واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: سحر زکریا : سوال من این است که در کارهای کمدی چه باید کرد؟ قصد کسانی که در عرصه طنز وارد می شوند آوردن خنده بر لبان مخاطبان هنر نمایش است؛ بنابراین بایستی آستانه تحمل گروه های مختلف مردم را در این عرصه بالا برد.
در گفتگو با سحر ذکریا بازیگر نقش ماندانا به بررسی مجموعه در حاشیه پرداخته ایم. او در سریال های پاورچین، شوخی کردم و قهوه تلخ با مهران مدیری همکاری داشته است.
بار دیگر در یکی از مجموعه های مهران مدیری حضور یافتید، دلیل همکاری دوباره تان با این کارگردان کهنه کار چه بود؟ - آقای مدیری در مجموعه های نمایشی معمولا از همکاران خود در کارهای قبلی اش بهره می گیرد. در سریال «در حاشیه» هم ایشان با من تماس گرفتند و این گفتگو منجر به عقد قرارداد شد.
با پخش «در حاشیه» پزشکان دوباره به این باور رسیده اند که این مجموعه تلویزیونی، جامعه پزشکی کشور را به حاشیه می برد، نظرتان از چنین برداشتی چیست؟ - در ایران، کارهای طنز با واکنش های عجیب و غریبی روبرو می شود که نظیر آن در دنیا کم است. ما بایستی این فرهنگ را در سینما، تئاتر و تلویزیون خود جا بیندازیم که کار طنز بالاخره با گروه های مختلف مردم سر و کار پیدا می کند. ما وقتی سراغ معلم ها می رویم، فرهنگیان ناراحت می شوند، زمانی که با پزشکان شوخی می کنیم، جامعه پزشکی جبهه می گیرد؛ در حالی که گروه های اینچنینی از قشرهای تحصیلکرده جامعه هستند و درک بیشتری از مسائل کشور دارند. البته در مواردی با لهجه و گویشی شوخی می شود که ممکن است مردم نقطه ای از کشور آزرده شوند که باید گفت در اینگونه طنز هم هیچگونه تعمدی وجود ندارد.
به اعتقاد من در مجوعه هایی مانند «در حاشیه» بایستی کار را با حوصله دنبال کرد چرا که در ادامه، پزشکان متوجه خواهند شد که هدف داستان، پزشکان و بیمارستان و این حرف ها نیست. سوال من این است که در کارهای کمدی چه باید کرد؟ قصد کسانی که در عرصه طنز وارد می شوند آوردن خنده بر لبان مخاطبان هنر نمایش است؛ بنابراین بایستی آستانه تحمل گروه های مختلف مردم را در این عرصه بالا برد.
«ماندانا» ظاهرا دختر ساده ای است که همسرش به جای فرش برای او «روفرشی» می خرد! درباره نقش تان برای ما بگویید. - ظاهر قضیه که اینطور است اما او نامزدش را دوست دارد و می خواهد با او ازدواج کند. البته در تهیه و تدارک اسباب ازدواج معمولا موضوعات جالبی پیش می آید که قصه ما هم از آن بی نصیب نیست.
شما «پاورچین» را در تلویزیون و «شوخی کردم» و «قهوه تلخ» را در شبکه نمایش خانگی داشتید. تفاوت کار در این دو حوزه چیست؟ - در سال های اخیر شبکه به واسطه مالی، ضعیف شد به گونه ای که کسر بودجه موجب شد پرداختی عوامل مختلف کارها با تاخیر طولانی مواجه شود. این مسئله در نهایت به ضعف برنامه های نمایشی منجر شد. اما حالا وضعیت تغییر کرده و کارگردانان بزرگ دوباره به سمت سیما آمده اند. البته باید این را گفت که در شبکه خانگی انجام کارهای طنز آسان تر است که امیدواریم چنین فضایی نیز در تلویزیون به وجود آید.
می توانیم بگوییم در برنامه های نوروزی، «کلاه قرمزی» و «در حاشیه» به عنوان دو برنامه طنز به گونه ای با هم رقابت داشتند؟ - «کلاه قرمزی» به عنوان یک کار طنز همواره کودکان و بزرگسالان را به پای تلویزیون آورده است. دلیل این مسئله هم آن است که آقای طهماسب و همکارانشان به کاری که می کنند تسلط دارند. اما اینکه کلاه قرمزی و در حاشیه را به عنوان دو رقیب در برنامه های تلویزیونی قلمداد کنیم، مقایسه درستی نیست چرا که هر برنامه ای مخاطب خاص خودش را دارد؛ ضمن اینکه مردم از حق انتخاب برخوردار هستند.
مجموعه «در حاشیه» از طنز کلامی بهره می برد یا طنز موقعیت؟ - برای آقایان طنز کلامی بیشتر است اما خود من از طنز موقعیت استفاده می کنم. البته باید دید فیلمنامه و کارگردان روی کدامیک از اینها بیشتر تاکید دارند. در مواردی حتی بداهه پیش می آید. بنابراین در مجموع بایستی گفت که یک کار طنز از همه اینها استفاده می کند.
آقایان الگوهای بسیاری در عرصه طنز دارند؛ از چارلی چاپلین گرفته تا وودی آلن و غیره، خانم ها در مجموعه های کمدی چه الگوهایی را مد نظر قرار می دهند؟ - قطعا خانم ها نمی توانند از بازیگران مشهور مرد الگو بگیرند. البته این را هم بگویم که فرهنگ ها هم دخیل هستند. ما ایرانی ها در موارد بسیار وقتی یک جوک خارجی می شنویم نمی خندیم چون نمی توانیم با آن رابطه برقرار کنیم. از طرفی من زیاد اهل تماشای کارهای طنز نیستم که در این عرصه دنبال الگو هم باشم.
گردآوری : گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
seemorgh.com/culture
منبع : هفته نامه امید جوان
21 فروردين 1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 108]