محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803897879
معامله ای که شاه با آمریکا کرد!
واضح آرشیو وب فارسی:تراز: تراز: بنا به تاكید یك پژوهشگر تاریخ معاصر شاه كاتالوگهایی كه سلاح ها در آن معرفی شده بودند می گرفت و ورق می زد و وقتی از سلاحی خوشش می آمد ضربدر می زد و سفارش خرید می داد. در واقع شاه به فكر پورسانتی بود كه در خریدهای نظامی معمول است و از طرف فروشنده در اختیار خریدار قرار می گیرد و در حسابی كه وی مشخص می كرد واریز می شد. بر این اساس پنتاگون در نیمه دوم ۱۹۷۳ میلادی فاش كرد كه دولت ایران یك معامله تلسلیحاتی برای خرید دو میلیارد دلار تجهیزات نظامی با امریكا انجام داده است كه تا آن زمان بزرگترین معامله تسلیحاتی محسوب می شد.
به گزارش تراز ،به نقل از روابط عمومی و اطلاع رسانی موسسه مطالعات تاریخ معاصرایران؛ صفاء الدین تبرائیان افزود: ایران در نیمه نخست دهه ۵۰ شمسی كانون سیاسی،اقتصادی نظامی غرب، به ویژه امریكا، در منطقه خاورمیانه بوده است. انگلیسیها در سال ۱۹۶۸ میلادی اعلام كردند كه تا سال ۱۹۷۱ نیروهایشان را از خلیج فارس و شرق كانال سوئز خارج خواهند كرد. در آن زمان این بحث وجود داشت كه این خلا قدرت چگونه باید پر شود.موضوع ژاندارمی حاكمیت پهلوی دوم در منطقه در همین ارتباط شكل می گیرد. بنا به تاكید این پژوهشگر تاریخ معاصر، شاه حكم آلت دست قدرتهای بزرگ و مخصوصا امریكا و انگلیس را داشت و به طور مشخص از دهه ۱۳۵۰ وابستگی حاكمیت پهلوی و به خصوص خریدهای تسلیحاتی رژیم از امریكا تشدید شد. به همین خاطر هم بود كه محمدرضا شاه كاندید تامین امنیت منطقه خلیج فارس شد.
تسلیح ارتش پهلوی برای ژاندارمی منطقه
وی خاطر نشان كرد: این منطقه دارای موقعیتی بسیار خاصی است و ذخایر نفت و گاز و شرایط ژئوپلتیكی ایران به خصوص تسلطی كه بر تنگه هرمز دارد و مرز مشترك طولانی ایران با اتحاد جماهیر شوروی همه دست به دست هم داد تا روز به روز بر اهمیت ایران نزد نظریه پردازان امنیتی، سیاسی غرب بیشتر شود. تبرائیان با اشاره به اینكه تكیه گاه رژیم پهلوی به جای مردم بر ارتش بود، تصریح كرد: بر این اساس هم ما شاهد تسلیح ارتش پهلوی به ویژه از ابتدای دهه ۵۰ شمسی هستیم تا بتواند نقش ژاندارمی منطقه را هم تامین كند. اغلب سلاحهایی كه ما در دوره پهلوی خریداری می كردیم از دو كشور امریكا و انگلیس بود كه بعدها رژیم صهیونیستی هم به آن اضافه شد. بنا به تاكید وی شاه بیش از حد نیازش سلاح می خرید و همیشه این سوال وجود داشت كه این سلاحها قرار است در كجا استفاده شود؟ مگر چه كسی قرار است به ایران حمله كند؟ شاه همیشه نگران حمله عراق به ایران بود و این نگرانی از سال ۱۹۶۸ كه بعثی ها بر سر كار آمدند بیشتر شد. به گفته تبرائیان كودتای عراق هم یك كودتای كاملا امریكایی بود اما در آغاز كودتای خونینی نبود و طی آن عبدالرحمن عارف رئیس جمهور عراق به لندن تبعید شد.
بنابراین یك رژیمی كه با كمك امریكایی ها بر سر كار آمده است نمی توانست تهدیدی برای شاه باشد. شاه بعد از كودتای امریكایی انگلیسی سال ۳۲ به مهره بی چون و چرایی برای امریكا وغرب تبدیل شد. بر اساس یك برنامه ۵ ساله از سال ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۸ م وقتی بررسی كردند ببینند چه بخشی از بودجه كشور صرف هزینه های نظامی می شود، دیدند كه ۳۱ درصد از بودجه كشور صرف این امور می شود. بیشترین بودجه ای كه صرف خرید تسلیحات نظامی شده است را ما در سال ۱۹۷۴ داشتیم.
این پژوهشگر ارشد تاریخ درباره چرایی افزایش خریدهای نظامی رژیم پهلوی در سال ۱۹۷۴ توضیح داد: سال ۱۹۷۳ درگیری میان اعراب و اسرائیل رخ داد و قیمت نفت بسیار افزایش پیدا كرد و از اواخر ماه های منتهی به ۱۹۷۳ و همچنین سال ۱۹۷۴ درآمد سرشاری از افزایش قیمت نفت وارد بدنه نهادهای رژیم پهلوی شد كه نمی دانستند با آن چه كار كنند و این درآمدها صرف خرید تسلیحات نظامی شد. به موازات این ماجرا می بینیم كه ایران هم برای دولتمردان غربی اهمیت بیشتری می یابد .كافیست ما نگاهی به سه سفیر آخر امریكا در ایران داشته باشیم. تبرائیان درباره سفرای امریكا در كشورمان گفت : آخرین سفیر امریكا در كشورمان "ویلیام سولیوان" بود .
این شخص سفیر امریكا در لائوس را در كارنامه كاری دارد. وی متخصص تشكیل ارتشهای مزدور و مقابله با قیام ها و خیزش های منطقه ای است. قبل از او "ریچارد هلمز" كه رئیس سازمان اطلاعات مركزی امریكا (سی ای آ) است . قبل از هلمز هم "جوزف فارلند" رئیس پلیس فدرال امریكا، سفیر این كشور در ایران است. به گفته وی می بینیم كه رئیس اف بی آی ،رئیس سیا و یك متخصص سركوب جنبشهای منطقه ای سفرای امریكا در ایران هستند و در همین دوره هم سیل سلاح به ایران مخصوصا از ابتدای دهه ۵۰ فزونی بیشتری یافت. تبرائیان ادامه داد: فریدون هویدا سفیر ایران در سازمان ملل و برادر امیر عباس هویدا نخست وزیر یك آماری را در كتاب خودش « سقوط شاه» ارائه می دهد كه از سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۱ در یك دوره ۲۱ ساله میزان خرید سلاح از امریكا به یك میلیارد دلار نمی رسید اما از ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۸ در عرض ۷ سال این میزان خرید تسیلحات به ۱۹ میلیارد دلار رسید.به باور این محقق نكته مهم دیگر این بود كه خرید تسلیحات برای كشور بر اساس نیاز نبود. قاعدتا باید فرماندهان نظامی نیاز كشور به تسلیحات نظامی را تعیین می كردند. وی در این رابطه به سخنان ارتشبد فریدون جم رئیس ستاد ارتش شاهنشاهی، اشاره و از قول وی اینگونه نقل كردكه : " در رابطه با خریدهای تسلیحاتی اعلیحضرت خودش شخصا تصمیم می گرفت و به حسن طوفانیان كه محرم اسرار نظامی اش محسوب می شد، دستور می داد. از سال ۱۳۴۲ تا ۱۳۵۷ یعنی در خلال ۱۵ سال كسی بدون اجازه ارتشبد طوفانیان یك فشنگ هم نمی خرید و تمام خریدهای نظامی از كانال این شخص بود كه انجام می شد." به گفته تبرائیان بر اساس اظهارات فریدون جم شاه تصمیم می گرفت و به طوفانیان دستور می داد و او هم خریدهای تسلیحاتی را انجام می داد. نه وزارت جنگ بر روی این خریدها كنترل داشت، نه فرماندهان نیروهای هوایی و دریایی و زمینی در جریان این خریدها بودند و نه ستاد فرماندهی ارتش! شخص شاه، بانك مركزی، طوفانیان، كمپانی طرف معامله و سفارت امریكا درتهران تنها اشخاص و نهادهایی بودند كه در جریان این خریدهای نظامی قرار داشتند.
جنون نظامی گری!
وی درباره یكی از مواردی جالب دیگری كه در این رابطه در زمان پهلوی اتفاق افتاد، افزود: در یك مقطعی نیروی دریایی ایران بزرگترین ناوگان هاور كرافت را داشت كه با این وجود باز هم سفارش خرید چهار ناوشكن امریكایی را به كمپانی امریكایی سازنده آن داد. آخرین قیمت این ناو شكنها در سال ۱۹۷۴ صد و بیست میلیون دلار بوده است. اما هنگامی كه شاه برای خرید اقدام می كند با وجود سپری شدن كمتر از دوسال قراردادی كه منعقد می شود از ۱۲۰ میلیون دلار به ۳۳۹ میلیون دلار می رسد. در واقع وقتی كمپانی های اسلحه سازی امریكایی متوجه حرص و اشتهای سیری ناپذیر محمد رضا پهلوی برای خرید سلاح شده بودند در برابر این ولع قیمت را تا ۳ برابر افزایش دادند.
تبرائیان در پاسخ به این سوال كه دلیل خرید این همه جنگ افزار و تسلیحات نظامی از سوی شاه چه بود آنرا به اشتیاق كودكانه و به دور از تدبیر وی مرتبط دانست و تاكید كرد: من عنوان این رفتار وی را گذاشته ام "جنون نظامی گری!"
پورسانت شاه از خریدهای نظامی
این تاریخنگار درباره شیوه خرید تجهیزات نظامی از سوی شاه توضیح داد: شاه كاتالوگهایی كه سلاح ها در آن معرفی شده بودند می گرفت و ورق می زد و وقتی از سلاحی خوشش می آمد ضربدر می زد و سفارش خرید می داد. در واقع شاه به فكر پورسانتی بود كه در خریدهای نظامی معمول است و از طرف فروشنده در اختیار خریدار قرار می گیرد و در حسابی كه وی مشخص می كرد واریز می شد به همین خاطر همانگونه كه فریدون هویدا و ارتشبد فریدون جم مطرح كرده اند نوع سلاح، تعداد آن ، كمپانی و كشوری كه باید از آن خرید شود همه توسط شخص شاه مشخص می شد. حتی ارتشبد طوفانیان كه معتمد و همه كاره شاه در امور مرتبط با خریدهای نظامی بود هم در این مسئله كاره ای نبود و در عمل پورسانتهایی كه از سوی كمپانیها ارائه می شد به شماره حسابهای مختلفی در خارج از كشور و با نامهای مختلف برای گم كردن رد پورسانتها، واریز می شد. به گفته این محقق و نویسنده شاه به طوفانیان خیلی اعتماد داشت به دلیل اینكه دقیقا مبالغ پورسانتی را كه از معاملات تسلیحاتی دریافت می كردند به شاه می گفت و شاه درباره اینكه با این پول چه كار كند به او دستورهای لازم را می داد. در واقع با این پولها كارهایی صورت می گرفت تا رد آن قابل دنبال كردن نباشد. تبرائیان افزود: گفته می شود كه نیكسون به شاه قول داده بود هر گونه سلاحی بخواهی ما به تو می دهیم به جز سلاح اتمی .
بزرگترین معامله تسلیحاتی
پنتاگون در نیمه دوم ۱۹۷۳ میلادی فاش كرد كه دولت ایران یك معامله تلسلیحاتی برای خرید دو میلیارد دلار تجهیزات نظامی با امریكا انجام داده است كه تا آن زمان بزرگترین معامله تسلیحاتی محسوب می شد كه مطابق آن قرار بود ۱۷۵ جنگنده و ۵۰۰ بالگرد خریداری شود و مابقی آنرا هم صرف خرید موشك كنند. در چهار ماه آخر سال ۱۹۷۳ و كل ۱۹۷۴ ، ۷۵ ژنرال چهار ستاره امریكایی وارد ایران شدند كه غالب اینها علاوه بر آنكه دستورالعمل ویژه ای را همراه داشتند ،پیام های خاص را جابجا میكردند و واسطه هایی برای خریدهای تسلیحاتی بودند . معمول این خریدها ۲ تا ۵ درصد پورسانت بود كه این سود به حسابی كه از سوی مسئول خرید ارائه می شد می رفت.
بنا به تاكید تبرائیان تكیه شاه به ارتش بود نه به مردم و در راس هرم ارتش هم شاه بود. وی تصریح كرد: شاه در هنگام خیزش و آغاز جنبش انقلاب اسلامی، یگان ضد شورش شهری نداشت و آمد از ارتشی استفاده كرد كه اثر وجودی آن به مثابه نیروی نظامی برای مقابله با تجاوز اجنبی بود. شاه تانك، زره پوش و بالگردها را در خیابان آوردو همه كاری كرد تا با هم وطنان برای سركوب انقلاب مقابله كند.
سه شنبه 25 فروردين 1394 ساعت 12:50
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تراز]
[مشاهده در: www.taraznews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 112]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها