موتمن: باور کنید من روشنفکر نیستم

واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > سینما - فرزاد موتمن کارگردان فیلم سینمایی «پوپک و مشماشالله» تاکید کرد مایل نیست صرفاً به عنوان یک فیلمساز روشنفکر شناخته شود. به گزارش خبرآنلاین، سومین نشست گپوگفت فرهنگی کافهخبر عصر روز یکشنبه 22 فروردین با حضور فرزاد موتمن کارگردان، سروش صحت نویسنده و بازیگر و فرهاد آئیش بازیگر فیلم سینمایی «پوپک و مشماشالله»، سحر عصرآزاد، علی علایی و کیوان کثیریان منتقدان و جمعی از اهالی مطبوعات در محل وبسایت خبرآنلاین برگزار شد. فرزاد موتمن در ابتدای این جلسه در مورد اینکه ارتباط میان شخصیتهای داستان پس از گذشت مدتی نسبتاً طولانی از آغاز فیلم برای بینندگان روشن میشود، اظهار داشت: «وقتی فیلمنامه را خواندم احساس کردم ارتباط شخصیتهای فیلم و به طور مشخص مش ماشالله و احترام به واسطه جزئیاتی که وجود دارد، توضیح داده میشود و قابل درک است. اینکه ماشالله مطرح میکند خانه مادرش جای دیگری است و باید به شاه عبدالعظیم برود و در پاسخ به سوال احترام که میپرسد میتوانی امشب را در خانه بمانی مطرح میکند باید به خانهاش برود نشان میدهد، خانه آنها یکی نیست.» او ادامه داد: «ادبیات، شکل حرف زدن و رفتار اجتماعی، احترام و ماشالله کاملاً متقاوت است، به واسطه این جزئیات تلاش کردیم نشان دهیم این دو از یک خانواده نیستند و به نوعی ماشالله خانهزاد خانواده احترام است.» سحر عصرآزاد در توضیح شخصیت ماشالله اظهار داشت: «با توجه به کدهایی که در فیلم از شخصیت ماشالله ارائه میشود به نظر نمیرسد او یک شخصیت سنتی صرف باشد و وجوه دیگری هم میتوان برای او قائل شد، خودتان چه تعریفی از مش ماشالله دارید؟» سروش صحت در پاسخ به این پرسش گفت: «جامعه ما به گونهای است که همه انسانهای موجود در آن، از هر طبقه اجتماعی که باشند، از یک سطح حداقلی دانش سیاسی برخوردار هستند. برخی این دانش را به عمق بردهاند و عدهای فقط سطح آن را دارند. اتفاقاً عدهای که این دانش را در حد سطح دارند، سادهانگارانهتر با آن برخورد میکنند، انگار اخبار میگویند یا از روی روزنامه متنی را میخوانند. اینها بخشی از شخصیت مشالله است که در کنار وجوه سنتی شخصیت او در جریان فیلم دیده میشود.» موتمن نیز در این زمینه اظهار داشت: «به نظر من ماشالله فقط زمانهایی که با زهره است مانند خودش رفتار میکند. آواز میخواند و مانند یک آدم معمولی رفتار میکند اما جایی که زهره به همراه او نیست تبدیل به شخصیت دیگری میشود و به زبانی که به درستی هم مفهوم آن را نمیفهمد و گویا به او دیکته شده صحبت میکند.» او ادامه داد: «زمانی که ماشالله میکروفن در دست دارد و در حیاط خانه صحبت میکند وقتی میکروفن را از این دست به آن دست میکند مانند خوانندههای لالهزار این کار را انجام میدهد زیرا این تصویری است که دیده است و سعی میکند همانند آن رفتار کند. اینها جایی است که ماشالله مانند خودش نیست اما وقتی با زهره باقالی میخورد خودش میشود و یک شخصیت دوست داشتنی را به نمایش میگذارد. اینها برخلاف زمانهایی است که او دیگران را کتک میزند و رفتار تندی با افراد دارد.» کارگردان «پوپک و مشماشالله» در پاسخ به این پرسش که چطور بعد از ساخت «صداها» و فیلمهایی که در فضایی کاملاً متفاوت از این فیلم بودند، سراغ ساخت این کمدی رفته، اظهار داشت: «علاقمندی به ساخت یک فیلم کمدی، بیان این حرف که افراد از طیفهای مختلف جامعه با فرهنگ متفاوت میتوانند به صورت مسالمتآمیز در کنار هم زندگی کنند و همچنین تولید فیلمی که میتواند تماشاگر بیشتری را به خود جلب کند، همگی دلایلی بودند که موجب شدند، سراغ ساخت «پوپک و مش ماشالله» بروم.» او ادامه داد: «البته در میان تمامی این دلایل علاقمندیام به ساخت فیلم در فضاهای متفاوت مرا بسیار راغب کرد که سراغ این فیلم بروم. من کارگردانی هستم که میخواهم ژانرهای مختلف را تجربه کنم.» موتمن در ادامه گفت: «بدشانسی من این است که کسی باور نمیکند من روشنفکر نیستم. مشکل از آنجا شروع شد که به واسطه ساخت «هفت پرده» و «شبهای روشن» تصویری به وجود که همه تصور کردند فرزاد موتمن همین شخصیتی است که میتواند چنین فیلمهایی بسازد اما واقعیت این است که موتمن فقط این نیست.»

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبر آنلاین]

[مشاهده در: www.khabaronline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 470]