تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867182103
-افق فرهنگ و هنر در سال 94
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
امید و انتظار فعالان عرصه فرهنگ و هنر در سال جدید افق فرهنگ و هنر در سال 94 سال نو که می‌آید، امیدها دوباره زنده می‌شود. همه انتظار دارند آنچه در سال گذشته انجام نشده در سال جدید صورت بگیرد؛ از پیر و جوان گرفته تا مرد و زن، همه افق روشنی پیش روی خود می‌بینند. اما هنرمندان و اهالی فرهنگ و ادب چه توقعی از سال جدید دارند و افق سال 94 را چگونه می‌بینند؟
از سینما و تئاتر گرفته تا موسیقی و ادبیات، از میراث فرهنگی و صنایع دستی تا هنرهای تجسمی چه رویداد یا اتفاقی می تواند کام هنرمندان و دوستداران فرهنگ و هنر این سرزمین را شیرین کند؟ آنچه در پی می آید بخشی از امیدها و توقعات تعدادی از اهل هنر و فرهنگ کشور ما در این خصوص است. برخی چشم انداز خوبی برای فرهنگ و هنر متصور نیستند و برخی دیگر خواستار تغییر رویکرد و نگاه مسئولان این حوزه شدند. اقتصاد هنر و اقتصاد کلان هادی روشن ضمیر / استاد خوشنویسی ایران برای سال 94، چشم انداز خوبی در عرصه هنرهای تجسمی نمی بینم. بخصوص در رشته نقاشیخط سال خوبی را متصور نیستم؛ چون همه اتفاقات در نقاشیخط به تکرار رسیده و ما باید منتظر باشیم اتفاق جدیدی رخ بدهد. البته این رکود در نقاشیخط طبیعی است. هر پدیده ای در هنر، همان طور که اوج می گیرد، روزگاری هم دچار افول می شود. امیدوارم در عرصه نقاشیخط، کم کم کسانی که از دور صدای خوش دهل شنیده بودند، این هنر را رها کنند تا نقاشیخط مسیر طبیعی خودش را طی کند، اما در عرصه گالری داری پیش بینی مشخصی نمی توان درباره سال 94 داشت. زیرا گالری داری وابستگی زیادی به اقتصاد کلان دارد. اگر اقتصاد کشور رونق داشته باشد، طبیعی است گالری داری هم رونق دارد و اگر چرخ اقتصاد خوب نچرخد، مسلما نمی توان انتظار داشت مردم پول خود را در هنر هزینه کنند. باید منتظر باشیم ببینیم اقتصاد کلان کشور در سال جدید چه سمت و سویی دارد. امیدم به مردم است ابوالفضل جلیلی / فیلمنامه نویس و کارگردان وقتی که آقای دکتر حجت الله ایوبی آمد و بر مسند ریاست سازمان سینمایی تکیه زد، خیلی به او امیدوار بودم، چون انسانی بسیار مومن، روشنفکر و مدرن است. سابقه آشنایی من با ایشان به زمانی برمی گردد که رایزن فرهنگی ایران در فرانسه بود. فرانسوی ها می گفتند که دولت جمهوری اسلامی ایران باید به این شخص افتخار کند. من هم از حضور او در آنجا خوشحال بودم و دوست داشتم آنجا بماند تا با اقدامات فرهنگی مناسب درباره دین و مذهب ما در اروپا تبلیغ کند. به هر حال او به هر دلیلی آنجا نماند و به ایران برگشت و رئیس سازمان سینمایی شد. پس از قبول این مسئولیت به او گفتم که اگر می خواهید موفق شوید باید مقابل برخی از تندروی های بیخود بایستید، وگرنه وضع همچنان به منوال سابق خواهد بود. چون ما برای این به آقای روحانی رای دادیم که وضعیت بهبود پیدا کند، نه این که یک شخص تغییر کرده باشد، اما به نظرم آقای ایوبی نتوانست از این فضا و موقعیت حضور آقای جنتی به عنوان وزیر ارشاد، بخوبی بهره ببرد و از پس برخی امور برآید. به عنوان مثال ایشان هیچ عکس العملی درخصوص یک سایت سینمایی که الان مدام به دنبال تفرقه افکنی های بسیار نازل و سطحی است و حتی برای مسائلی پیش پا افتاده مثل ناهار خوردن یک مسئول سینمایی هم فرضیه سازی می کند، نشان نمی دهد. در حالی که توقع دارم آدمی در جایگاه ایوبی محکم بایستد و حرف بزند و زمینه را برای کار دلسوزان واقعی انقلاب و مملکت فراهم کند. یکی از ایرادات مهم دکتر ایوبی آرام بودن بیش از اندازه اوست و می خواهد مسیح وار عمل کند؛ یعنی از آنهایی است که اگر یک سیلی به گوشش زدند، آن طرف صورتش را هم برمی گرداند تا یک سیلی دیگر هم به او