محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830888271
شبی برای آقای بازیگر
واضح آرشیو وب فارسی:ایلنا: شب عزت‌الله انتظامی عصر چهارشنبه؛ ۲۶ فروردین؛ با همکاری مجله بخارا، بنیاد فرهنگی هنری ملت و انتشارات سخن برگزار شد. به گزارش ایلنا، در ابتدای این مراسم علی دهباشی به اطلاع حاضران رساند که متأسفانه دقایقی پیش آقای مجید انتظامی به ما خبر داد که استاد انتظامی را به دلیل مشکلاتی که از نظر تنفسی برایشان پیش آمده برای اطمینان بیشتر به بیمارستان منتقل کردهاند و اگر شرایطشان بهتر شود؛ شاید بتوانند در این نشست با ما همراه شوند. پس از آن دهباشی از محمود دولت‌آبادی دعوت کرد تا اولین سخنران این مراسم باشد و دولت‌آبادی نیز از عزت‌الله انتظامی چنین یاد کرد: همه کسانی که در اینجا جمع شدهاند برای ادای احترام به استاد عزت‌الله انتظامی آمدهاند. این مهم است که هنرمندان و جامعة فرهنگی کشور ما نسبت به هنرمندان خودش همیشه واکنش مناسب داشته. برای آقای انتظامی سخن بسیار میتوان گفت برای اینکه من این فرصت را داشتم که در فاصله چهل پنجاه سال ایشان ار از دور و نزدیک نگاه کنم و از او بیاموزم. عزت‌الله انتظامی برای من فقط یک هنرمند صحنه و سینما نبوده، عزت‌الله انتظامی برای من یک هنرمند زندگی بوده، از نظر من. امروز وقتی به اینجا میآمدم، فکر می‌کردم اگر بخواهیم بگوییم که اخلاق ایرانی، این هجای بلند ایران بار حماسی پیدا می‌کند. میتوانیم بگوییم اخلاقی که من در عزت‌الله انتظامی دیدم اخلاق ایرانی بوده در زندگیاش. برای اینکه او خیلی انعطافپذیر بوده همیشه و حقوق حق خودش را همیشه ستانده، هم از طریق این انعطافپذیری، هم به واسطة سماجتی که در روحیه و رفتار داشته. همیشه در حاشیه اجتماعیت هنز زندگی کرده و بحمدالله سلامت هم به‌در آمده. همة این‌ها، مجموعة خصیصههای شاخص و بسیار ریزههای دیگری که می‌شود به موقع، اگر حوصلهاش باشد، گفت کاراکتر شخصیتی را میسازد که می‌شود عزت‌الله انتظامی. دولت آبادی ادامه داد: به هر حال ما حق داوری شخصی نداریم ولی جامعة ایران یک نهادینگی دارد، وجدان پنهانی دارد که در افراد خودش نظر می‌کند و داوری می‌کند و ما را این میسپریم به همان وجدان جمعی. من میتوانم میگویم که خودم از آقای انتظامی آموختهام، بسیاری خصیصههای پسندیده داشته که گرفتم و آن چیزهایی که من نپسندیدم به حساب اینکه جزو مجموعهای از کاراکتر این شخصیت است باز هم برایش احترام قایل شدم و سکوت کردم. پس از آن نوبت به پری صابری رسید تا از خاطراتش با عزت الله انتظامی این گونه سخن بگوید: دلم می‌خواست که عزت‌الله انتظامی خودش اینجا بود تا برایتان از خاطراتمان بگویم، ولی خوب ظاهراً برایشان گرفتاری کوچکی پیش آمده است که نتوانستد امشب اینجا حاضر شود. من سال ۱۳۴۲ که به ایران وارد شدم هیچکس را نمی‌شناختم و وقتی به اداره تئاتر در باغ صبا رفتم، خانه خیلی حقیر و فقیرانهای دیدم که همکاران تئاتری در آنجا مشغول کار بودند، از جمله عزت الله انتظامی و خیلی‌های دیگر که چون امشب شب عزت است از او صحبت می‌کنم. عزت الله انتظامی از اولین نگاه برای من جلوه یک بازیگر بسیار درخشان را داشت، کم کم که با او بیشتر آشنا شدم شرافت او و وابستگیاش به تئاتر هم من را به شدت تحت تاُثیر قرار داد. یکی از خاطراتی که من با او دارم مربوط به روزیست که ما تئاتر کرگدن را در دانشگاه تهران به روی صحنه می‌بردیم، من تهیه کننده، حمید سمندریان کارگردان و عزت الله انتظامی بازیگر نقش اصلی نمایش بود. آنچه برای من خیلی جالب بود ساعت حضور انتظامی در سالن بود؛ ساعت ۹ شب نمایش بروی صحنه می‌رفت و عزت از ساعت ۲ بعد از ظهر میآمد و در دخمه کوچکی که برای استراحت عوامل نمایش بود تمرکز میگرفت و تا ساعت ۹ شب با احدی حرف نمیزد؛ این کار را هر روز تکرار می‌کرد و این برای من خیلی عجیب بود و تنها مواردی که عزت کمی بدخلق بود و با کسی حرف نمیزد همین ساعاتی بود که بر روی کارش تمرکز می‌کرد؛ وقتی به صحنه میآمد از تأثیری که روی مردم میگذاشت حیرتزده میشدم چون به طور کلی کاراکتر او تغییر می‌کرد و تبدیل می‌شد به یک بازیگر بسیار قَدَر که جز به تئاتر به هیچ چیز دیگری فکر نمی‌کند؛ فکر می‌کنم این قضیه مربوط به سال ۱۳۵۰ باشد؛ نمایش او به شکل عجیبی مورد استقبال مردم قرار میگرفت. صابری در ادامه افزود: عزت به‌طور خود به خود یک مایه طنز در وجودش هست و وقتی هم که نقش جدی بازی می‌کند قدرتمند ظاهر می‌شود، موقعی که «کرگردن» را اجرا می‌کردیم که جنبه‌های سیاسی - انتقادی هم داشت، جمله‌ای بود که او به هر شکلی بیان می‌کرد، چه نجوا می‌کرد و چه فریاد می‌زد مردم آنقدر تشویقش می‌کردند که نمی‌توانست ادامه دهد. من خاطرات خیلی عجیب و صمیمانه‌ای با او دارم و از او بسیار یاد گرفته‌ام و دیده‌ام که اگر یک بازیگر بخواهد تمام وجودش را در اختیار تماشاگران بگذارد باید این چنین کار کند. فکر می‌کنم که در تمام طول زندگیش این عشق به تئاتر را که برایش مقدس بود حفظ کرد؛ او عزت بزرگ بازیگران و هنرمندان تئاتر است و جایش امشب اینجا خیلی خالیست. خیلی خوشحالم که بزرگان عرصه هنر امشب اینجا هستند و سعی می‌کنند که جای خالی او را مقداری پر کنند. سخنرانی بعدی این مراسم؛ داریوش مهرجویی بود که از سال‌ها کار با عزت‌الله انتظامی چنین حکایت کرد: در مورد عزت الله انتظامی خیلی چیز‌ها میتوانم بگویم، از سال ۴۵ یا ۴۶ من با او شروع به کار کردم و در این مدت علاوه بر کارهای مشترکی که با هم می‌کردیم دوست صمیمی و خانوادگی هم نیز بوده‌ایم؛ از همان اول که عزت الله انتظامی را دیدم شیرینی و کاریزما و قیافه متفاوتش برایم جالب بود. برنامه فیلم «گاو» پیش آمد و من با ایشان که کاراکتر اصلی آن فیلم بود و نیز با علی نصیریان، پرویز فنی‌زاده، جمشید مشایخی، مهین شهابی و... آشنا شدم. در واقع از طریق آقای ساعدی من با عزت الله انتظامی و گروهش آشنا شدم و خود ساعدی را از زمانی که در آمریکا بودم می‌شناختم و مناسباتی با هم داشتیم و وقتی که به تهران آمدم رفت و آمدمان خیلی بیشتر شد و فیلمنامه «گاو» به وجود آمد و ساعدی من را به بچه‌های تئاتر سنگلج معرفی کرد که در آن زمان بهترین تئاتر‌ها در آنجا اجرا می‌شد، مخصوصا کارهای خود ساعدی: «چوب بدست‌های ورزیل»، «آی با کلاه آی بی‌کلاه» و...؛ اینکه چنین آثاری در ایران ساخته می‌شد برای من خیلی جالب بود. در آن سال‌ها من خیلی جوان بودم و بقیه دوستان در تئاتر سنگلج همگی حرفهای و کارکرده بودند و سن و سالشان نیز از من بیشتر بود، به همین دلیل پذیرفتن من کمی برایشان سخت بود، ولی بالاخره در طول کار و تمرین توانستم خودم را به آن‌ها نشان دهم. مهرجویی درباره بازی انتظامی در فیلم «گاو» هم گفت: انتظامی عمیقا در نقش خودش فرو رفته بود و به نظر من یکی از بهترین اجراهای سینماییاش بود کمااینکه اخیراً که این فیلم در پاریس پخش شد؛ بسیار مورد استقبال قرار گرفت حتی شاید خیلی بیشتر از اجرایش در تهران، و در آنجا چند روزنامه و مجله این فیلم را یکی از شاهکارهای سینمایی جهان معرفی کردهاند. شرایط کار در آن ده بسیار سخت بود و ما با هر سیاست و راه و روشی بود؛ سعی کردیم عوامل را راضی نگه داریم و در نهایت کار با همه سختی‌هایش تمام شد و باز هم همان مشکل همیشگی سانسور و توقیف پیدا شد؛ این کار یک یا دو سال توقیف بود و شانس به ما رو کرد و برای جشنواره شیراز تصمیم گرفتند این فیلم را برای اولین بار پخش کنند. کسی هم نمی‌توانست اعتراضی کند چون فیلم در وزارت فرهنگ وقت و با بودجه آن‌ها ساخته شده بود؛ بعد از اینکه در جشنواره شیراز فیلم نمایش داده شد و مورد استقبال قرار گرفت، ما هم جرئت کردیم و یک نسخه قاچاق از این فیلم را توسط یک دوست فرانسوی به خارج از ایران فرستادیم و بلافاصله این فیلم در فستیوال ونیز شرکت داده شد و هم جایزه گرفت و هم اینکه بسیار مورد استقبال مطبوعات خارجی قرار گرفت، در حالی که در ایران فیلم را سانسور کرده بودند چون ایران را کشور فقیری نشان می‌داد اما همین فیلم در خارج از کشور نام هنر ایران را بیش از همیشه بر سر زبان‌ها انداخت. مهرجویی اضافه کرد: کار عزت بسیار درخشان بود و همانطور که پری صابری گفت آنچنان در نقشش فرو می‌رفت که همه چیز را فراموش می‌کرد؛ یادم هست سفری بود که دو سه روزی به عوامل زمان دادیم تا به تهران بیایند و استراحت کنند ولی عزت نیامد و آنجا ماند؛ حتی یادم می‌آید در آن دوره برای تمرکز بیشتر روی نقشش گاهی اوقات در طویله ده زندگی می‌کرد. این کارگردان همچنین در ادامه با تعریف کردن خاطراتی و شوخی با عزت الله انتظامی در غیاب او مورد تشویق حاضرین قرار گرفت. مسعود کیمیایی نیز به عنوان سخنران بعدی از تجربهای که با انتظامی داشته، چنین گفت: من فقط یک فیلم با عزت الله انتظامی ساختم ولی همان یک فیلم هم چون با هم در سفر بودیم زیاد همدیگر را می‌دیدیم، به نظر من انتظامی در کار خودش مرد بزرگیست، من به اندازه داریوش با او خاطره ندارم و زیاد ایشان را نمیشناسم اما آن قدری که میشناسم از او پاکی دیدم و انسانی است فوقالعاده. ایرج راد نیز هنرمند دیگری بود که سخنرانی کرد و گفت: امشب شب آقای بازیگر است، آقای بازیگری که سالهای سال زحمات زیادی کشید و افتخار این مملکت است، افتخاری که در سن ۹۱ سالگی متاسفانه به دلیل کسالت امشب اینجا در شب خودش حضور ندارد، افتخاری که در تمام این سال‌ها با مریضی و مشکلات دست و پنجه نرم کرد و خم به ابرو نیاورد، افتخاری که تکرار ناپذیر است، افتخاری که خیلی‌ها روی دوش او بالا رفتند، افتخاری که زحمات فراوان کشیده و نامش فراتر از مرزهای ایران رفته است، افتخاری که دو نقش را یک جور بازی نکرده است، افتخاری که جا دارد کتاب‌ها در باره نحوه بازیگری او و توانمندی بازیگری او نوشته شود و در دانشکده‌ها درس داده شود، افتخاری که در هر جا حضور پیدا می‌کند، همه مردم به پا می‌ایستند و برایش احترام قائلند؛ من افتخار می‌کنم سالهای سال در کنار این استاد بزرگ، اسوه بازیگری و انسانی که از جایگاه بسیار پائین مالی کارهای بزرگی انجام داد و افتخار آفرید، بوده‌ام؛ من افتخار می‌کنم که سر کلاسی نشستم که با وجود ۲۱ سال اختلاف سنی با عزت الله انتظامی در دانشگاه تهران با او همکلاس بودم. کیمیایی افزود: عزت الله انتظامی زمانی که فیلم «گاو» را بازی کرده بود، بر سر کلاس درس چون یک شاگرد کوچک مینشست و در جایی که استاد خودش جلوی ایشان بلند می‌شد و می‌گفت من خجالت می‌کشم که شما در جایگاه شاگردی نشسته‌اید و من پشت میز تدریس، اما او بزرگ منشانه اتودهایی را که استاد برای شاگردهای کوچک داده بود عین سایر شاگرد‌ها انجام می‌داد؛ استاد انتظامی هرگز سر هیچ تمرینی و هیچ فیلمبرداری و یا جلسه‌ای نبوده که یک ساعت زود‌تر حضور نداشته باشد. من از مردی میگویم که وقتی با تمام بزرگواری و توانمندیش می‌خواست به روی صحنه برود به خود می‌لرزید، توکل می‌کرد و وقتی روی صحنه می‌رفت، می‌درخشید و تأثیرگذار بود؛ تاثیرات فراوانی از نوع بازیگری، سیستم بازیگری،... چرا از این‌ها صحبتی نمی‌کنیم؟! چرا با افتخاراتمان اینگونه رفتار می‌کنیم؟ سپس نوبت به پرویز پرستویی رسید و او درباره اسطوره و الگوی زندگیاش چنین گفت: من در عرصه سینما و تئاتر برای خودم پنج تنی تعریف کردهام که رأس آن عزت الله انتظامی است و چهار استاد دیگر علی نصیریان، محمد علی کشاوز، داود رشیدی و جمشید مشایخی هستند. آقای راد از اداره تئاتر می‌گفتند و شاید باورتان نشود که من روزها در مقابل اداره تئاتر می‌ایستادم که فقط بتوانم این عزیزان را تماشا کنم؛ بازیگر آماتوری بودم که در نازی آباد و دروازه غار تئاتر آماتوری کار می‌کردم و آرزویم این بود که استاد عزت الله انتظامی، عزت سینمای ایران را از نزدیک ببینم. من و استاد انتظامی قبل از اینکه با هم کار هنری مشترکی بکنیم به یک سری فعالیت‌های اجتماعی وارد شدیم که بنده در رکاب ایشان بودم. من تنها یک بار در فیلم «دیوانهای از قفس پرید» افتخار همکاری با ایشان را داشتم و آنجا تازه معنای بازیگری را فهمیدم؛ آن دوره همکاری، شب و روزهای پر افتخار زندگی من بوده و هست و آنجا خیلی چیز‌ها آموختم. پرستویی اضافه کرد: یکی از خصایلی که استاد انتظامی دارد و ایرج راد به آن اشاره کرد این است که خیلی جوانان را تشویق می‌کند و اگر جوان مستعدی ببیند که خوب کار می‌کند به هر طریق پیدایش می‌کند و به او می‌گوید که چه کاری باید بکند و بنده یکی از این آدم‌ها بودم؛ ایشان بیش از هر چیز به من «نه» گفتن را آموخت؛ من هیچ ادعایی در عرصه بازیگری یا هیچ چیز دیگری در زندگی ندارم به جز نه گفتن، این نه گفتن خیلی سخت است مخصوصا در عرصه سینما، ولی استاد انتظامی به من آموخت که به کار حال حاضرم فکر کنم نه به آینده و کارهای بعدی و به من می‌گفتند که از خودت مراقبت کن، بازیگر خوب بودن تنها مهم نیست بلکه انسان بودن مهم است. فکر می‌کنم که افرادی شبیه عزت الله انتظامی تکرار ناشدنی هستند و خدا سایه این افراد را بر سر ما نگه دارد. ما دو نفر دیگر را هم از دست دادیم که به نظر من این‌ها هم تکرار ناشدنی هستند، یکی پرویز فنی‌زاده و دیگری خسرو شکیبایی. عزت الله انتظامی که در بیمارستان بود و حالش کمی مساعد شده بود نیز تلفنی چند کلمهای با علاقمندان خود سخن گفت: با تمام علاقه و عشقی که داشتم تا دور هم جمع شویم و من از محضر همه استفاده کنم ولی خوب گرفتاری برایم پیش آمد و ناچار شدم به بیمارستان بیایم و هنوز هم در بیمارستان هستم؛ از تک تک کسانی که زحمت کشیدند و برای من آمدند عذرخواهی می‌کنم و دست تک تکشان را می‌بوسم، خدانگهدار. از دیگر بخشهای شب عزت الله انتظامی پخش قسمتهایی از فیلم مستندی بود که غزاله سلطانی ساخته و پس از آن نیز کتابی با عنوان «من عزتم، بچة سنگلج» نوشته که انتشارات سخن آن را منتشر کرده است و در پایان غزاله سلطانی به همراه اصغر علمی، مدیر انتشارات سخن، یک نسخه از کتاب را به سخنرانهای این مراسم اهدا کرد.
۱۳۹۴/۰۱/۲۷ ۱۳:۲۱:۰۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایلنا]
[مشاهده در: www.ilna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها