واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۱ فروردين ۱۳۹۴ (۱۱:۰ق.ظ)
در پژوهشگاه شيمي و مهندسي شيمي ايران صورت گرفت؛ موفقيت محققان ايراني در طراحي و ساخت حسگري زيستي و غيرآنزيمي موج - محققان ايراني موفق به طراحي و ساخت حسگري زيستي و غيرآنزيمي درمقياس آزمايشگاهي جهت تشخيص ديابت شدند كه کاهش هزينه ساخت، افزايش سرعت تشخيص گلوکز و افزايش پايداري از نتايج اين طرح بوده است.
به گزارش خبرگزاري موج، دکتر علياکبر طرلاني، عضو هيأت علمي پژوهشکده توسعه فرايندهاي شيميايي پژوهشگاه شيمي و مهندسي شيمي ايران و محقق و مجري طرح، گفت: در چند دهه گذشته، دانشمندان به دنبال ساخت حسگرهاي زيستي با حساسيت بالا و انتخاب پذيري نسبت به گلوکز، جهت تشخيص بيماري ديابت بودهاند. دراين بين حسگرهاي زيستي برپايه آنزيمها، داراي عيوبي همچون عدم پايداري حرارتي و شيميايي و همچنين سختيهاي کار با آنزيم هستند. بنابراين تمرکز بر روي ساخت حسگرهاي غير آنزيمي گلوکز که داراي حساسيت بالا، انتخابپذيري و پايداري بالا باشند، افزايش يافته است.
وي افزود: هدف از انجام اين طرح نه تنها ساخت حسگر زيستي غيرآنزيمي گلوکز بوده، بلکه تلاش شده که ماده گرانقيمت نافيون و آنزيم گلوکز اکسيداز در طراحي و ساخت آن حذف شود.
محقق پژوهشگاه شيمي ومهندسي شيمي ايران در مورد نتايج اين تحقيقات، گفت: حسگر طراحي شده از حساسيت خوب، حد تشخيص مناسب، پايداري بالا و گزينش پذيري در برابر عوامل مزاحم مثل دوپامين، اوريک اسيد برخوردار است، علوم پزشکي و باليني، زيستشناسي و همچنين صنايع غذايي ميتوانند از فوايد اين حسگر بهرهمند شوند.
دکتر طرلاني درادامه گفت: پليمر نافيون در حسگرهاي آنزيمي و غير آنزيمي براي کمک به تثبيت ماده مورد نظر بر روي الکترود به کار ميرود.
وي افزود: همچنين اين ماده گزينشپذيري حسگر را به الکتروليت موردنظر افزايش ميدهد. اما اين ماده بسيار گرانقيمت بوده و دسترسي به آن آسان نيست. بنابراين دراين کار سعي شده تنها با استفاده از نانولولههاي کربني چند ديواره (ارزانقيمت) و اتيلن گليکول، اکسيد مورد نظر بر روي الکترود تثبيت شود. نتايج نشان داده است با وجود عدم حضور نافيون، گزينش پذيري حسگر ساخته شده به گلوکز بسيار خوب است.
محقق اين طرح گفت: از طرفي، تنوع ساختاري نانوذرات اکسيد روي و سهولت کنترل اين ساختارها در واکنشهاي حلال- دما دليل انتخاب اين ماده براي ساخت حسگر بوده است، زيرا نوع ساختار بر روي کارايي اين اکسيد فلزي تأثيرگذار است. در اين کار، 9 نانوساختار مختلف اکسيد روي به روش جديد، سنتز و در ساخت حسگر به کار گرفته شده است. اين ساختارها شامل نانوذرات کروي، نانوپودري، نانوميله، نانوصفحه و ساير موارد بوده است. اين نانوساختارها در پاسخ به عنوان حسگر زيستي با يکديگر متفاوت بوده و درميان آنها نانوساختارهاي کرهاي و سپس پودري بهترين پاسخ را در پي داشتند. دکترطرلاني در ادامه گفت: همانگونه که اشاره شد، هدف از انجام اين کار ساخت يک حسگر بر پايه نانوساختارهاي جديد اکسيد روي بود. لذا به کمک آمينواسيد که يک ماده با دو گروه عاملي و داراي pH ايزوالکتريک است، نانوساختارهاي جديد اکسيد روي با pH خودکنترلي و به روش حلال-دما سنتز شد. سپس اين نانوساختارها به عنوان حسگر زيستي غير آنزيمي، بدون استفاده از آنزيم گلوکز اکسيداز که مادهاي پرهزينه و ناپايدار در برابر حرارت و تغييرات pH است و همچنين نافيون که مادهاي گرانقيمت است، به کار گرفته شد. عضو هيأت علمي پژوهشگاه شيمي و مهندسي شيمي ايران گفت: به کمک اين حسگر، گلوکز در محيط استاندارد شبيهسازي شده خوني و درحضور انواع گونههاي مزاحم خوني به خوبي شناسايي شده است. نکته قابل توجه اين است که بيشتر حسگرهاي غير آنزيمي، گلوکز را در محيط بازي سنجش ميکنند. اما دراين پژوهش سنجش گلوکز در pH و محيط شيميايي خون قابل اندازهگيري شده است.
همچنين نتايج اين کار پژوهشي که حاصل تلاشهاي دکترعلي اکبر طرلاني، عضو هيأت علمي پژوهشگاه شيمي و مهندسي شيمي ايران و همکارانش است، درمجله Biosensors and Bioelectronics منتشر شده است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 132]