تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815062570
من امیدوارم؛ رویای مارتین لوترکینگ یا کابوس کاندولیزا رایس؟
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اندیشه - یادداشتی از ادواردو گالئانو، نویسنده اروگوئهای که از آثارش میتوان به «فوتبال در آفتاب و سایه» و «شب‌ها و روزهای عشق و جنگ» اشاره کرد. آیا اوباما، به عنوان رهبر و کنترل‌کننده حکومت جدید، می‌تواند ثابت کند که تهدیدهایش به جنگ علیه ایران و پاکستان سخنانی پوچ بیش نبوده‌اند که صرفاً در طول رقابت انتخاباتی و در جهت گول زدن مخاطبان سخت‌گیر به زبان آمده‌اند. من امیدوارم این‌طور باشد. و من امیدوارم او حتی برای یک لحظه هم به دام این وسوسه نیفتد که سوء‌استفاده‌های جورج بوش را تکرار کند. با این‌همه اوباما اینقدر شان و متانت داشت که وقتی حزب دموکرات و جمهوریخواه آغاز جنگ عراق را تحسین و تشویق می‌کردند، علیه این کشت‌وکشتار رای دهد. واژه‌ای که در رقابت انتخاباتی اوباما و در سخنرانی‌هایش بیش از همه تکرار شد «رهبری» بود. آیا او در دولت خود نیز به این باور پایبند خواهد بود که کشورش برای نجات جهان برگزیده شده؟ یعنی همان ایده زهرآگینی که او تقریباً با همه هم‌قطارانش در میان گذاشته. آیا او همچنان بر رهبری جهانی ایالات متحد و ماموریت مسیحایی‌اش برای در دست گرفتن زمام امور اصرار خواهد کرد؟ من امیدوارم بحران اخیر که بنیان‌های امپراطوری را به لرزه انداخته لااقل به کار واقع‌گرایی و فروتنی دولت جدید بیاید. آیا به نظر اوباما نژادپرستی امری طبیعی است، اما فقط زمانی‌که علیه کشورهایی به کار گرفته شود که آمریکا بدان‌ها تجاوز کرده؟ آیا این نژادپرستی نیست که تعداد تک تک کشته‌های متجاوزان آمریکایی را در عراق حساب کنیم و چرتکه بیندازیم، و از سوی دیگر متکبرانه انبوه کشته‌شدگان طرف مقابل را نادیده بگیریم. آیا این دنیایی که در آن شهروندان به شهروند درجه یک و دو و سه تقسیم می‌شوند و مردگان به مرده درجه یک و دو و سه، نژادپرست نیست؟ پیروزی اوباما در مقیاس جهانی به عنوان نبردی پیروزمندانه علیه نژادپرستی مورد استقبال قرار گرفت. من امیدوارم او در حکومت‌داری‌اش بتواند از پسِ این مسئولیت بزرگ برآید. آیا دولت اوباما بار دیگر صدق این نظریه را اثبات خواهد کرد که حزب دموکرات و جمهوریخواه، صرفاً دو نام یک حزب واحدند؟ من امیدوارم میل به تغییر، که در انتخابات اخیر شکل گرفت و تثبیت شد، چیزی بیش از وعده و امیدی واهی باشد. من امیدوارم دولت جدید شجاعت شکستن سنتِ تصمیم‌گیریِ یک و تنها یک حزب را داشته باشد؛ همان تنها حزبی که پشت نام دو حزب پنهان شده و در لحظه حقیقی و دقیقه نود، وقتی جنگی ساختگی پیش می‌آید کم و بیش یک تصمیم واحد می‌گیرند. آیا اوباما می‌تواند به تعهدش مبنی بر تعطیلی زندان شوم گوانتانامو وفادار بماند؟ من امیدوارم و امیدوارم او همچنین به محاصره منحوس دریایی کوبا خاتمه دهد. آیا اوباما همچنان معتقد است کشیدن دیواری که از عبور مکزیکی‌ها از مرز جلوگیری می‌کند،× کار مناسبی است، در‌حالی‌که پول و ارز همچنان رد‌و‌بدل می‌شود بدون اینکه کسی از دیگری پاسپورت بخواهد. اوباما در طول رقابت‌های انتخاباتی، هیچ‌گاه صادقانه با موضوع مهاجرت برخورد نکرد. من امیدوارم، حالا که او دیگر ترسی از از‌دست‌دادن آرای رای‌دهندگان به خود ندارد، بتواند و بخواهد این دیوار ـ که طولانی‌تر و شرم‌آورتر از دیوار برلین است ـ و همه دیوارهایی را فرو ریزد که حق رفت‌و‌آمد آزادانه مردم را نقض می‌کند. آیا اوباما که بسیار مشتاقانه از هدیه کوچک اخیر به بانکداران خصوصی (750 بیلیون دلار) حمایت می‌کند، طبق روال معمول چنان حکومت‌داری می‌کند که ضرر و زیان‌ها متوجه خیل کثیری از مردم شود و منافع متوجه درصد کمی از آنها شود؟ من می‌ترسم چنین شود، اما امیدوارم این‌گونه نباشد. آیا اوباما پروتکل کیوتو را تایید و از آن پیروی می‌کند، و آیا او به اعطای حق مصونیت ویژه به ملت‌هایی که بیش از همه سیاره زمین را به مخاطره انداخته‌اند، ادامه خواهد داد؟ آیا او به نفع ماشین‌ها حکومت خواهد کرد یا انسان‌ها؟ آیا او می‌تواند مسیر مرگبار زندگی اندک مردمی را تغییر دهد که سرنوشت همه انسان‌ها را به خطر انداخته‌اند؟ من می‌ترسم نتواند، اما امیدوارم این‌گونه نباشد. آیا اوباما، اولین رئیس‌جمهور سیاه‌پوست تاریخ ایالات متحد، رویای مارتین لوتر کینگ را تحقق خواهد بخشید یا کابوس کاندولیزا رایس را؟ کاخ سفید که اکنون دیگر خانه او محسوب می‌شود، با دستان برده‌های سیاه‌پوست ساخته شد. من امیدوارم اوباما هرگز این نکته را فراموش نکند. × طرح جنجالی دولت بوش برای ساخت دیواری به طول ۱۱۰۰ کیلومتر مجهز به حس‌گرهای الکترونیکی با هدف ممانعت از عبور مهاجرین غیرقانونی از مرز جنوبی آمریکا با مکزیک. همزمان با طرح این مساله، در بودجه دولت آمریکا یک میلیارد و دویست میلیون دلار اعتبار برای این طرح اختصاص یافت. منبع: mrzine.monthlyreview ششم نوامبر 2008مترجم: رحمان بوذری
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 311]
-
گوناگون
پربازدیدترینها