به شرق و چرا دولتها در ايران گاهي تندرو و گاهي ميانه رو هستند و به طور كلي نظر وي درباره اين دو روش ديپلماسي چيست گفت : در ايران همواره دو نظر وجود داشته است . يك نظر مي گويد مي شود با غرب از طريق گفتگو و تعامل به نتيجه مطلوب رسيد و نظر ديگري معتقد است كه گفتگو و تعامل با غرب ما را به نتيجه اي نمي رساند و ما بايد راه خودمان را برويم . شما مي دانيد در دوران آقاي هاشمي رفسنجاني مذاكرات ايران و اروپا شروع شد ابتدا تحت عنوان مذاكرات انتقادي و بعد تحت عنوان مذاكرات سازنده همان وقت عده اي معترض بودند و مي گفتند اينگونه مذاكرات وقت تلف كردن است و ما را به جايي نمي رساند.
در دوران آقاي خاتمي خود آقاي خاتمي و دولتش در مجموع بيشتر تمايل داشتند كه از طريق تعامل و مذاكره با غرب به نتيجه مطلوب دست پيدا كنند. آن زمان هم عده اي مخالف اين نوع رفتار با غرب بودند. آقاي احمدي نژاد وقتي آمد آن سياست را دنبال نكرد. اولين بحث در دولت جديد اين بود كه ما بايد نگاهمان را به جاي غرب به سمت شرق تغيير دهيم و همچنين معتقد بودند كه ما براي دستيابي به اهدافمان نبايد منتظر گفتگو و تعامل با غرب باشيم و با امكانات داخلي خودمان و با كشورهايي كه كم و بيش با ما روابط نزديك دارند بايد راه توسعه را ادامه دهيم . لذا شما مي بينيد كه حجم روابط اقتصادي ما با چين روسيه افزايش و حجم روابط ما با اروپا كاهش پيدا كرد. بنابراين ما اگر بخواهيم آن هشت سال را با اين چهار سال مقايسه كنيم مي بينيم اين تفاوت اساسي بين اين دو سياست وجود دارد و مي دانيد كه در داخل كشور ما هم هر كدام از اينها طرفداراني دارند. شما در روزنامه ها هم مي بينيد كه بعضي طرفدار اين سياست و بعضي طرفدار آن سياست هستند و حالا در ايام انتخابات كه كانديداها به صحنه تبليغات مي آيند شما بيان اين اختلافات را بيشتر در بيان كانديداها خواهيد ديد. اما من سياست تعاملي را ترجيح مي دهم و فكر مي كنم آن مسير مسير موفق تري خواهد بود.
دكتر روحاني در خصوص مسئله هسته اي ايران گفت : ما كه در بحث هسته اي كاري خلاف مقررات بين المللي انجام نمي دهيم آنچه و قرارداد پادمان است و با نظارت آژانس فعاليت مي كنيم . تنها بحثي كه هست بعضي از كشورهاي NPT ما انجام مي دهيم در چارچوب غربي نسبت به آينده برنامه ما اظهار نگراني مي كنند. ما مي توانيم اين موضوع را در ضمن مذاكره با آنها به نتيجه مطلوب برسانيم .
دكتر روحاني در خصوص چشم انداز روابط ايران و ژاپن و همچنين حضور نيروهاي خارجي در عراق و افغانستان و اينكه آيا ايران پيشنهادي براي برون رفت نيروهاي خارجي از مشكلات موجود در منطقه دارد گفت : جمهوري اسلامي ايران از ابتداي پيروزي انقلاب همواره علاقمند بوده كه با ژاپن يك روابط خوب و دوستانه اي داشته باشد شما مي دانيد كه در همان اوايل انقلاب آقاي هاشمي رفسنجاني به عنوان رئيس مجلس ايران به ژاپن سفر كردند. در دوران رياست جمهوري آقاي هاشمي و آقاي خاتمي آنها هم سفرهايي به ژاپن داشتند. يك نگراني در ايران هميشه وجود دارد و آن اينكه روابط دو كشور تحت تاثير فشار آمريكا قرار بگيرد. اگر مسئله مداخله كشور ثالث نباشد هيچ مانعي به اعتقاد من براي توسعه روابط دو كشور وجود ندارد. چون ما از لحاظ تاريخي هيچ مشكلي در روابط بين دو ملت ايران و ژاپن نمي بينيم . مثلا بعضي از مذاكرات و قراردادهايي كه بين دو كشور بود به عنوان نمونه ميدان نفتي آزادگان كه بعد ژاپن در يك شرايطي عقب نشيني كرد اينها يك مقدار اثر سو گذاشت در اعتقاد نسبت به تصميمات دولت ژاپن و همچنين نسبت به اينكه چقدر مي شود براي روابط بلندمدت بين دو كشور برنامه ريزي و فكر كرد. البته در مسئله هسته اي هم توقع ما اين بود كه ژاپن در آژانس يا در مراحل بعدي از جمهوري اسلامي ايران حمايت كند.
اما نسبت به كشورهاي همسايه همانطور كه مي دانيد هم كشور همسايه شرقي ما افغانستان تحت اشغال نيروهاي خارجي است و هم همسايه غربي ما عراق اين چنين است . ما نسبت به حضور نيروهاي خارجي در دو كشور بدبيني داريم . براي اينكه ما فكر مي كنيم بحث گسترش ناتو در اين منطقه مطرح است و اينكه نيروهاي فراواني مي خواهند در افغانستان جمع شوند جاي اينكه هدف بحث امنيت افغانستان باشد براي به دست آوردن پايگاههايي در منطقه براي كنترل كشورهاي منطقه است . بنابراين ما مي بينيم اهدافي كه آمريكا در افغانستان اعلام مي كند هيچ كدام محقق نشده است . نه بحث تروريسم و نه بحث موادمخدر. در بحث موادمخدر مي دانيد كه از سال 1380 كه افغانستان مورد اشغال قرار گرفت تاكنون موادمخدر چند برابر شده است و همچنين كشورهايي هستند در منطقه كه با آمريكا روابط بسيار نزديكي دارند و اينها هنوز هم به طالبان كمك مي كنند و مي دانيم و خبر داريم كه برخي از كشورهاي اروپايي هم در حال حاضر با طالبان به طور مخفيانه مذاكره مي كنند. بنابراين اهدافي كه به ظاهر غرب اعلام مي كند در مقام عمل چيز ديگري است .
بنابراين پيشنهاد ما اين است كه براي ثبات منطقه هر چه زودتر نيروهاي خارجي بايد از منطقه خارج شوند و بر فرض اگر كشورهاي منطقه نياز به كمك داشته باشند خود كشورهاي منطقه قادر هستند كه آنها را ياري و كمك كنند حتي در بحث امنيت .
الان شاهد هستيم كه آمريكايي ها در روابط عراق با كشورهاي همسايه در مواردي كه منافع خودشان تامين نيست دخالت و بر دولت عراق فشار وارد مي كنند. ايران روابط نزديكي با عراق و دولت آقاي نوري مالكي دارد و هم روابط خوب و نزديكي با افغانستان و دولت آقاي كرزاي داريم .
دكتر روحاني درباره مذاكره ايران با آمريكا در ارتباط با برنامه هسته اي و مسائل مربوط به عراق و افغانستان گفت : قبلا در مورد هر دو موضوع با آمريكا مذاكره داشته ايم . ما با افغانستان حتي قبل از حمله آمريكا به افغانستان با حضور سازمان ملل و برخي كشورهاي اروپايي مذاكره داشته ايم و در يك مقاطعي هم آمريكا حضور داشت . البته آن مذاكرات مذاكرات ايران و آمريكا نبود سازمان ملل و كشورهاي ديگر هم حضور داشتند. عراق را هم شما مي دانيد كه هم در دوران رياست جمهوري آقاي خاتمي و هم در دوره آقاي احمدي نژاد چندين نوبت با آمريكا راجع به عراق مذاكره داشته ايم . در دوران آقاي خاتمي با حضور سازمان ملل و در دوران آقاي احمدي نژاد با حضور دولت عراق بود. بنابراين اگر مصالح كشورهاي منطقه تقاضا كند و مورد نظر دولت افغانستان و دولت عراق باشد مانعي نيست كه آن مذاكرات دوباره به صورت جديدي شروع شود.
نسبت به برنامه هسته اي هم چارچوب 1 +5 وجود دارد آمريكا هم در آنجا حضور دارد و مي توان در آن چارچوب بحث كرد.
جايگاه رهبري و مقام رهبري از ابتداي انقلاب تاكنون تغييري نكرده و در همان جايگاه قبلي خودش است و مردم همان اعتقاد و احترام را نسبت به رهبري قائل هستند.
شعارهاي اوباما نشان مي دهد كه دولت آمريكا در فكر تغيير سياست است . در صورتي كه در مقام عمل و اجرا ما شاهد يك تغيير قابل ملاحظه اي باشيم اين موضوع مي تواند زمينه را براي تحول در روابط دو كشور فراهم كند.
در دوران هشت سال حكومت دموكراتها در دوران كلينتون لحن آمريكا نسبت به ايران نرم تر بود اما تحريم ها عمدتا در آن دوران نسبت به ايران افزايش پيدا كرد.
مسئولين جمهوري اسلامي ايران منتظر يك تغيير واقعي در رفتار آمريكا هستند و نه تنها در لحن و بيان .
در ارتباط با پرونده هسته اي ايران توقع ما اين بود كه ژاپن در آژانس يا در مراحل بعدي از جمهوري اسلامي ايران حمايت كند.
هيچ كدام از اهداف آمريكا در افغانستان مثل مبارزه با تروريسم و كنترل موادمخدر در اين كشور محقق نشده است .
براي ثبات منطقه هر چه زودتر نيروهاي خارجي بايد از منطقه خارج شوند.

سه|ا|شنبه|ا|29|ا|بهمن|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: هموطن سلام]

[مشاهده در: www.hamvatansalam.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]