بزنند. الان دیگر هیچ توقعی از دولت برای کمک و حمایت ندارم و با کمک مردم کار خودم را بزودی شروع می کنم. این مدت که گذشت، اما امیدوارم دولت تدبیر و امید که مردم هنوز به آن ایمان و اعتقاد دارند، سال 94 گام های موثری در همه زمینه ها بردارد و امیدهای کمرنگ شده را پررنگ کند. بویژه از آقای دکتر ایوبی می خواهم در زمینه سینما بگوید یا مقلب القلوب والابصار. امیدوار به آینده تئاتر رحمت امینی / کارگردان و مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری طی سال های گذشته تئاتر دستخوش تغییرات زیادی شده است؛ تغییراتی که هر چند برخی از آنها منجر به اتفاقات خوبی شدند، اما این اتفاقات بیشتر واکنشی است و نیاز به بررسی و تدبیر دارد. یکی از این تغییرات که طی 7 سال گذشته شکل پررنگی هم به خود گرفته، از میان رفتن قرارداد تیپ است. همچنین نادیده انگاشتن شورای حمایت از دیگر اتفاقاتی است که سال 93 رخ داد که هر چند نتیجه آن شکل گیری تئاترهای خصوصی بود، اما می تواند لطماتی را هم برای تئاتر کشور داشته باشد. آنچه در آیین معارفه مهدی شفیعی، مدیر مرکز هنرهای نمایشی مرا خوشحال کرد این بود که ایشان وعده احیای شورای حمایت در تئاتر را دادند. این به نظرم اتفاق خوبی است و می تواند در سال 94 برای تئاتر کشورمان کمک خوبی باشد. شفیعی در مرکز هنرهای نمایشی با دو معضل روبه روست؛ یکی پرداخت بدهی های گروه های تئاتری و دیگری ارائه راهکار حمایت از تئاتر که این دو مساله را باید بتواند حل کند. درباره مورد اول بهتر است او فهرست بدهی ها را تهیه کرده و به نهادهای مالی وزارت ارشاد بسپرد تا پرداخت شود و فکر و ذکرش را معطوف به بدهی های این فهرست نکند. درباره مورد دوم هم برنامه ریزی های لازم را برای حمایت از گروه های تئاتری انجام دهد و امکان حمایت از همه گروه های تئاتری خوب و موفق را فراهم کند. همچنین نظارت ها بر رعایت قرارداد تیپ جدی شود و دوباره این قرارداد به رسمیت شناخته شود. در کل می توانم بگویم به اتفاقاتی که سال 94 در تئاتر کشورمان رخ خواهد داد امیدوار هستم و فکر می کنم تجربه های گذشته مدیران و هنرمندان بتواند ما را به سمت داشتن شرایطی بهتر و برخوردهای منطقی تر سوق دهد. فاجعه در راه است علیرضا میرعلینقی / پژوهشگر تاریخ موسیقی این که بشود آینده را پیش بینی کرد کار من نیست، کار پیش بین و پیشگوست! آن هم در کشور ما و در عرصه موسیقی که دیگر هیچ چیز قابل پیش بینی نیست. شرایط کاملا خارج از هر گونه منطق بوده و شک ندارم پیش بینی اش برای خود دست اندرکاران هم دشوار است. فقط می توانم بگویم اگر اوضاع اقتصادی به همین شکل پیش برود سرمایه گذاری برای آلبوم ها و بویژه آلبوم های هنری عملا غیرممکن می شود. آنقدر که تولید آلبوم هنری در مقایسه با سال های گذشته کمتر خواهد شد. اقتصاد همیشه روی همه ابعاد موسیقی تاثیرگذار بوده و خواهد بود. موسیقی اساسی ترین لطمه ها را از این ناحیه خورده و می خورد. وقتی هنوز آلبوم منتشر نشده، لینک دانلود همه جا هست، این یعنی یک ضربه کاری برای اقتصاد هنر. وقتی فروش آلبوم هیچ برگشتی نداشته باشد علنا تولید آلبوم های بعدی تعطیل می شود و این یعنی یک ضربه اساسی دیگر، چون بخش دولتی که کلا در این امر سرمایه گذاری نمی کند و بخش خصوصی هم دیگر حاضر نخواهد بود در این عرصه سرمایه گذاری کند. وقتی تولید موسیقی تعطیل شود هنرمند می ماند و کنسرت گذاشتن. کنسرت ها هم که می بینیم چه وضعی دارد و یکی در میان لغو می شود! آموزشگاه ها هم که به دلیل افزایش سرسام آور اجاره بهای ملک در حال تعطیل شدن است. عملا وقتی اقتصاد موسیقی به این روز می افتد این هنر تعطیل خواهد شد و آنچه بیشترین آسیب را می بیند موسیقی هنری و جدی است. موسیقی پاپ همیشه راه خود را از نظر اقتصادی دارد و به بن بست مالی نخواهد رسید، ولی موسیقی های جدی مانند موسیقی سمفونیک و دستگاهی که با بدنه فرهنگ کشور در ارتباط مستقیم است بشدت آسیب خواهند دید. کما این که الان تیراژ کتاب های موسیقی به نحو چشمگیری پایین آمده است. مجموعه مقالاتی که استاد ارشد تهماسبی درباره استاد محمدرضا لطفی نوشته اند در تیراژ 500 نسخه منتشر شده است. در یک شهر 17 میلیونی با وجهه افسانه ای لطفی و شهرت چهل و پنج ساله و... این اتفاق فاجعه عظیمی است! اگر شرایط به همین شکل ادامه پیدا کند و اقتصاد موسیقی به همین صورت نابسامان پیش برود حدود ده سال بعد جز آرشیوها در خانه های مردم اثری از حیات موسیقی در فرهنگ و تاریخ ما نمی ماند. سال 94 ادبیات را جدی تر بگیریم محمود حکیمی / نویسنده عقیده دارم برای دوباره شکوفا شدن ادبیات فارسی بهتر است روزنامه ها صفحات و ستون هایی را هر چند روز یکبار به طور اختصاصی به ادبیات فارسی اختصاص بدهند و رسانه ملی هم برنامه های بیشتری را در اختیار ادبیات قرار دهد؛ زیرا واقعا بر این باورم که هیچ کشوری در دنیا و هیچ ملتی، ادبیات وسیع و غنی ما را ندارد. عذر می خواهم اگر برای تاکید حرفم این را مطرح می کنم که بنده آثاری را در ده جلد درباره شاعران ایران زمین برای نوجوانان منتشر کردم که عنوانش بود «در مدرسه ها». چون هر شاعر و ادیبی در ایران زمین، مدرسه ای را باز کرده که غیر از این که آن اثر زیباست، شبیه یک مدرسه است که در آن مدرسه، انسان دوستی را به آدم ها می آموزد. باید تلاش کنیم در سال جدید، ادبیات همچنان شکوفا شود و مخصوصا نوجوانان از این گنجینه استفاده کنند. خوشبختانه در چند سال اخیر بخصوص در سال های 92 و 93 بسیاری از نشریات، بخشی از صفحات خود را به ادبیات فارسی اختصاص داده اند. امیدوارم در سال 94 به ادبیات فارسی بیشتر در رسانه ها رسیدگی شود و به آن بپردازند. نکته ای که می خواهم اضافه کنم این است که امیدوارم در این سال نو، در مدارس ما هم مسابقاتی بخصوص در مقطع دبیرستان برگزار شود و در آن به ادبیات فارسی پرداخته شود تا نوجوانان تشویق شوند ادبیات فارسی را مطالعه کنند. تقویت ریشه های فرهنگی جامعه دکتر مهدی حجت / رئیس موسسه فرهنگی ایکوموس ایران در سال 93 اقدامات مثبتی در حوزه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی روی داد. برای مثال در حوزه ثبت آثار و بناها شاهد رشد خوبی بودیم، اما سال گذشته تنگنا ها و مشکلات اقتصادی مانند دیگر حوزه ها در میراث فرهنگی هم ملموس بود و طبیعتا نگاه مسئولان در این حوزه به سمت جلب نظر بخش خصوصی و بهره برداری از سرمایه های این بخش برای حفاظت و احیای میراث فرهنگی کشور رفت. اگرچه ذات این اتفاق مشکلی ندارد و اتفاقا حضور بخش خصوصی ضرورت دارد، اما باید توجه داشت دو نوع رویکرد در این زمینه وجود دارد، یک زمان است که ما به بخش خصوصی برای افزایش آگاهی و شناخت آن بخش از ارزش های میراث فرهنگی کمک می کنیم و به دنبال بخش خصوصی در زمینه میراث فرهنگی سرمایه گذاری می کنند و شناخت و آگاهی آنها در رشد توجه به میراث فرهنگی می تواند موثر باشد اما از طرفی صرف دعوت از بخش خصوصی برای به کارگیری و استفاده از نیروی کاری و اقتصادی آن، زمانی که زیرساخت ها و امکانات اولیه برای بهره برداری از میراث فرهنگی جهت رشد صنعت گردشگری همچنان وجود ندارد، نتیجه مثبتی در پی نخواهد داشت. حال این سوال پیش می آید که در سال 94 چه باید کرد؟ سازمان میراث فرهنگی باید برای تقویت ریشه های فرهنگی جامعه تلاش کند، یعنی به همان اندازه که روی بهره برداری اقتصادی از میراث فرهنگی کار می کنیم به همان اندازه نیز به افزایش شناخت و آگاهی عمومی و مشارکت فکری و ذهنی مردم در زمینه میراث فرهنگی فعال باشیم.
شنبه 15 فروردین 1394 ساعت 02:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 136]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها