واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: در كتاب فقيه آمده است كه امام حسن (ع) روز عيد عدهاي را ديد كه ميخنديدند و بازي ميكردند، رو به همراهان خود كرده و فرمود: خداي عزوجل ماه رمضان را آفريد تا ميدان مسابقهاي براي خلقش باشد كه در آن با طاعت و رضايت او با يكديگر مسابقه بدهند. عدهاي سبقت گرفته و سعادتمند شدند و عدهاي عقب افتاده و نااميد شدند. شگفتا از كسي كه در اين روز ميخندد و بازي ميكند. روزي كه نيكوكاران در آن پاداش يافته و كوتاهي كنندگان زيان ميبينند. سپس امام فرمودند: به خدا سوگند اگر پردهها فرو افتد، نيكوكار ميانديشد كه چرا بيشتر عمل نيك انجام ندادم و بدكار ميگويد چرا بد ميكردم و از شانه كردن مو و صاف كردن لباس خود باز ميماند. ** اعمال اين روز 1- توسل: از كارهاي مهم، توسل به حامي و نگهبان آن روز و شفيع قرار دادن او در اول آن و مبالغه در آن به اندازه بزرگي اين روز است. بزرگي اين روز نيز به اندازه بزرگي تمام اوقات و حالات او در ماه رمضان ميباشد. زيرا اين روز وقت آشكار شدن ثمره، اعطاي جوايز و فهم قبول يا رد شدن، رضا يا خشم، نزديكي يا دوري و خوشبختي يا بدبختي است. به اين جهت بنده سعادتمند بايد در اين مقام به خوبي ادب را رعايت نموده و آثار بد تمام گناهان خود را در روزها و شب هاي اين ماه از بين برده و كرامت هاي الهي و الطاف خداوندي را كه در طول ماه ضايع كرده، اصلاح كند. خلاصه ميتوان با رعايت كامل ادب در يك ساعت، تمام كوتاهي هاي خود در اعمال مهم ماه رمضان را جبران و گناهان را تبديل به نيكي ها كرده و به درجات بلندي برسد. 2- غسل: در اين روز غسل نيز تاكيد شده است. غسل خود را با بسم الله شروع كرده و بعد از انجام آن بگويد اللهم اجعله كفارة لذنوبي، و طهر ديني، و اذهب عني الدرن يعني خدايا اين را كفاره گناهانم قرار ده، دينم را پاك گردان و پليدي ها را در من از بين ببر. 3- دعاي ندبه: اندوه به خاطر غيبت امام زمان و دعا براي فرج او و خواندن دعاي ندبه. آنگاه مومني كه صاحب الزمان (ع) را امام خود ميداند - كسي كه حجت خدا، امام زمان، ناموس دنيا، سلطان امت ها، عدل كامل خدا، خورشيد تاريكي ها و ماه كامل، گشايش نزديك خدا، نشانه بزرگ خدا، خليفه بزرگ خدا، امام، پسر امام، پسر ائمه، پسر پيامبر، پسر پيامبران - جان تمامي جهانيان فداي او باد - كسي كه خداوند به وسيله او به وعدههايش جامه عمل ميپوشاند وعدههايي از قبيل گسترش عدل، از بين بردن ظلم، گستراندن فضل و غلبه قدرت او بر تمام قدرت ها و دين او بر تمام اديان و به هنگام غيبت امام خود، غصب حاكميت او از طرف دشمنان، سختي شيعيان در سلطنت كفار و بدكاران و قتل، از بين بردن آبرو، غصب اموال، بد حالي و ذلت آنان را ميبيند، بايد خوشحالي او به غمي سنگين، خنده او به گريه و عيد او به عزا تبديل شده و دعاي ندبه بخواند و مانند مادر بچه مرده گريه كند و براي فرج او دعا كند. 4- خواندن نماز عيد فطر 5- به پايان بردن اين روز: اين روز را با توسل و واگذاري به نگهبان اين روز كه از معصومين (ع) ميباشد و شفاعت خواستن از او به پايان برساند؛ همانگونه كه در ساير روزهاي شريف نيز چنين ميكرد و نبايد در اين جهت كوتاهي كند كه اين از كارهاي مهم است. برگرفته از كتاب: المراقبات نوشته مرحوم آيت الله ميرزا جوادآقا ملكي تبريزي فراهنگ**1003**1647
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 226]