تبلیغات
تبلیغات متنی
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
طراحی سایت فروشگاهی فروشگاه آنلاین راه‌اندازی کسب‌وکار آنلاین طراحی فروشگاه اینترنتی وبسایت
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
از بلیط تا تماشا؛ همه چیز درباره جشنواره فجر 1403
دلایل ممنوعیت استفاده از ظروف گیاهی در برخی کشورها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1860461393
رپ با موسیقی ایرانی سنخیتی ندارد
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری پانا: محمد سریر: رپ با موسیقی ایرانی سنخیتی ندارد خبرگزاری پانا: در سالهای گذشته عنوان می شد که دولت با گونه موسیقی رپ مشکل دارد اما اظهار نظر اهالی موسیقی این نکته را نشان داد که خیلی از موسیقیدانها با موسیقی رپ رابطه خوبی ندارند و به عنوان یک سد در برابر آن ظاهر شده اندو بیانگر این موضوع است که دولت و موسیقیدانها در این منظر با هم ارتباط نزدیکی دارند.
۱۳۹۴ شنبه ۸ فروردين ساعت 09:21
به گزارش سرویس فرهنگی پانا؛ شاید پیش از این به نظر می رسید که یک نگاه دولتی باعث شده تا سبکی مثل راک یا رپ در ایران مجوز نگیرد اما همین که زمزمه های اعطای مجوز به این سبک ها در محیط عمومی به گوش رسید، بعضی اهالی موسیقی خودشان در نقش یک سد ظاهر شدند. پس از کیوان ساکت و مجید اخشابی، حالا نوبت محمد سریر است که به رپ بتازد. گوشه ای از صحبت های او درباره این سبک را بخوانید:
اول باید در مورد اینکه رپ چقدر به موسیقی ربط دارد و آیا واقعا رپ در موسیقی جایگاهی دارد یک کالبدشکافی کنیم. در حوزه موسیقی کلامی این موسیقی چندان جایگاهی ندارد چون نغمگی و ملودی این نوع موسیقی در حول و حوش یک یا دو نت بیشتر حرکت نمی‌کند، بنابراین یک شکل تکراری است. از یک نت خاص که بر روی آن کلام گذاشته شده و در حقیقت یک ریتم مشخص و تکراری است.
در مجموع اگر از راه تعریف موسیقی بخواهیم بررسی کنیم باید گفت موسیقی بسیار ضعیفی دارد، چیزی که در این نوع موسیقی در غرب معمول بوده و شده است این است که آن را نوعی گلایه اجتماعی یا مطالبی را که جنبه شخصی دارند و شاید گاهی هم جنبه خیلی زیبایی در مفاهیمش ندارد، در قالب نوعی حرکت موسیقایی انتشار داده و اجرا می‌کنند. بنابراین اساسا مقوله‌ای به عنوان موسیقی برای رپ در کشور ما بسیار ضعیف است.
اگر بخواهیم درصدی از موسیقی برای رپ قائل شویم، شاید بتوان پنج درصد تا شش درصد آن را به عنوان موسیقی تعریف کرد و فقط ریتمش می‌تواند به عنوان بخشی (گوشه‌ای) از موسیقی تلقی شود.
رپ با موسیقی ایرانی هیچ نوع سنخیتی ندارد چون موسیقی مجموعه‌ای از نت‌هایی با ترتیب‌های مشخص و پایه‌هایی در یک چارچوب مطرح میشود، به عبارتی دیگر موسیقی بدون اینکه حتی کلامی روی آن باشد، جایگاه هنری خاصی دارد و ربطی به این ندارد که اگر کلام طنزآمیز را از روی آن برداریم موسیقی نخواهد بود. بنابراین فاکتور موسیقایی آن حذف شده و فقط بخشی از فاکتور موسیقایی آن یعنی ریتم در آن مانده که البته خود ریتم نمی‌تواند بیانگر یک چارچوب موسیقیایی باشد.
رپ موسیقی نیست که سبک داشته باشد من این را راحت به شما بگویم که رپ اصلا سبک نیست، بلکه نوعی بیان کلامی ریتمیک بدون موسیقی است. متن و تم و کلامش هم در حوزه‌های مقطعی مسائل اجتماعی، سیاسی، نقدهای عمومی یا طنز را بیان می‌کند. موسیقی یک وجه دراماتیک دارد قطعات آوازی در یک چارچوب درام است که چندان جنبه فردی نداشته، بلکه بیشتر به جنبه‌های عمومی و ارتباطات اجتماعی مانند: عشق، کمک و ... و وجه موسیقایی آن یعنی نغمگی و ملودی و تنظیم و ارکستراسیون و هارمونیزه کردن آن برمی‌گردد اما چون واجد شرایط دیگر موسیقی نیست و تنها ریتم است که وجود دارد، نمی‌تواند به عنوان موسیقی تلقی شود.
به نظر می‌آید این سبک هم ممکن است مدتی باعث تفریح مردم بشود، اما به اعتقاد من اگر رپ در غرب کاربرد گسترده‌تری بین جوانان دارد به دلیل آسانی کار است دلیلش هم این است که هیچ موسیقی در آن وجود ندارد و به خواننده‌ای با صدای خوب هم نیاز ندارد بلکه فقط امتیاز خواننده خواندن ریتمی و تند شعر است همچون شخصی که بتواند خیلی تند و پشت سر هم حرف بزند. تنها تخصص خواننده در اینجاست وگرنه کار چندان فنی و هنری صورت نگرفته است.
این نوع آهنگ ها نوعی وجه اعتراضی دارند که ناشی از نابسامانی‌ها یا ناراحتی‌هایی است که در مورد کارهایشان و افق های آینده‌شان احساس می‌کنند در حقیقت این نوع موسیقی جوانان را به نوعی از آن احساسات یا فکرها دور می‌کند و باعث میشود آنها مدتی به آن مسائل فکر نکنند ضمن اینکه اصولا یادگیری این نوع آثار خیلی ساده است چون فقط یک ریتم است و یک شعر!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری پانا]
[مشاهده در: www.pana.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 95]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها