محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826269222
نقاشی‌خط؛ هنری مدرن با هویت شرقی و ایرانی
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سه‌شنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۴ - ۱۱:۲۲
یک هنرمند نقاشی‌خط معتقد است، نقاشی‌خط تلفیقی از هنر مدرن با هویت شرقی و ایرانی است که به حمایت و پشتیبانی مسؤولان نیاز دارد. صابر میکاییلی که این روزها نمایشگاهی از آثار نقاشی‌خط خود را در گالری «سوره» پردیس سینما بهمن سنندج برگزار کرده، در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا منطقه‌ی کردستان، اظهار کرد: اولین‌بار نقاشی‌خط در دهه 30 و 40 شمسی در ایران پدیدار شد. زمانی که تعدادی از تحصیل‌کردگان از فرنگ برگشته که در غرب با هنر مدرن آشنا شده بودند، سعی کردند هویتی شرقی و ایرانی به این هنر ببخشند و کم‌کم خوشنویسی را با نقاشی تلفیق کردند. همچنین حجم را نیز به خوشنویسی افزودند. او به هنرمندان صاحب‌نام این عرصه اشاره کرد و گفت: از اساتید این سبک که به مکتب «سقاخانه» معروف شد می‌توان به استاد پرویز تناولی که در زمینه حجم حروف متبحر است و همچنین حسین زنده‌رودی و منصوره حسینی اشاره کرد. این هنرمند با بیان این‌که این رشته در دانشگاه‌های ایران تدریس نمی‌شود، بیان کرد: در دانشگاه، رشته تخصصی نقاشی‌خط یا حجم خوشنویسی وجود ندارد، اما دانش‌آموختگان رشته‌های گرافیک یا کسانی که در زمینه نقاشی تحصیل کرده باشند، زمینه ورود به این هنر را دارند. او درباره‌ی تکنیک و فرم آثارش نیز اظهار کرد: گاهی قبل از شعر، چارچوب و فرم و محتوای اثر را پیاده می‌کنم و بعدها شعر و خط را به اثر اضافه می‌کنم، اما در برخی موارد پیش می‌آید که ابتدا با شعر ارتباط برقرار می‌کنم و سپس با امکانات بصری که در اختیار دارم احساس شعر را انتقال می‌دهم. هیچ‌گاه دوست نداشتم که کلام و معنا قبل از خودم در اثر حضور داشته باشد و سعی کرده‌ام در فضایی آبستره (آزاد) ذهن مخاطب را باز بگذارم که با فرم و رنگ ارتباط برقرار کند. میکاییلی همچنین گفت: این نمایشگاه، نهمین نمایشگاه انفرادی من در داخل و خارج کشور است. من در تعداد زیادی از نمایشگاه‌های گروهی نیز حضور داشته‌ام. هر هنری نیاز به توسعه دارد و انتظار دارم مسؤولان این موضوع را درک و از هنرمندان حمایت و پشتیبانی کنند. بخشی از این مسأله به اقتصاد هنر برمی‌گردد و می‌توان با خرید آثار هنرمندان باعث دلگرمی آن‌ها شد. این هنرمند درباره‌ی ورودش به دنیای هنر نیز توضیح داد: سال 1347 در شهر سنندج به دنیا آمدم و نزدیک 30 سال است که به کار هنری مشغولم. اولین جرقه در ذهن من سال 1358، زمانی که 11 سالم بود و در مقطع اول راهنمایی مشغول به تحصیل بودم، زده شد. یک روز معلم ما، خطی زیبا را روی تخته سیاه کلاس نوشتند و همین موضوع سبب شد که بعدازظهر آن روز قلم و کاغذ خوشنویسی تهیه و کار خوشنویسی را آغاز کنم. او ادامه داد: آنچه که من را تا کنون در راه خوشنویسی ثابت قدم کرده، انگیزه و احساس درونی‌ام بوده که بیشتر من را به این سمت سوق داده است. اوایل خانواده‌ام زیاد با این کار موافق نبودند و حتی گاهی از ریختن مرکب یا صدای قلم خوشنویسی گلایه می‌کردند. این هنرمند درباره‌ی اساتیدی که این هنر را به او آموختند نیز گفت: ابتدا که کار خوشنویسی را شروع کردم، کلاس و امکانات آموزشی آنچنانی در شهر سنندج وجود نداشت و بیشتر خودم خوشنویسی را دنبال می‌کردم، اما در ادامه کار در شهر تهران از محضر اساتیدی مانند «صداقت جباری» و «علی شیرازی» استفاده کردم و موفق شدم در سال 71 مدارج ممتاز خوشنویسی را طی کنم و از انجمن خوشنویسان ایران فارغ‌التحصیل شوم. میکاییلی افزود: در ادامه‌ی راه علاوه بر خوشنویسی، نیازهای دیگری را نیز در خودم احساس کردم و کم‌کم رنگ را نیز به فضای کارهایم وارد کردم. بعدها به نقاشی‌خط رو آوردم و با مکتب سقاخانه آشنا شدم. در سال‌های اخیر نیز فعالیت‌هایی در ارتباط با حجم در خوشنویسی انجام داده‌ام. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها