واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران سرويس: نگاهي به وبلاگها صنايع فرهنگي و تکنولوژيهاي رسانهاي در توليد کالاها و برنامههاي خود براي متقاضيان و مخاطبان، به ذائقه، نيازمنديها و ويژگي فرهنگي آنان توجه ميکنند و پيام خويش را از درون سبک و شيوه زيست مردمي مي گيرند که قرار است پيامشان را به آنان ارسال کنند. به گزارش سرويس نگاهي به وبلاگهاي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، سيدرضاصائمي در وبلاگ"کوچه فرهنگ" به نشاني http://ssaemi.blogfa.com/ نوشته است: شرط مخاطب پذيري و گيرندگان فعالي که به دريافت کنشگرانه پيامها توجه کنند و اين کالاهاي فرهنگي را مصرف كنند، اهتمام به بن مايههاي رفتاري و تاريخي و خرده فرهنگهاي حوزه عمومي است تا به واسطه فرافکني و همذاتپنداري مخاطب با اثر ارتباط حاصل و آموزش و سرگرمي و ديگر اهداف دنياي رسانه ها محقق شود. ساخت و توليد فيلمهاي سينمايي و سريالهاي تلويزيوني بيش از ديگر ابزارها و فناوريهاي جديد در بستر اين مکانيسم فرهنگي شکل ميگيرند و موجوديت مييابند. براي همين است که ملودرام هاي خانوادگي و قصه هاي پرسوز و گداز عاشقانه بيش از ژانرهاي ديگر مورد توجه مخاطبان ايراني قرار ميگيرد. تجربههاي زندگي و تاريخ اجتماعي آنان به اين ذائقه هنري دامن مي زند و ميل به تماشاي آثاري که به اين مولفه ها توجه مي کنند را افزايش ميدهد. پاشنه آشيل اين داستان، قصه عشق و ازدواج و دلدادگي است که دامنه گستردهاي دارد و از ژانر حماسي و جنگي تا گونههاي وحشت و کميک را تحت الشعاع خود قرار داده است. علاقه ايرانيان به فيلمهاي هندي، برآمده از همين شخصيت فرهنگي است و نقش مهمي در مخاطب شناسي ايراني دارد. اين مساله اگرچه داراي سابقه و ريشه هاي تاريخي است اما در دهه اخير بيشتر مورد توجه قرار گرفته و حتي راه افراط پيموده است. از موارد قابل دسترسي و همه جانبه براي رديابي اين موضوع در فيلم و سريالهاي ايراني، همين سريالهاي ويژه ماه رمضان است که اکنون به سنتي رسانهيي بدل شده و مخاطبان زيادي را جذب خود کرده است. به هر يک از آنها اگر از منظر کشف اين معني دقت کنيد، متوجه خواهيد شد در همه آنها مساله ازدواج به شکل پررنگي مطرح است. سريال «اغماء» اگر چه در فضاي ماورايي و معناگرا ساخته شده اما مساله ازدواج در آن از چند منظر مطرح مي شود. علاقه دکتر جودت به خانم دکتر برديا و پيشنهاد ازدواج به وي از يک سو و طرح ازدواج ميان پري پژوهان و پسر همکلاسي اش و موضوع ازدواج ميان فرزاد و رز و الياس و پري از سوي ديگر مساله ازدواج را حتي در ساختاري غيرمتعارف و ژانري ماورايي به تصوير مي کشد. در «ميوه ممنوعه» که عشق و فکر تجديد فراش محور اصلي قصه است که البته ازدواج عاشقانه دختر حاجي فتوحي با مرد مورد علاقه اش را نيز بايد به آن افزود. مساله ازدواج در اينجا بهانه چالش و درگيري خانوادگي مي شود و تعليق هاي پرکششي خلق ميکند. در يک «وجب خاک» نيز ، تقاطعي چند سويه از ازدواج اما در بستري کميک روايت ميشود که در نوساني از تعليقهاي پر حادثه به تعريف قصه خود ميپردازد. مشکل ازدواج حميد با دختر مورد علاقه اش و اياز و بهمن سيدي به دختر افشاري ، مثلثي سه گانه از عشق و ازدواج خلق ميکند که همچون ريلي ، داستان را به جلو حرکت ميدهد. در آخرين مجموعه از اين سري يعني «شکرانه» نيز اساسا قصه با ازدواج مجدد پدر خانواده با زني جوان آغاز ميشود. طرح مساله ازدواج در سريالهاي ايراني نه يک جاذبه صرف سينمايي که نشانگر رشد کاريکاتوري اين نياز فردي - اجتماعي در جامعه است و البته طرح وضعيت متضاد آن يعني طلاق نيز در مقابل يک موقعيت پارادوکسيکال روان - جامعه شناختي به وجود مي آورد که سوژه خوبي به دست کارگردانها ميدهد. يکي از نقاط آسيب پذير سينماي ايران همين مساله است که واکنشي اجتماعي نسبت به يک خلاء تاريخي را بازتاب ميدهد و بيش از آن که بر نگرش حل مساله باشد ، صرفا به عنصري تعليق دهنده و سرگرمي ساز محدود مي شود. اين موضوع، گاهي آن قدر لوث ميشود که مخاطبان در همان ابتدا ازدواج برخي کاراکترها را در پايان پيش بيني ميکنند و مطمئن هستند بالاخره در طول فيلم يکي با ديگري وصلت خواهد کرد. طنز تلخ حقيقت همين جاست. جايي که طرح پررنگ ازدواج در سريالها نه دليل به اهميت سينمايي که به خاطر بحران موضوع در جامعه است، بحراني که با بحران سينما آميخته است. انتهاي پيام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 425]